قصه‌هایی‌شبانه تلویزیون بافضای‌جاسوسی و زنانه
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۴۴۳۲۵
سریال، «ترور خاموش» چه جایگاهی به لحاظ تعداد مخاطب پیدا کند هنوز مشخص نیست اما احتمالا به دلیل فضای جاسوسی، ساعت مناسب پخش و تنوع بازیگر بتواند رقیبی جدی برای سریال شبانه شبکه سه باشد.
به گزارش مشرق، چند روزی است که سه مجموعه تلویزیونی جدید وارد جدول پخش شبکه‌های سیما شده است؛ سریال‌هایی که هرکدام با ژانر و فضایی متفاوت است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اکشن‌بادیالوگ‌های‌گل‌درشت
«ترور خاموش» مجموعه این‌شب‌های شبکه یک سیماست. این سریال را احمد معظمی ساخته است و بازیگران مشهوری درآن نقش‌آفرینی کرده‌اند. «ترور خاموش» پروسه تولیدی نسبتا طولانی داشت. از بیش از یک سال پیش این مجموعه کلید خورد و به دلیل لوکیشن‌های مختلف داخلی و خارجی، سکانس‌های اکشن و دیگر مسائل تولیدی، مدت زمان ساخت قابل‌توجهی را پشت‌سر گذاشت. معظمی قبل از این سریال، «سارق روح» را برای شبکه پنج ساخت که با فضایی اجتماعی-امنیتی توانست به موفقیت نسبتا خوبی دست پیدا کند. حالا او در «ترور خاموش» بازهم سراغ یک مجموعه با تم امنیتی رفته که البته نسبت به سریال قبلی به لحاظ کمی گسترده‌تر بود. طراح داستان و ناظر کیفی آن مرتضی اصفهانی است که تقریبا تمام پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی با موضوعات امنیتی را حمایت می‌کند. قسمت‌های اولیه این سریال را هومان فاضل نوشته و ادامه آن را حسین تراب‌نژاد به نگارش درآورده است. «ترور خاموش» به موضوع کارتل‌های مواد مخدر از نگاهی امنیتی می‌پردازد. یکی از نکات جذاب این سریال حضور سعید راد از بازیگران پیشکسوت سینماست که همچنان طرفداران خودش را دارد. طبق نظر نویسنده این سریال، یکی از امتیازات «ترور خاموش» ورود آن به درون خانواده کارتل‌های مواد مخدر است که قبلا کمتر به آن اشاره شده است. البته با تمام این تفاسیر سه قسمت ابتدایی این مجموعه خالی از اشکال نبوده است. بزرگترین ایرادی که می‌توان به «ترور خاموش» وارد کرد، دیالوگ‌های شعاری و گل‌درشت فیلمنامه است که هرازگاهی در لابه‌لای پلان‌ها جای گرفته است. اینکه آیا در رقابت بین سه سریال، «ترور خاموش» چه جایگاهی به لحاظ تعداد مخاطب پیدا کند هنوز مشخص نیست اما احتمالا به دلیل فضای جاسوسی، ساعت مناسب پخش و تنوع بازیگر بتواند رقیبی جدی برای سریال شبانه شبکه سه باشد.
قصه‌زنانه‌ای‌دیگر
اما شبکه دو سراغ «مرضیه» رفته است. «مرضیه» را فلورا سام کارگردانی کرده که حدودا پنج سالی می‌شود سریالی نساخته است. «مرضیه» نسبتا با سروصدای کمی وارد تولید شد و هنوز هم در مرحله تصویربرداری قرار دارد. سریال «مرضیه» ملودرامی خانوادگی است و محور داستانی آن درباره مساله مهم انتخاب است. در خلاصه داستان این سریال آمده: «مرضیه در تعارض کار و مذهب مجبور به انتخاب می‌شود و انتخاب این مسیر اتفاقات جدیدی را برایش رقم می‌زند و...» فلورا سام معمولا سراغ مجموعه‌هایی می‌رود که محوریت آن زنان هستند. تهیه‌کننده «مرضیه» مجید اوجی است. مجید اوجی، همسر فلورا سام است که در چند پروژه فیلم و سریال با هم همکاری داشته‌اند و اکنون نیز در این سریال با هم کار می‌کنند. آخرین مجموعه‌ای که از سام پخش شد، «بی‌قرار» بود که سروصدای زیادی نکرد. فلورا سام خود نگارش فیلمنامه سریال جدیدش را برعهده داشته است. پریسا شمس و نسیم عرب‌امیری نیز در نگارش برخی قسمت‌ها به او کمک کرده‌اند. داریوش ارجمند، گوهر خیراندیش، ماه‌چهره خلیلی، مجید مظفری، آتیلا پسیانی، پژمان بازغی، امیرحسین صدیق، علی اوجی، حسن زارعی، شیوا خسرومهر و نیلوفر شهیدی بازیگران اصلی این سریال هستند. ترکیب بازیگران «مرضیه» نشان می‌دهد که دست سازندگانش در این زمینه خالی نبوده است. در بین بازیگران مجموعه، داریوش ارجمند و ماه‌چهره خلیلی کمی متفاوت‌تر هستند. ارجمند به طور همزمان سریال مشهور «ستایش» را از شبکه سه دارد و ماه‌چهره خلیلی همزمان «مختارنامه» را که البته پس از مدتی دوری، باز با یک مجموعه جدید به سیما بازگشته است. هرچند ترکیب بازیگران و سوژه «مرضیه» جذاب است اما با یک نگاه بدبینانه باید شبکه پخش‌کننده این مجموعه، ساعت پخش و دو مجموعه رقیب را عواملی بدانیم که از درخشش این سریال جلوگیری خواهند کرد.
«ستایش3»دررقابت‌با«ستایش»
دقیقا 10سال پیش بود که سعید سلطانی مجموعه «ستایش» را برای شبکه سه ساخت. این سریال به سرعت در بین مخاطبان شناخته شد و به مرور طرفداران زیادی پیدا کرد. سعید مطلبی از سینماگران قدیمی ایران، نویسنده این مجموعه بود که با شناخت درست از رگ خواب مخاطب ایرانی توانست قصه‌ای ایرانی-هندی بنویسد. دختری جوان، مظلوم و با اراده چیزی نبود که مخاطب ایرانی آن را پس بزند! پس «ستایش» به یک مجموعه بسیار پرمخاطب تبدیل شد. البته شخصیت‌پردازی و اجرای تحسین‌برانگیز داریوش ارجمند در نقش «حشمت فردوس» هم در این موضوع بی‌تاثیر نبود. «ستایش» به موفقیتی رسید که حتی از دیگر سریال موفق سعید سلطانی یعنی «پس از باران» هم مشهورتر شد. در سال92 فصل بعدی این سریال ساخته شد که به هیچوجه موفقیت فصل اول را تکرار نکرد. این عدم موفقیت به میزانی بود که به‌رغم نیمه‌کاره بودن داستان این گمانه به وجود آمد که مدیران سیما از ساخت فصل بعدی این مجموعه منصرف شوند؛ اما حالا و پس از یک سال تصویربرداری، فصل سوم «ستایش» به روی آنتن رفته است. نرگس محمدی در ماه‌های اخیر به واسطه بازی در مجموعه حاشیه‌ساز «بوی باران» بازهم در رسانه‌ها مطرح شده بود؛ اما حالا به مجموعه‌ای بازگشته که عامل شهرتش بوده است. محمدی در فصل دوم به دلیل گریم ضعیفی که داشت مدتی سوژه کاربران فضای مجازی شده بود اما انگار این ماجرا تمامی ندارد! بازهم گریم «ستایش» خبرساز شد اما این‌بار به دلیل ظاهری جوان‌تر از فصل قبل! هنوز برای قضاوت درباره «ستایش» زود است اما بعید به نظر می‌رسد که این فصل هم به موفقیت فصل اول باشد. به هرحال باید صبر داشت تا تحلیلی دقیق‌تر پیدا کرد؛ البته با تمام این مسائل به صورت پیش‌فرض، «ستایش» باید مجموعه پرمخاطب این‌شب‌ها شود.
منبع: صبح نو
منبع: مشرق
کلیدواژه: بازار سکه و ارز اخبار خودرو حزب الله لبنان تحولات یمن فلورا سام آتیلا پسیانی نرگس محمدی داریوش ارجمند مجید مظفری امیرحسین صدیق مرضیه علی اوجی سعید راد ترور خاموش پژمان بازغی حسن زارعی ماه چهره خلیلی امیر حسین صدیق مجموعه ستایش ماه چهره خلیلی سعید سلطانی سعید مطلبی نیلوفر شهیدی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۴۴۳۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شنیدن ملودی‌های شریف روی نُت «رعنا»/ موسیقی خوب برای سریال خوب است
کارکرد تیتراژ چیزی شبیه به جلد کتاب است که طراحش تلاش می‌کند با انتخاب عناصر، فرم‌ها و چینش‌ها با کمک گرافیک و موسیقی مخاطب یک اثر را در جریان موضوع قرار دهد. شرایطی که گاهی بسیار نکته‌سنج، اندیشمندانه و حساب‌شده پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد و گاهی هم به قدری سردستانه و از روی ادای یک تکلیف اجباری ساخته می‌شود که بیننده را از اساس از یک اثر تصویری دور می‌کند.
آنچه بهانه‌ای شد تا بار دیگر رجعتی به کلیدواژه «تیتراژ» داشته باشیم، مروری بر ماندگارترین و خاطره‌سازترین موسیقی‌های مربوط به برخی برنامه‌ها و آثار سینمایی و تلویزیونی است که برای بسیاری از مخاطبان دربرگیرنده خاطرات تلخ و شیرینی است و رجوع دوباره به آنها برای ما در هر شرایطی می‌تواند یک دنیا خاطره به همراه داشته باشد. خاطره‌بازی پس از آغاز و انتشار در نوروز ۱۴۰۰ و استقبال مخاطبان از آن، ما را بر آن داشت در قالب یک خاطره‌بازی هفتگی در روز‌های جمعه هر هفته، روح و ذهن‌مان را به آن بسپاریم و از معبر آن به سال‌هایی که حال‌مان بهتر از این روز‌های پردردسر بود، برویم.
به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «رعنا» به کارگردانی داود میرباقری و آهنگسازی شریف لطفی رفتیم که به سال ۱۳۶۹ از شبکه اول سیما در قالب یک سریال هشت قسمتی پیش روی مخاطبان قرار گرفت. مجموعه‌ای که به نوعی دومین سریال داود میرباقری بعد از سریال «گرگها» در مقام کارگردانی محسوب می‌شد و نشان داد که این کارگردان با تجربه و مخاطب شناس تلویزیون و سینما از همان ابتدا به موسیقی همواره به عنوان عنصری مهم، موثر و مولف برای جذب مخاطبان و ارایه محتوا نگاه می‌کند و در این چارچوب تلاش دارد تا از بهترین‌ها برای ساخت و طراحی موسیقی پروژه‌های خود استفاده کند.
سریال «رعنا» قصه بخشی از زندگی رعنا، دختر مردی به نام سنایی از صابون‌پز‌های قدیمی تهران است. پس از چندی دانایی که دبیر آموزش و پرورش است به خواستگاری رعنا آمده و با وجود مخالفت‌های منصور (برادر رعنا) با او ازدواج می‌کند. اما پس از گذشت مدتی دانایی به دلیل شرکت در فعالیت‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان و کشته می‌شود. پس از سال‌ها پسر رعنا که به شدت در حال مبارزه با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۷ است، در یک درگیری خیابانی مفقود می‌شود. رعنا و دخترش به دنبال یافتن او هستند که ماجرا‌هایی از گذشته دوباره زنده می‌شود.
گلچهره سجادیه در نقش رعنا، بهزاد فراهانی در نقش دایی منصور، سعید نیکپور در نقش جواد دانایی، رویا تیموریان در نقش تهمینه دانایی، رسول نجفیان در نقش پوریا، پرویز پرستویی در نقش رسول نجفی، فاطمه گودرزی در نقش مریم، حسین پناهی، مهری مهرنیا، فرخ لقا هوشمند، اسماعیل شنگله، محمد کاسبی، مهری ودادیان، بهمن زرین پور، علی اوسیوند، عیسی صفایی، عزیزالله هنرآموز و محمدتقی شریفی بازیگریان سریال «رعنا» بودند که بسیاری از آنها تاکنون همچنان در پروژه‌های داود میرباقری جزو بازیگران اصلی و ثابت محسوب می‌شوند و در آن دوران توانستند به واسطه حضور در این سریال موقعیت‌های خوبی را در عرصه تصویر به دست آورند.
جبار آذین منتقد چندی پیش در گفتگو با خبرنگار مهر، پیرامون این مجموعه گفته بود: «رعنا» تجربه نمایشی جدیدی برای داود میرباقری و تلویزیون بود. این مجموعه برگرفته از فضای اجتماعی و سیاسی آن دوران ساخت شد. رعنا جزو کار‌های خوب و پرخاطره تلویزیون از یک کارگردان متبحر در عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون سال‌های بعد کشور است. ساختار نمایشی خوب و شخصیت پردازی‌های اصولی، مقبول و دیالوگ‌های خوب از امتیاز‌های مجموعه «رعنا» بود و میرباقری را در تولید کار‌های تلویزیون توانا و خوش فکر نشان داد. این در حالی است که استفاده از بازیگران تئاتری و معرفی یک چهره مستعد که بعد‌ها در سینمای ایران به عنوان بازیگری قدرتمند و محترم شهرت یافت (رویا تیموریان) و بهره‌گیری از دکور‌های تلویزیونی حجیم و مناسب، متن خوب و بازی‌های روان از ویژگی‌های «رعنا» محسوب می‌شود. تمام امتیاز‌های هنری و فنی «رعنا» آن را اثری دیدنی ساخته بود تا مضامین خوب را واگویه کند و از عشق‌ها، رشادت‌ها، مبارزه‌ها، آرمان‌ها، تلخی‌ها و شیرینی‌ها بگوید و چه خوب هم در آن سال‌های کم رونقی تلویزیون اینها گفته شد و همین‌ها «رعنا» را با تجربه اندوزی‌هایش در اذهان به یادگار گذاشت.
اما یکی از ویژگی‌های مهم و موثر سریال تلویزیونی «رعنا» موسیقی تیتراژ و متن این مجموعه داستانی به آهنگسازی شریف لطفی بود که به دلیل طراحی یک تیتراژ متفاوت که در آن دوران بدعتی جدید به حساب می‌آمد توانست یکی از مولفه‌های مهم در ماندگاری آن تا به امروز به حساب آید. آن هنگام که ابتدا تصویر گلچهره سجادیه به عنوان بازیگر اول سریال روی یک تصویرگرافیکی شبیه به الواح تاریخی نمایان می‌شود و پس از آن عبارت «رعنا» در قالب لوگوتایپی متفاوت به نمایش در می‌آید. فضایی که موسیقی نقش مکمل را ایفا می‌کند و چارچوبی را پیش روی مخاطب قرار می‌دهد که دربرگیرنده حس و حال متفاوتی است.
موسیقی که به واسطه توجه لطفی به عنوان یک آهنگساز مولف و کهنه کار موسیقی کشورمان که سوابق آکادمیک او در عرصه موسیقی معرف تجربه بالای اوست، تلاش کرده تا ضمن توجه به مولفه‌های موسیقی ایرانی و ارایه درستی از آفرینش و خلاقیت در این نوع موسیقی با به کارگیری روش‌های نوین برای در خدمت محتوای اثر بودن، موسیقی تیتراژ متفاوت و خلاقانه‌ای را ارایه دهد. موسیقی که داود میرباقری همواره روی موسیقی به عنوان یکی از نقاط عطف و تاثیرگذار آثارش به آن توجه دارد و می‌کوشد تا در هر پروژه اش از این مولفه به درست‌ترین و علمی‌ترین شکل ممکن استفاده کند. آن چنان که اگر نیم نگاهی به کارنامه فعالیت‌های او داشته باشیم متوجه چنین رسالتی می‌شویم که اغلب موسیقی هایش توانسته اند تبدیل به ماندگارترین‌ها شوند.
طبیعتا در ساخت چنین موسیقی که بتواند دربرگیرنده مولفه‌های درست و اصولی از موسیقی متن باشد این نوازندگان هستند که بعد از آهنگسازی و ملودی پردازی نقش مهمی را ایفا می‌کنند. مسیری که به واسطه حضور هنرمندانی، چون ابراهیم لطفی نوازنده ویولن، عباس ظهیرالدینی نوازنده ویولنسل، فرشید حفظی فرد نوازنده ابوا، شریف لطفی و حسین میرزایی نوازنده هورن، عبدالنقی افشارنیا نوازنده نی، مهرداد دلنوازی و شهریار فریوسفی نوازندگان تار، فریبا اسدی و محمود علیقلی آواز، محمود منتظم صدیقی نوازنده ساز‌های ضربی و تعدادی دیگر توانست موسیقی درست و اصولی را به گوش شنیداری مخاطبان ارایه دهد.
گرچه در رسانه‌ها مصاحبه چندانی از شریف لطفی درباره ساخت موسیقی سریال «رعنا» منتشر نشده است، اما این آهنگساز، نوازنده، پداگوژیست موسیقی و رهبر ارکستر که از او به عنوان بنیانگذار دانشکده موسیقی دانشگاه تهران هم یاد می‌شود، در برخی از گفتگو‌های رسانه‌ای خود درباره نحوه حضورش در آثار سینمایی و تلویزیونی به عنوان آهنگساز گفته بود: هروقت به من از سوی پروژه‌ای تصویری پیشنهاد آهنگسازی آن ارایه می‌شود، اول از دست اندرکاران پروژه می‌خواهم که بخش‌هایی از تصاویر فیلمبرداری شده خود ر ابه صورت نامنظم در اختیار من قرار دهند که ببینم نتایج محتوایی تصاویر در چه قالبی است و وقتی ببینم نتیجه عمل چیست و هم در کارگردانی و هم در بازیگری همه چیز در جایگاه خوبی قرار دارد کاملا خودم را در اختیار کارگردان می‌گذارم و هر آنچه را که لازم باشد انجام می‌دهم.
این آهنگساز که در ساخت آثارش همواره تلاش می‌کند تا هم نشینی اصولی بین موسیقی ایرانی و موسیقی کلاسیک فراهم سازد، در یکی از گفتگو‌های رسانه‌ای اش توضیح داده بود: بالاترین تکیه گاه موسیقی ایرانی، دستگاه‌های موسیقی ایرانی برای روش مندی آفرینش در این گونه موسیقایی است که به اعتقاد من باید در کنار توجه به این مولفه‌ها به مواردی، چون منش و خصوصیت انسانی این موسیقی‌ها توجه کنیم. در این چارچوب من همواره تلاش می‌کنم تا هیچ وقت وارد مقوله سفارشی کار کردن نشوم، چون باید در ابتدای هر کاری خودم آن تفکر موجود در سریال یا فیلم سینمایی را دوست داشته باشم که اگر چنین نباشید هرگز چنین کاری را انجام نمی‌دهم.
همین نگاه ایده آل شریف لطفی است که همواره او را به عنوان آهنگسازی گزیده کار در سینما و تلویزیون کشورمان معرفی کرده و در مقام یکی از موثرترین و علمی‌ترین آهنگسازان کشورمان معرفی کرده است. مسیری که می‌توان در آهنگسازی فیلم‌های «مادیان» به کارگردانی علی ژکان، «سامان» به کارگردانی احمد نیک آذر، «کنار برکه ها» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «دخترک کنار مرداب» به کارگردانی علی ژکان، «پرنده آهنین» به کارگردانی علی شاه حاتمی، «مسافران دره انار» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «آهوی وحشی» به کارگردانی حمید خیرالدین، «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی، «سکوت کوهستان» به کارگردانی یدالله نوعنصری، «عطر گل یاس» به کارگردانی بهمن زرین پور درک کرد.
چنین ساختاری در آهنگسازی آثار سینمایی و تلویزیونی مدت‌های زیادی است که در جریان تولیدات سینمایی و تلویزیونی کشورمان به واسطه عقب نشینی آهنگسازان پیشگام موسیقی کمتر دیده شده و فقط عده محدودی از هنرمندان هستند که تلاش می‌کنند در یک مسیر منطقی منطبق بر آموزه‌های دانشگاهی و تئوریک حوزه موسیقی به ویژه موسیقی دراماتیک حرکت کنند. فضایی که به نظر می‌آید می‌بایست از تجربیات شریف لطفی و هم نسلانش بیشتر از اینها استفاده کرد تا بتوانیم دوباره به دوران باشکوه موسیقی فیلم و تیتراژ دهه ۶۰ با همان امکانات ناچیز و محدود برگردیم.
منبع: مهر
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟