مشورتی به دولت آقای روحانی| برای حفظ برجام از برجام دل بکنید
تاریخ انتشار: ۱۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۴۳۹۵۰
در ماههای بعد از خروج آمریکا از برجام، روز به روز بیشتر عیان شد که دولتهای اروپاییها غیر از لفاظیهای کلامی و راهاندازی قوانین و ساز و کارهای جورواجوری که صرفاً کارکرد نمادین دارند، راهبردی واقعی و عملیاتی برای اجرایی کردن تعهدات خود و تأمین عوای ۱۶ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۸:۲۶ بین الملل دیپلماسی ایران نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، اکنون در پرتو مرور مواضع اروپاییها در یک سال گذشته از هر زمان دیگر عیانتر است که «قوانین مسدودساز تحریمی»، «سرمایهگذاری بانک سرمایهگذاری اروپا در ایران»، درخواست «معافیتهای تحریمی برای شرکتهای اروپایی حاضر در ایران» و این اواخر اینستکس (ابزار پشتیبانی مبادلات تجاری) و غیره صرفاً وعدههایی بودهاند که اروپاییها برای اتلاف وقت مدتی بر سر آن موجهای پرفشار تبلیغاتی-رسانهای به راه انداختهاند، اما در نهایت، در بهترین حالت به برداشتن گامهایی نمادین و نمایشی با ادعای تلاش برای تضمین منافع ایران در برجام و حفظ این توافق برداشته شده و بعداً به بوته فراموشی سپردهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تنها بعد از اقدامات ایران از اردیبهشتماه سال جاری در کاستن از تعهدات برجامی خود بوده که کشورهای اروپایی متوجه شدهاند که جز با اعطای امتیازهای واقعی و تأمین عواید اقتصادی برای ایران نمیتوان امیدی به حفظ برجام برداشت و به همین سبب برای طراحی بستههای تشویقی ملموس و عملی به تکاپو افتادهاند.
با این حال، کشورهای غربی همزمان با این عقبنشینیها در تلاش برای مطرح کردن و جا انداختن روایتی ناقص و بریده از حوادث پیرامون برجام هستند که در صورت پذیرش آن از سوی ایران، برای آنها نیاز به عقبنشینیهای بعدی و عمل واقعی به تعهداتشان را میکاهد، و به عبارت دیگر، آنها را به دوران پرآرامش قبل از اردیبهشت 98 برگرداند که بدون دادن هیچ امتیاز از موهبت پایبندی کامل ایران به برجام برخوردار باشند.
روایتی که غربیها ساختمان استدلالها و بستههای پیشنهادی خود را بر آن بنا مینهند در یک سانسور خودخواسته، فصل نخست از حوادث پیرامون برجام یعنی اصل لزوم پایبندی آنها به تعهدات برجامی را حذف و صورتبندی مسئله را از این قسمت آغاز میکند که ایران در شرایط فشار قرار گرفته و لازم است برای خروج از این وضعیت وارد مذاکرهای دیگر شده و امتیازی بدهد و امتیازی بگیرد. به عبارتی آنها میخواهند برجام دومی آغاز کنند که در آن به ازای این که به ایران امتیازی که پیشتر نسبت به آن تعهد داده بودند را واگذار کنند، ایران را متعهد به مواردی کنند که دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا بطور علنی بر آن تاکید کرده است.
نگاهی به طرح پیشنهادی که اخیراً فرانسه برای حفظ برجام مطرح کرده موید چنین نگاهی است؛ در بسته پیشنهادی پاریس یک خط اعتباری 15 میلیارد دلاری به عنوان امتیازی که قرار است به ایران داده شود در نظر گرفته شده اما در ازای آن انتظاراتی فراتر از آن چه در متن برجام آمده مطرح شده و اروپاییها مثلاً گفتهاند انتظار دارند امنیت در خلیج فارس تأمین شود و باب مذاکرات بر سر «امنیت منطقهای» و «برجام پسا2025» باز شود. تفسیر تن دادن به این روند در معنی واقعگرایانهتر، به معنی به کرسی نشستن همان خواستههای دولت ترامپ است.
همانطور که گفتیم چنین طرحهایی بر اساس روایتی غیرکامل و یا روایت از پله دوم به برجام مطرح میشوند؛ پله اول و بخشی که در روایت طرف اروپایی حذف شده این است که ایران بندهای برجام را مو به مو اجرا کرده و حتی بعد از خروج آمریکا از توافق، یک سال هم به اروپاییهایی که به ایران وعده جبران خساراتِ ناشی از خروج آمریکا را میدادند فرصت داده به وعدههایشان عمل کنند؛ یعنی ایران برای نشان دادن حسن نیت یک سال هم برجام را بدون عایدی اقتصادی از این توافق به صورت تمام و کمال اجرا کرده، حال آن که طبق بندهای 26، 36 و 37 توافق از همان زمان بعد از خروج آمریکا میتوانسته تعهداتش را کاهش دهد.
بنابراین، در صورتی که برجام و حوداث پیرامون آن بر خلاف نگاه بخشی طرف غربی به صورت جامع و کامل در نظر گرفته شوند متوجه میشویم که ایران تخلفی در عمل به وعدههای خود ذیل برجام نداشته و این طرف غربی بوده که به وعدههای خود عمل نکرده است. با این نگاه، هر مذاکرهای برای حفظ برجام باید فقط ناظر به محقق کردن امتیازهای اقتصادی وعدهداده شده به ایران در توافق و برطرف کردن موانع تحقق این وعدهها باشد نه گرفتن امتیازات جدید از ایران.
ناگفته پیدا است کوتاه آمدن دولت ایران در برابر صورتبندی غرب از مسئله چیزی جز تکرار خسارت محض نخواهد بود. مسئله این نیست که آیا ایران با تمام شروط طرف مقابل چه در منطقه و چه درباره بندهای غروب برجام موافقت میکند یا خیر؛ تقریباً بدیهی است که دولت انشاءالله نه میخواهد و نه مجاز است که چنین توافقی کند، بلکه موضوع آن است که اگر کوچکترین نشانهای در اختیار طرف مقابل قرار بگیرد که ایران در پی تداوم فشارها، نهایتاً دستکم چندگام به عقب مینشیند، همین موضوع مهمترین دستاورد غرب از این مذاکرات خواهد بود.
طرفهای غربی و بویژه آمریکا اگر به این محاسبه برسند که انتهای کمپین فشار، عقبنشینی، هرچند مختصر، از ناحیه ایران است، راهبرد خود را مجدداً بر اساس همان محاسبات سابق معین خواهند کرد و چه بسا ممکن است تمام مشوقهایی که امروز غرب در برابر ایران قرار داده مجدداً از روی میز حذف و دوباره به کمپین فشار حداکثری تشدید شود.
این که تیم مذاکرهکننده ایرانی بر اساس چه تاکتیکی بنا دارد مذاکرات را پیش ببرد در اختیار خود اوست و میتواند تاکتیکهای متفاوتی در این زمینه مطرح باشد، اما مسئله بر سر «معنا» و «نشانه راهبردی» است که از این مذاکرات حاصل خواهد شد. در صورتی که همانند ماجرای برجام، طرف مقابل تصور کند با یک دستکاری محاسباتی و با یک فشار مقطعی میتواند عقبنشینیهای راهبردی از ایران برداشت کند، همهچیز به پیش از 18 اردیبهشت 98 بازخواهد گشت: شرایطی که در آن ایران بدون چشمداشت امتیاز باید به محدودیتهای مندرج در توافق پایبند باشد.
پرواضح است که چنین شرایطی نمیتواند برای مدت زمان زیادی دوام داشته باشد و طبق این قاعده که هیچ قرارداد برد-باخت ماندگار نیست، سرانجام به فروپاشی توافق منجر میشود. بر این اساس، اگر طرفی خواستار حفظ برجام است باید در شرایطی که طرفهای دیگر به سمت خروج از توافق حرکت میکنند و ژست حفظ آن را به خود میگیرند، به سمت خروج حرکت کند تا با این ترفند اراده دیگران برای حفظ توافق و صدق نیت عمل به تعهدات مندرج در آن توافق را راستیآزمایی کرده و بدینوسیله بتواند گام موثری برای حفظ توافق بردارد، وگرنه ممکن است بدون آن که بخواهد به فروپاشی آن کمک کند.
متاسفانه برای طرف مقابل نیز امروزه مشخص شده است که دولت ایران با مسئلهی برجام تقریباً شبیه موضوعی حیثیتی برخورد میکند؛ به این معنا که دولت همه توانش را به کار گرفته تا خبری از خروج برجام و یا نشانه جدی از خروج ایران از برجام در میان نباشد. احتمالاً این از یک پیشفرض غلط درباره برجام نشات میگیرد؛ گروهی در دولت و یک جریان غربگرا در ایران تصور میکند که برجام حاصل «انعطاف» دولت وقت آمریکا به همراه اروپا در قبال موضوع هستهای ایران است؛ و از همین روست که دولت و این جریان نمیخواهد از خیر آن انعطاف! بگذرد. اما مسئله اینجاست که در واقعیت، برجام نه محصول انعطاف، بلکه حاصل «استیصال» طرف غربی از ادامهی کشمکش بر روی موضوع هستهای ایران بود و چارهای جز این نداشت که به توافقی با ایران دست یابد. غیرمعتبر بودن تهدید نظامی مشخصاً برای همگان عیان شده بود و تحریمها نیز به اذعان شمار قابل توجهی از مقامات کاخ سفید که در کتابهای خاطراتشان و یا سخنرانیهایشان (مانند مصاحبههای اوباما و کری و شرمن) به آن اذعان شده در حال فروپاشی بود و آمریکا چارهای جز دستیابی به توافق با ایران نداشت.
اگر دولت آقای روحانی همین پیشفرض خود را اصلاح کند به این نتیجه خواهد رسید که حتی اگر میخواهد برجام را حفظ کند، باید طرف مقابل به وضوح دریابد که ایران از برجام دل کنده و در صورتی که غرب به همه تعهداتش در برجام عمل نکند، ایران نیز به سرعت از آن خارج خواهد شد. در غیر اینصورت اگر ایران در مذاکرات پیش رو با اروپا اندک امتیازی در حوزههای مربوط به بندهای غروب برجام و یا مسائل منطقهای و موشکی بدهد، نه تنها یک پیروزی برای آمریکاست بلکه همانطور که اعلام شد معنایی برای غرب تولید خواهد کرد که فشار به ایران نهایتاً جواب میدهد! و سرنوشت شکلگیری چنین محاسباتی برای دشمن از هماکنون روشن است.
انتهای پیام/
R36444/P/S8,89,95,1128/CT4منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۴۳۹۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بستگان اسرای اسرائیلی:کابینه فرصت امضای توافق را از دست ندهد
خانوادههای اسرای صهیونیستی در غزه از از کابینه رژیم صهیونیستی خواستند فرصت را برای امضای توافق مبادله اسرا با مقاومت در غزه از دست ندهد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از مرکز اطلاع رسانی فلسطین، خانوادههای اسرای اسرائیلی در غزه از دولت رژیم صهیونیستی خواستند فرصت را برای امضای توافق مبادله اسرا با مقاومت در غزه از دست ندهد.
این خانوادهها در بیانیهای عنوان کردند که مبادله اسرا، تنها راه بازگرداندن اسرای اسرائیلی از غزه است.
آنها دست به دامن یحیی سنوار رهبر حماس در غزه شده و از او خواستند توافق مبادله اسرا را بپذیرد و از کابینه جنگ رژیم صهیونیستی نیز درخواست کردند با این توافق موافقت کند.
افشاگری صهیونیست ها از کارشکنی نتانیاهو در مسیر تبادل اسراخانوادههای اسرای صهیونیست تاکید کردند که اکنون زمان عمل است و امیدواریم دولت تصمیماتی اخلاقی اتخاذ کند.
آنها تصریح کردند که در دوره دولت کنونی شکستی بیسابقه حاصل شد و اکنون دولت باید به وظیفه خود در بازگرداندن اسرا عمل کند.
آنها همچنین از تلاشهای آمریکا و قطر به خاطر آزادی شماری از اسرا در دور نخست مبادله اسرا تشکر کردند و از دولتهای رژیم صهیونیستی، آمریکا، قطر و مصر خواستند برای آزادی دیگر اسرا از هیچ تلاشی دریغ نکنند.
انتهای پیام/