نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| ترکیه و کردها
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۸۹۰۸۸
صلح از جنگ دشوارتر است اما باز هم باید به سوی صلح شتافت. صلح٬ نه در لوله تفنگ است و نه در میدان جنگ. صلح را باید پشت میز مذاکره جستجو کرد. ۱۶ مهر ۱۳۹۸ - ۱۲:۴۲ بین الملل ترکیه و اوراسیا نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
اردوغان و رویای رهبری جهان اسلام
علی سیرمن/ روزنامه جمهوریت
نمی‌دانم آیا شما هم اقدام عجیب روزنامه حریت را دیدید یا نه. روزنامه حریت به عنوان یکی از رسانه‌های پروپاقرص طرفدار حزب حاکم٬ در اقدامی مزورانه٬ یک صفحه کامل را به چاپ یک عکس بزرگ و یک آگهی برای تشکر از اردوغان اختصاص داد.
ماجرا از این قرار است که یک انجمن اسلامی ترک‌ها در آلمان و یکی دو انجمن اسلامی در استانبول٬ این آگهی را سفارش داده و به پاس سخنرانی اردوغان در مجمع عمومی سازمان ملل٬ از او تشکر کرده‌اند.
ریاکاری و تملق و چاپلوسی در این اقدام روزنامه حریت به قدری زننده است که به شعور خواننده توهین می‌کند. مخصوصاً وقتی که در زیر عکس بزرگ اردوغان٬ این متن را می‌خوانید: «سخنرانی اردوغان در سازمان ملل٬ هوش فوق انسانی و ذکاوت او را به نمایش گذاشت و نشان داد که او تا چه اندازه به داد مظلومان جهان می‌رسد و تا چه اندازه نسبت به وظایفش در رهبری ملت خود و رهبری جهان اسلام٬ وفادار است!»
این ادعا در حالی منتشر شده که همه ما به خوبی می‌دانیم آن سخنرانی اردوغان٬ صرفاً مصرف داخلی داشت. اردوغان خودش را به آب و آتش می‌زند و هر کاری می‌کند تا خود را به عنوان لیدر جهان اسلام نشان دهد، اما این اقدامات٬ با ژست‌های اخوان المسلمینی او در تضاد است و اعراب٬ چنین چیزی را نمی‌پذیرند.
یادمان باشد که آلرژی و حساسیت اعراب نسبت به مسائل ملی و زبان٬ از چنان اهمیتی برخوردار است که حتی در دوران سلطان عبدالحمید عثمانی هم٬ بسیاری از آنان٬ اقدامات عبدالحمید را به عنوان خلیفه جهان اسلام٬ قبول نداشتند. من با دیدن این عکس بزرگ و آن متن چاپلوسانه٬ به این فکر کردم که واقعاً این اقدامات بی‌معنی٬ چه فایده‌ای به دنبال دارد؟
اهمیت نمایشگاه کتب عربی در استانبول
یاسین آکتای / روزنامه ینی شفق
این روزها در استانبول٬ اتفاق فرهنگی مهمی روی داده است. اتفاقی به نام برگزاری بزرگترین نمایشگاه بین‌المللی کتب عربی خارج از جهان عرب. یعنی به عبارتی دیگر٬ ترکیه تنها کشور غیر عربی است که نمایشگاهی را در این وسعت در شهر فرهنگی استانبول٬ برگزار می‌کند.
اما یک سوال مهم: مگر واقعاً می‌توان ترکیه را خارج از جهان عرب به شمار آورد؟
باید به دقت به این سوال توجه شود. در حال حاضر نه تنها میلیون‌ها عرب سوری٬ بلکه ده‌ها و صدها هزار عرب دیگر از کشورهای منطقه از جمله مصر٬ یمن٬ عراق و لیبی در ترکیه زندگی می‌کنند.
بخشی از این افراد٬ از کسانی هستند که پس از بهار عربی٬ کشور خود را ترک کرده و به ترکیه آمده‌اند اما بخش دیگری هم٬ اعرابی هستند که برای کار و استراحت و سرمایه‌گذاری به ترکیه آمده‌اند و الان آمار کلی آنها به 5 میلیون نفر می‌رسد.
این را هم به خاطر داشته باشیم که میلیون‌ها نفر از هموطنان ترکیه٬ عرب‌تبار هستند و این جمعیت٬ همین حالا هم بیشتر از شمار جمعیت برخی از کشورهای عضو اتحادیه عرب است و با توجه به چنین واقعیتی٬ ترکیه باید در جهان عرب٬ حضور پررنگ‌تری داشته باشد.
برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتب عربی در استانبول نیز یکی از مصادیق این واقعیت است که قلب بسیاری از تحولات عربی در ترکیه می‌طپد. دویست ناشر از پانزده کشور عربی در نمایشگاه استانبول حضور پیدا کرده‌اند و بیش از یکصد هزار نفر از این نمایشگاه٬ بازدید می‌کنند.
توقعات مردم از اردوغان برای اصلاح حزب
صبری بالامان/ روزنامه ینی آکیت
حزب عدالت و توسعه به سنت سالیان اخیر٬ برای رایزنی و اتخاذ تصمیمات جدید به کمپ کزلجی حمام آنکارا رفت و کلیه وزرا و نمایندگان حزب و رهبر حزب کنار هم نشسته و در مورد سرنوشت حزب سخنرانی و رایزنی کردند. اما کمپ به پایان رسید و همه راضی و خشنود به خانه بازگشتند و خبری از تغییرات و اصلاحات نیست.
حزب عدالت و توسعه از سال 2002 میلادی تاکنون در 16 انتخابات مهم و حساس به پیروزی رسیده اما نیاز به اصلاحات جدی دارد. لذا از همین جا خطاب به اردوغان می‌گویم: رئیس! فراموش نکن که این ملت٬ به عشق خداوند تو را دوست دارد.
این ملت از تو٬ توقعات و انتظاراتی دارد. تا کی می‌خواهی افراد بی‌لیاقت و بی‌کفایت را بر دوش بگیری و سنگینی وزن آن انسان‌های بی‌فایده را تحمل کنی؟ این ملت از تو انتظار دارد که هر چه زودتر از همان سطح دهستان٬ شهرستان و استان٬ در تمام رده‌های حزبی دست به اصلاحات بزنی و آدم‌های بی‌ثمر را کنار بگذاری. این ملت٬ کاری کرده که تو به درازای این همه سال٬ طعم پیروزی‌های بزرگی را بچشی. پس فکر نکن آنها از تو توقع زیادی دارند و خودت را مکلف بدان که به خواسته‌های آنان توجه کنی.
ترکیه و کردها
حسن جمال/ پایگاه خبری تحلیلی تی 24
بارها گفته‌ام و نوشته‌ام٬ باز هم تکرار می‌کنم: صلح از جنگ دشوارتر است اما باز هم باید به سوی صلح شتافت. صلح٬ نه در لوله تفنگ است و نه در میدان جنگ. صلح را باید پشت میز مذاکره جستجو کرد.
ترکیه باید به کشوری تبدیل شود که برای گریز از جنگ و درگیری٬ به طور مداوم در جستجوی مذاکره و حقوق باشد و به گفت‌وگو پناه ببرد.
ترکیه باید پیش از هر چیز با کردهای کشور خودش به تعامل و تفاهم برسد٬ آنان را همچون شهروند همسان و درجه یک به حساب بیاورد و در تمام تصمیمات و رفتارهای سیاسی خود٬ به دموکراسی و حقوق و عدالت٬ پایبند باشد و نشان دهد که می‌تواند نه بر اساس مفاهیم و رویکردهای یک دولت مرکزیت‌گرا بلکه بر اساس تفکر یک دولت دموکرات٬ به خواسته‌های تمام شهروندان٬ به شکل همسان و دموکراتیک٬ اعتنا کند.
لازم است که ترکیه پیش از هر اقدامی٬ با کردهای خود به تفاهم برسد و سپس با کردهای منطقه نیز گفت‌وگو و ارتباطی موثر و انسانی٬ برقرار کند.
انتهای پیام/
R7650/P/S8,90,1414/CT7 واژه های کاربردی مرتبط اخبار "ترکیه"منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار ترکیه اخبار ترکیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۸۹۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مارکسیسم چه نگاهی به سیاست بین‌الملل دارد؟
عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - ایدئولوژی‌های گوناگون غالبا دربارۀ سیاست بین‌الملل بی‌نظر نیستند. مارکسیسم هم چشم‌اندازی به سیاست بین‌الملل دارد که البته با چشم‌اندازهای سنتی و متعارف به کلی مغایر است. چیزی که رویکرد مارکسیستی به سیاست بین‌الملل را متمایز می‌سازد، تاکید آن بر قدرت اقتصادی و نقشی است که "سرمایۀ بین‌المللی" دارد.
مارکس در وهلۀ نخست به تحلیل ساختارهای سرمایۀ ملی، بویژه رابطۀ آشتی‌ناپذیر بین بورژوازی و پرولتاریا توجه داشت، اما در نوشته‌های او به طور ضمنی چشم‌اندازی بین‌المللی نیز وجود دارد. به نظر مارکس وفاداری‌های طبقاتی با تقسمیات ملی برخورد دارد. او بر اساس چنین عقیده‌ای در پایان کتاب "مانیفست کمونیست" نوشت: کارگران جهان، متحد شوید!
در آثار مارکس این ایده به طور ضمنی مطرح شده است که سرمایه‌داری نظامی بین‌المللی است ولی تا قبل از انتشار کتاب مشهور لنین، به نام "امپریالیسم: بالاترین مرحلۀ سرمایه‌داری"، این ایدۀ مارکسیستی با قوت و صراحت یا به شکل کامل مطرح نشده بود.
لنین معتقد بود توسعۀ امپریالیستی خواست سرمایه‌داری داخلی برای حفظ سطح بالای "سود" از راه صادر کردن سرمایۀ اضافی را نشان می‌دهد، و این به نوبۀ خود، قدرت‌های بزرگ سرمایه‌داری را به برخورد با یکدیگر کشاند و جنگ برآمده از آن (جنگ جهانی اول)، اساسا جنگی امپریالیستی است که برای کنترل و تصاحب مستعمرات در آفریقا، آسیا و جاهای دیگر درگرفته است.
اما مارکسیست‌های جدید یا نئومارکسیست‌ها، به محدودیت‌های الگوی مارکسیسم-لنینیسم کلاسیک اذعان می‌کنند؛ از جمله به این که امپریالیسم حاکم بر اوایل سدۀ بیستم ثابت نکرد که "بالاترین" (یعنی آخرین) مرحلۀ سرمایه‌داری است؛ و آشکار شد این فرضیه که سیاست دولت صرفا بازتاب منافع سرمایه‌داران است، فرضیه‌ای کوته‌بینانه است.
در واقع تا آنجا که نئومارکسیست‌ها "خودمختاری نسبی" دولت را می‌پذیرند، به این باور پلورالیستی نزدیک شده‌اند که مجموعه‌های گوناگونی (درون‌ملی، ملی و بین‌المللی) بر صحنۀ جهانی تاثیر می‌گذارند.
اما ویژگی متمایز چشم‌انداز نئومارکسیستی این است که به رشد و توسعۀ "نظام سرمایه‌داری جهانی" توجه دارد؛ برخلاف مارکسیسم کلاسیک که بر "رقابت بین سرمایه‌داری‌های ملی جداگانه" تاکید داشت.
در تحلیل نئومارکسیسم، ویژگی اصلی نظام سرمایه‌داری عبارت است از سازماندهی منافع طبقاتی بر پایه‌ای بین‌المللی در نتیجۀ پیدایش شرکت‌های چندملیتی.
در این دیدگاه، این شرکت‌ها نه تنها دولت‌های دارای حاکمیت را از جایگاه بازیگران مسلط صحنۀ جهانی محروم کرده‌اند، بلکه خودشان نیز مانند دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی، در چارچوب الزامات ساختاری‌ای عمل می‌کنند که متضمن منافع درازمدت سرمایه‌داری جهانی است.
به عقیدۀ نئومارکسیست‌ها، ساختار جهانی تولید و مبادله بسیار منظم است؛ به این معنا که جهان را به ناحیه‌های "مرکز" و "پیرامون" تقسیم کرده است.
ناحیه‌های مرکز، مانند شمالِ پیشرفته، از نوآوری‌های فناورانۀ سطوح بالا و پایدار سرمایه‌گذاری سود می‌برند، در حالی که ناحیه‌های پیرامون، مانند جنوب کمتر توسعه‌یافته، نیروی کار ارزان تدارک می‌بینند و اغلب وابسته به فروش محصولات‌اند.
اینگونه نابرابری‌های جهانی، ساختارهایی را در خود منعکس می‌کنند که در سطح منطقه‌ای و درون اقتصاد ملی ایجاد شده‌اند. در حالی که ناحیه‌های منطقۀ مرکزی در در اقتصاد جهانی ادغام شده‌اند، منطقه‌های پیرامونی در واقع در حاشیه باقی مانده‌اند و اغلب به محل رشد ناسیونالیسم قومی تبدیل می‌شوند. از این رو، جهانی شدن اقتصادی با گسستگی ملی همراه است.
این نگاه مارکسیست‌های جدید به سیاست بین‌الملل در واقع از دهۀ 1960 به این سو پدید آمد. مطابق این نگاه، مناطق پیرامونی همواره باید وابسته باقی بمانند. یعنی کشورهای جهان سوم هیچ گاه نمی‌توانند به جمع کشورهای جهان اول بپیوندند.
آندره گوندر فرانک جزو کسانی بود که چنین نگرشی را ترویج می‌کرد. اما پس از ظهور موج سوم دموکراسی در جهان، از اواسط دهۀ 1970 تا اوایل دهۀ 1990 میلادی، معلوم شد که برخی از کشورهای جهان سوم می‌توانند از این جهان به جهان اول بگریزند. یعنی از کشوری "در حال توسعه" به کشوری "توسعه‌یافته" تبدیل شوند.
بنابراین نئومارکسیسم را نیز باید دست کم واجد دو موج جهانی دانست. موج اول مبتنی بر آرای کسانی چو گوندر فرانک است که نور امیدی در انتهای تونل تکاپوی مناطق و جوامع پیرامونی نمی‌بینند، موج دوم نیز متعلق به نئومارکسیست‌های پس از ظهور نئولیبرالیسم و جوامع توسعه‌یافته در مناطق پیرامونی است.
نمونۀ اعلای چنین جوامعی، کرۀ جنوبی است که از 1987 به این سو، حقیقتا توانست در اقتصاد جهانی ادغام شود و از کشوری "در حاشیه" به کشوری دموکراتیک و پیشرفته بدل شود که اقتصادش هم عمیقا مبتنی بر نظام سرمایه‌داری است.
در مجموع به نظر می‌رسد که نئومارکسیسم هنوز گرفتار میراث اصلی مارکسیسم، یعنی بدبینی به جهان سرمایه‌داری است؛ به این معنا بهروزی عمومی بشر در جهانی مبتنی بر نظام سرمایه‌داری را اساسا ناممکن می‌داند.
انتقادهای بی‌پایان نئومارکسیست‌ها از سرمایه‌داری جهانی یا آنچه که نئولیبرالیسم می‌خوانندش، دقیقا ریشه در چنین نگرشی دارد. اما تحولات اخیر جهانی بویژه در منطقه خاورمیانه، یعنی رشد اقتصادی و پیشرفت قابل توجه کشورهایی نظیر عربستان و امارات و قطر نیز در آستانۀ تبدیل شدن به چالشی جدید برای نگاه نئومارکسیسم و کلا نگرش مارکسیستی به سیاست بین‌الملل است.
مطابق این نگرش کلان، بهروزی و پیشرفت برای کشورهای به اصطلاح عقب‌مانده، در ذیل نظام بین‌المللی سرمایه‌داری ناممکن است؛ اما واقعیات مشهود اخیر، نه فقط در شرق آسیا بلکه در برخی کشورهای عربی خاورمیانه، نافی این مدعا به نظر می‌رسند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سرمایه‌داری جمعی چیست؟ دولت سرمایه‌داری چیست؟
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد