به نقل از «عصر ایران»

مَمّد حسین! حس «سانچو» تلخ‌تره یا «یهودا»؟!

تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۲۰۲۶۲

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- روز سه شنبه 12 شهریور در آیین یادبود دوست و همکار فقید- مهدی شادمانی عزیز- در مسجدالرّضای میدان نیلوفر شرکت کردم.

صبغه و سابقۀ روزنامه نگاری ورزشی از یک سو و چهار سال مبارزۀ بی امان با بدترین نوع بیماری سرطان - سارکوم - و توییت‌های امید بخش و حضور فعال در فضای مجازی به رغم این جدال نفس گیر، از او چهره‌ای مشهور و محبوب ساخته بود و به همین خاطر طیف شرکت کنندگان در مراسم ترحیم مانند تشییع گسترده تر و متنوع تر از آیین های دیگر بود و انصافا هم سزاوار آن بود و در ستایش و سوگ او اغراقی در کار نبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

خدایش بیامرزاد اما این نوشته نه دربارۀ او که به بهانۀ بی اعتنایی و بایکوت محمد حسین میثاقی در مراسم ترحیم اوست چون در نگاه افکار عمومی این تلقی شکل گرفته که پای عادل فردوسی پور نایستاده و به جای او نشسته است.

می خواستم دیروز بنویسم اما بیم داشتم حاشیه را بر متن چیره کند و چون دیدم از نگاه روزنامه های ورزشی دور نمانده می نویسم.

جمع به جوان جویای نام توجهی نشان نمی داد و به عکس سراغ عادل فردوسی پور می رفتند هر چند که مجری محبوب، در سوگ همکار و دوست خود که برخی از متن های برنامۀ 90 را می نوشت حال و حوصله نداشت سلفی بگیرد و سر و شکل آشفته و به هم ریخته ای هم داشت.

محمد حسین میثاقی در این چند ماه البته بسیار کوشیده قضیه را ساده وعادی و اداری جلوه دهد. به این صورت که هم عادل کارمند صدا وسیماست و هم او و هر رییسی سیاست های خاص خود را دارد و یک جا به جایی اداری ساده است و تازه او مجری 90 هم نشده است.

اما خود او هم می داند که این توجیه پذیرفتنی نیست چون قصه فراتر از اینهاست. محبوب ترین مجری تلویزیون را حذف کرده اند و هیچ کس زیر بار جانشینی او نرفته الا کسی که «استاد استاد» از دهان او نمی افتاد و مثل بقیه آن قدر با عادل صمیمی نبود که نام کوچک او را صدا بزند.

مجید وارث مجری و برنامه ساز «ورزش و مردم» در سال های 58 تا 60 هم محبوب بود و بهرام شفیع جانشین او شد. اما وارث به استرالیا کوچ کرد و شفیع دستیار او نبود و خبری از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی هم نبود.

فردوسی پور اما نرفته و هست و همین قضیه را تلخ و چرک جلوه می دهد.

کاری که محمد حسین جوان کرده مثل شایعه ای بود که دربارۀ علیرضا افتخاری پیچید که بعد از وقایع سال 88 قرار است به جای محمد رضا شجریان ربنا بخواند ولی زیر بار نرفت. در حالی که می توانست بگوید خواندن آیات قرآن که اجازه نمی خواهد یا در انحصار کسی نیست اما گفت آقای شجریان جدای آواز و جایگاه موسیقی دستگاهی قاری ممتاز قرآن هم بوده و این کار تنها از او برمی آمد.

انتخاب یک مجری به جای مجری دیگر مرسوم است اما حذف ناگهانی و نشاندن یکی دیگر حس خوبی به مخاطب نمی دهد.

یکی دو سال پیش در مطلبی طعنه آمیز از «محمد حسین میثاقی» انتقاد کردم که به شکل افراطی می کوشد ادای عادل فردوسی پور را درآورد و حتی تکیه کلام های او را تکرار می کند مثل «عجیب و غریب» یا « کام بک» و حتی به طعنه از واژه « سانچو» استفاده کردم! سانچو پانزا شخصیتی همراه و تأیید کنندۀ «دُن کیشوت» بود.

برخی از دوستان خُرده گرفتند که مبادا اهانت تلقی شود و گفتم اگر قرار باشد به کسی بربخورد عادل است چون اگر محمد حسین، سانچو باشد عادل هم دُن کیشوت است و البته منظور این نبود.

مرادم، رابطه مرید و مادی و ذوب در یک فرد بود که در فرهنگ معاصر ما نمونۀ اتَمّ آن در فیلم «دایی جان ناپلئون» کاراکتر « مش قاسم» با بازی درخشان پرویز فنی زاده در خاطره ها ثبت شده آنجاها که هر چه را دایی جان درباره جنگ های توهّمی خود با انگلیسی ها در ممسنی می‌ گوید (با بازی زیبای غلامحسین نقشینه) تأیید می کند.

نوع نگاه ها به «مَمّد حسین» اما این بار «سانچو» یی نبود چون در سانچو نوعی حس هم دلی هم هست. بیشتر احساس می شد نگاه «یهودا»‌یی دارند. یکی از حواریون عیسی مسیح که پس از شام آخر مخفی‌گاه را لو داد.

ممد حسین، یهودا نیست و عادت ندارم از تعبیر «خیانت» و «خائن» برای افراد استفاده کنم. چون خیانت در مقابل امانت مفهوم دارد. چندان که تبعیض در برابر امانت.

با این حال آن گونه که «ممّد حسین» در صندلی فرو رفته و کلاه خود را مدام پایین تر می آورد تا احتمالا دیده نشود این پرسش درمی گرفت که درآن زمان حس «سانچو» یی طرد شده را داشت یا از حس «یهودا» یی آزار می دید؟

مجری جوان نباید انتظار داشته باشد مردمی که برای عادل فردوسی پور هورا می کشند او را هم دوست داشته باشند. چون حالا این کار جمع نقیضین است. همان گونه که نمی توان هم زمان امیرکبیر و میرزاآقاخان نوری را دوست داشت! تنها دارم مثال تاریخی می آورم و قصد قیاس ندارم. نه فردوسی‌پور میرزا تقی خان فراهانی است نه این پسر ماجراجو میرزاآقا خان نوری. اما وقتی نمی شود، یعنی نمی شود. همان گونه که تیمسار زاهدی انتظار نداشت مثل دکتر مصدق محبوبیت داشته باشد.

محمد حسین میثاقی اما می تواند از رییس جوان شبکه سه انتظار داشته باشد که حالا که این همه تنها شده هوای او را بیشتر داشته باشد. این همه هزینه داده دست کم دست‌مزد خوبی بگیرد...

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: محمد حسین میثاقی عادل فردوسی پور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۲۰۲۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معرفی شهید سرسنگی به عنوان شهید شاخص استان یزد

 به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز یزد، در مراسمی با حضور سردار زارع کمالی فرمانده سپاه الغدیر استان، پدر شهید سرسنگی و جمعی از خانواده ورزش استان یزد، شهید حسین سرسنگی به عنوان شهید شاخص ورزش استان در سال ۱۴۰۳ معرفی شد.
شهید حسین سرسنگی از ورزشکاران رشته کونگ فو بود که در حادثه تروریستی راسک به مقام والای شهادت نائل آمد.
در این مراسم همچنین از عوامل برگزاری یادواره شهدای ورزشکار استان یزد و دو تن از فرزندان شهدا که در رشته ورزش زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی فعالیت دارند، تجلیل شد.