حُسن حسن
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۵۷۹۵۹
مکتب آسمانی اسلام برای اخلاق و رفتار نیکو اهمیت و جایگاه ویژهای قائل است تا آنجا که پیامبر خاتم(ص) میفرماید: «انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق»من برای تکمیل اخلاق نیکو برگزیده شدم. خدای حکیم نیز خلق نیکوی پیامبرش را ستوده و از مهمترین صفات بارز آن حضرت برمی شمرد: «وانک لعلی خلق عظیم» یعنی همانا تو به اخلاق بزرگ ممتازی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کمال اخلاقی زمانی محقق میشود که صفات و فضیلتهای نیکو در جان آدمی به گونهای نقش بندند که دیگر شری از وی سرنزده و خودخواهی جای خود را به خیرخواهی برای دیگران و گذشت و فداکاری داده و رذیلتها مغلوب فضایل و نوعدوستی شود.
براین اساس اندیشمندان پایبندی به اصول و ارزشهای اخلاقی را از مهمترین عوامل امنیت اجتماعی و ثبات محیطهای انسانی دانسته و بنیان زندگی همراه با آرامش و بدون دغدغه برشمردهاند. زندگی و سلوک امامان معصوم(ع) در استمرار سیره پیامبر(ص) قرار داشته و مسلمانان به آنان چونان مشعلهای فروزان هدایت رو میآورند.
امام حسن مجتبی(ع) نمونه کامل اخلاق اسلامی و از چهرههای ممتاز مکتب اسلام است که با ارزشهای جاویدی که از خود برای بشریت به یادگار گذاشت، هر انسان کمال جو و فضیلت خواهی را به سوی خود میخواند.
سیره نیکوی آن حضرت(ع) سرشار از کرامتهای انسانی و همراه با بزرگواری هاست که مقوم روابط اجتماعی و نوامیس انسانی میباشد. امام حسن مجتبی(ع) فضایل وامتیازات اخلاقی را از جد بزرگوارش به ارث برده و مصداق «حسن» بهمعنای کسی که دارای خلق نیکوست، بود. همنشینی با طبقات مختلف اجتماع و احترام به شخصیت آنان از جمله سجایایی است که در هیچ یک از فرمانروایان دیده نشده است اما ائمه معصومین که رسالتی غیر از حکومت کردن بر مردم دارند، همنشین مردم عادی بودند و با آنان حشر و نشر داشتند.
امام حسن(ع)نیزبا وجود جایگاه والای معنوی و موقعیت ممتاز اجتماعی با فقرا وطبقات پایین جامعه حشر و نشر داشت و زانو بهزانوی آنان مینشست و با آنان غذا میخورد. روزی آن حضرت(ع) با گروهی مواجه شد که برخاک نشسته و با تکههای نان خشک خود را سیر میکردند. آنان از حضرت خواستند تا همسفره آنها شود. امام حسن(ع) با روی گشاده دعوتشان را پذیرفت و همچون آنان برخاک نشست و از خوراکشان خورد. سپس آنان را به خانه برد و به آنان غذا و لباس داد.
ضمیر پاک و بیآلایش امام حسن مجتبی(ع) که نشانه کرامت و بلندی مقام آن حضرت است، موجب شد تا با صبر و بردباری با اطرافیان برخورد نموده و تقصیر و زشتکاری آنان را با احسان و نیکی جبران کند. از همین رو امام حسن(ع) در احترام به شخصیت افراد هیچ ملاحظه خاصی را در نظر نمیگرفت و بههمه طبقات اجتماعی بهطور یکسان احترام میگذاشت. در سیره آن حضرت آوردهاند، روزی میخواست از مجلسی برخیزد که مرد فقیری وارد شد. امام حسن(ع) به احترام آن فرد، مجلس را ترک نگفت و پس از آنکه قدری نشست از آن مرد فقیر اجازه گرفت و فرمود: در حال رفتن بودم که آمدی و به احترام شما نشستم حال اجازه میدهی بروم.
امام حسن(ع) قلبی رئوف و مهربان داشت. تاآنجا که مهر و عطوفت آن حضرت شامل دشمنان هم میشد. بهنقل از سیره نویسان آن حضرت به بدخواهان خویش هم نیکی میکرد و پاسخ بدی را با احسان و خوبی میداد و گذشت و اغماض روش همیشگی آن حضرت بود و تجسم عینی این آیه کریمه بود که میفرماید: «ادفع بالتی هی احسن فاذالذی بینک و بینه عداوه کانه ولی حمیم» بدیها را به نیکی پاسخ داده و با آن کس که با تو دشمنی میکند دوست و یاور باش.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۵۷۹۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چهارمحال و بختیاری سوگوار شهادت امام جعفر صادق(ع)
۲۵ شوال سالروز شهادت مظلومانه ششمین خورشید پرفروغ سپهر امامت و ولایت و رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفر صادق علیه السلام است.
حضرت امام جعفر صادق (ع) در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجرى قمری در مدینه منوره متولد شدند. پدر بزرگوارشان حضرت امام محمد باقر (ع) و مادر گرامیشان ام فروه بود.
کنیه آن حضرت (ع) هم «ابو عبدالله» و لقبشان «صادق» است. دوره امامت آن حضرت (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان، ۳۴ سال به طول انجامید.
بیشتر بخوانید
برگزاری آیین عزاداری سالروز شهادت امام صادق (ع) در بام ایران+تصاویرامام جعفر صادق (ع) در سال ۱۴۸ هجرى و در سن ۶۵ یا ۶۸ سالگی به دنبال توطئه منصور دوانیقى خلیفه ملعون عباسى در مدینه منوره مسموم و به شهادت رسیدند و پیکر پاکشان در قبرستان بقیع در کنار قبر نورانی پدر و جدّ عزیز و عموی ارجمندشان حضرت امام حسن مجتبى (ع) به خاک سپرده شد.
برگزاری اجتماعات عزاداران در بقاع متبرکه، مساجد، حسینیهها و تکایا، سخنرانی، روضه خوانی و نوحه خوانی همراه با تهیه و توزیع نذورات مردمی از برنامههای سوگواری این امام همام در چهارمحال و بختیاری است.
باشگاه خبرنگاران جوان چهارمحال و بختیاری شهرکرد