به نقل از «تسنیم»

تاریخ شفاهی، تاریخ طبقات ساکت جامعه است

تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۱۵۵۲۶۱

محسن کاظمی گفت: در زمانی گفته می‌شد که تاریخ را سلاطین و درباریان می‌نویسند اما حالا مردم خودشان می‌توانند تریبون داشته باشند؛ زیرا تاریخ شفاهی تاریخ طبقات ساکت جامعه است. ۲۷ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۴:۵۹ فرهنگی ادبیات و نشر نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، برنامه «شب روایت» 26 شهریور با موضوع تاریخ شفاهی و همچنین بررسی کتاب «نقاشی قهوه‌خانه»، اثر محسن کاظمی، به روی آنتن رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کاظمی در این برنامه با بیان اینکه تاریخ شفاهی ژانر جذابی است که این امکان را می‌دهد تا تاریخ‌نگاری از انحصار نخبگان خارج شود و به دست توده مردم بیفتد، گفت: تاریخ شفاهی با خاطره، ذهن، بوئیده‌ها و با همه درون‌ریخت‌ها ی ذهنی ارتباط دارد که برون ریخت آن تاریخ شفاهی است.

وی در خصوص تفاوت تاریخ‌نگاری شفاهی و خاطره نگاری افزود: تاریخ شفاهی را نباید با خاطره‌نگاری اشتباه گرفت؛ گرچه وجوه مشترک بسیاری دارند، اما خاطره‌نگاری خود را به ادبیات نزدیک می‌کند و تاریخ شفاهی خود را به تاریخ. در تاریخ شفاهی اعتبارسنجی و پژوهش، منزلت بالایی دارد اما در خاطره‌نگاری این گونه نیست؛ در خاطره‌گویی فضایی مونولوگ داریم؛ در حالی که در تاریخ شفاهی فضای دیالوگ حاکم است.

نویسنده «سال‌های بی‌قرار» تاریخ شفاهی را یک تاریخ‌نگاری دموکراتیک دانست و اضافه کرد: در زمانی گفته می‌شد که تاریخ را سلاطین و درباریان می‌نویسند اما حالا مردم خودشان می‌توانند تریبون داشته باشند؛ زیرا تاریخ شفاهی تاریخ طبقات ساکت جامعه است.

به گفته این پژوهشگر؛ آنچه که برآیند تاریخ شفاهی است باید از یک فرآیند پیچیده عبور کند. فرآیند پیچیده این است که حتی مصاحبه‌گر فعال و خلاق باشد. خود مصاحبه‌گر باید یک سند پرسا باشد و به این توجه کند که با یک سند گویا مواجه است که در انتها، برآیندش یک سند مکتوب است که همان تاریخ شفاهی است. بدون تحقیق و شناخت نباید وارد حوزه تاریخ شفاهی شد و باید پایایی و اعتبار یک تحقیق در نظر گرفته شود.

کاظمی درباره اینکه تحقیق و مطالعه روایت‌های پیشین چقدر می‌تواند این اطمینان را دهد که پژوهشگر با ذهن شکل یافته وارد مصاحبه نشود، اظهار داشت: باید حتماً میدان تحقیق و جامعه آماری داشته باشیم و تا جایی تحقیق کنیم تا کفایت تحقیق اعلام شود. هرچه که هست باید وجاهت و وزانت تاریخی حفظ شود. تاریخ نگاری کارکرد جمعی دارد تا بتواند نیازهای اجتماعی ما را برطرف کند و در انتها بتواند منجر به آزادسازی انباشت اطلاعات شود.

نویسنده کتاب «خاطرات احمد احمد» با بیان اینکه یکی از ضعف‌های بزرگ تاریخ‌نگاران نداشتن نظریه و روش تحقیق است، یادآور شد: ما پس از پایان جنگ به یکباره به دامن تاریخ شفاهی افتادیم و قبل از اینکه به سراغ کارهای نظری برویم،کارهای عملی را آغاز کردیم؛ یکی از دلایل این امر این است که دانشگاه‌های ما منفعل هستند؛ درحالی که دانشگاه‌ها مسئولیت زیادی در قبال این قضیه دارند اما ساکت‌اند.

چگونه تک‌صدایی در «میکونوس» شکسته شد؟

این نویسنده و پژوهشگر درباره شیوه‌نامه ویرایش تاریخ شفاهی بیان کرد: ما اصولی در این زمینه داریم. قطعاً وقتی داریم در خصوص یکی از راویان صحبت می‌کنیم، حتماً باید بدانیم که آهنگ صدای این آدم، لهجه و لحن‌اش چیست و این‌ها را ما فقط با کارکردهای زبانی می‌توانیم نشان دهیم.

بخش دیگر این گفت‌وگو با کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» و ماجرای میکونوس اختصاص داشت. کاظمی در این‌باره گفت: در 26شهریور سال 1371 یک اتفاق نامیمون و بسیار ناراحت کننده در برلین اتفاق افتاد که 9 نفر مورد آماج حمله تروریستی قرار گرفتند که چهار نفر آنها درجا کشته شدند و کاظم دارابی به عنوان متهم اصلی دستگیر و زندانی شد. کتاب «نقاشی قهوه‌خانه» یک کتاب 1000 صفحه‌ای است که نتیجه بررسی 10 ساله پرونده 5000صفحه‌ای و نتیجه 182ماه زندان کاظم دارابی است. این کتاب به دلیل اینکه درباره مهمترین مسائل روابط بین‌المل است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این اثر می‌تواند آغاز خوبی برای پژوهشگران در موضوعات بر زمین مانده تاریخ جمهوری اسلامی باشد.

انتهای پیام/

R1013197/P/S4,35/CT12 واژه های کاربردی مرتبط سوره مهر ادبیات انقلاب اسلامی ادبیات دفاع مقدس

منبع: تسنیم

کلیدواژه: سوره مهر ادبیات انقلاب اسلامی ادبیات دفاع مقدس سوره مهر ادبیات انقلاب اسلامی ادبیات دفاع مقدس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۱۵۵۲۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توصیه ربیعی به مسئولان با یک خاطره عجیب: مدتی تصمیم نگیریم!

علی ربیعی در روزنامه شرق نوشت: یکی از یکشنبه‌های اواخر سال ۹۲ بود. صندوق بازنشستگان فولاد را تازه تحویل گرفته بودیم. از صبح زود درگیر حقوق بازنشستگان این صندوق بودم. از طلوع آفتاب در خیابان، به دنبال دریافت حقوق عقب‌مانده‌شان تجمع کرده بودند. عصر آن‌روز به دولت رفتم و با کلی حرص و جوش برای تأمین حقوق این افراد، تقلا کردم. حدود ساعت ۱۰ شب، خسته و کوفته به خانه رسیدم. در یخچال هیچ غذایی نبود.

ناچارا یک سیب‌زمینی آب‌پز کردم و بساط نان و نیمرو هم آماده کردم تا با یک چای شیرین، غذایی به سبک دوران کودکی بخورم. کتری که روی گاز به جوش آمد، چای را در قوری یادگار مادرم دم کردم. تا آمدم قدری زنجبیل از طبقه بالای کابینت برداشته و به داخل قوری بریزم، شیشه زنجبیل از دستم رها شد. رها‌شدن شیشه همان و شکستن قوری و ریختن آب جوش بر روی بدنم همان.... غرغرکنان خم شدم تا تکه‌های شکسته‌شده قوری و شیشه زنجبیل را از زمین جمع کنم، زمانی که قد راست کردم، کله‌ام محکم به در باز کابینت خورد.

بی‌اختیار با بغضی در گلو سرم را در دست گرفتم و بر زمین نشستم. نشستن همان و فرو‌رفتن تکه‌های شکسته باقی مانده بر زمین در بدنم همان.... در آن حالت، تصمیم گرفتم دیگر هیچ حرکتی نکنم، چون هرکاری می‌کردم اوضاع خراب‌تر می‌شد.... و، اما امروز در وانفسای بی‌اعتمادی جامعه و تعارض‌های ارزشی این روزها، به‌طور مرتب با مصوبات و اقدامات جدید روبه‌رو می‌شویم که به مثابه «هردم از این باغ بری می‌رسد» به بدتر‌کردن اوضاع نابسامان جامعه دامن می‌زنند.

 

از این دسته از تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان، خواهش می‌کنم مدتی تصمیم نگیرید! گاهی بهتر است فقط بر سر جای خود بنشینید و کاری نکنید که اوضاع خراب‌تر نشود. شاید به‌این‌ترتیب جامعه به آرامش برسد! آنانی که دست‌تان می‌رسد! کاری نکنید، امروز بسیاری از دلسوزان، همگی از عمق جان، پر از دلشوره و نگرانی هستند.

نگاهی حتی سطحی به جامعه، تنش و ناامنی روانی، به‌خصوص در جامعه شهری را به‌خوبی نشان می‌دهد. معیشت به کنار، ذهن‌ها، سخت ناآرام است. این‌قدر با مداخلات مداوم، روال زندگی مردم را دستکاری نکنید. اصلا فکر می‌کنم لازم نیست زیادحرف بزنید و کاری بکنید. لطفا کاری نکنید؛ کلاهمان را به احترام‌تان برخواهیم داشت. جامعه را رها کنید.