به نقل از «مهر»

راه طولانی اراک تا شهر دوستدار کودک شدن/ بودجه و همکاری نیاز است

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۳۲۶۱۶

خبرگزاری مهر - گروه استان ها: شهر دوستدار کودک همان طور که از نامش پیداست به شهری گفته می شود که تمام امکانات لازم برای رفاه و آسایش و رشد اجتماعی کودکان در آن فراهم باشد. کودکان دارای نیازهای مربوط به خود هستند که باید در ساختار شهری به این نیازها توجه شود، اما متاسفانه با توجه به گسترش روز افزون جمعیت و توسعه شهر نشینی این موضوع نادیده گرفته شده است، موضوعی که در جوامع پیشرفته بسیار مورد اهمیت قرار دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

باید توجه کرد کودکان با محیط پیرامون خود سریع ارتباط برقرار می کنند و به ویژه با قرار گرفتن در محیط شهری تاثیر زیادی می گیرند که رشد فکری و خلاقیت آن ها را بدنبال دارد. همچنین دوران کودکی به سبب اینکه بیشتر به بازی و سرگرمی می گذرد زمینه ای بسیار مناسب برای شکل دهی ارتباط مناسب میان کودکان و شهر است.

امروز در کشور ما نیز موضوع تحقق «شهر دوستدار کودک» مورد توجه برنامه ریزان و دست اندرکاران امور شهری در شهری قرار گرفته است اما در این زمینه تا دستیابی به شرایط مطلوب فاصله بسیار وجود دارد.

در شهر دوستدار کودک، مشارکت و نقش شهروندی کودکان باید مبنا قرار داده شود و با انجام اقداماتی مناسب حس هویت، امنیت، تعلق مکانی را برای کودکان ایجاد گردد و شهر به سوی تبدیل شدن به بستری برای برآوردن نیازهای مختلف کودک و رشد و پرورش همه جانبه وی سوق یابد.

با یک نگاه کلی و اجمالی به مولفه هایی که ذکر شد و همچنین ارزیابی وجود یا فقدان این مولفه ها در شهر اراک، می توان به این نتیجه رسید که اراک تا شهر دوستدار کودک شدن راه طولانی در پیش دارد که باید طی کند.

یک روانشناس در گفت و گو با خبرنگار مهر در این زمینه اظهار کرد: باید از نگاه بچه ها به جامعه و شهر نگاه کنیم سپس متوجه نیازهای آن ها خواهیم شد و می توانیم شهری دوستدار کودک را تحقق ببخشیم.

فاطمه ولایت گفت: در شهر دوستدار کودک باید همه چیز کودکانه و سرشار از رنگ باشد و قدرت خلاقیت را به نمایش گذارد تا کودکان نیز از ذهنی خلاق برخوردار شوند.

وی بیان کرد: در شهر اراک به عنوان شهر دوستدار کودک، پارک کودک وجود ندارد و امکاناتی هم که در پارک ها وجود دارد بسیار اندک است که باید در این زمینه اقدامات لازم را انجام داد و از شهرداری اراک انتظار می رود برای احداث پارک کودک اقدام کند.

راه طولانی شهر اراک تا تحقق شاخصه های شهر دوستدار کودک

در این خصوص مدیر کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مرکزی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: شهر دوستدار کودک به شهری اطلاق می شود که در آن کودکان در گروه های سنی مختلف آرامش، امنیت و آموزش را به خوبی مشاهده و تجربه کنند و بتوان شرایط مناسب زندگی را برای آنها فراهم ساخت.

جهانبخش قنبری ادامه داد: اینکه بتوان شهری را در دنیا یافت که تمام ویژگی های مربوط به سنین کودک و نوجوان را داشته باشد شاید آرمانی باشد اما دولت های مختلف در تلاش هستند شرایطی مطابق با معیارهای کودکان به وجود آورند که این امر نیز دشوار به نظر می رسد.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مرکزی گفت: نه تنها شهر اراک بلکه سایر شهرهای کشور از شاخصه ها و ویژگی های شهر دوستدار کودک فاصله دارند. به واسطه نامگذاری شهر اراک به عنوان شهر دوستدار کودک امکانات لازم را باید برای بچه ها پیش بینی کرد.

توزیع عادلانه امکانات برای کودکان در شهر دوستدار کودک باید رعایت شود و توجه کرد که در بحث های آموزشی، بهداشت و درمان، این تقسیم عادلانه یکی از شروط تحقق شهر دوستدار کودک استقنبری اظهار کرد: از دستگاه های اجرایی مرتبط و سایر ارگان های استان انتظار می رود اقدامات لازم را برای تحقق شهر دوستدار کودک در اراک انجام دهند و تقسیم وظایف هر یک صورت پذیرد و هر دستگاهی مسئولیت خود را مشخص کند و بررسی فعالیت های دستگاه هایی که با حوزه کودک سر و کار دارند نیز انجام شود.

وی اظهار کرد: اقدامات مهمی باید برای شهر دوستدار کودک انجام داد از جمله امکانات و وسایل تفریحی را باید اختیار بچه ها قرار داد تا بتوانند به راحتی در شهر زندگی کنند و از خدمات شهری، آموزشی و... استفاده کنند تا یک شهر دوست داشتنی از نگاه آن ها را داشته باشیم اما اینکه تا چه حد بتوان این اتفاق بزرگ را مدیریت کرد بحث بسیار مهمی است.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مرکزی گفت: توزیع عادلانه امکانات برای کودکان در شهر دوستدار کودک باید رعایت شود و باید توجه کرد که در بحث های آموزشی، بهداشت و درمان، این تقسیم عادلانه یکی از شروط تحقق شهر دوستدار کودک به شمار می رود.

قنبری جایگاه مشارکت کودکان در تصمیم گیری ها را مهم برشمرد و گفت: باید بررسی کنیم که اگر وسیله بازی را برای بچه ها ایجاد کردیم، تا چه اندازه برای کودکان مفید بوده و به چه میزان از این وسیله احساس رضایتمندی دارند.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مرکزی با بیان اینکه آراستگی محیط شهر دوستدار کودک باید متناسب با نیازهای بچه ها باشد، اظهار کرد: آماده سازی فضای بصری و تفریحی برای کودکان مهم است. باید بدانیم رنگ ها و تابلوها که در این فضاها مورد استفاده قرار می گیرد برای بچه ها است. شهر دوستدار کودک، شهر انسان ساز است زیرا کودکان قرار است به عنوان انسان ها و شهروندان در این شهر رشد کنند.

تحقق شهر دوستدار کودک نیازمند تخصیص بودجه و تصمیم اجرایی

در ادامه یکی از اعضای شورای اسلامی کلانشهر اراک در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار داشت: وزارت کشور دستورالعملی را برای شهرهای بزرگ و مراکز استان ها در نظر گرفته که به عنوان شهر دوستدار کودک معرفی شوند، زیرا کودکان بخشی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند و باید امکانات شهر برای آنها فراهم باشد.

طوفان محمدی گفت: توجه به فراهم ساختن امکاناتی که در پارک ها و پیاده روها برای استفاده بچه ها وجود دارد، تابلوهای عبور از خیابان ها، اتاق های مادر و کودک در پارک ها و مراکز خرید باید در شهر دوستدار کودک مد نظر قرار گیرد.

وی اظهار کرد: با توجه به صدور پروانه برای ساختمان ها و مجتمع ها، هنگامی که مجتمعی ساخته می شود باید فضایی برای کودکان اختصاص پیدا کند و در ساختار شهری لازم است که فضاهایی برای کودکان در نظر بگیریم.

شورای اجرایی در شهر اراک با همکاری دستگاه های ذیربط برای تحقق شهر دوستدار کودک ایجاد شده استاین عضو شورا بیان کرد: همچنین هنگامی که در پارک ها، فضاهایی برای کودکان در نظر می گیریم بهتر است توزیع امکانات به تفکیک سن آنها صورت پذیرد.

وی گفت: در گذشته موسسات و سمن های بسیاری در بعضی از شهرها پیرامون موضوع کودک فعالیت هایی انجام دادند به طور مثال در زرند کرمان این کار انجام شده است. در شهرهای کوچک با همکاری فرماندار و شهردار آن و حتی کمک های مردمی اقداماتی در این زمینه انجام شده است.

این عضو شورا خاطر نشان کرد: در حال حاضر شورای اجرایی در شهر اراک با همکاری دستگاه های ذیربط برای تحقق شهر دوستدار کودک ایجاد شده و حتی می توان از همکاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در این خصوص استفاده کرد.

محمدی گفت: برای تحقق شهر دوستدار کودک قسمتی از بودجه مورد نیاز را می توان از استانداری تامین کرد و شهرداری نیز از بودجه سالانه برای این موضوع مبلغی را باید در نظر بگیرد.

وی اظهار کرد: اگر بحث شهر دوستدار کودک در اراک مورد توجه جدی مسئولان قرار گیرد، ارگان ها همسو با یکدیگر عمل می کنند و موازی کاری انجام نمی شود. اگر هر ارگانی وظیفه خود را به درستی انجام دهد موفق عمل خواهیم کرد و اگر در تصمیم گیری ها و مراحل اجرایی از نظرات مردم استفاده کنیم، اقدامات رضایت بخش تری صورت می گیرد.

به نظر می رسد انتخاب شهر اراک به عنوان شهر دوستدار کودک در گام نخست اقدامی است تا این مساله تحقق پذیرد، اما باید توجه داشت که برای تحقق این مهم باید فضاهای شهری را متناسب با نیازهای واقعی کودکان و نوجوانان طراحی و آماده کنیم و تنها یک نام گذاری نمی تواند شاخصه های شهر دوستدار کودک را تحقق بخشد.

کد خبر 4728099

منبع: مهر

کلیدواژه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کودکان مدیریت شهری هفته دفاع مقدس قزوین اربعین حسینی بوشهر شیراز اربعین 98 شهرکرد استانداری سمنان گرگان خطبه های نماز جمعه اجلاس جاده ابریشم بازگشایی مدارس بیرجند سانحه تصادف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۳۲۶۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راهکارهای جایگزین تنبیه بدنی در کودکان

یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

به گزارش ایسنا، سحر پهلوان‌نشان روانشناس کودک و نوجوان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان تعریف تنبیه از دیدگاه روانشناسی گفت: در روانشناسی کودکان و نوجوانان، تنبیه را به عنوان یکی از شیوه‌های رایجی که ذیل رفتار درمانی به شمار می‌آید در نظر می‌گیرند، شیوه‌ای که برای آموزش برخی از مفاهیم یا اجتناب از انجام برخی از موارد، توسط خانواده‌ها یا افرادی که در حوزه آموزش، تعلیم و تربیت هستند می‌تواند اعمال شود.

شکل‌های مختلفی از تنبیه وجود دارد

این روانشناس در ادامه با بیان اینکه کلمه تنبیه در نظر عوام، همان تنبیه فیزیکی و بدنی است، گفت: ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد. در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی‌دهیم. بنابراین شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

از تنبیه بدنی در موارد خاصی استفاده می‌شود

پهلوان نشان تأکید کرد: تنبیه‌ها اگر بخواهند مؤثر باشند نباید جسمی و فیزیکی باشند مگر در مواقعی که یک آسیب جدی متوجه کودک می‌شود یا کودک ناخواسته آسیب جانی که به فرد دیگر یا به اموال و دارایی دیگران وارد می‌کند. مثلاً  آتش‌افروزی‌هایی که برخی کودکان انجام می‌دهند یا بازی‌های خطرناکی که می‌تواند حتی منجر به مرگ کودک یا فرد همسال او شود. یا برای بچه‌هایی که سابقه مشکلات رفتاری مانند اوتیسم و کم‌توانی ذهنی‌ دارند، چون قوه ادراک آنان از لحاظ شناختی رشد پیدا نکرده است. در برخی مواقع از تنبیه‌های فیزیکی هم استفاده می‌شود. ولی در مواردی غیر از این، بیشتر توصیه می‌شود که از شیوه تنبیه‌های غیر جسمی مثل تقویت منفی، محروم‌سازی، تقویت‌های مثبت و .. استفاده شود.

ما شکل‌های مختلفی از تنبیه را داریم برای مثال شکلی از تنبیه می‌تواند به شکل تقویت منفی باشد.در شکل دیگر از تنبیه، کودک از موضوع مثبتی که برای او لذت یا خوشحالی به همراه داشته دور شود، یا در اختیار او قرار نمی دهیم. محرومیت سازی، تنبیه‌های غیرکلامی مانند سکوت یا پاسخ ندادن پدر یا مادر در موقعیت‌های مدنظر آنها، شیوه های دیگری از تنبیه غیر جسمی هستند.

عوامل تأثیرگذار بر تنبیه کودکان

این روانشناس ادامه داد: برای آموزش مفاهیم خاص مانند نظم نخست باید منظور خود از نظم را برای کودک مشخص کنیم. به کودک نشان دهیم رعایت نظم می‌تواند پیامدهای مثبت به همراه داشته باشد و عدم رعایت  آن می‌تواند به تنبیه‌های مانند محرومیت از امتیاز خاص منجر شود.‌

وی افزود: نکته دوم درباره مؤثر بودن تنبیه‌ها این است که باید متناسب با کاری که کودک انجام داده یا نداده، تنبیه انجام شود. مثلاً اگر کودک درس خود را نخواند ما نمی‌توانیم به او بگوییم که خوب من به تو قول داده بودم که آخر هفته تو را به شهربازی ببرم و الان نمی‌برم. قول‌هایی که به کودک داده می‌شود اساساً باید اجرا شوند. در واقع در حال حاضر عدم اجرای این قول یک بی‌اعتمادی را در کودک ایجاد می‌کند. بنابراین تنبیه یا محرومیت مد نظر باید حول‌ محور همان موضوع و یا در فاصله‌ی نزدیک به آن موقعیت و نه در روزهای آینده باشد.

پهلوان نشان خاطرنشان کرد: شدت تنبیه‌ها باید متناسب با سن کودک در نظر گرفته شود مثلاً زمانی باید صحبت از محروم‌سازی شود که کودک کار اشتباهی را انجام داده است. این زمان بندی باید براساس سن کودک باشد یعنی اگر کودک 3 ساله است حدوداً بین 3 تا 6 دقیقه بعد از انجام کار خطا، تنبیه مناسب صورت گیرد.

این روانشناس گفت: توصیه ما این است که والدین بیشتر بر روی رفتارهای مثبت کودک تمرکز کنند که بتواند برای کودک تشویق به همراه داشته باشد. از این رو وقتی کودک خطایی انجام می دهد و در لحظه مورد تنبیه قرار می‌گیرد باید کوچک‌ترین اتفاق مثبت را هم مورد تشویق قرار داد. این تشویق‌ها می‌تواند تصدیق کلامی، تشویق اجتماعی و نظام اقتصاد ژتونی(پاداش دادن به کودک درقبال رفتارهای مطلوب) باشد. تا کودک برای انجام رفتارهای درست، انگیزه بیشتری پیدا کند. با این شیوه اگر کودک برای جبران اشتباه تلاشی انجام دهد. با استفاده از اقتصاد ژتونی می‌تواند یک تعدادی از آن مجازات و یا تنبیه‌هایی که برای او در نظر گرفته‌شده، را کاهش داد.

تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان‌

این روانشناسی درباره‌ تأثیرات منفی تنبیه بدنی در کودکان گفت: تأثیرات آن را از منظر گوناگون می‌توان بررسی کرد. این که کودک در چه بازه سنی قرار داشته باشد، یا جنس کودک چی باشد، یا کدام یک از والدین در چه موقعیت مکانی و زمانی این تنبیه را انجام داده باشند، متفاوت است. در قسمت اول یکی از تبعات این گونه از تنبیهات احساس شرم و نقص را در کودک به همراه می‌آورد که ممکن است نسبت به آن فرد تنبیه‌کننده پدر، مادر، مربی یا هر فرد دیگری، احساس ناکامی ایجاد شود که متعاقب آن می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را در ادامه برای کودک ایجاد کند.

 پهلوان‌نشان ادامه داد: یکی دیگر از واکنش‌های که کودک در مقابل تنبیه بدنی می‌تواند انجام می‌دهد پرداختن به کارهایی است که والدین به آن حساس هستند. به این روش معمولا کودکان والدین خود را کنترل می‌کنند.

وی معتقد است: در فضای یادگیری مشاهده‌ای هم کودک یاد می‌گیرد که این یک شیوه‌ای است که خانواده می‌تواند  به وسیله آن به اهدافش برسد. بنابراین او هم در ارتباط با همسالان هم‌جنس یا غیر هم‌جنس خود و یا افرادی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به کار ببرد. شیوه‌ای برای کسب توجه و به هدف رسیدن کودک از این منظر که دیگران را مجبور کند تا یکسری کارهایی را برای او انجام دهند.

 این  روانشناس تأکید کرد: غیر از موردی که گفته شد ما شاهد یک فاصله‌گیری عاطفی هم در بچه‌ها هستیم. اگر اولین شیوه‌ خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و داد و بیدادهای همراه با آن باشد، باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

خشم، انزجار، تنفر، پرخاش، طیف وسیعی از هیجان‌های منفی که می‌تواند برای کودک اتفاق بیافتد برای او عادی می‌شود و به ابعاد مختلف زندگی کودک هم سرایت پیدا می‌کند.

وی در ادامه گفت: خیلی وقت‌ها ما با والدین مخصوصاً والدینی با حالت تکانشی‌تر یا سابقه اختلالات روان‌شناختی یا آستانه تحمل پایین صحبت می‌کنیم، می‌گویند که من در آن لحظه متوجه نشدم که چه اتفاقی افتاده است و بعد از آن هم پشیمان شدم. اما آن آسیبی که تنبیه بدنی حتی برای بار اول در ذهن یک کودک ایجاد کند، می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری را داشته باشد.

 پهلوان‌نشان خاطرنشان کرد: البته خود اختلال‌های روان‌شناختی یا اختلال خاص والدین در این زمینه باید ارزیابی شود، تا در نظر گرفته شود که رفتار کودک چه طرح‌واره‌ای را در ذهن والدین فعال می‌کند که با اشتباه کودک خشم عجیب غریبی در مادر یا پدر فعال می‌شود که به طبع آن رفتار فیزیکی بر روی کودک انجام می گیرد.

اگر اولین شیوه‌ی خانواده وقتی‌که کودک اشتباه یا خطایی را انجام می دهد، شیوه تنبیه فیزیکی و دادو بیدادهای همراه با آن باشد باعث می‌شود که ویژگی‌هایی مانند صبر، تحمل ناکامی یا به تأخیر انداختن ارضای نیازها در بچه‌ها با مسائل زیادی مواجهه شود که آسیب‌های آن در دوران بعدی زندگی کودک هم برای ما کاملاً مشخص است. کودک از پدر و مادر خود فاصله می‌گیرد و خلأهای عاطفی زیادی برای او به وجود می‌آید و این موضوع خیلی مواقع باعث می‌شود که ارتباط ایمن کودک با منابع دل‌بستگی اولیه او مثل پدر و مادر هم  دستخوش تغییر شود.

علت مقابله به مثل کودکان در تنبیه بدنی‌

این روانشناس کودک در پاسخ به سؤالی درباره‌ی این‌که چرا بچه‌ها وقتی مورد تنبیه بدنی قرار می‌گیرند دقیقاً مقابله به مثل می‌کنند و همان رفتار را در مقابل والدین انجام می‌دهند، گفت: در سنین تقریباً 3تا 6 سالگی که کودکان در مرحله دوم روان‌شناختی خود هستند نیروی اراده در حال شکل گرفتن است. این نیروی اراده و آن مقاومت گرایی‌ها و منفی‌گرایی‌هایی که کودکان دارند. باعث نه گفتن‌ آنان می‌شود و در سطح جسمی هم کودک متوجه توانایی بدنی و ماهیچه‌ای خود شده است و می‌خواهند در مقام عمل این توانایی را نشان دهد تا ببیند آیا دقیقاً می‌توانند همان کار را انجام دهد.

پهلوان‌نشان تأکید کرد: به هر حال منبع الهام کودک والدین هستند تصور آن‌ها این است که اگر والد کاری را انجام می‌دهد این کار، درست است. بنابراین او هم امتحان می‌کند تا ببیند آن نتیجه‌ای که والد می‌خواهد از کودک بگیرد کودک هم می‌تواند آن نتیجه را از والد بگیرد؟ به همین خاطر است که می‌گوییم  از آنجایی که بچه‌ها مشاهده کنندگان قوی هستند و تقریبا در 5 تا 6 سال اول زندگی‌شان هم این شخصیت روانی در حال شکل گیری است، اکیدا توصیه می‌شود تا جایی که امکان دارد، گفتگوی همدلانه بدون برانگیختگی احساس شرم و نقص در کودک اتفاق بیافتد تا هیجان کودک به شکل درستی بررسی شود. البته تنبیه اصولی مانند محرومیت، تقویت منفی، جداسازی یا شیوه‌های غیرکلامی با توجه به شرایط سنی و روشی صحیح می‌تواند یکی از روش‌های کارآمد در تربیت کودک باشد.

این  روانشناس در ادامه گفت: مسئله بعدی که به شدت توصیه می‌کنیم این است که خانواده‌ها انتظارات‌شان را از کودکان در سطح متعارف، منطقی و مطلوب متناسب با سن، جنس و ویژگی‌های تحولی کودکان قرار دهند، در کنار آن پیامدهایی‌ که انجام یا عدم انجام آن رفتار، با شکل‌های مختلف به کودک گفته شود.

اصرار کودکان بر درستی اشتباهی که انجام می‌دهند

 پهلوان‌نشان در پاسخ به سوال دیگری درباره‌ مقاومت کودکان و اصرار آن‌ها بر اشتباه نبودن کارشان اظهار کرد: دلایل زیادی باعث می‌شود که کودک اصرار بر درست بودن کار خود داشته باشد. اگر کودک در بازه‌ سنی 3 تا 6 سال باشد این مقاومت و منفی‌گرایی اساسا جزو شاخصه‌های تحولی او است. والدین باید از شیوه‌های دیگر و به شکل غیر مستقیم مانند استفاده از کارتون‌ها، قصه‌ها، نمایش ها و بازی با عروسک‌ها، سعی کنند آن مفهوم را آموزش دهند.

وی ادامه داد: از دلایل دیگری که باعث می‌شود بچه‌ها اشتباهات خود را نپذیرند این است که کودک در فضای ذهنی خود این داده را دارد که من اگر الان به اشتباه خود اقرار کنم کتک می‌خورم چون قبل‌تر از این هم همین موضوع اتفاق افتاده است.

این روانشناس کودک گفت: اساسا والدین در تنبیه‌های خود به دنبال راه‌حل مسئله نیستند بلکه به دنبال آن هستند که آن احساس شرم و نقص در کودک بالا بیاد و به او بقبولانیم که تو مقصر هستی. در صورتی که صورت مسئله اصلی ما باید آن اتفاق باشد. زمانی که کودک دارد به چهره والدین نگاه می‌کند و می‌بیند که این والدین بسیار برافروخته هستند و شاید ابزار خاصی هم در دست داشته باشند. مسلما از پذیرفتن اشتباه خود اجتناب می‌کند. از سوی دیگر در دوره‌ای که کودک استقلال‌ورزی را تجربه می‌کند، آن احساس شرم  برای او آزار دهنده است. بنابراین شاید بهتر باشد در موقعیتی که هم والد عصبانی است و هم کودک پذیرا نیست. شروع به تنبیه کردن یا شکافتن مسئله نکنیم و اجازه دهیم کمی زمان بگذرد تا بار هیجانی فروکش کند.

وی در پایان با تاکید بر اینکه باید والدین تمرکز خود را روی خود اتفاق بگذارند. تصریح کرد: بچه‌ها متمرکز بر حال هستند و آینده‌نگری ندارند. ممکن است کاری را هم به اشتباه انجام بدهند. ولی واقعاً نیت عامدانه‌ای نبوده است. به این دلیل بعضی وقت‌ها کودکان می‌گویند که من نمی‌دانستم که این اتفاق می‌افتد و فقط می‌خواستم تجربه کنم. از این رو ما باید بر روی گفت‌وگوی همدلانه‌ای با کودک تمرکز کنیم و ببینیم که کودک در آن لحظه چگونه فکر می‌کرده و چه احساسی را داشته و چه هیجانی را تجربه کرده است.

انتهای پیام