آشنایی با سم موجود در سیب زمینی
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۴۳۴۳۶
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، الهام باباعلی کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز با بیان این که سیب زمینی جزو غذاهای اصلی مردم جهان و در رده چهارم پس از ذرت، برنج و گندم است، اظهار کرد: این محصول از نظر مواد معدنی، نشاسته و ویتامین c دارای ارزش زیادی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او ادامه داد: غدههای سیب زمینی وقتی در معرض نور یا جوانه زنی قرار بگیرند نوعی «آلکالوئید» سمی به نام «سولانین» تولید میشود.
الهام باباعلی اضافه کرد: سولانین در واقع عامل دفاعی در گیاه است که میتواند در برگها و خود میوه باشد و موجب محافظت سیب زمینی در مقابل بیماریها و حشرات میشود.
کارشناس ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز با بیان این که این ماده بسیار سمی است و حتی در مقادیر جزئی سمیت خود را حفظ میکنند، تصریح کرد: وجود آن در سیب زمینی با ظاهر شدن رنگ سبز به خصوص در قشر زیر پوست مشخص میشود.
او گفت: اگر چه حتی مواردی از مرگ در اثر مصرف سیب زمینیهای دارای مقدار زیاد سولانین گزارش شده است، ولی به علت آن که به موازات افزایش این ماده (بیش از ۲۰ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم) و گسترش رنگ سبز در سیب زمینی یک تلخی مشخصی نیز در آن ظاهر میشود، از این نظر چنین سیب زمینیهایی مورد مصرف قرار نمیگیرند.
الهام باباعلی بیان کرد: به طور طبیعی سیب زمینی دارای ۱۵-۲ میلی گرم به ازای هر ۱۰۰ گرم وزن خود از این ماده است، اما قرار گرفتن آن در معرض نور میتواند این رقم را تا ۱۰۰ میلی گرم افزایش دهد.
نشانههای مسمومیت با سولانیناین کارشناس افزود: مسمومیت با این سم شامل نشانههای گوارشی و عصبی مانند اسهال، دردهای شکمی، احساس سوختگی در گلو، از دست رفتن حس ها، تب و فلجی است؛ علایم معمولا ۸ تا ۱۲ساعت بعد از مصرف و هضم پدیدار میشوند که این میزان میتواند به ۳۰ دقیقه بعد از مصرف میزان بالای سولانین کاهش یابد.
او با بیان این که سرخ کردن در حد ۱۷۰ درجه میزان سولانین را میکاهد، ادامه داد: آب پز کردن اثری ندارد و امواج مایکروویو تا حدی بر کاهش آن مؤثرند و پوســـت کنـــدن، اغلب تــا حـــدود زیــادی میـــزان این گلیکوآلکالوئیـــدها را کـــاهش مـــی دهــد، چــرا کــه تجمــع گلیکوآلکالوئیــدها در منطقــه پوســت و زیــر پوســت بیشــتر از ســایر قســـمت هـــای سیب زمینی اســـت.
انتهای پیام/چ
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت علوم پزشکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۴۳۴۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مصرف زیاد غذاهای ناسالم باعث آسیب دائمی مغز میشود!
نتایج تحقیقات تازه نشان داده است که خوردن دراز مدت وعدههای غذایی پرچرب و شیرین میتواند منجر به بروز اختلالات پایدار در حافظه شود.
به گزارش یورونیوز، در سالهای اخیر تحقیقات زیادی داشتن رژیم غذایی ناسالم و مصرف غذاهای فرآوریشده را با خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد در سنین بالاتر مرتبط دانستهاند. یکی از یافتههای دیگر چنین مطالعاتی این بود که این نوع غذاها اغلب بر حافظه تأثیر میگذارند، حتی اگر تنها گهگاهی مصرف شوند.
پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در آمریکا از خود پرسیدند که با توجه به نتایج تحقیقات پیشین، اگر افراد از سنین جوانی رژیم غذایی ناسالم داشته باشند این شیوه زندگی چه نتایجی را میتواند برای آنها در بر داشته باشد؟
برای یافتن پاسخ، یک تیم تحقیقاتی شماری از موشها را از سن ۲۶ تا ۵۶ روزگی تحت رژیم غذایی حاوی غذاهای پرچرب و شیرین قرار داد.
این بازه سنی برای موشها مشابه دوران نوجوانی در انسانها است؛ زمانی که مغز به طور قابل توجهی در مرحله رشد قرار دارد. گروه دیگری از موشهای صحرایی در همین سن به جای آن غذای سالم خوردند تا دانشمندان بتوانند تفاوت آنها را بهتر دریابند.
بعد از این بازه زمانی در آزمایشهای حافظه مشخص شد موشهایی که رژیم غذایی ناسالم داشتند، نمیتوانستند اشیاء جدید را در صحنهای که چند روز قبل کاوش کرده بودند شناسایی کنند. حتی اگر یک شیء آشنا کمی از جای خود تکان خورده بود.
این در حالی بود که گروه دیگر موشها، که از غذای سالم تغذیه کرده بودند، در شناسایی محیط جدید خود مشکلی نداشتند.
اسکات کانوسکی، عصبشناس در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در این باره میگوید: «آنچه که ما در تحقیقاتمان میبینیم این است که اگر موشها با رژیم غذایی ناسالم بزرگ شوند، حافظه شان اختلالات پایدار پیدا میکند.»
مشکلات حافظه برای موشهای گروه اول حتی زمانی که به مدت ۳۰ روز به غذای سالم روی آوردند (یعنی مدت معادل دوره بزرگسالی در انسانها)، ادامه داشت.
آنا هیز، نویسنده ارشد و محقق تغذیه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، با اشاره به تخریب نقش یک انتقالدهنده عصبی کلیدی در مغز حیوانات به نام «استیل کولین» گفت: «سیگنال موسوم به استیل کولین سازوکاری است که به موشها کمک میکند تا رویدادها را رمزگذاری کرده و به خاطر بسپارند. این روند مشابه حافظه اپیزودیک در انسانها است که به ما امکان میدهد تا رویدادهای گذشته خود را به خاطر بسپاریم. به نظر میرسد که این سیگنال در حیواناتی که با رژیم غذایی چرب و شیرین رشد کردهاند، اتفاق نمیافتد.»
محققان میگویند تطابق دادن کامل نتایج این آزمایش با انسانها دشوار است و باید هنوز تحقیقات بیشتری در این خصوص انجام شود.