بازیگر «مادر وهب»: این نقش را قبول کردم، چون برای انسانیت و اخلاق احترام قائل هستم + تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۶۳۲۸۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، سریال «مختارنامه» حوادث تأثیرگذاری از وقایعِ کربلا را به نمایش درآورد؛ صحنه‌هایی که هرکدام حرف‌های زیادی برای گفتن و نوشتن دارند. اما یکی از صحنه‌های تأثیرگذارِ تاریخ شهادت امام حسین (ع) پیوستن یک ارامنه به لشکر حضرت سیدالشهداء (ع) است. تازه‌داماد نصرانی که به همراه همسر و مادرش در دشت کربلا با رسیدن به حقانیت چنان جهادی از خود نشان می‌دهند که سال‌ها قابل بحث و درس برای جوانان است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نامش «وهب» است؛ شهید تازه مسلمان و تازه داماد دشت کربلا که حرکت‌های خودش و از خودگذشتگی‌های همسر و مادرش برای یک بشر، درس‌آموز و شاهدی برای از جان‌گذشتگی و ایثار افلاکیانی است که بدون توجه به ظواهر دنیایی، زیباترین و خوش‌ترین عاقبت‌ها را برای خود خریداری کردند و شهدای کربلا را باید جزو برترین انسان‌های تاریخ و همنشین انبیاء و اولیاء در بهشت جاویدان خدا نامید.
اتفاقات قابل تأملی در جریان وداع وهب با همسر و مادرش می‌افتد که مخاطب را در هنگام تماشای «مختارنامه» و آن سکانس و صحنه‌ها، بسیار تحت تأثیر قرار داد. زمانیکه همسرش خطاب به وهب می‌گوید: «تو را به خدا سوگند می‌دهم که مرا به مرگ خودت، سوگوار مکن.»، اما مادرش به او گفت: «پسر عزیزم! سخنش را نشنیده بگیر و بازگرد و پیش‌روی فرزند دختر پیامبرت بجنگ تا به شفاعت جدش در روز قیامت، نائل شوی.»
اینجا همسر وهب شرطی برایش می‌گذارد که باز هم درس‌آموز است؛ او از وهب می‌خواهد همنشین و همسرش در آخرت باشد. وهب این شرط را می‌پذیرد، ولی همسرش درخواست دارد تا امام حسین (ع) ضامن اجرای این شرط شود.
وهب به میدان جنگ رفت و بعد از رجز‌های طوفانی و جنگ نمایانی به شهادت رسید.
شاید تأثیرگذارترین صحنه‌های اپیزود مربوط به شهادت وهب در «مختارنامه» همان سکانس پرتاب سَرِ وهب توسط مادرش باشد. جایی که نشان‌دهنده ایثار و از خودگذشتگی تمام مادران شهداست. مادرانی که امروز هم باکی از شهادت فرزندان‌شان در راه خدا ندارند. شاید سرچشمه این همه از خودگذشتگی و ایثار به همان مادران شهدای کربلا برگردد.
ام‌وهب هم یکی از بانوان بزرگ و طلایه‌دار تاریخ است که «بهناز توکلی» بازیگر آن یکی از سخت‌ترین لحظاتِ «مختارنامه» را همین سکانس دانست.
بعد از شهادت «وهب»، شمر دستور می‌دهد که پیکرش را به صلیب بکشند و به دستور عمر به سعد هم سر از تنش جدا می‌کنند. یکی از اشقیا، سر را به طرف بانوان کربلا می‌برد و به سمت مادر وهب می‌اندازد. مادر وهب که این صحنه را می‌بیند به طرف لشکر شمر می‌رود و سر را به طرف لشکر عمر بن سعد پرتاب می‌کند. اینجاست که آن دیالوگ تأثیرگذار را فریاد می‌زند: «در مرام ما نیست چیزی که در راه خدا داده‌ایم را پَس بگیریم.»
منبع: تسنیم
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سریال مختارنامه شهادت امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۶۳۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت شهید فاطمیون + فیلم
خبرنگار ما به سراغ خانواده شهیدی رفته که پیکرش پس از ۶ سال برگشته و به چشم انتظاری مادر پایان داده است. شهید محمد رضا امیری در اربعین سال ۹۳ در حلب سوریه به شهادت رسید.
محرم ۱۳۹۳ بود که شهید محمد رضا امیری موفق شد تا رضایت خانواده را بدست آورد؛ از همان آغاز تشکیل لشکر فاطمیون جزو اولین ها بود که راهی سرزمین آرزویش شد.
برادر شهید محمد رضا امیری می‌گوید بیشتر خاطرات خوب زندگی اش با برادر بزرگترش گره خورده است.
شهید امیری تنها چهل روز رؤیایش را زندگی کرد و به خاطر باورش جنگید؛ مادر محمد رضا امیری با گذشت ۶ سال از شهادت فرزندش منتظر آمدنش بود.
سرانجام پیکر شهید محمد رضا امیری پس از گذشت ۶ سال بازگشت و در سال ۱۳۹۹ در امامزاده حمزه خاتون آباد به خاک سپرده شد.
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان
خودکشی دانشجوی کارشناسی ارشد در کوی دانشگاه تهران