بهترین هدیه برای روز و تولد مادر
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۷۹۱۸۷
هر فرزند قدرشناسی علاقهمند است برای سپاسگزاری از مادر خود کاری انجام دهد و هدیهای درخور به وی اهدا کند.
به گزارش ایسنا، بنابر اعلام گیفت فلو، همانگونه که در مطلب پیشین در مورد آن صحبت شد برای قدردانی از مادران در روز تولدشان و یا روز مادر میتوان طبق سلیقه و علاقهمندی آنان هدیه تولد اختصاصی و خاص در نظر داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قدردانی از مادران طبیعت دوست
مادران طبیعت دوست عاشق سبزی و بکری طبیعت هستند. برای این مادران در کنار خرید گل های طبیعی همچون رز و دیگر گلهای طبیعی که در گیفت فلو یافت میشود میتوان هدایایی همچون تیشرت با طراحی اختصاصی یک المان از طبیعت و یا نقاشی تابلو از یک منظره و یا حتی طراحی کوسنهای اختصاصی که برگرفته از المانهای طبیعت است هدیه کنید. در وبسایت گیفت فلو شما میتوانید طرح اختصاصی خود را برای ما ارسال کنید و یا از سمپل های موجود در سایت استفاده نمایید.
قدردانی از مادران دوستدار آثار هنری
مادران دوست دار آثار هنری علاقهمند به کارهای خاص و هنری و منحصربهفرد هستند. در وبسایت ما از خرید گلدان گرفته تا تیشرت شال کیف و کفش و انواع تابلوها در سبکهای مختلف وجود دارد که مطابق علایق آن عزیزان میتوانید طرحی را انتخاب کنید و یا طرح مدنظر خود را ارسال کنید تا نقاشی برای آن انجام شود. مادران دوستدار آپار هنری از اشعار خطاطی شده نیز لذت میبرند. فراموش نکنید خطاطی روی تمامی محصولات همچون تیشرت کوسن شال نیز امکانپذیر است.
قدردانی از مادران مذهبی
مادران مذهبی عاشق اماکن مذهبی و مساجد و سفرهای مذهبی هستند اگر امکان این موارد برایشان موجود ندارد میتوانید المانهای نقاشی را سفارش دهید برایشان نقاشی شود و یا یک سوره کوتاهی که علاقهمند هستند برایشان خطاطی شود.
قدردانی از مادران نوستالژیک
برای این دسته از مادران مهربان میتوانید سفارش نقاشی یک المان خاطرهانگیز را داشته باشید مثلاً خواننده محبوب تصویر محبوب و یا خاطرهای بهیادماندنی از گذشته که میتواند به تصویر کشیده شود. سمپل هایی نیز در وبسایت موجود است که از میان آن میتوانید انتخاب کنید.
امید است استارتاپ گیفت فلو توانسته باشد بهترین پیشنهادات را برای خلق یک سورپرایز حرفهای برای مادران عزیزتان داشته باشد. هر داستان عاشقانه، خاص، زیبا و منحصربهفرد است، گروه ما در کنار شماست تا این داستان زیبا را به واقعیت تبدیل کند.
علاقهمندان برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به وبسایت https://www.giftflo.com این مجموعه مراجعه کنند.
انتهای رپرتاژ آگهی
منبع: ایسنا
کلیدواژه: خرید گل تولد روز مادر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۷۹۱۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازهای نقاشی مرگ سقراط
افلاطون در رساله فایدون واپسین لحظات زندگی سقراط فیلسوف بزرگ یونان باستان را چنین روایت میکند: پس از خطابه دفاعیه علیه محکمهای که خواستار مجازات مرگ برای او شده بود به شاگردانش میگوید: نگران من نباشید، شما فقط جسم منرا در خاک خواهید گذاشت. سپس در میان اشک و غوغای یاران و حتی اندوه زندانبان جام شوکران را از شاگردش کریتو گرفته و مینوشد. مایع زهرآگین بهسرعت بدنش را سست کرده، چشمانش بیحرکت مانده و او مرگ را پذیرا میشود، تا درسی برای زندگی دیگران باشد.
به گزارش ایرنا، پرسشهای سیاسی و فلسفی سقراط شهروندان آتن را به تردید در حقیقت خدایان پانتئون و اصالت ارزشها در اخلاق یونانیان فرامیخواند. او بخاطر این پنداشتها به ناباوری نسبت به خدایان و فاسد کردن جوانان متهم شد که مجازاتش مرگ بود؛ مطابق رسم زمانه با نوشیدن جامزهر. سقراط بیمناقشه حکم قضات را پذیرفت و حتی شاگردانی را که وی را به نوشتن تقاضای عفو و یا فرار از آتن تشویق میکردند، بهشدت سرزنش کرد. صحنه واپسین دم حیات او تا لحظه نوشیدن جام شوکران، بارها توسط هنرمندان مختلف به تصویر کشیده شده که یادمانیترین آنها اثر چشمگیر نقاش نئوکلاسیک فرانسوی ژاک لوئی داوید است باعنوان مرگ سقراط (La Mort de Socrate) که حالا در موزه متروپلیتن نیویورک نگهداری میشود.
داوید این نقاشی ۱۳۰ در ۱۹۶ سانتیمتری را بدون التزام دقیق به روایت افلاطون و برمبنای نگاهی ستایشآمیز به سقراط برای پذیرش شجاعانه مرگ خلق کرد تا تصویری حماسی از عزت و کرامت باشد. در مرکز صحنه سقراط با ردای سفید و در هیبتی قهرمانانه روی تخت نشسته با قامتی استوار دست راستش را برای گرفتن جام سرخ شوکران دراز کرده است. او با دست چپ به بالا اشاره میکند؛ به آسمان و جهان پس از مرگ. بدینسان در آخرین دقایق عمر نیز از موعظه و خطابه باز نمیایستد؛ ترجیح میدهد بمیرد، اما از باورها و تعالیم خود دست نکشد. این آخرین درس اوست برای شاگردانی که پیرامون وی در اندوه و اضطراب بسر میبرند.
افلاطون، شاخصترین آنها، غمزده و سر در گریبان، جلوی تخت نشسته و پشتبه صحنه وقوع تراژدی را انتظار میکشد. مرد جوانی که فنجان شوکران را بسوی سقراط گرفته، از شدت تأثر روی برگردانده تا شاهد نوشیدن زهر توسط فیلسوف نباشد. مرد دیگری دست روی زانوی او گذاشته تا شاید وی را از اینکار منصرف سازد. دیگرانی که تاب دیدن صحنه را ندارند، در عمق دالانی درحال دور شدن هستند. مضمون اصلی صحنهپردازی، تمجید از رویکرد فیلسوف به مرگ است و ابراز همبستگی با او که مرگ را نه پایان هستی، بلکه سویه دیگری از زندگی میپندارد.
ژاک لوئی داوید نقاش برتر زمانه خویش بود و در آثار تماشاییاش روایتهای تاریخی را با فلسفه روشنگری در میآمیخت تا متفکرانهترین نمونههای نقاشی آکادمیک را پدید آورد. زبان تصویری او فاخر متناسب با علائق طبقه اشراف فرانسه بود، لیکن برای قاطبه مردم نیز قابل فهم و عمیقاً الهامبخش بود. شاگردان وی، بعدها از سبک کلاسیک و روایتهای سخت و محکم آن فاصله گرفته به سوی امواج پرشور هنر رمانتیک رفتند. آثار او طلایهدار تمدن مدرن بودند، آکنده از بشارتهای اخلاقی و روح انقلابی. در فرانسه او نقاش محبوب سه رژیم پیاپی بود؛ ابتدا در دربار لوئی شانزدهم سپس در عصر انقلاب و نهایتاً در دوره امپراطوری ناپلئون بناپارت. هر سه رژیم از آثار تاثیرگزار وی برای تبلیغ مشروعیت و اقتدار خویش بهره میگرفتند، اما در نهایت به اتهام خیانت به زندان انداخته شد.
نقاشی مرگ سقراط دو سال قبل از انقلاب کبیر فرانسه خلق شد و القاگر حس مقاومت در برابر بیعدالتی، پیامآور روشنگری و فداکاری قهرمانانه بود. داوید در روند انقلاب فعالانه شرکت داشت و تصاویری از نمادهای شجاعت و ایثار خلق کرد. او سالهای پایانی عمرش را در بیماری و تبعید گذراند. وساطتها برای بازگشت او به فرانسه بهثمر ننشست تا اینکه در ۱۸۲۵ در بروکسل از دنیا رفت. در ۲۰۰مین سالگرد انقلاب (۱۹۸۹) دولت فرانسه تلاش کرد بقایای داوید را به کشورش بازگرداند، اما دولت بلژیک با این استدلال که قبر او بنایی تاریخی است، از اینکار امتناع ورزید.