از «سرچ» ما تا «جستجوی» ایرج افشار
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۸۹۰۰۱
«آن سالها که ایرج افشار میجُست تا راهی برای طبقهبندی منابع پیدا و به تاریخ فرهنگ ما پیشنهاد کند، جستوجو معنایی بس عمیقتر و گستردهتر از سرچ داشت.»
به گزارش ایسنا، امیر پوریا در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «امروز که همگان مفهوم «جستوجوگری» در فرهنگ و هنر و معنا را گم کردهایم و آن را با عمل سهلالوصول «سرچ» یا «گوگل» کردن یکی گرفتهایم، زمینههای اولیه مطالعه به کلی از یاد رفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به این دامنه که میرسیم و عبارت «کتابشناسی» را که به زبان میآوریم، نام بزرگ ایرج افشار به میان میآید.
ایرج افشار یزدی که امروز زادروز اوست، متولد شانزدهم مهر ۱۳۰۴ و درگذشته ۱۸ اسفند ۱۳۸۹ (هر دو در تهران) بود. پژوهشهای پرشمار در زمینه زبان و ادبیات فارسی، دهها جلد کتاب و صدها مقاله رسمی بینالمللی، تدریس در دانشگاههای تهران و برن سوییس و ساپوروی ژاپن، سردبیری مجله سخن (با مدیر مسئولی ِ پرویز ناتل خانلری) و... تثبیت شاخهای از مطالعات فرهنگی و ابزار تحقیقی تحت عنوان «کتابشناسی»، تنها رئوس شش و نیم دهه فعالیت فرهنگی او را تشکیل میدهد. این که حالا دهههاست برای فهرستبندی منابع موجود در هر زمینه مطالعاتی، الگویی در اختیار داریم و میدانیم چگونه عناوین کتب و گزارشها و مقالهها را نظم و ترتیب بخشیم، مرهون انسجامی است که ایرج افشار در این کار به وجود آورد و مرحله بنیادین پژوهش را پایهگذاری کرد. افشار فرزند دکتر محمود افشار موسس مجله «آینده» در ۱۳۰۴ بود. مطبوعاتی ِ پرتلاشی که از جمله، بخشی از مستغلات خود در شمیران را وقف موسسه لغتنامه دهخدا کرد.
در دل این شرایط اقتصادی، ایرج افشار نهتنها به سیاق آن چه این حوالی و این سالها بسیار میبینیم، ننشست و از داشتههای خود مصرف نکرد، بلکه مدام به تولید کار و فکر و فرهنگ مبادرت ورزید و از جمله، همان مجله «آینده» را بار دیگر در سال اول بعد از انقلاب، به راه انداخت و منتشر کرد.
به این بیندیشید که نسلهای نو از این امکان بسیار در دسترس بهرهمندند که هر فهرستی از منابع مطالعاتی در هر زمینه دور از ذهن را در کسری از ثانیه با سرچ به دست بیاورند اما بهندرت بر چنین کاری به شکل جدی و توام با پیگیری، متمرکز میشوند.
در حالی که همین سرچ، خود پله اول است و اگر روحیه جستوجوگری در ادامه یافتههای سرچ اولیه وجود نداشته باشد، نتیجه پرباری عاید کسی نمیکند.
در تعابیر انگلیسی زبانها نیز این تفاوت در دو واژه «search» و «seek» خود را نشان میدهد ولی ما همچنان از تمایز بامعنای این دو مفهوم، یکی سطحی و دیگری چندلایه غافلیم.
آن سالها که ایرج افشار میجُست تا راهی برای طبقهبندی منابع پیدا و به تاریخ فرهنگ ما پیشنهاد کند، جستوجو معنایی بس عمیقتر و گستردهتر از سرچ داشت.»
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ایرج افشار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۸۹۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شرمآورترین جستجوی سرمربی در تاریخ بایرن!
به گزارش ورزش سه، این آخرین پیغام امتناعی برای حضور در تیم فوتبال بایرن مونیخ پس از سه مربی دیگری بود که بایرن باب مذاکره را با آنها باز کرده بود؛ نفر اول ژابی آلونسو، نفر دوم یولیان ناگلزمان و سومین نفر رالف رانگنیک (سرمربی تیم ملی اتریش).
ژابی آلونسو که مورد علاقه لیورپول هم بود، خیلی زود و پیش از قطعی شدن قهرمانی بایر اعلام کرد که به پروژه خود در لورکوزن ادامه خواهد داد و یولیان ناگلزمان نیز درست در بحبوحه تلاشهای بایرن برای بازگرداندن این مربی به مونیخ، زیر قرارداد جدید خود با فدراسیون فوتبال آلمان را امضا کرد تا پس از جام ملتهای اروپا نیز کار خود را در مانشافت ادامه بدهد.
بایرن بعد از این دو گزینه به سراغ رالف رانگنیک، سرمربی سابق منچستریونایتد و مدیرفنی لایپزیش، رفت اما این مربی باسابقه آلمانی نیز با اعلام رضایت از شغلش در تیم ملی اتریش اعلام کرد که قصد ندارد موقعیت فعلی خود را با حضور در بایرن به خطر بیندازد. رانگنیک در حال حاضر هدایت یکی از بهترین تیمهای ملی اروپایی را بر عهده دارد و پس از ناکانی در یونایتد دلیلی نمیبیند تا خود را در دامان توقعات و انتظارات فراوانی که هواداران و مدیران باشگاه آلمانی دارند، بیندازد.
این یک ناکامی تمام عیار برای ماکس ابرل، مدیر ورزشی جدید بایرن مونیخ است که اتفاقا دو گزینه از سه گزینه اصلی او برای سرمربیگری در مونیخ قبلا با او سابقه همکاری داشتهاند. در این روزها تصویری مشترک از او و اولی هوینس، رئیس افتخاری باشگاه، دست به دست میشود که انگار اولی در گوش ماکس چیزی میگوید و بیلد برای این تصویر تیتر زده: شرمآورترین جستجو برای انتخاب سرمربی.
این تیتر کاملا درست به نظر میرسد. بایرن مونیخ، باشگاهی است که این باور دربارهاش وجود دارد که میتواند هر مربیای را برای حضور در مونیخ وسوسه کند، اما در شرایطی که تعداد مربیان تراز اول و نمره یک به سختی به انگشتان دو دست میرسد، هیچ سرمربی بیکاری که استانداردهای مونیخ را داشته باشد، در دسترس آنها نیست. این مشکلی بود که به نوعی لیورپول و بارسلونا نیز به آن دچار بودند و البته ممکن است چلسی هم به زودی درگیر آن بشود.
بارسا در این مورد خیلی زود توافقنامه خود را با سرمربی سابقش، ژاوی، علنی کرد و اعلام کرد که با وجود همه حرفهای قبلی، او در کمپ نو به کار خود ادامه خواهد داد. لیورپول نیز به سراغ یک گزینه عجیب (آرته اسلات) رفت و حالا مشخص نیست که در فصل آینده چه در انتظار میراث کلوپ خواهد بود. بایرن هم که با مربیان مختلفی به بن بست خورده، در نهایت شاید دوباره کار را به خود توخل واگذار کند. این مسئله حداقل یک دلیل روشن دارد؛ اینکه هیچکدام از مربیانی که برای جایگزینی توماس توخل در نظر گرفته شده بودند، در حد این سرمربی آلمانی نیست.
توخل هدایت تیمهای بزرگی مثل دورتموند، پاری سن ژرمن و چلسی را بر عهده داشته و بایرن چهارمین رختکن بزرگی است که او هدایتش را در دست داشته و پس از یک قهرمانی در فصل گذشته بوندسلیگا، امسال اسیر اوج گیری باورنکردنی بایرلورکوزن شده است. اما بعد از افت شدید بایرن پس از فیفادی ماه فروردین، حالا همه با درخشش لورکوزن کنار آمدهاند و فضا برای مونیخ آرامتر شده است، به خصوص که آنها آرسنال را در لیگ قهرمانان حذف کردهاند و نمایشی درخشان مقابل رئال در نیمه نهایی به اجرا گذاشتند که شاید اعتمادبهنفس ناشی از آن منجر به صعودشان به فینال هم بشود.
این در حالی است که هواداران مونیخ در هفتههای گذشته اقدام به جمعآوری امضا برای بقای توخل کرده و همین مسئله حال سرمربی غالبا ناسازگار بایرن را بهتر کرده و او حالا شوخطبعانهتر و بانمکتر برابر خبرنگاران حاضر میشود. توخل در آخرین نشست مطبوعاتی به روشنی از احتمال تغيير عقیدهاش برای ادامه همکاری با مونیخیها گفته و البته پالسهایی که از اطراف باشگاه به گوش میرسد نیز حاکی از این است که این مربی آلمانی قرارداد خود را با بایرن تجدید خواهد کرد.
البته این ایده مخالفانی هم دارد؛ به عنوان مثال دیدی هامان، مدافع سابق بایرن و کارشناس اسکای که ژوزه مورینیو را بهترین گزینه برای مونیخیها میداند. همچنین از مربیانی مثل راجر اشمیت (بنفیکا) نیز به عنوان یک گزینه بالقوه برای جايگزينی توخل یاد میشود، اما مورینیو با نام بزرگش و اشمیت با موفقیتهای چند ساله نیز اعتباری پایینتر از سرمربی فعلی بایرن دارند که آرام آرام ایدههایش در مونیخ سر و شکل بهتری پیدا کرده و شاید جتل و هوای تازه رختکن، او و تیمش را به موفقیتی پیشبینی نشده و باورنکردنی برساند.
البته توخل یک مخالف بزرگ دیگر هم دارد؛ اولی هوینس که شاید برادرزادهاش، سباستین را گزینه مناسبتری برای هدایت تیم میداند. او اما بعد از مصاحبه نه چندان به موقعش علیه توخل در هفته گذشته کاملا بایکوت شده و خود را زیر سوال برده است. میشود گفت فعلا همه بادها بر بادبان توخل میوزد، مگر آنکه حذف در بازی برگشت نیمه نهایی مقابل رئال شرایط او را دوباره قرمز و منفی کند.