نقش اروپا در میانجیگری بین آمریکا و ایران / در شرایط کنونی فقط ترامپ میتواند فضای لازم برای دیپلماسی را خلق کند اما...
تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۵۲۷۵۰
رویداد۲۴ نشنال اینترست نوشت: مقامات آمریکایی بلافاصله انگشت اتهام را به سمت تهران نشانه گرفتند. رئیس جمهور آمریکا بار دیگر ایران را تهدید به اقدام نظامی کرده است. رهبران اروپایی باید در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به دنبال راه حلی برای کاهش تنش در منطقه باشند.
ترامپ در شرایط کنونی دو گزینه پیش رو دارد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دوم، ترامپ میتواند ابتکار دیپلماتیک پیشنهاد شده توسط امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه را مد نظر قرار دهد. تهران و واشنگتن از ماه مه امسال چرخهای از اقدامات تحریک آمیز را برای امتیاز گرفتن از یکدیگر شروع کردند. کاخ سفید از تحریمهای خود برای ضربه زدن به اقتصاد ایران استفاده کرد. دولت ترامپ نشان داد که این اقدامات یکجانبه میتوانند سطح تجارت بین ایران و دنیا را تا حدود زیادی کاهش دهند. هم زمان، تهران به تدریج تعدادی از تعهدات خود در چارچوب توافق برجام را به حالت تعلیق درآورد. رهبران ایران به دنبال انتقال این پیام بوده اند که کمپین فشار حداکثری ترامپ برای همه منطقه زیان بار خواهد بود.
قدرتهای اروپایی باید تلاشهای خود برای بازگرداندن دو طرف به میز مذاکره را افزایش دهند. ایران و آمریکا میدانند که در نهایت چارهای جز دست یابی به یک توافق جدید نخواهند داشت. اما هیچ کدام از دو طرف تمایلی برای عقب نشینی از مواضع سرسختانه خود نشان نمیدهند. ظاهرا آنها تصور میکنند که زمان به نفع کشورشان پیش میرود. رهبران جمهوری اسلامی اطمینان دارند که میتوانند تا زمان پایان دوره ریاست جمهوری ترامپ مقاومت کنند. واشنگتن نیز امیدوار است که تحریمهای بی پایان در نهایت رهبران ایران را وادار به تغییر رویکرد خود کنند.
اما حل کردن این بحران از راه دیپلماتیک کار سادهای نخواهد بود. تحریمهای اقتصادی در یک سال اخیر فرصتهای رئیس جمهور آمریکا برای دنبال کردن مسیر مذاکره را از بین بردند. ترامپ همچنین تمایلی ندارد که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال آینده کشورش را وارد جنگ جدیدی در منطقه کند. در صورتی که او برای بار دوم در انتخابات ۲۰۲۰ پیروز شود، راحتتر میتواند شرایط لازم برای دست یابی به یک توافق جدید را مهیا کند.
تهران نیز در موقعیت دشواری قرار دارد. ایران سهم خود در بازار جهانی نفت را تا حدود زیادی از دست داد. به همین رهبران ایران احساس میکردند که باید دست به اقدامات تلافی جویانهای بزنند. اما این رفتار ایران میتواند در آینده حمایت اتحادیه اروپا از توافق هستهای برجام را به خطر اندازد. برخی رهبران ایران معتقدند که باید تا زمان معلوم شدن نتیجه انتخابات ریاست جموری سال ۲۰۲۰ صبر کنند.
در یک ماه گذشته شاهد تحولات مهمی از جمله خروج جان بولتون از کاخ سفید و وخیمتر شدن اوضاع امنیتی خاورمیانه بوده ایم. دو طرف باید به دنبال تغییر دادن رویکرد خود باشند. مکرون ابتکارهایی را برای بازگرداندن تهران و واشنگتن به میز مذاکره پیشنهاد کرد. اما دو طرف هنوز تمایلی برای عقب نشینی از مواضع قبلی خود نمایش نداده اند.
مکرون ماه گذشته یک بسته اعتباری ۱۵ میلیارد دلاری را برای پایبند نگه داشتن تهران به تعهدات هستهای خود و باز کردن پنجره دیپلماسی پیشنهاد کرد. اما حملات هفته گذشته مانع بزرگی بر سر ابتکار عمل رئیس جمهور فرانسه ایجاد کردند.
ترامپ بعد از برگزاری اجلاس سران جی-۷ از طرح مکرون حمایت کرد. البته خط اعتباری پیشنهاد شده در صورتی کار خواهد کرد که آمریکا چندین معافیت تحریمی برای اروپاییها در نظر بگیرد.
مقامات ایرانی بارها تاکید کرده اند که تنها در صورت برداشته شدن تمام تحریمها حاضر به مذاکره خواهند بود. به همین خاطر بعید به نظر میرسد که رهبران ارشد دو کشور در آینده نزدیک با یکدیگر ملاقات کنند. اما ظاهرا دیپلماتهای اروپایی در حال تلاش برای برگزاری یک اجلاس چند جانبه هستند که در آن نمایندههای آمریکا نیز حضور پیدا کنند. ترامپ از این طریق میتواند شرایط لازم برای دست یابی به یک توافق جدید با تهران را فراهم کند.
در حال حاضر طرح فرانسه تنها مسیر ممکن برای کاهش تنش در منطقه محسوب میشود. در صورتی که ابتکار فرانسه در مجمع عمومی سازمان ملل به شکست منجر شود، شاید دیگر کشورهای اروپایی نیز انگیزه خود برای میانجیگری بین تهران و واشنگتن را از دست دهند.
شکست دیپلماسی میتواند عواقب فاجعه باری برای خاورمیانه و دنیا داشته باشد. ایران راههای زیادی برای ضربه زدن به منافع آمریکا خواهد داشت. بر خلاف ادعاهای آمریکا تحریمهای اقتصادی تاثیری در رفتار تهران نداشتند.
آمریکا، اسرائیل و حتی عربستان در حال بررسی گزینه نظامی علیه ایران هستند. اسرائیل به طور آشکار در حال هدف قرار دادن اهداف ایران در سوریه و عراق است. آمریکا نیز در ماههای اخیر دست به حملات سایبری علیه تاسیسات نظامی ایران زده است. هر گونه حمله نظامی مستقیم میتواند کل منطقه را وارد آتش جنگ کند.
در شرایط پرتنش کنونی رهبران اروپا باید از اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل برای کاهش تنش در منطقه استفاده کنند. آنها باید به تهران و واشنگتن هشدار دهند که ادامه دادن مسیر کنونی خطر یک درگیری نظامی ناخواسته را افزایش خواهد داد. دیپلماتهای اروپایی به طور ویژه باید تلاشهای خود را بر روی رئیس جمهور آمریکا متمرکز کنند. در شرایط کنونی فقط ترامپ میتواند فضای سیاسی مورد نیاز برای دیپلماسی را خلق کند. دولتهای اروپایی باید به او هشدار دهند که تشدید کمپین فشار حداکثری به منافع آمریکا و اروپا ضربه وارد خواهد کرد. ادامه چرخه خشونت در خلیج فارس و نوسان در قیمت نفت نیز میتواند شانس ترامپ برای پیروزی در انتخابات سال بعد را کاهش دهد. برچسب ها: رویداد24 ، میانجیگری بین آمریکا و ایران ، ترامپ ، تنش بین ایران و آمریکا ، حمله به تاسیسات نفتی عربستان سرگرمی
منبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 میانجیگری بین آمریکا و ایران ترامپ تنش بین ایران و آمریکا حمله به تاسیسات نفتی عربستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۵۲۷۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۶ نکته در مورد پذیرش دانشجویان اخراجی در آمریکا
به گزارش «تابناک»، مصطفی داننده در عصرایران نوشت: بعد از رفتار غیر انسانی پلیس آمریکا با دانشجویان معترض به جنگ غزه و حمایت مالی از اسرائیل، رئیس دانشگاه شیراز از مصوبه مدیریت این دانشگاه برای بورسیه کردن دانشجویان اخراجی دانشگاههای اروپا و آمریکا خبر داد و گفت: «دانشجویان و حتی اساتیدی که اخراج یا تهدید به اخراج شدهاند، میتوانند در دانشگاه شیراز به ادامه تحصیل بپردازند و گمان میکنم سایر دانشگاههای شیراز و استان فارس هم این آمادگی را داشته باشند.»
اظهار نظری که بیشتر به نظر میرسد یک شوی تبلیغاتی است تا یک واقعیت که دانشگاه شیراز بتواند آن را محقق کند. برای راستی آزمایی بهتر است رئیس دانشگاه شیراز را با واقعیتهای پذیرش دانشجوی خارجی به ویژه آنهایی که سابقه تحصیل در اروپا و آمریکا را دارند روبرو کنیم.
اول: دانشجویان مقطع دکترا در آمریکا حدود دو هزار دلار و در اروپا نزدیک به دو هزار پانصد یا 3 هزار یورو حقوق میگیرند و با این پول میتوانند در بسیاری از شهرهای آمریکا یک خانه اجاره کنند و حتی یک ماشین بخرند. آیا امکان دارد با حقوقی که به آنها میدهید، این شرایط را برایشان فراهم کنید؟ آنها میتوانند با حقوقی که به آنها میدهید برای خودشان یک زندگی معمولی داشته باشند؟
دوم: دانشجویان لیسانس که احتیاج به حمایت مالی خانواده دارند، احتیاج به یک سیستم بانکی برای انتقال پول از کشور خود به ایران هستند. آیا امکان این انتقال وجود دارد؟ به طور مثال یک دانشجویی که خانواده او در لندن یا پاریس زندگی میکنند، چگونه میتوانند ماهیانه، هزینه تحصیل را پرداخت کنند؟ به این نکته توجه کنید که هیچ کارت بانکی یا کردیت کارت خارجی در ایران، کار نمیکند و بانکهای خارجی در ایران شعبه ندارد.
سوم: همین دانشجویان در آمریکا از اینترنت پرسرعت بدون فیلتر استفاده میکنند. اصلا برای آنها تعریف نشده است که شبکههای اجتماعی فیلتر باشد یا رسیدن به سایتهای علمی احتیاج به فیلتر شکن داشته باشد. آنها اگر بخواهند با خانواده خود صحبت کنند، باید «بله» را نصب کنند؟
چهارم: در مورد حجاب به دانشجویان چه میگویید؟ بسیاری از دانشجویان مسلمان ساکن آمریکا از کشورهایی مثل پاکستان، مصر و یا دیگر کشورهای غیر مسلمان، حجاب ندارند. آیا آنها وقتی به دانشگاه ایران میآیند، باید حجاب و پوشش اسلامی داشته باشند؟
پنجم: این دانشجویان یاد گرفتهاند که به مسائل مختلف صنفی، سیاسی و اجتماعی اعتراض کنند؟ شما میتوانید به آنها اجازه بدهید به مسائل مختلف در دانشگاه اعتراض کنند؟
ششم: برخی از دانشجویان معترض، گرایشهای جنسی مختلف دارند. بعضی از آنها با پرچمهای هم جنس گرایانه در کنار پرچم فلسطین، به اسرائیل اعتراض میکنند؟ با آنها چه رفتاری خواهید داشت؟
حالا از شب زندهداریها و خوردن نوشیدنیهای مختلف توسط همین دانشجویان در آخر هفته بگذریم.
اگر رئیس دانشگاه شیراز این سوالها را پاسخ داد، میتوانیم ببینیم که میتوانیم دانشجویان ساکن آمریکا و اروپا را پذیرش کنیم یا نه؟