به نقل از «الف»

ترس از مدرسه کودکان را جدی بگیرید/ اختلال هراس از مدرسه چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۴۶۴۶۸

کمال پرهون روانشناس و مشاور در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره اختلال هراس از مدرسه اظهار کرد: اغلب شروع سال تحصیلی برای بیشتر کودکان، رویدادی هیجان‌انگیز و لذت‌بخش است و نشانه آشکاری از رشد و نمو آن‌ها محسوب می‌شود.

او افزود: بسیاری از کودکان، رفتن به مدرسه را دوست ندارند و برای تعداد کمی از آن‌ها مدرسه آن‌قدر ترسناک و اضطراب زاست که برای رفتن سر کلاس درس از خود رغبتی نشان نمی‌دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روانشناس گفت: این کودکان اغلب به دلیل نگرانی از رفتن به مدرسه، مریض می‌شوند و یا خود را به بیماری می‌زنند و به خاطر شکایت‌های جسمانی جزئی در منزل می‌مانند.

پرهون تصریح کرد: آن‌هایی که صبح برای رفتن به مدرسه مقاومت می‌کنند، اما در نهایت در کلاس حاضر می‌شوند؛ آن‌هایی که به مدرسه می‌روند، اما به دلایلی مدرسه را ترک می‌کنند؛ کودکانی که با ترس شدید در مدرسه حضور می‌یابند و این امر باعث بهانه‌گیری بعدی برای عدم حضور آن‌ها در مدرسه می‌شود و نیز کودکانی که تمام‌ روز به جای رفتن به مدرسه غیبت می‌کنند، همگی دچار هراس از مدرسه هستند.

او با بیان اینکه مدرسه هراسی و خودداری از رفتن به مدرسه در میان دختران و پسران به یک اندازه رایج است، افزود: هراس از مدرسه بین سنین ۵، ۶، ۱۰ و ۱۱ سالگی ظاهر می‌شود. ترس‌های مفرط و غیرمعمول از مدرسه اغلب برای نخستین بار در دوره پیش‌دبستانی، مهدکودک و یا کلاس اول نمایان می‌شود و در کلاس دوم به اوج خود می‌رسد. با این‌ وجود، هراس و امتناع از رفتن به مدرسه در هر سنی می‌تواند رخ دهد و در سنین بعدی به‌ طور ناگهانی آشکار شود.

این روانشناس اضافه کرد: هراس از مدرسه جزء ترس‌های رایج دوران کودکی است و پیامد‌های تحصیلی و اجتماعی جدی برای کودک به همراه دارد و می‌تواند بیش‌از اندازه ناتوان‌کننده باشد.

پرهون درباره عواملی که باعث ایجاد اختلال در فرد می‌شود، بیان کرد: کیفیت تعامل مادر-کودک، سبک والدینی پذیرنده با ابعاد بیش حمایت‌گری والدین، آشفتگی در فضای عاطفی خانواده، خجالتی بودن و ترس از ارزیابی در جمع، اضطراب جدایی، ترس از تجربه شکست، اعتمادبه‌نفس ضعیف، تک‌فرزند بودن، عوامل و قوانین مدرسه، رابطه معلم- دانش‌آموز، مشکلات خلقی و اضطراب در کودکان می‌تواند از دلایل مدرسه هراسی باشد.

او با اشاره به اینکه والدین باید اصرار قاطعانه بر رفتن و بازگشت کودک به مدرسه داشته باشند، افزود: هرچه زمان بگذرد، ترس‌های دیگر نیز بر مدرسه هراسی افزوده می‌شود و ممکن است از راه تقویت در خانه و تشدید هراس از مدرسه به علت جاماندن از هم‌کلاسی‌ها مشکل شدیدتر شود.

این روانشناس ادامه داد: تقویت‌کننده‌های منفی از جمله اجتناب از محیط آزار دهنده و تنش‌زا مدرسه و فرار از جمع آزار دهنده که کودک فکر می‌کند در آنجا مورد قضاوت قرار می‌گیرد و تقویت‌کننده‌های مثبت از جمله انجام بازی مورد علاقه، خواب و برنامه تلویزیونی مورد علاقه در مدرسه هراسی کودکان دخیل‌ هستند.

پرهون افزود: هماهنگی والدین با کارکنان مدرسه، ارجاع سریع برای درمان، عدم تأکید بر شکایت‌های جسمانی، حضور الزامی در مدرسه و اجازه به مادر برای حضور در حیات مدرسه به منظور منتظر ماندن برای کودک از جمله اقدامات مثبتی است که بر کاهش ترس کودکان از مدرسه تأثیرگذار است و در مقابل تنبیه کودکان، می‌تواند مشکلات آن‌ها را تشدید کند، از این رو به والدین و معلمان توصیه می‌شود که از تنبیه بپرهیزند.

پرهون اضافه کرد: قبل از شروع رسمی مدارس، والدین می‌توانند فرزندان خود را با محیط و فضای مدرسه آشنا کنند، استفاده از قصه و بازی‌هایی که فضای مدرسه را شاد، بازی گونه و آموزشی جلوه دهد، برای این کودکان مؤثر است.

این روانشناس خاطرنشان کرد: جدا کردن کودک از منبع دلبستگی‌ خود باید گام‌به‌گام و با استفاده از حساسیت‌زدایی منظم شکل گیرد. در روز نخست آغاز مدرسه باید مادر با کودک در محل حضور داشته باشد، روز دوم خاله یا مادربزرگ یا هرکسی که کودک در کنار آن‌ها احساس آرامش دارد، روز سوم پدر و غیره همراه کودک باشند تا منبع دلبستگی از شخص اول به شخص سوم انتقال یابد و کم‌کم کودک به جدایی از آن‌ها عادت کند.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۴۶۴۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا کودکان فرانسوی به خوش رفتار و مؤدب بودن مشهورند؟

کودکان فرانسوی به خوش رفتار بودن مشهورند. آن ها به ندرت کج خلقی و جیغ و داد می کنند، بد غذا نیستند و به همسایه ها مؤدبانه سلام می کنند.

اما آن راز سرّی چیست که والدین فرانسوی با آن چنین فرزندانی تربیت می کنند؟

نخستین سال زندگی کودک

به گزارش روزیاتو، در فرانسه تازه مادرها بعد از ۱۰ هفته مرخصی زایمان به سر کار بازمی گردند. اگر مدت بیشتری در خانه بمانند، ممکن است هزینه ی بیشتری متحمل شوند. بر اساس قوانین فرانسه، مادران می توانند بیشتر از ۱۰ هفته مرخصی زایمان داشته باشند و کماکان شغل خود را هم داشته باشند.

با این حال، دراینصورت مرخصی بعد از ۱۰ هفته بدون حقوق خواهد بود. بعد از دوران مرخصی زایمان، کودک به یک مهدکودک سپرده می شود. کودکان فرانسوی از سن کم با افراد جدید آشنا می شوند، امری که به آن ها کمک می کند بعدها در زندگی سریع تر سازگار شوند و استقلال بیشتری داشته باشند.

کودکان فرانسوی در تخت خود می خوابند

والدین فرانسوی به کودک خود یاد می دهند که در تخت خودش و حتی در اتاق خوابی جداگانه بخوابد. اگر کودک در نیمه های شب از خواب بیدار شود و شروع به گریه کردن کند، پدر و مادر معمولاً چند لحظه ای صبر می کنند تا مطمئن شوند که واقعاً نیازی به حضور آن ها در کنار کودک شان هست یا نه. با این شیوه، کودک رفته رفته به تنها خوابیدن عادت می کند.

آزادی عمل جایگاه مهمی دارد

والدین فرانسوی تا جایی که کودک توان مدیریت امور خود را داشته باشد به او آزادی عمل می دهند. در فرانسه به ندرت می توانید پدر و مادری را در زمین بازی مشغول بازی کردن با کودک خود ببینید. والدین در دعواهای میان کودکان مداخله نمی کنند و اجازه می دهند که آن ها خودشان این موقعیت را رفع و رجوع کنند.

پدر و مادرهای فرانسوی میان شیطنت های معصومانه و بدرفتاری واقعی تمایز قائل می شوند. تنها بدرفتاری است که با تنبیه مواجه می شود تا کودک بتواند فرق این دو را متوجه شود.

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نوه داری نمی کنند

پدربزرگ ها و مادربزرگ ها در تربیت نوه ها نقش حمایتی دارند. دورهمی های خانوادگی معمولاً در تعطیلات آخر هفته یا تعطیلات مناسبتی برگزار می شود. پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرانسوی را بیشتر مشغول نوشیدن قهوه در کافه می توان دید تا درگیر مراقبت مداوم از نوه های خود.

چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد

غذا یکی از بخش های اساسی زندگی فرانسوی ها است و وقت ناهار در این کشور می تواند ۲ ساعت به طول انجامد. فرانسوی ها قویاً معتقدند که اعضای خانواده باید دست کم یک وعده در روز را در کنار هم بخورند.

والدین و کودکان از یک غذای یکسان می خورند چون در فرانسه چیزی تحت عنوان غذای کودک وجود ندارد. پدر و مادرها کودک خود را مجبور به خوردن چیزی که دوست ندارد نمی کنند، اما به آن ها اصرار می کنند که غذا را دست کم بچشند و امتحان کنند.

خوش رفتاری اهمیت زیادی دارد

خوش رفتار بودن از اهمیت زیادی برخوردار است و کودکان فرانسوی این را خوب می دانند. آن ها به مهمان ها و همسایه سلام می کنند، در صف بی قراری نمی کنند و در اتوبوس صندلی خود را به سالمندان می دهند. آن ها از سن کم این ۴ جمله ی مؤدبانه را یاد می گیرند: ممنونم، روز بخیر، خواهش می کنم و خداحافظ.

تکنیک آموزش در خانه

والدین فرانسوی معتقدند که کودکی دوران فوق العاده ای است که کودک در آن یاد می گیرد که خیالبافی کند، دنیا را کشف کند و مؤدب و مسئولیت پذیر باشد. به همین دلیل پدر و مادرهای فرانسوی عجله ای برای آموزش خواندن و شمارش به کودک خود ندارند.

تعطیلات آخر هفته روز خانواده است

به عقیده ی فرانسوی ها تعطیلات آخر هفته بهترین زمان برای رفتن به پیک نیک در پارک، درست کردن کباب یا دوچرخه سواری به همراه خانواده است. آن ها اهمیت زیادی برای فعالیت های خانوادگی تعطیلات آخر هفته قائل هستند و از قبل برای آن برنامه ریزی می کنند.

کودکان فرانسوی پول توجیبی می گیرند

کودکان فرانسوی معمولاً هنگام رفتن به فروشگاه به همراه والدین خود بی قراری نمی کنند و وقتی پدر و مادر با درخواست آن ها برا خرید چیزی مخالفت می کنند، جیغ و داد به راه نمی اندازند. آن ها از ۷ سالگی پول توجیبی می گیرند و اجازه دارند که آن را هر طور که مایل اند خرج کنند. مبلغ این پول توجیبی ماهانه معمولاً بر اساس سن کودک تعیین می شود.

کانال عصر ایران در تلگرام