آلرژی با آنفلوانزا چه تفاوت‌هایی دارد؟
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۶۷۱۶۴
به گزارش به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مهدی امان الهی با بیان اینکه آنفلوانزا یک بیماری دستگاه تنفسی فوقانی است، اظهار کرد: آنفلوانزا با علائمی مانند آبریزش بینی، گلودرد و خارش گلو همراه است، البته گاهی نیز ممکن است این علائم همراه با تب باشد و علائم آن با سرماخوردگی یکسان، اما شدت آن بیشتر شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: آنفلوانزا گاهی با درد مفاصل، درد‌های عضلانی و استخوانی خود را نشان می‌دهد.
این پزشک عمومی با بیان اینکه در آلرژی‌های فصلی باید به دو نکته توجه کرد، افزود: علاوه بر اینکه باید به شرایطی که در اطراف افراد اتفاق می‌افتد، توجه کرد باید دانست که آلرژی به خود ایمنی افراد نیز بستگی دارد.
امان الهی گفت: افرادی که به آلرژی مبتلا هستند، نسبت به مواد محرک موجود بدن از طریق استنشاق، خوردن مواد غذایی یا تماس پوستی واکنش نشان می‌دهند.
وی ادامه داد: آلرژی‌های فصلی به‌صورت عطسه و سرفه بروز می‌کند و تب به‌ندرت در آلرژی اتفاق می‌افتد، زیرا عامل آلرژی با آنفلوانزا فرق می‌کند. عامل آنفلوانزا معمولاً ویروس‌ها هستند که ممکن است سالانه ایجاد شود.
این پزشک عمومی بابیان اینکه معمولاً توصیه می‌شود، برخی افراد هر سال واکسن آنفلوانزا بزنند، گفت: اطفال، افراد مسن، بیماران دیابتی و همچنین کسانی که سابقه پیوند عضو و سیستم ایمنی ضعیفی دارند حتماً واکسن آنفلوانزا بزنند.
امان الهی بابیان اینکه درصد کمی از افراد با ابتلا به آنفلوانزا علائم بیماری را دارند، گفت: آنفلوانزا نیازمند درمان‌های علامتی است. برای نمونه برای درمان آبریزش بینی و کوفتگی باید اقدامات لازم را انجام داد.
وی ادامه داد: مصرف مایعات ولرم، سوپ جو، انواع آش‌ها، ماء الشعیر خانگی، تخم‌مرغ آب‌پز و غذا‌های که آسان هضم می‌شوند به درمان آنفلوانزا کمک می‌کند.
این پزشک عمومی خاطرنشان کرد: علائم ابتلا به آلرژی خوراکی و محیطی معمولاً به‌صورت عطسه و سرفه است که با سرماخوردگی مشترک است و هم‌پوشانی دارد، بنابراین افراد برای درمان باید دقت کنند. البته افرادی که به آلرژی مبتلا می‌شوند خودشان در فصل بهار یا پاییز متوجه این علائم هستند.
منبع : ایسنا
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: دانستنی ها اخبار سلامت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۶۷۱۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماری‌های خودایمنی که باعث ریزش مو می‌شوند
آفتاب‌‌نیوز :
دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمون‌ها، دارو‌های مصرفی و انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند در به‌وجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماری‌های خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آنها توجه می‌کند.
در ادامه با مهمترین و مشهورترین بیماری‌های خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد.
آلوپسی آره‌آتا
آلوپسی آره‌آتا شایع‌ترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش مو‌ها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی به‌واسطه ریزش موی تکه‌تکه مشخص می‌شود که می‌تواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود.
متاسفانه هیچ درمان تاییدشده‌ای برای مقابله با آلوپسی آره‌آتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص می‌تواند به مقابله با آن کمک کند.
لوپوس
لوپوس می‌تواند سیستم‌ها و اندام‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گسترده‌ای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کم‌خونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را به‌وجود بیاورد.
ریزش مو زمانی اتفاق می‌افتد که آنتی‌بادی‌های شکل‌گرفته توسط بدن به فولیکول‌های مو نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که ساقه مو‌ها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دوره‌های بهبودی معمولا مو‌ها دوباره رشد می‌کنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکول‌ها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد.
بیماری هاشیموتو
هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کم‌کاری تیروئید است، باعث شکل‌گیری التهاب در غده تیروئید می‌شود و درنتیجه عملکرد آن را مختل می‌کند. این اختلال باعث نازک شدن مو‌ها یا ریزش زیاد آنها می‌گردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن می‌تواند ریزش حجم زیادی از مو‌ها را مشاهده کند.
تغییر در بافت مو‌ها (خشکی، زبری یا گره‌خوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک دارو‌ها یا روش‌های درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت.
پسوریازیس
پسوریازیس هم یکی از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنج‌ها، زانو‌ها و بند انگشت‌ها نمایان می‌کند، اما می‌تواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر می‌توانند شدید باشند و باعث پوسته‌ریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند.
پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما می‌تواند قطر مو‌ها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید مو‌ها شود.
بیماری کرون و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در روده‌ها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق می‌تواند باعث ریزش مو‌ها شود.
درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترل‌های تغذیه‌ای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبود‌های تغذیه‌ای و کاهش علائم می‌شود. دارو‌های مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش می‌دهند و تمرکز زیادی بر اصلاح‌های تغذیه‌ای دارند، درحالی که لیزردرمانی، دارو‌های تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد