به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

هر آنچه باید برای فضانورد شدن بدانید/ کهکشان راه شیری چقدر وزن دارد؟

تاریخ انتشار: ۱۲ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۰۲۹۶۲

به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌ گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، در این گزارش قصد داریم به بررسی جالب‌ترین و جدیدترین مسائل حوزه نجوم بپردازیم.

راهکاری که مریخ را به زمینی دیگر تبدیل می‌کند

محیط مریخ برای انسان بسیار خشن است، اما ممکن است بتوان با روش‌های خاصی آن را به زمینی دیگر تبدیل کرد. با انفجار بمب هسته‌ای حراراتی در قطب‌های آن  می‌توانیم باعث ذوب شدن یخ‌های دی‌اکسید کربن موجود روی مریخ شویم و اتمسفر بسازیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به دام انداختن نور خورشید باعث گرم شدن و افزایش دمای سیاره می‌شود. بدین ترتیب می‌توان از موجودات زیست مهندسی شده برای تغییر آرایش خاک مریخ استفاده کرد و اکسیژن را در جو آزاد ساخت.

می‌توان مسیر دنباله‌دارها و سیارک‌ها را تغییر داد تا با سیاره سرخ برخورد کنند، این برخورد هم حرارت ایجاد می‌کند و هم آب را به سیاره منتقل می‌کند. در مرحله بعد برای تولید دی‌اکسیدکربن می‌توان دستگاه‌هایی به مریخ فرستاد. آینه‌های انعکاسی غول‌پیکر نیز می‌توانند نور خورشید را به سمت قطب‌ها متمرکز کنند و آب به دام افتاده در ورقه‌های یخی عظیم را آزاد کنند و این نتیجه‌ نهایی برای تغییر سیاره مریخ به زمینی دیگر است.

چگونه یک فضا نورد شویم؟

امکان یک شبه فضانورد شدن وجود ندارد بلکه باید سال‌ها تحصیل کنید و آموزش ببینید؛ بسیاری از افرادی که برای فضانورد شدن اعلام آمادگی می‌کنند در همان آزمون‌های اولیه رد می‌شوند و شانس خود را از دست می‌دهند؛ همین گزینش محدود است که آن را به یکی از غیرقابل دسترس‌ترین شغل‌های جهان تبدیل کرده است.

برای قبولی در شغل فضانوردی علاوه بر شرکت در آزمون‌ها و دوره‌های آموزشی، باید شرایط جسمی مناسب، تحصیلات آکادمیک و قدرت ذهنی خوبی داشته باشید. اگر بتوانید تست‌های یادشده در پست را با موفقیت پشت سر بگذارید آنگاه می‌توانید نامزد فضانوردی شوید.

افرادی که تا امروز برای این کار داوطلب شده‌اند، محدوده سنی آن‌ها بین ۲۶ تا ۴۶ سال و متوسط سن فضانوردان فعلی نیز برابر با ۳۴ سال است. جان گلن نخستین فضانورد آمریکایی بود که به مدار زمین رفت و با داشتن ۷۷ سال بعد‌ها نامش را به عنوان مسن‌ترین فرد در فضا به ثبت رساند.

وزن کهکشان راه شیری چقدر است؟

بر اساس تازه‌ترین اندازه‌گیری‌ها، وزن کهکشان راه شیری تقریباً ۱.۵ تریلیونِ جرم خورشید است. تنها درصد کمی از این جرم به حدود ۲۰۰ میلیارد ستاره در راه شیری نسبت داده شده است و شامل سیاهچاله غول‌پیکری در مرکز کهکشان هم می‌شود. این سیاهچاله ۴ میلیون جرم خورشیدی وزن دارد. قسمت اعظمی از جرم باقیمانده در ماده تاریک نهفته است؛ ماده مرموز و نامرئی که مانند داربستی در سرتاسر جهان عمل می‌کند و ستاره‌ها را در کهکشان‌شان نگه می‌دارد.

سبک‌ترین کهکشان‌ها تقریباً یک میلیارد برابر جرم خورشید هستند، اما سنگین‌ترینِ آنها ۳۰ تریلیون یا ۳۰۰۰۰ برابر جرم خورشید هستند. جرم راه شیری که ۱.۵ تریلیون برابر جرم خورشید است، برای کهکشانی با این میزان درخشندگی عادی است. اخترشناسان از هابل و گایا برای اندازه‌گیری حرکت سه بعدی خوشه‌های ستاره‌ای کروی استفاده کردند؛ این خوشه‌ها همانند جزایر کروی متروک هستند که هر کدام حاوی صدها هزار ستاره است و هر یک از این ستاره‌ها به دور مرکز کهکشان ما می‌چرخند.

ماموریتی به قمر مشتری

مدیر اجرایی بخش ماموریت علمی ناسا در واشنگتن گفت: «ما همگی از تصمیمی که عملیات کلیپر اروپا را یک گام به جلو سوق میدهد، هیجان‌زده هستیم، چرا که میتواند رازهای این جهان اقیانوسی را برملا سازد. ما در این راستا از دستاوردهای علمیِ فضاپیمای گالیله و کاسینی هم کمک می گیریم. در تلاش هستیم تا درک‌مان را از منشاء کیهان و همچنین حیات در سایر سیاره‌ها و اقمار گسترش بدهیم.»
در این ماموریت، «اروپا» قمر مشتری به صورت ژرف مورد کاوش قرار خواهد گرفت. محققان میخواهند بدانند آیا این قمر یخی میتواند از شرایط مناسب برای حیات پشتیبانی کند یا خیر. لذا بینش ما دربارۀ اخترزیست‌شناسی هم میتواند تقویت شود. ناسا برای اینکه این عملیات را به مقرون بصرفه‌ترین حالت اجرا کند، میخواهد فضاپیمای کلیپر اروپا را تا سال ۲۰۲۳ ساخته و پرتاب کند. اما آنچه پیداست پرتاب این فضاپیما میتواند تا سال ۲۰۲۵ به طول بینجامد.

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار علمی اخبار فناوری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۰۲۹۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«استون‌هنج» چه ارتباطی با «ماه» دارد؟ (+عکس)

 تاریخ‌دانان مدت‌هاست می‌دانند که استون‌هنج (دایره صخره‌ای ماقبل تاریخ انگلستان) با در نظر گرفتن مسیر «خورشید» در ذهن ساخته شده است. در هر انقلابین، تماشاگران به تماشای تابش خورشید از میان این سنگ‌های تاریخی می‌روند. اکنون، محققان به این فکر افتاده‌اند که سازندگان استون‌هنج احتمالاً «ماه» را هم در نظر داشته‌اند. 

به گزارش فرادید، کارشناسان میراث انگلیسی (English Heritage)، انجمن سلطنتی نجوم و چندین دانشگاه در انگلستان، پروژه جدیدی را آغاز کرده‌اند که ارتباط احتمالی استون‌هنج را با یک رویداد آسمانی به نام توقف ماه (Lunar Standstill)، بررسی می‌کند: دوره‌ای که طلوع و غروب ماه در دورترین فاصله از یکدیگر در امتداد افق قرار دارند. این رویداد فقط هر ۱۸ سال و 6 ماه یک بار رخ می‌دهد. رویداد بعدی امسال آغاز خواهد شد و تا سال ۲۰۲۵ ادامه خواهد داشت. 

کلایو راگِلز، ستاره‌شناس باستانی دانشگاه لستر، می‌گوید: «ارتباط معماری اِستون‌هِنج با خورشید به خوبی شناخته شده، اما ارتباط آن با ماه نه.» 

راگلز اضافه می‌کند که چهار سنگ جلوس اصلی استون‌هنج (تخته‌های کوچکی که مستطیلی را در اطراف سازه شکل می‌دهند) با موقعیت‌های ماه همسو هستند. محققان سال‌ها درگیر این بحث بوده‌اند که آیا این موضوع آگاهانه بوده یا نه و اگر آگاهانه بوده، آن‌ها چگونه به این آگاهی دست یافتند و هدفشان چه بوده است. 

رابطه این بنای تاریخی با چرخه‌های خورشید کاملاً شناخته شده، اما محققان اکنون در حال بررسی ارتباط آن با ماه هستند

استون‌هنج از حدود ۵۰۰۰ سال پیش در چندین مرحله ساخته شد. این بنای تاریخی که از تخته‌سنگ‌های بهم پیوسته ساخته شده، از نظر معماری پیچیده‌ترین است. بیشتر مورخان موافقند که سازندگان استون‌هنج آگاهانه آن‌ها را با حرکات خورشید هماهنگ کردند که تثبیت سیستم اعتقادی آن‌ها بوده و آن‌ها تدفین را آنجا انجام می‌دادند. 

محققان فکر می‌کنند حداقل یک توقف ماه در نخستین مرحله ساخت استون‌هنج رخ داده که به طور بالقوه بر طراحی و هدف این بنای تاریخی اثر گذاشته است. اضلاع دراز مستطیلِ سنگ‌های جلوس به سمت جنوبی‌ترین طلوع ماه در حالت سکون اصلی جهت‌گیری شدند. افزون بر این، بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ قبل از میلاد، قرن‌ها پیش از نصب این سنگ‌های بزرگ، مردم بقایای سوزانده‌شده مردگانشان را در خوشه‌ای در بخش جنوب شرقی سایت، در جهت جنوبی‌ترین موقعیت طلوع ماه دفن می‌کردند. 

تئوری این است که حرکات ماه ممکن است در مراحل اولیه استون‌هنج مورد توجه قرار گرفته و بر طراحی بعدی آن اثر گذاشته باشند. تیمی از باستان‌شناسان (متخصصان درک تاریخی نجوم)، از بهار امسال این ایده را در محل مطالعه خواهند کرد. 

آماندا چادبرن، باستان‌شناس دانشگاه آکسفورد، می‌گوید: «مشاهده مستقیم این ارتباط در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ بسیار مهم است. بر خلاف خورشید، ردیابی منتهی‌الیه ماه کار ساده‌ای نیست و به زمان‌بندی و شرایط آب و هوایی خاص نیاز دارد. ما می‌خواهیم تجربه این طلوع و غروب شدید ماه را درک کنیم و جلوه‌های بصری آن‌ها روی سنگ‌ها را مشاهده کنیم.» 

توقف عمده ماه هر ۱۸.۶ سال یک بار رخ می‌دهد

سازندگان استون‌هنج متعلق به فرهنگ‌هایی بودند که توسط رویدادهای آسمانی هدایت می‌شدند، بنابراین منطقی‌ست آن‌ها توقف بزرگ ماه را جدی بگیرند. نور ماه احتمالاً برای کارهایی مانند شکار مفید بوده و چرخه‌های آن، راه ایده‌آلی برای نشان دادن گذر زمان و سازماندهی رویدادها و جشن‌ها بوده است. 

در طول یک توقف بزرگ، ماه قسمت‌هایی از افق را لمس می‌کند که خورشید هرگز به آن‌ها نمی‌رسد. کارشناسان فکر می‌کنند این منظره‌ی غیرمعمول احتمالاً برای فرهنگ‌هایی که حرکات اجرام آسمانی را ردیابی می‌کردند، مهم بوده است. 

راگلز می‌گوید: «مردم از ده‌ها هزار سال قبل، از چرخه فاز ماه آگاه بودند. آنچه که فکر می‌کنم در مورد استون‌هنج اتفاق افتاده و این چیزیست که ما علاقه‌مند کشف آن هستیم، اینست که در حوالی یک توقف بزرگ، مردم متوجه شدند طلوع یا غروب ماه به طور غیرعادی در شمال یا جنوب است. آن‌ها دریافتند این اتفاق خاص است، در نتیجه به آن ادای احترام کردند و در نهایت جهت‌های مربوطه را یادمان‌سازی کردند. می‌توانید تصور کنید بزرگان آن دوران، زمانی را به یاد می‌آورند که ماه را در جهت مقدسی می‌دیدند و سپس، یک نسل بعد، مردم از شروع دوباره دیدن آن حیرت کردند.» 

از آنجا که سکون‌های اصلی ماه به ندرت اتفاق می‌افتند، ممکن است نشانه جشن‌های اجتماعی، معنوی یا مذهبی مانند مراسم بزرگ‌شدن باشند. 

جنیفر وکِسلر، مورخ می‌گوید: «ما هیجان‌زده هستیم که با یک تیم درخشان از باستان‌اخترشناسان برای کشف پیوند شگفت‌انگیز بین استون‌هنج و سکون اصلی ماه کار می‌کنیم. این فرصت به ما امکان می‌دهد در اسرار باستانی این بنای تاریخی و ارتباط آن با پدیده‌های آسمانی عمیق‌تر کاوش کنیم.»

کانال عصر ایران در تلگرام