به نقل از «ایکنا»

«سال دوم دانشکده من»؛ دوره سرخوشی پوشالی

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۸۴۹۱۰

«سال دوم دانشکده من» به‌واسطه نام فیلم‌سازش، اثر مهم و قابل‌توجهی است. رسول صدر عاملی با این فیلم، به فضای آشنای فیلم‌سازی که از او می‌شناسیم بازگشته است و بار دیگر و بعد از نه سال، به سراغ درامی درباره سال‌های سخت جوانی و گذار از نوجوانی رفته است و در این مسیر با پرویز شهبازی همراه شده است، بهترین کسی که شاید بهتر از خود صدر عاملی این سن و بحران وابسته به آن را می‌شناسد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«سال دوم دانشکده من»، قصه رفاقت مهتاب و آوا است. دو دانشجوی معماری که برای یک سفر دانشجویی به اصفهان می‌روند.   در فیلم «سال دوم دانشکده من»، رفتار چند دانشجوی دختر و آنچه در پیرامون آنان از برخورد با ساختار آموزشی یا خانواده، می‌گذرد، داستانی تعریف شده است. خلاصه روایت از جمع‌های درونی دختران و دوست پسر پیداکردن و درگیری با مواد مخدر و بی‌اطلاعی خانواده‌ها و البته تصویر منفی از نوعی نگاه نظارتی خانواده و در پایان، عبور از دوره‌ای سرخوشی و خلاف و رسیدن به نقطه «اداری» داستان، برایمان گفته است.
دختران دانشجو در روابطی درون گروهی با یکدیگر، محرم اسرار هم هستند و همین جذابیت روابط گروهی و قشری موجب می‌شود تا یکی به دور از نگاه ناظر والدین به اعتیاد و بیماری کشانده شود و چشم امید به پسری داشته باشد که در عین آغاز رابطه به صورت فردی، اما در نهایت منتظر فراهم شدن شرایطی در خانواده خودش است تا به این رابطه عاطفی پاسخ دهد و دیگری می‌کوشد تا از نامزد خود - که برخلاف روابط قشری دانشجویی، از جمع خانوادگی برایش تعریف شده – فاصله بگیرد.   در همین مقطع و از این زاوید دید، پنهان شدن از نظارت خانواده، آسیب‌زا تصویر شده است. چون دختری که دور از چشم خانواده، به امید وصال با پسری است که نمی‌تواند به دور از نگاه و ذهنیت خانواده، همسر بگزیند، دچار آسیب روحی و درگیری با مواد و دارو شده و در نهایت جان خود را در فرایند پناه آوردن به بیرون از خانواده، از دست می‌دهد. دومی هم که گریزان از نگاه خانواده و نظارت و پرسشگری همسر است، در دوره بیهوشی دوستش، به گردش و تفریح با دوست پسر او می‌پردازد و بعد از اتمام سرخوشی‌هایش، به خانواده برمی‌گردد. در این دو تصویر، دوره پرسشگری و پرخاشگری و جسارت مرسوم دانشجویی، به دوره سرخوشی و ناراحت از حراست و خانواده و گریزان از همه تصویر شده است.
حالا خانواده‌ها چگونه تصویر شده‌اند؟ خانواده دختر دانشجوی نخست، بسیار منفعل و بی‌خبر از فرزند هستند و هنگام مطلع شدن از حادثه منجر به بیهوشی او، با کمترین پرسشگری، در شوک بروز حادثه تصویر شده‌اند و در ادامه، با همین وضع، اجازه می‌دهند پسری غریبه (همان دوست پسر فرزندشان که با هویت دیگری برایشان معرفی شده)، به عیادت آمده یا در انتقال او به بیمارستانی در شهر خودشان، مشارکت کند. چنین پدر و مادری که حتی از اعضای فامیل کسی برایشان تصویر نمی‌شود تا ایشان را همراهی کنند بجز روز‌هایی که در منزل، دختر در بیهوشی است و به عیادت او می‌آیند، قاعدتاً باید همین ذهنیت دوری از فامیل سنتی را به فرزند خود منتقل کرده باشند که او از خانواده گریزان و به غریبه پناه آورده و او را مأوای خود می‌داند.   تصویر خانواده دوم از پرسشگری مداوم از دختر و برانگیختن او به پاسخ دادن به تلفن‌های نامزد یا پاسخ دادن به پرسش‌های نامزد، خبر می‌دهد. اینجا این نظارت به نقد کشانده می‌شود، چون دختر را در مدت بیماری دوستش، به سرخوشی و گذران اوقات فراغت با پسر غریبه (همان دوست پسر یادشده) می‌کشانیم و به گونه‌ای تجربه دوستش را برایش تکرار و لذت بخش می‌کنیم و در انتها، بعد این دوره خوشی موقت –، چون قرار نیست به وصال این پسر برسد – بدون هیچ گونه پشیمانی و تنبیهی، او را به نقطه نخست و نامزد و خانواده سنتی‌اش بر می‌گردانیم. یعنی همان رساندن داستان به نقطه «اداری»! تا نوعی پایان خوش تحویل مخاطب بدهیم.
حالا فیلمی با چنین برداشت‌های ساده و روشن از خانواده و دانشجو، خطابی به کسی دارد؟ آیا به دختران دانشجو از آخر و عاقبت این روابط و دوری از خانواده می‌گوید یا به والدین از نحوه نظارت بر رفتار فرزندان دانشجویشان؟ تماشاگر وضع موجود هستیم یا پیش بینی از ادامه این نوع روابط را باید استنباط کنیم؟ هرچه باشد این فیلم در نقطه مقابل نظرگاه سنتی خانواده یا اصول مورد تأکید نظام رسمی اخلاقی حاکم بر جامعه ماست و بیشتر مزیت‌های سرخوشانه روایتش را در گریز از این دایره نظارتی نشان داده است و دانشجویانش را به دور از مسئولیت فردی و اجتماعی وانمایانده و خانواده‌ها را مسئول بروز چنین فضا‌هایی برشمرده است. اما این وجوهات هشداردهنده، بسیار سخت دریافت می‌شود، چه برای دانشجویان دختر و چه برای خانواده‌ها یا نظام اجتماعی موجود. انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: صدر عاملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۸۴۹۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افتتاح نخستین دانشکده علوم خانواده ایران در دانشگاه تهران

دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران به عنوان نخستین دانشکده علوم خانواده ایران، دوازدهم اردیبهشت با حضور معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده و رئیس دانشگاه تهران افتتاح شد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از روابط عمومی دانشگاه تهران، دکتر منصوره کرمی همسر شهید مسعود علیمحمدی استاد شهید دانشگاه تهران که با دستور رئیس دانشگاه تهران به عنوان مشاور دانشکده علوم خانواده فعالیت می‌کند، در آئین بهره‌برداری از اولین ساختمان این دانشکده که همزمان با روز معلم و استاد برگزار شد، حضور داشت و روبان این افتتاحیه را قیچی کرد. دکتر الهام امین‌زاده معاون بین‌الملل دانشگاه تهران، دکتر زهرا ناظم بکایی رئیس دانشگاه الزهرا (س) و دکتر فخرالسادات نصیری مشاور وزیر علوم در امور زنان و خانواده نیز در این مراسم حضور داشتند.

دکتر انسیه خزعلی، معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده، امروز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در آئین افتتاح ساختمان دانشکده علوم خانواده که با حضور رئیس دانشگاه تهران و معاون آموزشی وزیر علوم برگزار شد، به اهمیت مسئله خانواده اشاره کرد و گفت: بسیاری از تهاجم‌های دشمن در راستای حذف و انحراف خانواده و فردگرایی و فاصله گرفتن از یک زندگی جمعی و مشارکتی و طبیعی در خانواده است؛ بنابراین رئیس‌جمهور کشورمان عنوان «جنبش تعهد به خانواده» را در سازمان ملل مطرح کردند.

استاد دانشگاه الزهرا (س) با بیان اینکه حرکت غرب در سه حیطه «با نفی جنسیت در سند ۲۰۳۰»، «رواج خانواده‌های تک واحدی» و «با به رسمیت شناختن خانواده‌های انحرافی و هم‌جنس» به خانواده ضربه می‌زند، تاکید کرد: وظیفه داریم مبانی و زیرساخت‌های شناساندن خانواده‌های فطری و طبیعی که اساس تربیت انسان‌ها در آن شکل می‌گیرد را مورد توجه قرار دهیم، بر این مبنا ایستادگی کنیم و پایداری نشان دهیم و در حیطه علمی قوی پیش برویم و تاکید بر خانواده گسترده در فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی را معرفی کنیم.

معاون رئیس‌جمهوری در امور زنان و خانواده با ابراز امیدواری نسبت به اینکه دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران به عنوان مرکزیت و محوریت شناساندن خانواده، پشتیبانی از خانواده و انتشار و گسترش فکر در حوزه خانواده عمل کند، گفت: سند تعهد به خانواده آماده شده است و این سند در روز بین‌المللی خانواده رونمایی می‌شود.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تهران، دکتر قاسم عموعابدینی، معاون آموزشی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری نیز در این مراسم گفت: در دوره جاری مدیریتی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری موفق شدیم تا در شورای گسترش آموزش عالی مصوب کنیم که دانشکده علوم خانواده در سه دانشگاه تهران، شهید بهشتی و الزهرا (س) ایجاد شود.

دکتر عمو عابدینی، گسترش فعالیت‌های علمی بین رشته‌ای در قالب دانشکده علوم خانواده را مسیر درستی در راستای تقویت خانواده در پرتو تعلیم و تربیت دانست و خاطرنشان کرد: در برنامه تحولی وزارت علوم که سال گذشته به دانشگاه‌ها اعلام شد، ایجاد ۱۵ رشته مرتبط با خانواده مورد تاکید قرار گرفت.

در آغاز این برنامه نیز دکتر فاطمه یزدیان، رئیس دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران، گزارشی از روند تأسیس و راه‌اندازی این دانشکده ارائه کرد و گفت: نیاز بود مبنای تأسیس این دانشکده بر پایه توسعه زیست‌بوم، گفتمان‌سازی، اجتماع‌سازی و ارائه راه حل‌های بر پایه نوآوری اجتماعی داشته باشیم؛ چراکه ضرورت تأسیس دانشکده علوم خانواده بر پایه برخی شاخص‌ها نظیر جمعیت، سلامت اجتماعی، سلامت فیزیکی و توانمندسازی و مباحثی در زمینه حکمرانی است.

وی در ادامه سخنان خود به معرفی ارکان دانشکده تازه تأسیس علوم خانواده پرداخت و گفت: دانشکده دارای چندین رکن از جمله بخش آموزش و پژوهش، اندیشکده کسب‌وکار خانوادگی، مرکز مطالعات زنان و خانواده و خانه خلاق و نوآوری، آزمایشگاه تأثیر، اندیشکده تأثیر و نوآوری اجتماعی و مرکز جامع تعلیم و تربیت خانواده‌محور است.

رئیس دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران همچنین به همکاری دانشگاه علوم پزشکی در این دانشکده اشاره کرد و گفت: این دانشکده با گروه سلامت و خانواده دانشگاه علوم پزشکی تهران همکاری دارد و یکی از گروه‌های مستقر در این دانشکده به صورت مشترک با دانشگاه علوم پزشکی اجرا می‌شود.

دکتر یزدیان به اهداف راه‌اندازی اندیشکده کسب‌وکار این دانشکده نیز پرداخت و گفت: هدف از راه‌اندازی این اندیشکده، افزایش توانمندی در حوزه کسب‌وکار خانوادگی و کنشگری سالم بین صنعت، دانشگاه و حاکمیت است.

رئیس دانشکده تازه تأسیس علوم خانواده دانشگاه تهران، ضمن معرفی و بیان اهداف مرکز مطالعات زنان و خانه خلاق و نوآوری، از راه‌اندازی آزمایشگاه تأثیر از سوی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری خبر داد و گفت: این آزمایشگاه جامع، نخستین آزمایشگاه در حوزه علوم انسانی است و یک ابرپروژه و یک پروژه پیشران و یک هم‌آفرینی برای آینده است که عملاً فعالیت‌ها، طرح‌ها و سیاست‌ها و برنامه‌هایی که در حوزه زنان انجام خواهد شد را از نظر تأثیرگذاری بررسی می‌کند.

وی هدف از تأسیس اندیشکده بانکداری و نوآوری اجتماعی را ارتقای پژوهش‌ها در زمینه بانکداری و مالی بر پایه نوآوری اجتماعی ولی برای ارتقای تعالی خانواده دانست و در بخش دیگری از سخنان خود به نحوه جذب دانشجو در این دانشکده پرداخت و پذیرش از طریق آزمون سراسری، استاد محوری و معرفی از طریق سازمان‌ها و ارگان‌ها را از جمله روش‌های جذب دانشجو در این دانشکده برشمرد.

وی در پایان به راه‌اندازی سایت دانشکده علوم خانواده به سه زبان فارسی، انگلیسی و فرانسه اشاره کرد و گفت: به زودی زبان عربی نیز به این زبان‌ها افزوده می‌شود.

کد خبر 749969