Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «ایرنا»
2024-05-07@13:22:20 GMT

انتخابات پرشور زخم‌های جامعه را ترمیم می کند

تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۰۱۹۳۰

انتخابات پرشور زخم‌های جامعه را ترمیم می کند

گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته ترین گزارش های روزنامه های مختلف با عناوینی چون انتخابات پرشور زخم‌های جامعه را ترمیم می کند، میانجی صلح، مشارکت به شرط گفت‌وگو با مردم، ایران در جمع‌ اوراسیایی‌ها، با شهامت صدای مردم بودن، میزبان خوبی نبودیم، عبور ایران از تحریم‌های علمی و لیست انتظار فرود قیمت مسکن پرداخته است، در ادامه به بازتاب گزیده ای از این مطالب می پردازیم:

انتخابات پرشور زخم‌های جامعه را ترمیم می کند

روزنامه ایران در گزارشی با عنوان انتخابات پرشور زخم‌های جامعه را ترمیم می کند می نویسد: از نظر حسین مرعشی شرط ایران برای مذاکره مجدد با امریکا در قالب اعضای ۱+۵ شرطی عاقلانه و واقع‌بینانه است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او می‌گوید حتی اگر کسی دلش نه برای نظام بلکه فقط برای ایران بتپد هم نباید راضی به مذاکره در این شرایط باشد چرا که چنین کاری دادن این پیام به امریکاست که تحریم‌ها و فشارهای او کارساز بوده. اما مهم‌ترین سؤال از حسین مرعشی، به‌عنوان یک فعال سیاسی این است که برای رسیدن به شرایط مطلوب مذاکره در داخل باید چه اتفاقی رخ دهد؛ او اولین نیاز ایران در این حوزه را برگزاری یک انتخابات فراگیر و با مشارکت بالای سیاسی گروه‌های مختلف و مردم می‌داند. چیزی که از نظر او می‌تواند مهم‌ترین پشتوانه حاکمیت برای مقاومت در شرایط فعلی و مذاکره احتمالی در موعد مقتضی باشد. او تأکید می‌کند نه مقاومت مؤثر و نه مذاکره عزتمند در بستر اختلافات و ناامیدی‌های داخلی اقدام موفقی نخواهد بود.

مرعشی همچنین درباره انتخابات امسال گفت: ما با برگزاری یک انتخابات باشکوه و فراگیر و با مشارکت همه طیف‌های سیاسی و ضمن آن کرنش و عذرخواهی از مردم بابت قصورهای احتمالی گذشته و ضعف‌هایی که همه داشتیم باید بگذاریم که یک مجلس نیرومند شکل بگیرد و این قدرت اصلی ایران خواهد بود برای فضای سال بعد و قدرت چانه‌زنی ایران را فوق‌العاده بالا خواهد برد. اگر برای آینده پیش رو نگرانی هست، این نگرانی معطوف به انتخابات است و ما باید نگران این عرصه باشیم که با قدرت هر چه بیشتر در آن حاضر شویم. در این شرایط انتخابات کم رونق پاشنه آشیل ایران در مواجهه با امریکاست. اگر ما این انتخابات را با شکوه تمام و با مشارکت بالای سیاسی گروه‌های مختلف و مردم تمام کنیم بهترین وقت برای مذاکره و تنش‌زدایی با امریکا حدفاصل این انتخابات تا انتخابات ریاست جمهوری امریکا خواهد بود. یعنی انتخابات پرشور و همه‌گیر چیزی است که می‌تواند امریکا را مجبور به برگشتن به مسیر برجام کند. چون ترامپ بازی جدید خود را با این فرض شروع کرد که ایرانی‌ها پای نظام نمی‌ایستند و کنار می‌کشند، ما باید در این انتخابات چهره‌ای درست عکس این را نشان امریکا بدهیم و این تنها در صورتی رخ می‌دهد که مردم ببینید قرار است مجلسی قوی و خوب شکل بگیرد و آنها هم دارای دایره وسیعی از انتخاب‌های مختلف هستند و می‌توانند از میان افکار و گرایش‌های مختلف انتخاب کنند. به نظر من مهم‌ترین تدبیر برای مواجهه با امریکا برگزاری انتخابات مجلس یازدهم به شکلی است که همه گروه‌ها خود را بخشی از بازی رسمی سیاست ببینند و کسی احساس حذف نکند.

میانجی صلح

روزنامه آرمان ملی در گزارش خود با عنوان میانجی صلح می نویسد: اواخر مرداد بود که وزیر خارجه کشورمان گفت: زمانی که در کویت بودم به کویتی‌ها گفتم همین فردا عربستان آمادگی داشته باشد با ما گفت‌وگو را شروع کند، حاضریم. محمدجواد ظریف گفت: حرف‌های عجیب و غریبی می‌زنند. سعودی‌ها می‌گویند ظریف کاره‌ای نیست و مشکل ما با سردار سلیمانی است، برای اینکه بدانید دروغ می‌گویند. وقتی که وزیر شدم با آقای سلیمانی صحبت کردم به سعود الفیصل پیشنهاد کردیم حاضریم راجع به یمن، بحرین، عراق، سوریه و لبنان صحبت کنیم، در همان پیشنهاد پیغام فرستادم اگر فکر می‌کنید به قول خودتان من ماله‌کش اعظم هستم، آقای سلیمانی با شما صحبت کند». با این وجود عربستان رویکرد دوگانه‌ای را در قبال ایران به نمایش می‌گذارد و خودش هم نمی‌داند چه می‌خواهد انجام دهد. از یک سو برای ایران پیام ارسال می‌کند و از سوی دیگر اتهاماتی را متوجه کشورمان می‌کند. روز دوشنبه ولیعهد عربستان سعودی در گفت‌وگویی با شبکه CBS آمریکا از دونالد ترامپ خواسته است که با حسن روحانی دیدار کند. محمد بن‌سلمان اظهار داشت: رئیس‌جمهور آمریکا باید با رئیس‌جمهور ایران دیدار کند و با او به توافقی تازه در مورد بحث هسته‌ای و اقدامات ایران در منطقه دست پیدا کند. ولیعهد سعودی با اشاره به حملات اخیر به تاسیسات نفتی آرامکو و خسارت سنگینی که به اقتصاد عربستان وارد آمد، مدعی شد: با پومپئو هم‌نظر هستم که حمله به آرامکو یک اقدام و حرکت جنگی از سوی ایران بود. وی افزود: «اگر دنیا در مقابل این اقدام ایران، رفتار محکمی از خود نشان ندهد، تنش‌ها بیش از این افزایش پیدا خواهد کرد. در نتیجه، عرضه نفت دچار اختلال شده و قیمت نفت به طور بی‌سابقه‌ای به شدت بالا خواهد رفت».

محمد بن سلمان ولیعهد عربستان در مورد نقش ایران در حمله به عربستان ادعا کرد: من هم معتقدم که ایران عامل حمله به آرامکو بوده است. اما من در مورد ایران استفاده از راه حل سیاسی را به استفاده از راه حل نظامی ترجیح می‌دهم؛ چراکه جنگ می‌تواند باعث سقوط اقتصاد جهانی شود. وی اضافه کرد: اگر جهان اقدامی محکم و قاطع برای بازداشتن ایران انجام ندهد، تنش‌ها افزایش خواهد یافت. این اتفاق منافع جهانی را تهدید می‌کند. منابع نفتی در خطر واقع می‌شوند و قیمت نفت به طرز غیرقابل تصوری بالا خواهد رفت به گونه‌ای که تاکنون در عمر خود ندیده‌ایم. این در حالی است که ایران تاکنون اتهام‌های مطرح شده مبنی بر دخالت در حمله به آرامکو را شدیدا رد کرده است.

طی یک ماهه اخیر انصارا... یمن دو پیروزی قابل توجه نظامی در مقابل عربستان کسب کرده که این پیروزی‌ها ضربه سنگینی به حیثیت سعودی‌ها وارد آورده است؛ اول حمله به تأسیسات پالایشگاهی آرامکو که باعث شد صادرات نفت عربستان به کمتر از نصف کاهش یابد و دیگری حمله عظیم به منطقه نجران که به اسارت تعداد زیادی سربازان و چند فرمانده ارشد سعودی منجر شد. این پیروزی‌ها در کنار افزایش فشار افکار عمومی در غرب و همچنین گسترش بحران‌های داخلی در عربستان سبب شد تا این کشور تمایل پیدا کند تا هر طور شده به جنگ در یمن خاتمه دهد.

مشارکت به شرط گفت‌وگو با مردم

روزنامه ابتکار در گزارشی با عنوان مشارکت به شرط گفت‌وگو با مردم می نویسد: با وجود همه شرایط و کمبودها و مقتضیات مشارکت فعال خواهیم داشت؛ این را اصلاح‌طلبان می‌گویند. می‌گویند انتخابات را نباید تحریم کرد، چون تنها راه اعمال نظر مردم است چرا که باید برای امیدبخشی به جامعه در انتخابات شرکت کرد. اما باید توجه داشت که لزوم شرکت در انتخابات، غیر از لیست دادن در انتخابات است. طبیعی است آنچه باید برای اصلاح‌طلبان مهم باشد، انتخابات رقابتی و واقعی است و نه فرم و صورت انتخابات، اما هرگونه موضعی در قبال انتخابات باید به زمان و شرایطی موکول شود که امکان ارزیابی صحیح و اطمینان‌بخش درباره چندوچون انتخابات فراهم باشد. همچنین رئیس دولت اصلاحات در سخنان اخیر خود با بیان اینکه به چه قیمتی باید لیست داد، گفته است: «باید شرایطی فراهم شود که بتوان خود را به ارائه لیست قانع کرد. باید به مردم گفته شود چه کارهایی «می‌خواهیم» انجام دهیم و چه کارهایی «می‌توانیم» انجام دهیم». درواقع از سخنان لیدر جریان اصلاحات و همچنین فعالان و نخبگان فکری این جریان سیاسی می‌توان دریافت که راهبرد اصلاح‌طلبان مشارکت فعال در انتخابات است اما استراتژی به شرایطی بستگی دارد که این جریان با آن مواجه است. شرایطی که سیدرحیم ابوالحسنی فعال سیاسی اصلاح‌طلب و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با «ابتکار» به آن اشاره و تاکید می‌کند که راهبرد اصلی اصلاح‌طلبان مشارکت فعال است که البته این به اقتضای شرایطی که در آینده پیش می‌آید، تعریف می‌شود.

ابوالحسنی در این گفت و گو افزود: مشارکت در انتخابات یعنی حضور در عرصه بنا به مقتضیاتی که شکل می‌گیرد و در عین حال مقتضیاتی که پیش می‌آید. من معتقدم که اصلاح‌طلبان باید مشارکت فعال داشته باشند و طبیعتا به مقتضای شرایط استراتژی انتخاب کرده و همچنین فعالانه برخورد کنند. کاملا واضح است که اگر ما جایی کاندیدا داشته باشیم آن را معرفی خواهیم کرد اما اگر کاندیدایی نداشته باشیم دلیلی ندارد که فردی غیراصلاح‌طلب را به مردم معرفی کنیم. بنابراین این کاملا طبیعی است که مشارکت خواهیم کرد و قطعا هم فعال خواهد بود. اما باید توجه داشت در این میان مشارکت می‌تواند حمایتی و یا تقاضایی باشد. مشارکت حمایتی به این معناست که اگر شرایط مهیا باشد ما نیز حمایتی مشارکت فعال در انتخابات خواهیم داشت و کاندیداهای خود را معرفی خواهیم کرد. اما اگر شرایط به گونه‌ای نباشد که کاندیدا معرفی کنیم اینجا اصلاح‌طلبان باید اعلام موضع کنند که شرایط به چه صورت است.

ایران در جمع‌ اوراسیایی‌ها

روزنامه اعتماد درگزارشی با عنوان ایران در جمع‌ اوراسیایی‌ها آورده است: قطار دیپلماسی ایران از نیویورک تا ایروان در حرکت است. دو هفته شلوغ برای حسن روحانی و محمد جواد ظریف، رییس‌جمهور و وزیر خارجه کشورمان همچنان در جریان است. درست در روزهایی که تیم دونالد ترامپ، رییس‌جمهور ایالات متحده امریکا تلاش می‌کند ایران را کشوری منزوی و گرفتار در کنج معرفی کند و دقیقا در روزهایی که عربستان سعودی و همفکرانش در منطقه سعی دارند با منتسب کردن تهران به حملات انجام شده به تاسیسات نفتی آرامکو، تهران را به عنوان بازیگری چموش و مخرب در منطقه جا بزنند، ایران مسیر خود را در عرصه منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای طی می‌کند. حسن روحانی به فاصله چند روز پس از بازگشت از مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز گذشته به منظور شرکت در نشست دوره‌ای اتحادیه اقتصادی اوراسیا راهی ایروان پایتخت ارمنستان شد؛ سفری که در حاشیه آن مقام‌های سیاسی کشور میزبان و مهمان رایزنی‌های دوجانبه اقتصادی و سیاسی هم با یکدیگر خواهند داشت.

سفر حسن روحانی، رییس‌جمهور کشورمان به ایروان جدا از نیت شرکت در نشست اتحادیه اقتصادی اوراسیا، پاسخی به سفر نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان به تهران که در اسفندماه سال گذشته صورت گرفت نیز به حساب می‌آید. پاشینیان که از ماه مه سال ۲۰۱۸ عنوان نخست‌وزیر ارمنستان را به خود اختصاص داده توجه ویژه‌ای به رابطه با تهران دارد و این مساله را در جریان سفرش به تهران نیز شخصا به حسن روحانی اعلام و تاکید کرد که رابطه با تهران در دولت وی به بخش مهمی از سیاست خارجی ارمنستان تبدیل شده است. در جریان سفر سال گذشته پاشینیان به تهران، چند یادداشت تفاهم در حوزه‌های متفاوت میان ایران و ارمنستان امضا شد. حسن روحانی نیز در مقام میزبان از اراده جدی و قوی ایران برای تقویت روزافزون رابطه با ارمنستان سخن گفت و تاکید کرد که دو کشور ظرفیت‌های بالایی برای همکاری دارند. همکاری در حوزه‌های انرژی، برق و حمل و نقل و ترانزیت از اصلی‌ترین سوژه‌هایی است که ایران و ارمنستان به دنبال تقویت همکاری در آنها هستند.

با شهامت صدای مردم بودن

روزنامه شرق در گزارشی با عنوان با شهامت صدای مردم بودن نوشت: میان هیاهوهای جابه‌جایی ساختمان روزنامه، قرار بود در معدود اتاق‌هایی که هنوز خالی نشده بود، میزبان محمود صادقی باشیم؛ نماینده تهران که قبل از مجلس دهم در عرصه جامعه به عنوان سیاست‌مدار چندان شناخته‌شده نبود و حالا به‌گفته خودش از سراسر کشور نامه به دفترش ارسال می‌شود. صادقی حالا از چهره‌های سرشناس شبکه‌های مجازی، به‌ویژه توییتر هم محسوب می‌شود و از معدود نماینده‌هایی است که به اغلب اتفاقات سطح جامعه واکنش نشان می‌دهد. همین رویکرد، او را در معرض انتقادهایی هم قرار داده است. برخی به او «نماینده توییتری» می‌گویند و برخی «لشکر تک‌نفره». هرچند مصاحبه با صادقی به موضوعات شخصی می‌رسد که کمتر درباره‌اش سخن گفته، اما مصاحبه با محورهای اصلی دیگری آغاز می‌شود. صادقی درباره موضوع نابهنگامی در عرصه تصمیمات سیاسی و آنچه برخی فعالان سیاسی بحران در سیاست‌گذاری می‌دانند، بحث‌های مهمی دارد. او نظام تصمیم‌گیری در سطح کلان را به تصمیم‌گیری در حالت اضطرار تعبیر می‌کند. چالش مصاحبه با صادقی میان هیاهوهای جابه‌جایی، با موضوعاتی مثل عملکرد فراکسیون امید، مهندسی مجلس قبل از ورود اصلاح‌طلبان و موضوع شفافیت ادامه پیدا کرد. البته یک فوریت طرح شفافیت آرای نظام تقنینی روز یکشنبه با ۱۶۸ رأی موافق در مجلس تصویب شد و براساس آن، کلیه نهادهای نظام تقنینی ازجمله مجامع و نهادها مانند مجلس، هیئت‌وزیران، مجمع تشخیص مصلحت نظام، خبرگان رهبری و شورای نگهبان و سایر شوراها موظف به شفاف‌سازی آرا خواهند شد. شایان ذکر است که مصاحبه با او، پیش از تصویب این فوریت این طرح انجام شده است.

صادقی در ان مصاحبه ابراز داشت: اصل چهارم قانون اساسی تطبیق قوانین با موازین اسلامی را برعهده فقهای شورای نگهبان گذاشته است. این ذات نظام جمهوری اسلامی است و من شخصا به جایگاه شورای نگهبان اعتقاد دارم، اما نکته اینجاست که ترکیبی طی سال‌ها در شورای نگهبان بوده و باعث شده تا نگرش فقه سنتی بر نظام قانون‌گذاری کشور حاکم شود. به‌این‌ترتیب قوانین بر اساس این نگرش فقهی صرف از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده است. باید توجه داشت که فقه با وجود جامعیتی که دارد، در بهترین شکل شبیه حقوق است و کارکرد آن مقررکردن بایدها و نبایدهاست. اما نمی‌توان جای علم سیاست، اقتصاد و علوم دیگری را که در امر قانون‌گذاری دخالت دارند نادیده گرفت. اتفاق دیگری که در چنین شرایطی رخ داده این است که بسیاری از قانون‌گذاری‌ها و قوانین کلیدی با نگرش فقهی در حالت اضطرار پذیرفته شده؛ یعنی به‌طورمثال در وضعیت طبیعی در سیستم اقتصادی قانون‌گذاری نشده است. خیلی از قوانین به جهت غلبه این نگرش در باب اضطرار رفته و به تعبیری از باب «اکل میته» تصویب شدند؛ یعنی وضعیتی که در آن ضرورت حفظ جان وجود دارد و به همین دلیل امر محذور، مباح می‌شود.

میزبان خوبی نبودیم

روزنامه توسعه ایرانی در گزارش خود با عنوان میزبان خوبی نبودیم می نویسد: دیروز بخش عمده‌ای از خبرهای محیط‌زیستی در ارتباط با این موضوع بود که فک‌های خرزی در حال ترک کردن سواحل شمالی ایران هستند. خبری دردناک برای فعالان محیط‌زیست به ویژه آنها که سال‌های زیادی برای حفظ و حراست از باقیمانده‌های فک خزری تلاش کرده بودند.

به گفته مسئولان در ایران زیستگاه ساحلی فک‌خزری کم است و سواحل ما نسبت به سواحل دیگر کشورهای حاشیه خزر بیشتر از دست رفته و تحت‌تاثیر تغییرات قرار گرفته‌اند و تنها زیستگاه دست‌نخورده فک خزری آشوراده و میانکاله است و دیگری هم در سمت گیلان به نام بوجار است که البته در آنجا تردد فک‌های خزری گزارش نشده است.

کارشناسان همچنین پیش‌بینی می‌کردند در صورت توریستی شدن جزیره آشوراده این اتفاق رخ خواهد داد، چنانچه قرار باشد در جایی که در گذشته بکر بوده، پیست اسب‌سواری، دوچرخه‌سواری و تردد بیش از حد توریست مانند دیگر مناطق ایران اتفاق بیافتد، قطعا این اقدامات بر حضور فک‌های خزری تاثیرگذار خواهد بود، چراکه فک‌های خزری موجودات گوشه‌گیر و خجالتی هستند که تمایل دارند از انسان دوری کنند، بنابراین این سواحل تنها جا و مأمنی است که این حیوانات دارند. طرح گردشگری آشوراده می‌تواند، تاثیر بسیار منفی بر حیات این حیوانات داشته باشد و با از بین رفتن این سواحل نیز متاسفانه باید با فک‌های خزری خداحافظی کنیم، درسال گذشته گزارش‌هایی ارائه شده بود که سواحل شمالی برای این گونه جانوری ناامن شده است و همینطور مشاهده شده بود که در دو مورد فک‌های خزری در ایران بچه‌هایشان را به دنیا آورده‌اند. بنابراین لازم است از سواحل‌مان حفاظت بیشتری کنیم، چراکه اگر مسیر مهاجرتی فک‌ها بخواهد تغییر کند، باید جایی برای آنها در نظر گرفته شود، اما متاسفانه با اجرای طرح‌های گردشگری آشوراده همین نقاط کوچک هم از دست می‌رود.

عبور ایران از تحریم‌های علمی

روزنامه فرهیختگان در گزارش خود با عنوان عبور ایران از تحریم‌های علمی می نویسد: «باید با تحریم در ابعاد مختلف جلوی رشد علمی ایران گرفته شود» این متن قسمتی از مقاله‌ای تحت‌عنوان «رژه بزرگ ایرانیان» در مجله نیچر (nature) در سال ۲۰۰۵  است که توسط یکی از سردبیران این نشریه نوشته شده که در سفری به ایران، تحقیقاتی را در کشور انجام داده است. این سردبیر مجله نیچر در بخش قبلی نوشته خود با اشاره به پیشرفت‌های ایران می‌نویسد: «تعالی علمی در ایران درحال بازسازی دوباره است و ایرانیان می‌دانند چه کسانی هستند و از سابقه تمدن و علمی‌شان به‌خوبی آگاه هستند. رهبر معنوی ایران [مقام معظم رهبری] به مردم کشورش فرمان داده است در همه ابعاد دانش کار کنند و مطالبات علمی داشته باشند که این مطالبات موجب پیشرفت علمی کشور ایران است و مدلش یک مدل درون‌زا است.» هرچند صحبت از تحریم‌های آمریکا علیه ایران مساله جدیدی نیست، اما بررسی تحریم‌های آمریکا در ۴۰ سال اخیر همواره مورد بحث بوده است. از طرفی آمریکا در این سال‌ها تلاش کرده هدف خود از تحریم‌ها را نه مردم بلکه سیاستمداران کشور اعلام کند، اما نحوه تحریم‌های آمریکا نشان داده هدف از تحریم‌ها نه سیاستمداران بلکه مردم ایران است؛ برای مثال ۲۲ دی‌ماه ۱۳۹۰ یک مقام امنیتی عالی‌رتبه دولت اوباما تحریم علیه ایران را به‌مثابه مبنایی برای تشدید نارضایتی عمومی اعلام می‌کند. از طرفی دیگر آمریکا در این سال‌ها تلاش‌های مختلفی جهت ایجاد نارضایتی مردمی ایجاد کرده است که نمود بارز آن را می‌توان در تحریم‌های دارویی ایران دانست. از طرفی دیگر موضوعی که می‌تواند تحریم‌های آمریکا را با مشکلاتی مواجه کند، پیشرفت‌های ایران در زمینه صنعت و علم است. همین موضوع باعث شده- چنانکه گفته شد- توجه سیاستگذاران آمریکایی به سمت تحریم‌های علمی ایران کشیده شود؛ تحریم‌هایی که می‌تواند درصورت موفق بودن، ایرانیان را با مشکلات متعددی ازجمله توسعه و پیشرفت مواجه کند.

هرماه ۱۳۸۹ بود که خبر لغو آزمون تافل در ایران به دلیل تحریم‌های آمریکا منتشر شد. آزمون تافل که یکی از معتبرترین معیارهای سنجش زبان انگلیسی در دنیاست، اولین هشداری بود که غرب سعی کرد با نشان دادن چراغ قرمز در ایران خطر تحریم‌های علمی را به ایران گوشزد کرده و از این طریق موجب تغییر در سیاست‌های ایران شود. همین موضوع باعث شد سایت دویچه‌وله از این ماجرا به‌عنوان «زنگ خطر» یاد کند و بنویسد: «کارشناسان می‌گویند لغو برگزاری آزمون تافل در ایران زنگ خطری برای شروع تحریم‌های علمی ایران است.»

نیچر که در مقاله اخیر خود تلاش کرده بود روند علمی ایران را به صورت منفی نشان داده و مشکلات درونی ایران را بزرگ‌نمایی کند، درمورد ایران می‌نویسد: «بعد از گذشت حدود یک سال از وضع تحریم‌های جدید از سوی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، ایران با رکود اقتصادی، کاهش ارزش پول و تورم شدیدی روبه‌رو شده است.» و با اشاره به تحریم‌های علمی آمریکا می‌گوید: «این تحریم‌ها تا حدی پیش رفته‌ است که برنامه‌ریزی برای مطالعه روی یک تحقیق در هر رشته‌ علمی به نظر غیرممکن می‌رسد.»

لیست انتظار فرود قیمت مسکن

روزنامه دنیای اقتصاد در گزارش خود با لیست انتظار فرود قیمت مسکن می نویسد: تغییرات کاهشی قیمت مسکن در تهران الگوی تازه به خود گرفته که بیانگر پیامد «جهش متفاوت» قیمت‌ها طی دو سال اخیر است. شهریور امسال برای دومین ماه پیاپی، تورم ماهانه مسکن در تهران منفی شد. در این میان -مطابق اطلاعات دفتر اقتصاد مسکن- متوسط قیمت آپارتمان‌های منطقه یک (گران‌ترین منطقه پایتخت) با بیشترین کاهش نسبت به سایر مناطق مواجه شد. کاهش قیمت واحدهای مسکونی در منطقه پنج نیز قابل توجه است. ماه گذشته در پنج منطقه اول تهران، تورم منفی برای املاک مسکونی رقم خورد؛ در حالی که در عمده مناطق جنوبی، قیمت آپارتمان‌ها به‌طور میانگین ۵ درصد افزایش یافت. وضعیت موجود نشان می‌دهد مناطقی از بازار مسکن که طی سال‌های ۹۶ و ۹۷ و همچنین بهار امسال، با بیشترین رشد قیمت مواجه بودند، هم‌اکنون -دوران پساجهش- در لیست انتظار برای کاهش قیمت قرار دارند. مناطق واقع در شمال و شمال غرب شهر تهران در این لیست هستند. اختلاف منطقه‌ای سرعت رشد قیمت در دو سال گذشته در تهران باعث شد رابطه متعارف بین ارزش فروش واحدهای مسکونی در شمال و جنوب شهر به‌هم بخورد. احیای این رابطه در دو سناریو قابل تحقق است. متوسط قیمت مسکن در تهران در فاصله ابتدای ۹۶ تا پایان تیر ۹۸ معادل ۲۱۵ درصد افزایش یافته است.

دو سناریوی تغییرات قیمت مسکن در مناطق بیست‌ودوگانه شهر تهران اعلام شد. در صورت وقوع سناریوی محتمل‌تر در ماه‌های پیش‌رو، مناطقی که در آستانه افت قیمت مسکن قرار دارند، از هم‌اکنون قابل شناسایی هستند. به گزارش «دنیای‌اقتصاد»، شهریور امسال دومین ماه کاهشی قیمت مسکن در حالی رقم خورد که این تغییرات تورم مسکن در تهران معنادار است. میانگین قیمت مسکن در معاملات ماه پایانی تابستان نزدیک ۲درصد نسبت به مرداد کاهش یافت، اما مشاهده تغییرات قیمتی به تفکیک مناطق شهر نشان می‌دهد منطقه یک در صدر افت قیمت مسکن قرار دارد و میانگین قیمت در شهریور ۱۵ درصد افت کرده است. همچنین همان‌طور که نمودار این گزارش نشان می‌دهد، میانگین قیمت در منطقه ۵ نیز ۷درصد افت کرده است. نکته قابل توجه این است که چهار منطقه تهران شامل مناطق یک، ۲، ۳ و ۵ که از گران‌قیمت‌ترین مناطق بازار مسکن به شمار می‌آیند، در شهریور با تورم منفی ملک روبه‌رو بوده‌اند.

منبع: ایرنا

کلیدواژه: علي لاريجاني مقام معظم رهبری شورای نگهبان دونالد ترامپ محمود صادقی لبنان محمد بن سلمان محمد جواد ظريف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۰۱۹۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمار هولناک از فوت بیماران ایرانی به دلیل نبود داروهایشان!

تالاسمی، یک بیماری خونیِ ژنتیکی است و افرادی که به آن مبتلا هستند، مجبورند تا پایان عمر دارو مصرف کنند. این در حالی است که بیماران تالاسمی از حدود ۶ سال گذشته با کمبود دارو مواجه‌اند؛ واردات دارو به دلیل تحریم‌ها به سختی و به میزان اندک انجام می‌شود و دارو‌های تولید داخل نیز عوارض زیادی دارند و جوابگو نیستند.

 

به گزارش همشهری‌آنلاین، در حال حاضر ۲۳ هزار بیمار تالاسمی در ایران زندگی می‌کنند که از این تعداد تنها در طول ۶ سال گذشته، ۱۱۰۰ نفر به دلیل کمبود دارو‌های خارجی، جان خود را از دست داده‌اند که بسیاری از آن‌ها کودک بوده‌اند. در حالی که به گفته کارشناسان، در صورت تامین پایدار دارو، این بیماران می‌توانند عمری طبیعی داشته باشند و دوران سالمندی خود را نیز ببینند.

تالاسمی، یک بیماری خونی ژنتیکی یا ارثی است که به دلیل نقص در ساخت زنجیره هموگلوبین (پروتئین حمل اکسیژن در خون) اتفاق می‌افتد. در این بیماری، هموگلوبینِ معیوب قادر به اکسیژن‌رسانی مطلوب به اعضای بدن نیست.

بیمارانی که قبل از ۱۸ سالگی می‌میرند

تالاسمی سال‌ها است که در ردیف بیماری‌های خاص قرار گرفته، اما حمایت ضعیف دولت‌ها و سازمان‌های بیمه‌گر باعث شده که این بیماران ماهانه پول زیادی از جیب بپردازند؛ چیزی حدود ۷ میلیون تومان که رقم کمی نیست. علاوه بر این، دارو‌ها یا جوابگو نیستند یا اگر موثر باشند، در بازار کشور موجود نیستند و در هر دو صورت جان بیمار در معرض تهدید است.

یونس عرب، رئیس انجمن تالاسمی ایران می‌گوید: یک بیمار تالاسمی اگر درمان مناسب و پایداری داشته باشد و دارورسانی به او دچار مشکل و وقفه نشود، می‌تواند یک عمر طبیعی داشته باشد. در تمام دنیا همین‌طور است. اما در ایران در ذهن همه جا افتاده که که طول عمر بیماران تالاسمی کم و کوتاه است. دلیلش هم ساده است؛ اساسی‌ترین داروی این بیماران، تزریق مداوم خون و مصرف دارو‌های آهن‌زدا است. اگر هر یک از این‌ها دچار مشکل شود، ممکن است جان این بیماران به خطر بیفتد و طبیعی است که عمر طولانی هم نکنند. البته ما بیماران تالاسمیِ بالای ۶۰ سال هم داریم، اما تعداد زیادی بیمار هم داریم که زیر ۱۸ سالگی می‌میرند.

فوت ۱۱۰۰ بیمار به دلیل نبود دارو!

از زمان برگشت تحریم‌ها یعنی از سال ۱۳۹۷ تاکنون ۱۱۰۰ بیمار تالاسمی به دلیل نبود دارو فوت کرده‌اند. آماری که رئیس انجمن تالاسمی ایران سال گذشته درباره آن هشدار داده و گفته بود: با روند کنونی ممکن است آمار مرگ این بیماران در آینده تصاعدی شود.

عرب در این باره بیشتر توضیح می‌دهد و می‌گوید: تحریم‌ها روی مبادلات ارزی اثر گذاشته و باعث شده که میزان واردات دارو به کشور به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند. موضوع این است که ۳۵ تا ۴۰ درصد از بیماران تالاسمی برای زنده ماندن، راهی به غیر از مصرف داروی خارجی ندارند. چون دارو‌های تولید داخل، آهن را در بدن این بیماران پایین نمی‌آورد. دلیل بزرگ‌ترش این است که دارو‌های ایرانی عوارض می‌دهند. سال گذشته فقط ۱۲ درصد واردات دارو داشتیم و امسال هم که هنوز وارداتی اتفاق نیفتاده است.

به گفته رئیس انجمن تالاسمی ایران، در حال حاضر ۲۳ هزار نفر بیمار تالاسمی ماژور (کم‌خونی کولی)، سیکِل‌سل (کم‌خونی سلول‌های داسی‌شکل) و اینترمدیا (متوسط) داریم که این دسته از بیماران مجبورند دارو‌های آهن‌زدا یا فرآورده‌های خونی مصرف کنند.

عوارض متعدد دارو‌های تولید داخل

دارو‌های داخلی عوارض زیادی برای بیماران تالاسمی دارند؛ از عوارض پوستی گرفته تا درد در محل تزریق و عدم اثربخشی دارو. اگر دارو به بیمار تالاسمی نرسد، حجم بالای آهن در کبد، قلب، کلیه‌ها و سایر اعضای حیاتی بدنش رسوب می‌کند و بیمار را ظرف ۳ ماه تا ۲ سال - بسته به وضعیت جسمی بیمار - از بین می‌برد.

رئیس انجمن تالاسمی ایران می‌گوید: قبل از بازگشت تحریم‌ها، سالانه حداکثر ۴۰ بیمار تالاسمی در کشور جان خود را از دست می‌دادند، اما از زمان بازگشت تحریم‌ها یعنی از ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ تا الان این آمار بیش از ۶ برابر رشد کرده و سالانه ۲۶۰ بیمار تالاسمی به دلیل کمبود و نبود دارو جان خود را از دست می‌دهند. حدود ۲۰۰ نفر از فوتی‌ها کودکان زیر ۱۸ سال هستند.

۳۵ تا ۴۰ درصد از بیماران تالاسمی برای زنده ماندن، راهی به جز مصرف داروی خارجی ندارند. در حالی که پارسال تنها ۱۲ درصد واردات دارو داشتیم.

بیش از ۱۰ هزار نفر از بیماران مبتلا به تالاسمی براثر کمبود دارو آسیب جدی دیده‌اند و در معرض خطر جدی مرگ هستند. عرب در این باره می‌گوید: خود من جزو این بیماران هستم. این‌ها وقتی دارو را درست مصرف نکنند یا بریده‌بریده مصرف کنند، قلب یا کبدشان دچار مشکلات خیلی حاد می‌شود، فشار ریه بالاتر از حد نرمال می‌رود و این موضوع باعث می‌شود که به قلب فشار بیاید و بیمار را به مرگ نزدیک کند. علت بیش از ۸۰ درصد مرگ و میر بیماران تالاسمی، مشکلات قلبی و ریوی است.

افت کیفیت دارو‌های داخلی

وضعیت دارو‌های بیماران تالاسمی در سال ۱۴۰۳ حال خوبی ندارد. این را عرب می‌گوید و اضافه می‌کند: آمار‌ها گویا هستند. در سال ۱۴۰۲ فقط نیمی از نیاز‌های دارویی تزریقیِ این بیماران توسط سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت تامین شد و با این اوضاع نمی‌توان انتظار داشت که وضعیت تامین دارو در ۱۴۰۳ خود به خود بهبود پیدا کند. از ابتدای امسال تا الان که اصلا واردات نداشته‌ایم. البته پارسال یکی دو بار تامین دارو تا حدی رضایت‌بخش شد، اما این وضعیت ادامه‌دار و پایدار نبود.

رئیس انجمن تالاسمی ایران تاکید می‌کند: حتی داروی ایرانی هم در سال گذشته به اندازه تامین نشد و به طور مرتب در دسترس نبود. همان دارو‌ها هم عارضه می‌دادند و نه تنها بیماران از این موضوع گلایه دارند، بلکه پزشکان هم اذعان دارند که دارو‌ها عوارض می‌دهند. علاوه بر اینها، کیفیت دارو‌ها هم زیر سوال است. سال گذشته در ویال‌های یک شرکت دارویی داخلی، تار مو و چیز‌های دیگر پیدا کردیم! تازه تولیدکننده قصد شکایت از ما را داشت.

انتقاد از تغییر مدام مدیران سازمان غذا و دارو

قرار است در روز جهانی تالاسمی، (امروز ۱۸ اردیبهشت) اولین جلسه دادگاه بین‌المللیِ اثرات تحریم بر بیماران تالاسمی برگزار شود و رئیس انجمن تالاسمی ایران می‌گوید: امیدواریم راه به جایی ببریم. من این دادگاه را بی‌اثر نمی‌دانم.

عرب می‌گوید: البته مساله فقط تحریم‌ها نیست؛ تغییرات مدام مدیران در سازمان غذا و دارو یکی دیگر از دلایل بروز مشکلات در حوزه دارو است. حوزه دارو نیازمند یک مدیریت ثابت، پایدار با پایش دائمی است. در حالی که تغییرات مدیریتی در سازمان غذا و دارو خیلی زیاد اتفاق می‌افتد. متاسفانه با تغییر دولت‌ها یا تغییر یک وزیر، مدیران حساس‌ترین جایگاه‌ها هم تغییر می‌کند و این می‌تواند به منافع مردم ضربه بزند. درواقع بخش بزرگی از مشکل موجود در حوزه دارو به همین موضوع مربوط است.

مساله فقط تحریم‌ها نیست؛ تغییرات مدام مدیران در سازمان غذا و دارو یکی دیگر از دلایل بروز مشکلات در حوزه دارو است.

رئیس انجمن تالاسمی ایران تاکید می‌کند: سازمان غذا و دارو را باید از همه جهات فریز نگه داریم. چون این سازمان کاملا تخصصی و کارشناسی است و نباید مدیرانش مدام تغییر کنند تا بتوانند برای برنامه‌ریزی‌های درست و جامع اقدام کنند. با تغییرات مداوم مدیران و رویکرد‌ها مشکلات حوزه دارو شناسایی و رفع نخواهند شد. در چند سال اخیر چندین بار مدیر کل دارو سازمان غذا و دارو تغییر کرده است. با این تغییرات هیچ وقت اتفاق خوبی برای بیماران به خصوص بیماران خاص رخ نخواهد داد.

عرب ادامه می‌دهد: در این میان مسئولان مدام با افتخار اعلام می‌کنند که تامین دارو روند رو به رشدی دارد. در حالی که واقعیت چیز دیگری است. برخی مسئولان آمارسازی و عملکردسازی می‌کنند و آن را کادوپیچ‌شده پیش چشم مردم می‌گذارند و با این کار فقط نمک به زخم بیماران و خانواده‌های آن‌ها می‌پاشند. چون فقط بیماران می‌دانند که اتفاق مثبتِ پایداری در حوزه دارو رخ نداده است.

دیگر خبرها

  • آمار هولناک از فوت بیماران ایرانی به دلیل نبود داروهایشان!
  • مشارکت پرشور در مرحله دوم انتخابات لازمه انتخاب نماینده اصلح است
  • اقلیم در پی ترمیم روابط‌ با ایران/اهداف سفر بارزانی به تهران چیست
  • دهه ۹۰؛ دهه‌ی «رکود، عبرت، تجربه»
  • افزایش قیمت گاز در اروپا؟!
  • ماشه افزایش قیمت گاز در اروپا چکانده می‌شود
  • لبه تیغ
  • سهام استارباکس ۳۱ درصد ضرر کرد
  • تشییع پیکر پاک شهید محمد شفیع فیضی زاده با حضور پرشور مردم ایلام
  • حضور پرشور مردم ایلام در مراسم عزاداری امام صادق (ع)