ویلموتس و پنج ضعف بزرگ تیم ملی
تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۰۸۷۰۹۳
خرداد؛ «تیم ملی ایران با مارک ویلموتس زندگی جدیدی را آغاز کرده و در نخستین بازی رسمی خود در انتخابی جام‌جهانی مقابل هنگ‌کنگ توانست به پیروزی دو بر صفر مقابل حریف دست پیدا کند. منتهی بررسی عملکرد تیم ملی نشان می‌دهد سرمربی بلژیکی کار زیادی در فوتبال ملی ایران برای انجام دادن دارد.»
به گزارش خرداد، روزنامه شهروند در ادامه نوشت: اهدافی که او در سر دارد، با میراثی که از زمان کی‌روش برای او بر جای مانده به راحتی به دست نمی‌آید و او باید فعلا وقت خود را صرف انجام تغییرات و رفع مشکلاتی کند که در این گزارش به آن اشاره خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تغییر ذهنیت فوتبال دفاعی
ویلموتس از همان ابتدا که وارد ایران شد در صحبت‌های خود تأکید داشت که تیم ملی ایران با مربیگری او تاکتیکی هجومی خواهد داشت و فوتبالش را به فوتبال روز دنیا نزدیک خواهد کرد. او در شرایطی این وعده را داد که شاگردانش هشت سال با تفکرات دفاعی کارلوس کی‌روش انس گرفته‌اند و به فوتبال اتوبوسی و دل بستن به ضد حملات عادت کرده‌اند. کی‌روش در زمان حضور خود حتی از بازیکنان هجومی تیم هم در کارهای دفاعی استفاده می‌کرد و به همین ترتیب باید گفت که ویلموتس باید ابتدا تفکر و ذهنیت فوتبال دفاعی را از تیم ملی بیرون کند که هنوز این کار را نتوانسته انجام دهد.
توپ و میدان را از حریف بگیرید
عادت کی‌روش این بود که توپ و میدان را در اختیار حریفان قرار بدهد و سپس با استفاده از ضد حملات شرایطی را فراهم کند که تیمش به گل برسد. ویلموتس اما می‌خواهد شاگردانش با انجام کارهای تاکتیکی مختلف و در اختیار داشتن مالکیت بازی برتری خود را به حریف دیکته کنند. همین تغییر سبک و روی آوردن به بازی مالکانه در این مدت باعث سردرگمی ملی‌پوشان هم شده است. اگر به همین بازی با هنگ‌کنگ نگاه کرده باشید، هم سرعت بازی تیم پایین بود و هم برای تسلط به توپ و مالکیت آن بازیکنان سعی می‌کردند با پاس‌های رو به عقب و عرضی مداوم که تکرار می‌شد توپ را در اختیار داشته باشند که همین اتفاق سرعت بازی را کمتر کرد. با این حال، به نظر می‌رسد که هنوز ویلموتس زمان زیادی می‌خواهد که این ایراد بزرگ را برطرف کند و به شاگردانش یاد بدهد که با بازی رو به جلو و پاس‌های سرعتی، تیم بهتر زمین باشند.
خط دفاعی را هماهنگ کن
در زمان کی‌روش خیلی‌ها بر این باور بودند که ساختار دفاعی تیم ملی ایران بهتر شده است. این حقیقت وجود داشت اما این اواخر این سیستم به هم ریخته بود و نتیجه آن را هم در جام ملت‌های آسیا مشاهده کردیم که مقابل یک تیم قدرتمند مثل ژاپن تمام رویاهای ما بر باد رفت و مشخص شد که سیستم دفاعی ضعیف هم شده است. حالا هم درست است که مقابل هنگ‌کنگ گلی دریافت نکردیم، اما بسیاری از کارشناسان فوتبالی بر این عقیده بودند که خطوط مختلف تیم ملی ازجمله خط دفاعی انسجام و هماهنگی لازم را نداشت و همین مسأله سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله را با مشکلی بزرگ روبه‌رو می‌کرد. در خط دفاعی ویلموتس هنوز نتوانسته دو دفاع وسط اصلی تیم ملی را پیدا کند و بین گزینه‌های این پست هماهنگی به وجود بیاورد. باید دید با مرور زمان این مشکل برطرف خواهد شد یا نه.
بدون تحرک و دوندگی؛ این تیم مشکل بدنی دارد
بدنسازی تیم کی‌روش فوق‌العاده بود و بازیکنان زیاد می‌دویدند و تلاش می‌کردند، منتهی فوتبال دفاعی باعث می‌شد بخش زیادی از انرژی آنها صرف کارهای دفاعی شود. در دوره ویلموتس به نظر می‌رسد تحرک و دوندگی بازیکنان کمتر شده است. این سرعت کم بازی البته در مقابل حریف ضعیفی چون هنگ‌کنگ زیاد به چشم نمی‌آمد ولی در بازی مقابل تیم‌های قوی‌تر قطعا در صورت رفع‌نشدن به تیم ملی ضربه می‌زند. به‌هرحال، بدنسازی برای انجام فوتبال هجومی و عادت دادن بازیکنان به بیشتر دویدن و بازی بدون توپ تاکتیکی است که رسیدن به آن زمان می‌برد.
پاس‌های بی‌هدف؛ ضعف در گرفتن توپ
بزرگترین نقد به کی‌روش این بود که خیلی‌ها می‌گفتند تیمش برنامه خاصی برای حمله کردن ندارد و وقتی از حریف عقب بیفتد دیگر خیلی سخت می‌تواند نتیجه را برگرداند. حالا که ویلموتس آمده و نوید ارایه فوتبالی هجومی از تیم ملی را داده، درست است که تیم او تلاش می‌کند بیشتر حمله کند و پاسکاری بیشتری داشته باشد، اما باز هم ضعف‌های تاکتیکی که فوتبال ایران را از فوتبال روز دنیا عقب انداخته به چشم می‌آید؛ به‌طور مثال وقتی تیم ملی حمله می‌کند و توپ از دست می‌رود، باید سرعت پس‌گرفتن توپ با پرس از جلو و هماهنگی دقیق خطوط مختلف کمتر شود، اما این ضعف برطرف نشده و همچنان تیم ملی برای این کار برنامه‌ای ندارد و در بیشتر مواقع باید منتظر باشد خود حریف توپ را از دست بدهد.
در مواقعی هم که تیم ملی از سوی حریف تحت فشار قرار می‌گرفت، سرعت انتقال توپ از خط دفاع به خط حمله خیلی پایین‌تر از حد انتظار بود و شاگردان ویلموتس بیشتر تلاش می‌کردند که حفظ توپ و با پاس‌کاری‌های متعدد حمله دیگری را برنامه‌ریزی کنند که بالاتر اشاره شد پاسکاری آنها کمکی به انجام حمله‌ای همه‌جانبه، خوب و مدرن نمی‌کرد چون تعداد پاس‌های بی‌هدف در تیم ملی ایران زیاد بود. برچسب ها: ویلموتس ، تیم ملی
منبع: خرداد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۰۸۷۰۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درس‌هایی از فوتبال اروپا؛ تبریک به قهرمان
به گزارش قدس آنلاین، وقتی بایرلورکوزن قهرمانی خود را در بوندس‌لیگا قطعی کرد، باشگاه‌های رقیب در کمترین زمان ممکن به این اتفاق واکنش نشان دادند و در حساب‌های رسمی خود در شبکه‌های اجتماعی این دستاورد بزرگ را به بازیکنان ، مربیان و مدیران رقیب تبریک گفتند تا نشان دهند در قامت یک باشگاه حرفه‌ای از اصول و قواعد استاندارد پیروی می‌کنند.
مشابه این اتفاق در سری آ ایتالیا نیز تکرار شد. پس از آنکه اینتر موفق به دستیابی به عنوان قهرمانی شد، باشگاه‌های بزرگ فوتبال ایتالیا با پیام‌ها و کامنت‌های کاملاً محترمانه موفقیت بزرگ افعی‌ها در فوتبال ایتالیا را تبریک گفتند تا افکارعمومی و هوادارانشان شاهد یک رفتاری جوانمردانه و استاندارد از سوی آنها باشند!
حالا تصور کنید امروز اگر در لیگ ایران چنین اتفاقی رخ می‌داد چه رفتاری از سوی سایر باشگاه‌ها به ویژه باشگاه‌های رقیب شکل می‌گرفت، اگر تصور می کنید باشگاه‌های ایرانی با رعایت اصول و قواعد حرفه‌ای قهرمانی را به رقیب تبریک می گفتند، سخت در اشتباه‌اید!
چون در فوتبال ایران خبری از اصول و قواعد استاندارد نیست و صرفاً باشگاه‌ها واژه فرهنگی و حرفه‌ای را به دنبال خود یدک می‌کشند! مرور تاریخ فوتبال ایران این حقیقت تلخ را به اثبات می‌رساند که فوتبال در ایران برای ایجاد هیجان و تزریق نشاط به جامعه نیست، بلکه ابزاری برای ترویج خشونت، بی‌اخلاقی و رفتارهای غیرحرفه‌ای است، به همین دلیل در فوتبال ایران بر خلاف اروپا پس از اینکه یک تیم قهرمان شود تازه بازار بیانیه نویسی، داستان‌سرایی و پرونده‌سازی برای تیم قهرمان شکل می‌گیرد!
فقر مدیریت استوار بر منطق در هرم اصلی باشگاه‌ها، استانداردهای دوگانه مدیریتی، علاقه‌مندی به هنجارشکنی و قانون گریزی سبب شده رفتارهای خارج از اصول در سطح مدیریت باشگاه‌ها به پایین‌ترین حد ممکن برسد تا میزان خشونت، نفرت‌پراکنی و بداخلاقی به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کند و در کمال ناباوری این محصول در قالب بیانیه، توییت و استوری در اختیار هواداران قرار گیرد تا آنها به عنوان پیاده نظام، آتش افروزی مدیران را به دقت در جامعه پیاده‌سازی کنند.
آنالیز رفتاری مدیران از گذشته تا به امروز اثبات می‌کند روند مخرب فعلی نه تنها به سود جامعه نیست، بلکه می‌تواند بسیار خطرناک باشد، از این رو حالا که مالکیت دو باشگاه بزرگ استقلال و پرسپولیس در یک رویداد ماندگار به بخش خصوصی واگذار شده، باید فضا را به‌گونه‌ای فراهم کرد که اشتباهات مهلک گذشته دیگر تکرار نشود تا جامعه فوتبال به سمت رفتارهای حرفه‌ای و استاندارد گام بردارد و دوباره دربه روی پاشنه سابق نچرخد!
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت