به نقل از «پارسینه»

علت سوزش گلو و درمان خانگی سوزش گلو

تاریخ انتشار: ۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۲۶۵۰۵۷

مهم‌ترین علل سوزش گلو چیست؟
امکان درمان خانگی سوزش گلو در بسیاری موارد وجود دارد. استراحت کافی و نوشیدن مایعات فراوان دو عامل کلیدی برای بهبودی محسوب می‌شوند.


سوزش گلو به خاطر سرماخوردگی و آنفلوآنزا
سرماخوردگی یا آنفلوآنزا یکی از شایع‌ترین دلایل سوزش گلو است. ویروس‌ها می‌توانند موجب این بیماری‌ها شوند که بر دستگاه تنفسی تاثیر می‌گذارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از علائم شایع سرماخوردگی یا آنفلوانزا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سوزش گلو
سرفه
آبریزش بینی
درد‌های عضلانی
خستگی
سردرد

آنفلوآنزا می‌تواند موجب بروز برخی عوارض شود، از این رو، هر فردی که علائمی جدی مانند دشواری در تنفس، درد سینه، تشنج، و سرگیجه را تجربه می‌کند باید کمک پزشکی دریافت کند.

التهاب لوزه و سوزش گلو
لوزه‌ها غدد لنفاوی در پشت گلو هستند که به مبارزه با ویروس‌ها و باکتری‌ها کمک می‌کنند. التهاب لوزه یا تونسیلیت عفونتی است که موجب تورم لوزه‌ها می‌شود.

عفونت معمولا موجب علائم زیر می‌شود:

درد و ناراحتی در گلو
دشواری در بلع
قرمزی یا تورم لوزه‌ها
سردرد
خستگی
تب
درد گوش

التهاب لوزه معمولا طی یک تا دو هفته بهبود می‌یابد. افراد می‌توانند با استراحت کافی، مصرف مایعات فراوان، دارو‌های مسکن بدون نسخه، و قرص‌های مکیدنی در خانه نیز این شرایط را درمان کنند.

بیماری بازگشت اسید معده به مری
بیماری بازگشت اسید معده به مری (GERD) به واسطه ضعف یا شل شدن بیش از حد عضله‌ای که مری را به معده متصل می‌کند، رخ می‌دهد.

زمانی که این عضله به میزان کافی منقبض و سفت نمی‌شود، غذا یا اسید معده می‌تواند به سمت گلو و گاهی اوقات پشت دهان حرکت کند.

از علائم شایع این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

حالت تهوع
بوی بد دهان
درد سینه
دشواری در بلع
احساس سوزش در گلو

درمان بیماری بازگشت اسید معده به مری اغلب شامل تغییرات سبک زندگی، مانند پرهیز از غذا‌های چرب و اسیدی می‌شود. برخی افراد برای بهبود این شرایط ممکن است به مصرف دارو یا انجام عمل جراحی نیاز داشته باشند.

گلودرد میکروبی
گلودرد میکروبی یا استرپتوکوکی یک عفونت باکتریایی است که موجب علائم دردناکی از جمله موارد زیر می‌شود:

سوزش گلو
احساس درد هنگام بلع
تب
سردرد
حالت تهوع
قرمزی یا تورم لوزه‌ها

پزشک ممکن است برای درمان این شرایط آنتی بیوتیک تجویز کند. همچنین، بیمار باید استراحت کافی و نوشیدن مایعات فراوان را در دستور کار خود قرار دهد.

مونو
مونونوکلئوز عفونی که بیشتر به نام مونو شناخته می‌شود، یک عفونت ویروسی بسیار واگیردار است. نوجوانان و جوانان احتمال بیشتری دارد به این بیماری مبتلا شوند.

علائم بیماری معمولا چهار تا شش هفته پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند. سوزش و درد گلو از نخستین علائم مونو است. از دیگر علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تب
خستگی شدید
درد‌های عضلانی
سردرد
راش پوستی

روند بهبودی مونو اغلب دو تا چهار هفته طول می‌کشد، اما برخی افراد ممکن است برای چند ماه نیز با علائم مواجه باشند. درمان این بیماری شامل استراحت، مصرف دارو‌های مسکن بدون نسخه و نوشیدن مایعات فراوان می‌شود.

مونو به راحتی پخش می‌شود. افراد مبتلا به این بیماری نباید غذا، نوشیدنی، و وسایل شخصی خود را به اشتراک بگذارند و همچنین باید از بوسیدن و دست دادن با دیگران پرهیز کنند.


سندرم سوزش دهان
سندرم سوزش دهان یک اختلال دردناک است. این شرایط موجب درد و سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن در و اطراف دهان می‌شود.

از دیگر علائم سندرم سوزش دهان می‌توان به خشکی دهان و احساس مزه‌ای عجیب در دهان اشاره کرد. این شرایط می‌تواند بر لب ها، زبان، یا سقف دهان را تحت تاثیر قرار دهد.

مکیدن تکه‌های یخ، مصرف یک نوشیدنی سرد، یا جویدن آدامس می‌تواند به مدیریت ناراحتی کمک کند. همچنین، افراد مبتلا به سندرم سوزش دهان باید از چیز‌هایی که موجب تحریک دهان می‌شوند، مانند الکل، تنباکو و غذا‌های تند یا اسیدی پرهیز کنند.

ازوفاژیت
ازوفاژیت به التهاب مری گفته می‌شود. بیماری بازگشت اسید معده به مری، برخی داروها، عفونت، یا آلرژی می‌توانند موجب این التهاب شوند.

از علائم شایع التهاب مری می‌توان به سوزش گلو، دشواری در بلع، و سوزش سردل اشاره کرد.

در صورت عدم درمان، التهاب مری می‌تواند موجب بروز مشکلات سلامت مداوم شود، اما درمان می‌تواند به بهبودی کامل منتج شود.

یکی از اشکال التهاب مری ازوفاژیت ائوزینوفیلی است. این یک آلرژی غذایی مزمن است که موجب التهاب مری می‌شود. تشخیص این شرایط می‌تواند دشوار باشد و متخصصان برای ارائه برنامه درمان ممکن است نیازمند همکاری با یکدیگر باشند.

پزشک می‌تواند از طریق نمونه برداری بافت گلو، یا آزمون خراش پوست یا آزمایشات خون احتمال ابتلا به ازوفاژیت ائوزینوفیلی را بررسی کند.

اگر غذایی خاص موجب واکنش می‌شود، پرهیز از آن اغلب به از بین رفتن التهاب منجر می‌شود.

درمان‌های خانگی سوزش گلو
با توجه به شرایطی که مسئول احساس سوزش در گلو است، فرد ممکن است نیازمند دریافت یک برنامه درمانی از پزشک باشد.

با این وجود، زمانی که علائم به واسطه یک سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا التهاب لوزه شکل گرفته اند، درمان‌های خانگی نیز می‌توانند برای بهبود علائم و تسکین درد موثر باشند.

تامین آب مورد نیاز بدن طی روند بهبود سرماخوردگی یا آنفلوآنزا از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا بدن باید مایعاتی را که به واسطه آبریزش بینی یا تعریق از دست می‌دهد، جایگزین کند. همچنین، آب به عملکرد درست بدن و مبارزه با باکتری‌ها و ویروس‌ها کمک می‌کند.

نوشیدن مایعات فراوان از خشک شدن گلو که می‌تواند موجب تحریک گلو شود، نیز پیشگیری می‌کند. برای تسکین شرایط گلوی خود می‌توانید نوشیدن ترکیب آب داغ، عسل و لیمو را مد نظر قرار دهید.

گرم نگه داشتن گلو نیز می‌تواند به کاهش درد کمک کند، زیرا گرما موجب شل شدن عضلات شده و می‌تواند درد را تسکین دهد. یک روسری یا شال را به دور گردن خود ببندید تا آن را گرم نگه دارد.

بدن برای بهبودی به زمان نیاز دارد و استراحت عاملی کلیدی در این زمینه است. از محل کار یا مدرسه مرخصی گرفته و فعالیت بدنی خود را کاهش دهید، زیرا این کار به بهبودی سریع‌تر کمک کرده و از پخش شدن بیماری پیشگیری کند.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم
درمان‌های خانگی معمولا بهترین گزینه برای التهاب لوزه یا یک سرماخوردگی هستند، اما شرایط دیگر ممکن است به دارو نیاز داشته باشند.

اگر سوزش گلو برای بیش از دو هفته ادامه داشته است به پزشک مراجعه کنید.

علائم جدی‌تری می‌توانند سوزش گلو را همراهی کنند. اگر یک بزرگسال به آنفلوانزا مبتلا است و هر یک از علائم زیر را نیز دارد، به دریافت کمک پزشکی فوری نیاز دارد:

درد سینه
سرگیجه
سردرگمی
ادرار نکردن
درد عضلانی شدید
ضعف شدید
دشواری در تنفس
تشنج

افرادی که بیش از ۶۵ سال سن دارند، کودکان، زنان باردار و افراد دارای سیستم عامل ضعیف در صورت مواجهه با علائمی که موجب نگرانی آن‌ها می‌شود باید به پزشک مراجعه کنند.     منبع:سیمرغ

منبع: پارسینه

کلیدواژه: آنفولانزا گلو درد سرماخوردگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۲۶۵۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.