Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «الف»
2024-05-05@19:49:25 GMT

کاسبی یک‌ونیم میلیاردی متکدیان پشت چراغ قرمز

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۶۲۶۲۲

«ماجرای اسکناس‏‌های شمرده‌نشده هر متکدی و درآمد ماهانه‏ هر کدامشان، از بهزیستی و اعلام محمدرحیم فاضلی‏‌نژاد، سرپرست امور مجلس سازمان بهزیستی بر درآمد روزانه یک‌ونیم میلیاردی متکدیان استان تهران شروع شد و ... »

به گزارش ایسنا، روزنامه سازندگی درباره رونق کسب‏‌وکار متکدیان در تهران نوشت: «گرمای آفتابِ عصر نیمه شهریور خیلی زبانه نمی‏‌کشد و هوا رو به خنکیِ غروب می‏‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کسی کاری به کار پسر جوان افغانی ندار. انگار که هیچ راننده پشت چراغ قرمز چهارراه اشراقِ تهرانپارس این موجود بی‏‌آزار را نمی‏‌بیند. به هر ماشینی که می‏‌رسد دو بار از آن شیشه‌پاک‌کُنش می‏‌زند روی شیشه جلویی ماشین و با دستمالی در دست دیگرش غبار شیشه را می‏‌شوید و بعد به طرف شیشه سمت راننده می‏‌رود تا پول غبارروبی‏‌اش را بگیرد. بعضی‏ از راننده‏‌ها شیشه را تا نیمه پایین کشیده و اسکناسی را از شیشه بیرون ‏می‏‌دهند. هزار تومانی، ۲ هزار تومانی یا ۵ هزار تومانی و بعضی‏‌ها هم برایشان مهم نیست؛ چراغ که سبز می‏‌شود دنده را یک می‏‌کنند و با سرعت تمام از چهارراه عبور می‏‌کنند. پسرجوان ‏می‏‌ماند و ۹۰ ثانیه چراغ قرمز بعدی و تمام اسکناس‏‌هایی شمرده‌نشده‏‌ای که از جیبش بیرون زده‏‌اند.

ماجرای اسکناس‏‌های شمرده‌نشده هر متکدی و درآمد ماهانه‏ هر کدامشان، از بهزیستی و اعلام محمدرحیم فاضلی‏‌نژاد، سرپرست امور مجلس سازمان بهزیستی بر درآمد روزانه یک‌ونیم میلیاردی متکدیان استان تهران شروع شد و بعدش هم واکنش استاندار تهران، انوشیروان محسنی بندپی که گفته بود: «دولت‏ و نهادهای حمایتی و حتی کمیته امداد حاضر هستند برای آن‏هایی که تمکن مالی ندارند، مقرری تعیین کنند اما رقم‏‌هایی که از تکدی‏‌گری عایدشان می‏‌شود، به مراتب بیشتر است و این افراد حتی پس از جمع‏‌آوری باز هم راه تکدی پیش می‏‌گیرند، بعد هم توپ را به زمین بهزیستی انداخت و گفت که چون بهزیستی با متکدیان در ارتباط است، قطعا اطلاعاتش به واقعیت و حقیقت نزدیک‏‌تر است.» اطلاعاتی که گمان می‏‌رود هر سازمانی که متولی‏ طبقه‏‌بندی آن است، باید مثل سرنوشت این متکدیان ساماندهی شود.

امید، پسر جوان افغانی است. از سن و سالش می‏‌گوید. فکر می‏‌کند کمتر از ۱۹ سال سن دارد و سر چهارراه اشراق که همان فلکه دوم تهرانپارس است، پشت چراغ قرمز شیشه ماشین‏‌ها را پاک می‏‌کند. ۴ سال و نیم است که با برادر کوچکش برای تامین خرج خانواده قاچاقی وارد ایران شده‌اند. از درآمدش راضی نیست: «هر روز میام اینجا اما برام نمی‏‌صرفه، روزی ۵۰-۴۰ هزار تومن بیشتر کار نمی‏‌کنم. ماهی یک میلیون و ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومانی برام می‏‌مونه اما خرج زیاد دارم و برای خونوادم پول می‏‌فرستم. پدرم پیرمرده و نمی‏‌تونه کار کنه وگرنه دوست دارم برگردم افغانستان. الان ۶ ماهه که دوباره اومدم تهران. ۶ ماه پیش که رفتم دو ماه موندم و برگشتم چون پول ندارم.»

پایین‏‌تر، چهارراه تیرانداز، بین فلکه اول و دوم تهرانپارس است. زنی با قامتی کوتاه، سبزه‏‌رو و لاغراندام پشت چراغ قرمز اسپند دود می‏‌کند. جااسپندی‏‌اش را بین شمشادها قایم می‏‌کند. جلوتر می‏‌آید و داخل ماشین می‏‌نشیند و شروع می‏‌کند: «۴۵ سالمه. درد کمر دارم پول دکتر ندارم. از پیروزی میام اینجا اسپند دود می‏‌کنم. اشاره می‏‌کند به چند نفری که پایین چهارراه روی چمن‏‌ها نشسته‏‌اند و می‏‌گوید: «اون پایین چهارراهی‏‌ها رو می‏‌بینی؟ الان اگه نرم میان جااسپندی من رو برمی‏دارن.» مدام از آینه بین شمشادها را نگاه می‏‌کند و نگران است. از درآمدش می‏‌گوید: «روزی ۱۰۰-۵۰ هزار تومان کاسبی می‏‌کنم.» این را که می‏‌گوید سریع در ماشین را بازمی‏‌کند و به سمت شمشادهای بین خیابان می‏‌دود.

اسمش؟ رئیس چهارراه!

پایین چهارراهی‏‌ها روی چمن‏‌ها نشسته‏‌اند. ناهارشان تازه تمام شده و استراحت می‏‌کنند. دو زن و دو دختر، دو مادر و دو دختر. یکی از زن‏‌ها که سیگار می‏‌کشد و وقتی اسمش را می‏‌پرسم، دختر کوچک دیگر می‏‌خندد و خطابش می‏‌کند: «رئیس چهارراه!» می‏‌گوید: «فاطمه‏‌ام و از شوش میام. روزی ۴۰-۳۰ هزار تومن بیشتر کار نمی‏‌کنم. من دستمال فروشم. دستمال می‏‌خریدم ۷۰۰ تومن اما الان شده ۲۵۰۰ تومن. کسی نمی‏خره.»

چرا با این وضع جایش را عوض نمی‏‌کند و به مناطق بالاشهر تهران برود؟ می‏‌گوید: «الان هشت-نه ساله اینجام. عادت کردم.» دخترش را نشان می‏‌دهد که با یک جااسپندی در دستش از آن سمت خیابان می‏‌دود؛ دختری که انگار سال‌هاست که موهای ژولیده‏اش رنگ شانه به خود ندیده؛ «این مهسا دخترمه. امسال میره کلاس چهارم مدرسه شوش امیرکبیر. خیلی باهوشه اما هنوز براش لباس مدرسه نخریدم.» مهسا دلش نمی‏‌خواهد خانه بماند. زخم سوختگی پایش را نشان می‏دهد و می‏‌گوید پارسال لباس‌های مدرسه‏‌اش را روی بخاری انداخته و بعد خانه آتش گرفته و مهسا سوخته.

زن دیگر آرام‏‌تر است. اسمش کبری، خانه‏‌اش حوالی رسالت و از شوهرش طلاق گرفته است. دخترش باران ۱۲ ساله و مرتب‏‌تر است. باران هم کار می‏‌کند، اسپند دود می‏‌کند جلوی ماشین‏‌ها و روزی ۴۰ هزار تومانی کاسب است! کبری خرج خودش و ۳ فرزندش را تامین می‏‌کند. در جواب درآمدش به فاطمه، رئیس چهارراه نگاه می‏‌کند و با اضطراب می‏گوید: «همین قدر دیگه! ۴۰-۳۰ هزار تومان» از ظهر ساعت ۲ کارشان را در چهارراه آغاز می‏‌کنند تا ۱۰ شب. فاطمه دیگر اجازه صحبت نمی‏‌دهد.

دست در جیبشان کنند،۱۵۰ هزار تومان هم می‏‌گیرم!

چهارراه پارک‌وی، پشت چراغ قرمزی که از خیابان ولیعصر (عج) به سمت بالاست، محمد، داداخان و سعید، سه پسر افغانستانی، شیشه پاک می‏‌کنند. محمد از همه بزرگ‌تر است. ۱۹ سالش است و می‏‌گوید: «به ما نفری ۵۰ هزار تومان بدهی، تا صبح برایت حرف می‏‌زنم. از اول تختی تا شمیرانات. من همه جا کار کردم.» دستش را به زانوهایش نزدیک می‏‌کند و می‏‌گوید: «از وقتی انقدری بودم.» به بهانه دادن پول همگی‏‌شان راه می‏‌افتند. محمد می‏‌گوید: «روزی ۵۰ هزار تومان کاسبی می‏‌کنم. در ماهش میشه یک و خورده‏‌ای. از ۱۲ ظهر تا شب ساعت ۱۲ کار می‏‌کنم. خرج خانه می‏دم. پدرم از خانه رفته و خرج مادر و خواهر برادرام رو من می‌دم. از هر ۱۰۰ تا شیش‌ه‏ای که پاک می‏‌کنم، یک ماشین به من پول میده.»

محمد نه درس خوانده و نه شناسنامه و نه حتی کارت سبز اقامتی که می‏‌گوید جدیدا به همه اتباع می‏‌دهند، دارد. از درآمدی که ماهانه نصیب‌شان می‏‌شود، می‏‌گوید: «هر روز اینجوری نیست که انقدر گیرمون بیاد، پنج‏شنبه جمعه‏‌ها اینجوریه.»

داداخان ۱۳ ساله می‏‌گوید: «صبح به صبح از ورامین میام اینجا. دو خواهر و دو برادر کوچک دارم و خرجی خانه را من می‏دم. روزی ۳۵ هزار تومان می‏‌گیرم اما فقط تا وقتی مدرسه‏‌ها تعطیله میام و بعدش میرم مدرسه. تا وقتی مدرسه نمیرم تا ۱۱ اینجا کار می‏کنم و وقتی مدرسه برم تا ۱ شب.»

سعید پسر دیگر ۱۲ ساله است و دو خواهر دارد. پدرش ۵ سالی محکوم به زندان و حالا فقط یک سال از آن ۵ سال تمام شده است. نگاه‏‌هایش به اسکناس‏‌های سبز ۱۰ هزار تومانی التماس می‏‌کند و می‏‌گوید روزی فقط ۴ تا از اینها می‏‌گیرد که ۳ تایش را مادرش برمی‏‌دارد و بقیه‏‌اش هم خرج بیسکوئیت و کرایه تاکسی رفت و برگشتش می‏‌شود. ماشین شهرداری را از پایین می‏‌بینند که نزدیک می‏‌شود. سه‌تایی نگاه‌شان می‏‌رود سمت ماشین شهرداری و دلهره وجودشان را می‏‌گیرد که مبادا شهرداری‏ وسایلشان را بگیرد و مجبور شوند همه وسایل را دوباره از نو بخرند.

فرمانیه، ۲ میلیون و ۱۰۰هزار تومن!

امیرحسین ۱۴ ساله سر چهارراه فرمانیه رز سفید و قرمز می‏‌فروشد. ۲۰ شاخه، ۶۰ هزار تومان. از کیانشهر با پدرش صبح به صبح می‏‌آید. می‏‌گوید: «روزی تقریبا ۷۰ هزار تومان گیرم میاد. از ساعت ۱۲ میام اینجا تا ساعت ۷-۶ عصر اما فقط تابستون‏ا میام و وقتی مدرسه شروع بشه، میرم مدرسه.»

علی ۲۳ ساله و دیپلمه هم مثل امیرحسین رز می‏‌فروشد. نزدیک ۱۸-۱۷ شاخه با قیمت ۴۵ هزار تومان. علی هر روز صبح ۹ می‏‌آید تا ساعت ۹ شب. می‏‌گوید: «هر چقدر بیشتر تلاش کنم، بیشتر گل می‏‌فروشم. متوسط ۸۰ هزار تومان کاسبی می‏‌کنم اما اگر اوضاع خوب باشد و این پولدارها دست توی جیبشان کنند، ۱۵۰-۱۰۰ هزار تومان هم گیرم می‏‌آید.» آن طرف چهارراه فرمانیه به سمت خیابان اندرزگو، شاهین و چندتای دیگر هم رز می‏‌فروشند. شاهین ۱۹ ساله است. از دولت آباد ساعت ۱۰ صبح می‏‌آید تا ۷ و ۸ شب و می‏‌گوید چون مشتری‏‌های خودش را دارد، روزی ۱۵۰ هزار تومان کاسب می‏‌شود.

پیرمردی کیسه‏‌ای پر از دستمال کاغذی را به دست گرفته و پشت چراغ‏‌های قرمز از این سمت چهارراه به آن سمت چهارراه تقاطع خیابان بهشتی و خالداسلامبولی می‏‌رود. ۶۰ سالش است و موهایش همه سفید شده‏‌اند. می‏‌گوید: «از افسریه میام اینجا. همیشه میام. از صبح ساعت ۱۱-۱۰ میام تا وقتی که دستمال‏‌هام فروش بره. روزی ۴۰ هزار تومان درمی‏‌آورم.»

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۶۲۶۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تلاش شبانه‌روزی تیم‌های خدمات شهری برای رفع آبگرفتگی از معابر

معاون خدمات شهری شهرداری اهواز با اشاره به بارش بیش از ۳۰ میلیمتر باران در کمتر از نیم ساعت گفت: بارش هم را با تند باد سبب قطع تعدادی درخت و مصدود شدن معابر شد با صبوری شهروندان در سریع ترین زمان ممکن معابر به حالت عادی باز می‌گردند.

علی شمس در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خوزستان اظهار کرد: با توجه به پیش‌بینی هواشناسی پس از بارش‌های دیروز همچنان حالت آماده‌باش در شهرداری اهواز پابرجا ماند و امروز نیز در کمتر نیم ساعت بیش از ۳۰ میلیمتر بارندگی داشته‌ایم و مشکلاتی در سطح شهر ایجاد کرد.

وی افزود: بارندگی امروز با ورزش باد شدیدی همراه بود که منجر به افتادن چند درخت و مسدود شدن تردد در برخی خیابان‌ها شد که در تلاش هستیم در سریع‌ترین زمان ممکن مسیرها بازگشایی و تردد به حالت عادی برگردد.

معاون خدمات شهری شهرداری اهواز ادامه داد: تمام تیم‌های عملیاتی از روز گذشته به همراه دستگاه و ماشین آلات مکنده و پمپاژ هم اکنون در حال فعالیت هستند، شهروندان صبور باشند و مطمئناً در اولین فرصت شهر به حالت عادی باز خواهد گشت.

کد خبر 750357

دیگر خبرها

  • نظارت مأموران محیط زیست آذربایجان‌غربی بر بیش از۷۶۰ هزارهکتار ازمناطق تحت مدیریت
  • اجرای طرح ساماندهی و بهسازی بلوار شهید دشتی
  • پیاده‌روی چهارراه عضد اراک تعریض می‌شود
  • هجدهمین یادواره شهدای روستای جعفر آباد رفسنجان
  • سهم سوانح ریلی در کشور به هفته ای سه ونیم حادثه رسید
  • روزی به فرزندانم می‌گویم کنار کروس بازی کردم
  • از خورشید فرار نکنید/ ۴ فایده نور طبیعی که نمی‌دانستید
  • سهم سوانح ریلی در کشور به هفته‌ای سه ونیم حادثه رسید
  • تلاش شبانه‌روزی تیم‌های خدمات شهری برای رفع آبگرفتگی از معابر
  • نامگذاری روزی به نام یک شهر برای اولین بار در شیراز انجام شد