(تصویر) گزارش ساواک از فعالیت‌های هنری داریوش ارجمند
تاریخ انتشار: ۱۵ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۷۵۷۱۶
فرارو- چندی پیش گفت‌وگویی از داریوش ارجمند، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون درباره فعالیت‌های فرهنگی وی در دهه ۴۰، ارتباط با دکتر شریعتی و حضور در پای منبر‌های آیت‌الله خامنه‌ای در مسجد کرامت منتشر شد که در آن گفتگو، داریوش ارجمند به پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی درباره تاثیرپذیری‌اش از آیت‌الله خامنه‌ای و دکتر علی شریعتی گفته بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی، او که در مشهد از دانشجویان دکتر شریعتی بود و به گفته خودش با وی ارتباط نزدیکی داشت، قرار بود در پاریس وی را ببیند، اما با درگذشت دکتر شریعتی این دیدار میسر نشد. ارجمند در این مصاحبه از مزاحمت‌های ساواک گفته و اینکه در اواسط دهه ۴۰ از سوی ساواک مورد بازخواست قرار گرفته و حتی تهدید به اعدام شده است.
بازیگر نقش مالک اشتر در سریال امام علی (ع) می‌گوید در آن سال‌ها به خاطر ارتباط نزدیک با دکتر علی شریعتی به او لقب چاقوکش نواب صفوی داده بودند: «به علی شریعتی می‌گفتند نواب صفوی و به من هم می‌گفتند چاقوکش نواب صفوی!»
بعد از اتمام کلاس‌های دکتر شریعتی نوار سخنرانی‌هایش را به مرکز تئاتر خراسان می‌برده و برای دیگران پخش می‌کرده. داریوش ارجمند می‌گوید: «یک بار یکبار در ساواک به آقای شریعتی گفته بودند اسم دوستانت را بگو و او نام مرا برده بود.»
اسناد امنیتی رژیم پهلوی نیز حکایت از آن دارد که ماموران رژیم در بازجویی از دکتر شریعتی از او درباره روابطش با داریوش ارجمند و نمایشنامه ابوذر می‌پرسند و دکتر شریعتی نیز پاسخ آن‌ها را می‌دهد.
براساس اسنادی که در مجموعه سه جلدی «شریعتی به روایت اسناد ساواک» از انتشارات موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است، بازجوی ساواک در ۷ مهرماه ۱۳۵۲ از شریعتی می‌خواهد تا دوستانش را معرفی کند و او ضمن ذکر نام داریوش ارجمند به عنوان «دانشجوی سابق من در مشهد» از افرادی، چون ورجاوند، میناچی، مختاری، زمردیان و ... هم نام می‌برد.
در جلسه دیگری از بازجویی که مربوط به اواخر آبان همان سال است، بازجو از شریعتی درباره نمایشنامه ابوذر سوال می‌کند و می‌پرسد: «چند مرتبه در حسینیه ارشاد نمایشگاه تشکیل گردید؟ و تشکیل دهنده و سرپرست نمایشگاه چه افرادی بودند؟ آن‌ها را معرفی کنید و در نمایشگاه چه چیزی را به نمایش گذاشته بودند و همچنین کلیه نمایشنامه‌ها را شرح دهید و نام ببرید.»
دکتر شریعتی در پاسخ به این سوال درباره نمایشنامه ابوذر می‌گوید: «.. قبلا در دانشگاه مشهد از طرف گروه هنری دانشگاه مشهد مدت ده دوازده شب در تالار بزرگ دانشگاه نمایش داده شده بود. همین گروه، چون نمایشنامه خوب اجرا شده بود از طرف دانشگاه ملی و آبادان هم دعوت شده بودند که در آنجا تکرار شود که به دلیل آماده نبودن کسی که نقش ابوذر را اجرا می‌کرد عملی نشد. کارگردان داریوش ارجمند بود که اکنون کارگردان هنری سازمان تئاتر خراسان وابسته به اداره فرهنگ و هنر خراسان است، نویسنده نمایشنامه، دانشور دانشجوی مشهد و اجرا کننده ایرج صغیری دانشجوی دانشکده ادبیات مشهد. در حسینیه ابتدا متن نمایشنامه و نام اعضاء شرکت کننده به سازمان امنیت از طرف حسینیه معرفی و نمایشنامه تسلیم شد و سپس به مدت سه یا چهار شب اجرا شد.»
علاوه بر این، براساس اسناد ساواک، اجرای نمایش ابوذر به کارگردانی داریوش ارجمند در مشهد و تهران حساسیت ساواک را برانگیخته بود به طوری که سازمان اطلاعات و امنیت کشور طی گزارشی به تاریخ ۱۰ اسفند ۱۳۴۹ درباره آن نمایش، دست‌اندرکاران و ارتباط آن‌ها با شریعتی به جمع‌آوری اطلاعات پرداخته بود که تصویر این سند را در ادامه مشاهده می‌کنید.
برای مشاهده ابعاد بزرگتر روی تصویر کلیک کنید
منبع: فرارو
کلیدواژه: داریوش ارجمند ساواک دکتر علی شریعتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۷۵۷۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی، دیگر دانشگاه‌ها را به تقلید از ما واداشته است
ایسنا/خراسان رضوی عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: مرکز آثار مفاخر به عنوان یک پدیده خاص، دیگر دانشگاه‌ها را به تقلید از ما واداشت و این پیشگامی دانشگاه فردوسی را مدیون سلمان ساکت هستیم.
محمّدجعفر یاحقی امروز، ۵ اردیبهشت ماه، در آیین تقدیر از سلمان ساکت، رئیس پیشین مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی مشهد که در محل باشگاه مفاخر و پیشکسوتان دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، اظهار کرد: ساختمان مرکز آثار مفاخر قبل از ایجاد، بانک ملی و یک فروشگاه بود لذا تبدیل این ساختمان به این مرکز کار شایسته و قابل تقدیری است.
وی افزود: مرکز آثار مفاخر پیشانی دانشگاه فردوسی است و در واقع ما دانشگاه فردوسی را در این مرکز مجسم می‌بینیم.
یاحقی در خصوص سابقه آشنایی با سلمان ساکت گفت: من قبل از تولد دکتر ساکت با پدر و خانواده او آشنا بودم و دوران کودکی و نوجوانی‌اش را به خاطر دارم و بیشتر از هر کسی دیگری او را می‌شناسم.
عضو پیوسته شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی عنوان کرد: ساکت فرزند عزیز من است و من به چنین شخصیتی افتخار می‌کنم. ساکت یک پدیده در دانشگاه فردوسی است و باید این پدیده استمرار یابد و این سیره و روش باید تداوم پیدا کند، لذا از مدیریت جدید درخواست می‌کنم از وجود دکتر ساکت و راهنمایی‌های ایشان در مدیریت مرکز بهره ببرند.
یاحقی ادامه داد: امیدوارم که مدیریت جدید از وجود دکتر ساکت نهایت استفاده را ببرد؛ چراکه ایشان می‌توانند هدایت‌کننده باشد.
وی بیان کرد: رسالت ما دانشگاهیان این است که به یکدیگر کمک کنیم و این دانشگاه که میراث مشترک مملکت ماست باید اعتلا یابد و برای اعتلای این نام بلند باید همراهی داشته باشیم.
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی ادامه داد: همکاری با مدیریت جدید مرکز آثار مفاخر باعث می‌شود تولید بیشتری از آثار و مفاخر را داشته باشیم و غنای این مرکز را به دنبال خواهد داشت.
آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توامان بود
سعید مرتضوی، استاد پیشکسوت گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه اظهار کرد: به لحاظ اخلاقی و حس پدرانه که به دکتر ساکت دارم برای ایراد سخن در این جمع حضور یافتم و البته این تکلیفی بود که بر عهده من نهاده شد؛ ضمن اینکه باید بگویم ارتباط نزدیکی با دکتر ساکت نداشتم تا تصویر بهتری را ترسیم کنم اما بر اساس برداشتم آنچه در سلمان ساکت دیدم عشق و کار توأمان بود.
وی ادامه داد: کار باید معنا داشته باشد و به عبارتی به انسان‌ها معنا ببخشد لذا کار معنادار کاری است که در انسان یک حس یگانگی به وجود آورد؛ حس یگانگی یعنی اینکه بگوید ما با هم هستیم، این با هم بودن بعدی از معناداری کار است.
مرتضوی خاطرنشان کرد: دومین بعد معنادار بودن این است که حس برای هم بودن را در ما رقم می‌زند و ما را به سمت خدمت می‌برد و ما خود را خدمت‌گذار می‌دانیم. سومین عنصر در کار معنادار این است که باعث می‌شود انسان تمام قابلیت خود را به کار گیرد. عمر مدیریت کوتاه است اما دکتر ساکت از همه قابلیت‌ها برای این امر استفاده کرد. این یعنی کار سخاوتمندانه که تحسین برانگیز است.
وی تصریح کرد: این معنا داری در کار برای همه افراد فعال در عرصه‌های خدمت انگیزه‌بخش بوده و این سخاوت در کار بسیار خوب است که در دانشگاه باشد؛ چراکه یکی از آفت‌های عالمان حسادت است. کار معنادار انسان را ارتقا می‌دهد اما درباره عشق باید گفت که عشق مسئولیت آفرین و زاییده معرفت، مسئولیت و مراقبت است، عشق معرفت آفرین است.
وی بیان کرد: در ادبیات امروز سلسله مراتبی برای ظرفیت سازمانی جهت توانمندی فراهم شده که دارای ۶ سطر است و شامل احترام به قانون، سختکوشی، تخصص، پیشگامی، خلاقیت و اشتیاق است به عبارتی بالاترین ظرفیت در یک سازمان اشتیاق است.
مرتضوی اظهار کرد: دکتر ساکت یک کارآفرین نهادی است. نهادها هویت‌بخش و انسجام بخش هستند و گسست‌ها را از بین می‌برند و به این مرکز باید به عنوان یک مزیت رقابتی نگاه کنیم؛ البته می‌توان گفت که شخص دکتر ساکت یک مزیت رقابتی است و ویژگی مزیت رقابتی این است که ارزش افزوده ایجاد کرده و چیزی را به سیستم می‌افزاید.
کیفیت مرکز آثار مفاخر و اسناد دانشگاه فردوسی را مدیون خدمات دکتر ساکت هستیم
همچنین علی حائریان اردکانی، پژوهشگر ایرانی و استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد گفت: صحبت درباره دکتر ساکت بسیار سخت است، چراکه ایشان کاری سترک کردند. علت این دشواری سخن گفتن در وصف ایشان این است که دکتر ساکت یک نفر نیست برای اینکه ایشان همزمان در ۲ حرفه کاملآ متفاوت دندانپزشکی و تدریس ادبیات فعالیت داشته و در هر ۲ استاد هستند.
وی افزود: مرکز مفاخر و موزه دانشگاه فردوسی دارای ۲ رکن ارزشمند در دانشگاه است، این ۲ مرکز در واقع پنجره دانشگاه محسوب می‌شود، از طرفی جمع‌آوری این همه سند و مدرک کاری بس دشوار است. موزه فقط قرار دادن چند شی در کنار هم نیست؛ اینکه اشیائی جمع کنیم و در یک ویترین بچینیم و انتظار داشته باشیم اثری داشته باشد بلکه باید با یک فرهنگ، نظم و هدف خاصی چیده شود.
استاد بازنشسته دانشگاه فردوسی مشهد ابراز کرد: دانشگاهی با قدمت ۷۰ ساله نیازمند چنین موزه‌ای بوده است، اما اگر دکتر ساکت نبود شاید شکل و شمایل موزه در وضعیت فعلی خود قرار نداشت.
وی در خصوص ویژگی‌های دکتر ساکت اظهار کرد: چند ویژگی بسیار ارزشمند دکتر ساکت ایشان را مناسب ریاست موزه مفاخر دانشگاه فردوسی کرده بود. به عنوان مثال درایت و دقت ایشان مثال زدنی است، همین دقت و درایت بود که این موزه را با چنین کیفیتی ساماندهی کرد؛ از طرفی متانت و بردباری او مثال‌زدنی و برای این مرکز بسیار ضروری است. مهمتر از این موارد پشتکار ایشان در پیگیری اسناد و مدارک بسیار اهمیت دارد، لذا اگر کیفیت کار و پیگیری دکتر ساکت نبود این کار با این ویژگی‌ها انجام نمی‌گرفت.
اردکانی بیان کرد: حاصل تلاش‌های دکتر ساکت و اقدامات ایشان ایجاد چنین موزه‌ای با این کیفیت است و ما چنین مرکزی را مدیون خدمات ۱۰ ساله او هستیم.
انتهای پیام
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد