راز خندههای روحانی مقابل امانوئل مکرون و بوریس جانسون چیست؟
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۴۸۵۸۸
آفتابنیوز :
روزنامه وال استریت ژورنال به نقل از منابع آگاه گزارش داد که رئیسجمهور فرانسه روز سهشنبه در نیویورک بسیار تلاش کرده تا دیداری میان دونالد ترامپ و حسن روحانی ترتیب دهد، اما این تلاشهای او به نتیجه نرسید.
به نوشته روزنامه وال استریت ژورنال، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه روز سهشنبه در نیویورک تلاش بسیاری کرده است تا حسن روحانی و دونالد ترامپ روسای جمهور ایران و آمریکا با یکدیگر دیدار کنند، اما طرف ایرانی تاکید داشته است که آمریکا باید ابتدا متعهد به رفع تحریمها شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق گزارشها، در این دیدار سرپایی نیز نخست وزیر فرانسه بار دیگر پیشنهاد دیدار روحانی و ترامپ را برای چندمین بار مطرح کرده و جانسون نیز از سخن او حمایت میکند. برخی خبرنگاران این گونه نوشتهاند که مکرون به روحانی گفته: اگر این کشور را ترک کنی و ترامپ را نبینی، از دست دادن یک فرصت است....چون شما که تا مدتی برنمیگردی و ترامپ هم به تهران نمیآید. بوریس جانسون هم به روحانی گفته: موافقم، شما باید در لبه استخر بایستید و همزمان در آن بپرید.(جزئیات بیشتر)
پاسخ روحانی اما خندهای با صدای بلند است؛ پاسخ به درخواست مصرانه دو مقام اروپایی که تنها تکرارکننده تمایل رئیس جمهور آمریکا هستند و امتیازی هم برای عرضه ندارند. شیخ دیپلمات نیز با خنده بلند خود نشان میدهد این خواسته خندهدار است و برای تهران قابل پذیرش نیست.
همصدایی اروپاییها با فشار حداکثری بر ایران برای مذاکره
در این حال، یک تحلیلگر مسائل بینالمللی با تأکید بر اینکه سیاست فشار حداکثری ایران را تسلیم نخواهد کرد، درباره مواضع امروز سران اروپا میگوید: اروپاییها نسبت به بیثباتی در منطقه نگراناند، اما در گام اول باید به تعهدات خود در قبال برجام پایبند باشند تا ایران به آنها اعتماد کند.
پیروز ایزدی، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات استراتژیک درباره اظهارات اخیر ترامپ و مکرون درباره ایران و تأکید اروپاییها بر دیدار و مذاکره مقامات ایرانی و آمریکایی در حاشیه این دوره از مجمع عمومی سازمان ملل میگوید: به نظر میرسد اروپاییها در همسویی با آمریکایی سیاست فشار بر ایران را دنبال میکنند تا کشورمان تحت شرایط موجود، تن به مذاکره دهد. درصورتیکه موضع اصولی جمهوری اسلامی این است که ابتدا آمریکا از سیاست فشار حداکثری و تحریمها دست بردارد تا اعتماد ایران به مقامهای آمریکایی احیا شود.
وی ادامه میدهد: آمریکا با خروج از برجام، حس اعتماد در داخل کشور را از بین برده و لازمه رفع بیاعتمادی برای مذاکره، لغو تحریمهاست.
این کارشناس مسائل بینالمللی درباره این که با توجه نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری ایالاتمتحده و نیاز ترامپ به یک دستاورد در عرصه سیاست خارجی ، امکان تعدیل مواضع آنها تا چه حد است، میگوید: آمریکاییها تصور میکنند اگر این سیاست فشار حداکثری را ادامه دهند یا تشدید کنند، میتوانند ایران را پای میز مذاکره بیاورند. شاید نیازمند زماناند تا متوجه شوند این سیاست شکستخوردهای است.
ایزدی درباره تلاش اروپاییها برای شروع دور جدیدی از مذاکرات طی روزهای آتی و احتمال شکلگیری توافق تازه، توضیح میدهد: اروپاییها نسبت به بیثباتی در منطقه و عبور امن انرژی از آبراههای آن نگراناند؛ به همین علت دنبال یک راهحلاند؛ اما موضع اصولی ایران این است که آنها در درجه اول پایبندی خود به توافق برجام را نشان دهند تا راه برای مذاکراتی بعدی باز شود.
وی درباره اقداماتی که اروپاییها باید در این راستا انجام دهند، میگوید: ابتدا باید به وعدههای خود عمل کنند. موضوع اینستکس، معامله و خرید نفت از ایران همچنان بلاتکلیف مانده است؛ اروپاییها باید گام اول را در این زمینه بردارند.
دیدار، عکس و دیگر هیچ!
دونالد ترامپ، رئیسجمهوری ایالاتمتحده آمریکا در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد مدعی شد: «ایران نخستین حامی تروریسم در دنیاست و در تنور جنگهای سوریه و یمن میدمد.» او در بخش دیگری از سخنرانیاش، از تداوم تحریمها علیه ملت ایران گفت و تأکید کرد: «تا زمانی که رفتار ایران ادامه داشته باشد؛ تحریمها نهتنها لغو نمیشود، بلکه بیشتر هم خواهد شد.» با اینحال امانوئل مکرون، رئیسجمهوری فرانسه بعد از دیدار با رئیسجمهوری ایران و بوریس جانسون، نخستوزیر انگلیس به خبرگزاری فرانسه گفت: « وقت تنگ است. اگر او (روحانی) بدون ملاقات با آقای ترامپ اینجا را ترک کند، فرصت از دست خواهد رفت چون تا چند ماه بازنخواهد گشت و رئیسجمهور ترامپ به تهران نخواهد رفت، پس باید همین حالا دیدار کنند.» آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان نیز بعد از گفتوگوهای جداگانه با روسای جمهور ایران و آمریکا، گفت: « من از گفتگوها میان ایالاتمتحده و ایران استقبال میکنم اما اینکه بخواهیم اول همه تحریمها برداشته شود و بعد گفتگو انجام شود عملی نخواهد بود. فکر نمیکنم واقع بینانه باشد.» بااینحال حجتالاسلام روحانی، بعد از اظهارات تند روز گذشته ترامپ همچنان بر مواضع اخیر خود پافشاری کرد و به فاکس نیوز گفت « ما باید اعتماد متقابل ایجاد کنیم. اگر دولت ایالاتمتحده آمریکا مایل به گفتوگوست، باید شرایط لازم را فراهم کند.»
بیانیه اروپا، تغییر زمین بازی برای پوشاندن ناکامی
در این حال سارا معصومی، روزنامهنگار در گزارشی با اشاره به بیانیه اخیر سه مقام اروپایی، نوشت: اروپاییها ترجیح دادند بدون هیچ گونه مدرک معتبری با روایت آمریکا و عربستان در مساله آرامکو همراه شوند؛ به امید آن که شاید در تصمیمگیریهای بعدی ترامپ در قبال ایران سهمی بگیرند. مکرون نیز در حالی بیانیه سهجانبه را امضا کرده که تلاشهایش برای نجات برجام از طریق مذاکره با آمریکا، به دلیل لجاجت تیم ترامپ عملا ابتکار فرانسه را به اغما برده است.
به گفته او سه کشور اروپایی در حالی که پس از 16 ماه نتوانسته اند به تعهدات خود در برجام عمل کنند و از آمریکا هم نتوانسته اند معافیتهای تحریمی برای کار با ایران بگیرند، با این بیانیه، سعی در تغییر زمین بازی دارند.
منبع: خبرگزاری ایرنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: حسن روحانی رئیس جمهور ایران رئیس جمهور فرانسه دونالد ترامپ امانوئل مکرون نخست وزیر انگلیس برجام بوریس جانسون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۴۸۵۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آمریکا دیگر هژمونی ندارد/ روسیه تهدیدی وجودی برای اروپاست
رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفت: آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سخنرانی خود در دانشگاه آکسفورد گفت: من تقابل بیشتر و همکاری کمتر در جهان را شاهد هستم. این یک روند رو به رشد در سالهای گذشته بوده است؛ رویارویی بسیار بیشتر و همکاری بسیار کمتر. من دنیایی را بسیار پراکندهتر میبینم. من دنیایی را میبینم که در آن قوانین رعایت نمیشود. من قطبیت بیشتر و چندجانبه گرایی کمتر میبینم. من میبینم که چگونه وابستگیها تبدیل به سلاح میشوند. من شاهد هستم که سیستم بینالمللی که پس از جنگ سرد به آن عادت کرده بودیم، دیگر وجود ندارد. آمریکا موقعیت هژمونی خود را از دست داده و نظم جهانی چندجانبه پس از ۱۹۴۵ در حال از دست دادن جایگاه خود است.
بورل افزود: من چین را میبینم که به جایگاه ابرقدرتی میرسد. آنچه چین در ۴۰ سال گذشته انجام داده در تاریخ بشریت بینظیر است. در ۳۰ سال گذشته، سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان، از ۶ درصد به تقریباً ۲۰ درصد رسیده است، در حالی که ما اروپاییها از ۲۱ درصد به ۱۴ درصد و ایالات متحده از ۲۰ درصد به ۱۵ درصد رسیده است. این یک تغییر چشمگیر در چشمانداز اقتصادی است. چین در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای ما و ایالات متحده است. نه تنها در تولید کالاهای ارزان، بلکه به عنوان یک قدرت نظامی، در خط مقدم توسعه فناوری و ساخت فناوریهایی که آینده ما را شکل خواهند داد. چین «دوستی بدون محدودیت» را آغاز کرده است.
این دیپلمات اروپایی تصریح کرد: من گفتم جهان چند قطبیتر است - بله، این درست است. همزمان قدرتهای میانی، مانند هند، برزیل، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، ترکیه در حال ظهور هستند. آنها در حال تبدیل شدن به بازیگران مهم هستند. چه بریکس باشند و چه غیر بریکس، ویژگیهای مشترک بسیار کمی دارند، بجز میل به کسب جایگاه بیشتر و صدای قویتر در جهان، و همچنین مزایای بیشتر برای توسعه خود. برای رسیدن به این هدف، آنها استقلال خود را به حداکثر میرسانند، تمایلی به جانبداری ندارند، بسته به شرایط یک طرف یا طرف دیگر را محافظت میکنند. آنها تمایلی به انتخاب اردو ندارند و ما نباید آنها را به سمت انتخاب اردو سوق دهیم.
بورل افزود: ما اروپاییها میخواستیم در همسایگی خود حلقهای از دوستان ایجاد کنیم. به جای آن، آنچه امروز داریم حلقهای از آتش است. حلقهای از آتش که از ساحل به خاورمیانه، قفقاز و اکنون در میدانهای نبرد اوکراین میآید. توماس گومارت، مدیر مؤسسه فرانسوی روابط بینالملل، در حال تجزیه و تحلیل نقاط ضعف اقتصاد جهانی است. چند مورد از این نقاط بسیار به ما نزدیک است؛ دریای سرخ برای تجارت، تنگه هرمز برای نفت و گاز و دریای سیاه برای صادرات غلات. آنها در مجاورت ما هستند و در برخی از آنها ما حتی با مأموریتهای نیروی دریایی اتحادیه اروپا درگیر هستیم، مانند آنچه در دریای سرخ است.
او در ادامه گفت: اکنون دو جنگ داریم، دو جنگ که وقتی به بروکسل آمدم، در کار نبود. دو جنگ وجود دارد که در آن مردم برای سرزمین میجنگند. این نشان میدهد که جغرافیا بازگشته است. به ما گفته شد که جهانی شدن، جغرافیا را بیربط کرده است، اما نه. بیشتر درگیریهای ما مربوط به زمین است، سرزمینی که در مورد فلسطین وعده داده شده و در مورد اوکراین سرزمینی در تقاطع دو جهان و این مبارزه برای زمین، خونهای زیادی را ریخته است.
بورل گفت: در عین حال شاهد شتاب روندهای جهانی هستیم. تغییرات اقلیمی دیگر مشکلی برای آینده نیست. فروپاشی آب و هوا در حال حاضر رخ داده- برای فردا نیست، برای امروز است. تحولات تکنولوژیکی - به ویژه، هوش مصنوعی. اینها تغییراتی را ایجاد میکند که ما نمیتوانیم به طور کامل درک کنیم. جمعیت شناسی نیز به سرعت در حال تغییر است. مهاجرت به ویژه در آفریقا که ۲۵ درصد از مردم جهان در سال ۲۰۵۰ در آن زندگی خواهند کرد. در سال ۲۰۵۰، از هر چهار انسان یک نفر در آفریقا زندگی میکند و در عین حال شاهد افزایش نابرابریها، کاهش دموکراسیها و در خطر افتادن آزادیها هستیم. این چیزی است که من میبینم. در این چشمانداز، نقش اتحادیه اروپا و نقش بریتانیا باید مشخص شود. نمیدانم نقش ما کدام خواهد بود. اما مطمئناً این بستگی به پاسخ ما به چالشهایی دارد که با آن روبرو هستیم - ما هشدارهایی میشنویم مبنی بر اینکه اروپا ممکن است بمیرد، باید چکار کنیم؟
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پیشنهاد کرد: اول، ما نیاز به ارزیابی روشنی از خطرات روسیه داریم - روسیه به عنوان وجودیترین تهدید برای اروپا در نظر گرفته میشود. شاید همه اعضای شورای اروپا با آن موافق نباشند، اما اکثریت پشت این ایده هستند. روسیه برای ما یک تهدید وجودی است و ما باید ارزیابی شفافی از این خطر داشته باشیم. دوم، ما باید روی اصول، همکاری و قدرت کار کنیم. ما مدلی ساختیم – مدل اروپایی – بر اساس همکاری و وابستگی متقابل اقتصادی در درون خود – و موفقیت چشمگیری بوده است. ۷۰ سال صلح در میان ما. ما معتقد بودیم که وابستگی متقابل از طریق چیزی که آلمانیها آن را «Wandel durch Handel» مینامند، همگرایی سیاسی ایجاد میکند. این تغییر سیاسی را در روسیه و حتی چین به همراه خواهد داشت. خوب، این اشتباه ثابت شده است. اتفاق نیفتاده است. در مواجهه با روسیه، وابستگی متقابل صلح به ارمغان نیاورد. برعکس، به وابستگی به ویژه به سوختهای فسیلی تبدیل شد و بعداً این وابستگی تبدیل به یک سلاح شد. امروز پوتین یک تهدید وجودی برای همه ماست. اگر پوتین در اوکراین موفق شود، به همین جا بسنده نخواهد کرد. چشمانداز داشتن یک دولت دست نشانده در کییف مانند دولت بلاروس، و نیروهای روسی در مرز لهستان، و کنترل روسیه بر ۴۴ درصد از بازار غلات جهان، چیزی است که اروپاییها باید از آن آگاه باشند. همه بیشتر و بیشتر از آن آگاه میشوند. اما من میدانم که همه در اتحادیه اروپا این ارزیابی را ندارند. اکنون پوتین کل غرب را به عنوان یک دشمن میبیند. او در بسیاری از سخنرانیهای خود این را به صراحت بیان کرد.
بورل درخصوص شرایط کنونی در غرب آسیا هم گفت: و جنگ دیگر. پاسخ نامناسب اسرائیل به حمله ۷ اکتبر حماس خاورمیانه را در بدترین چرخه خشونت در دهههای اخیر فرو برد. جیک سالیوان یک هفته قبل از هفتم اکتبر گفته بود که خاورمیانه هرگز اینقدر آرام نبوده است! اما آرام نبود. فقط نگاهی به اتفاقات کرانه باختری بیندازید تا متوجه شوید که اصلاً آرام نبود. حالا دو جنگ داریم. و ما اروپاییها برای آن آماده نیستیم. آنچه اکنون در غزه اتفاق میافتد، اروپا را به گونهای به تصویر کشیده است که بسیاری از مردم آن را درک نمیکنند. آنها تعامل سریع و قاطعیت ما را در حمایت از اوکراین دیدند و از نحوه برخورد ما با آنچه در فلسطین روی میدهد تعجب کردند. فرآیندهای تصمیمگیری اتحادیه اروپا چگونه کار میکند؛ اتفاق آرا. در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، ۱۸ نفر از یک طرف، ۲ نفر از طرف دیگر رأی دادند و دیگران وقتی زمان تصمیمگیری درباره آتش بس فرا رسید، رأی ممتنع دادند. اما اگر ما در یک جا چیزی را «جنایت جنگی» بنامیم، باید زمانی که در هر جای دیگری اتفاق میافتد، آن را به همان نام بنامیم. آنچه در ۶ ماه گذشته در غزه رخ داده، وحشت دیگری است.
این دیپلمات اروپایی تاکید کرد: باید به دنبال یک طرح صلح باشم. فکر میکنم اعراب باید چشمانداز خود را برای حل و فصل سیاسی اوضاع ارائه دهند. من از وزرای امور خارجه کشورهای عربی دعوت کردم که به بروکسل بیایند و پیشنهادات خود را توضیح دهند. ما باید به همه بفهمانیم که راه حل نظامی وجود ندارد. خب، همه میگویند که راهحل دو کشوری را میخواهند. ما ۳۰ سال است که از اسلو این را تکرار میکنیم. اما در اسلو، راه حل دو کشوری بخشی از توافق نبود. گفتند «بعداً شاید بتوانیم»، اما در متن نیست. اگر بر این باوریم که راه حل دو دولتی تنها راه حل است، جامعه بینالمللی باید بسیار بیشتر مشارکت کند و این را نه به عنوان نقطه شروع، بلکه به عنوان نقطه پایان بازی در نظر بگیرد. اگر نابودی یا مهاجرت اجباری فلسطینیها را کنار بگذاریم، راهحل چیست؟ وقتی این سوال را از دولت نتانیاهو میپرسیم، تنها پاسخی که میگیریم این است؛ «ما راهحل دو دولتی را نمیخواهیم». میپرسیم چه میخواهید؟ و این همان چیزی است که جامعه بینالمللی باید بارها و بارها بپرسد تا به دنبال پاسخی باشد که بتواند از یک تراژدی انسانی دیگر جلوگیری کند. در ایرلند شمالی اتفاق افتاد، در اروپا اتفاق افتاد. دشمنان قدیمی امروز همسایگان خوبی هستند و بیشتر از همسایگان خوب، بهترین دوستان هستند. باید امکان پذیر باشد، اما برای این که [این امکان] فراهم شود، زمین باید تقسیم شود. آنها نمیتوانند با هم زندگی کنند، آنها باید در کنار هم، در صلح و امنیت زندگی کنند، اما هر کدام با خانه، سرزمین، دولت، قلمرو و ظرفیت سیاسی خود. این یکی از مهمترین چیزهایی است که اروپاییها باید حل کنند.
منبع: ایسنا
کد خبر 750686