کاور‌هایی که عیب‌های موسیقیایی را کاور نمی‌کند/ کپی از آهنگ‌های خارجی، شگرد جدید برخی خواننده‌ها
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۸۹۵۳۵
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، شاید مفاهیم خوب و بد تغییر کرده که دیگر کاور کردن فعالیت نادرستی در هنر اول نیست. بسیاری از خوانندگان و موزیسین‌های کشورمان بدون اینکه اسم صاحب اثر را بیاورند، آهنگ‌های خارجی را عیناً کپی می‌کنند و به اصطلاح صدایش را در نمی‌آورند. برای این موضوع مثال زیاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نکته قابل توجه در این میان، تقلید از آهنگ‌های ترکیه‌ای است. نزدیک بودن مبانی موسیقیایی ترک و ایران، باعث شده است که ایرانی‌ها برای کاورکردن یک قطعه مشهور، سراغ موسیقی ترک بروند.
البته کاور کردن به خودی خود موضوعی است که در تمام دنیا اتفاق می‌افتد و مشکلی هم ندارد؛ به شرط اینکه نام صاحب اثر به عنوان آهنگساز آورده شود. در برخی از کاور‌های ایرانی این موضوع رعایت می‌شود، اما بسیاری از قطعات بدون اینکه نام آهنگساز برده شود، به نام خود خواننده و آهنگساز ایرانی منتشر می‌شود.
محمد علیزاده خواننده پاپ یکی از خوانندگانی است که می‌گوید کاور نمی‌کند. وقتی از او درباره کاور کردن برخی قطعات به دست خوانندگان ایرانی سوال کردند، گفت: «من کاور نمی‌کنم؛ چون احساس می کنم خودم را گول زدم. البته اگر کسی این کار را می‌کند، نشانه کم سوادی اش نیست. موضوع سلیقه است. بعضی خوانندگان خیلی عالی کاور می‌کنند، بعضی‌ها هم خیلی تابلو. آدم باید طوری کاور کند که مخاطب متوجه این موضوع نشود.»
وی درباره تقلید از موسیقی ترکی اظهار کرد: «ما قبلاً موسیقی مان را از ترک‌ها نگرفتیم. آن‌ها موسیقی را از ما گرفتند. موسیقی مال ماست. ما صاحب موسیقی هستیم.»
نکته دیگر درباره کاور کردن این است که چرا ما از استعداد‌های داخلی در ساخت موزیک استفاده نمی‌کنیم. چرا باید خوانندگان فقط با چند آهنگساز کار کنند و سراغ موزیسین‌های مختلف نروند. این موضوع باعث شده است که تنظیم و آهنگسازی بسیاری از قطعات خوانندگان مختلف شبیه به هم شود. اشکان کمانگری خواننده موسیقی ایرانی در این خصوص به خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: «ما در کشورمان سرشار از استعداد‌ها و آهنگسازان مجرب هستیم. آهنگسازانی که به دلیل نبود کار مجبور هستند تحصیلات خود را در حد عالی ادامه دهند و به تدریس مشغول شوند؛ چرا از این آهنگسازان استفاده نمی‌شود؟»
کاور کردن موضوعی نیست که ریشه‌ای واحد داشته باشد. عوامل مختلف دست به دست هم دادند که برخی خوانندگان سراغ کاور کردن بروند؛ کاری که سطح موسیقی ایران را پایین می‌آورد. اینجا هم نباید واحد نظارتی کاری کند. خود خوانندگان و موزیسین‌ها باید دغدغه تولید و نشر یک قطعه حرفه‌ای را داشته باشند که امضای خودشان پای اثر درج شود. جالب اینجاست که برخی از قطعات ایرانی به دست خوانندگان خارجی کاور می‌شود. کاور قطعه جانم باش از آرون افشار یا تیتراژ ماه عسل ۹۷ با صدای مسیح و آرش نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد می‌توان نگاه موزیسین‌های جهان را به سمت موسیقی ایران آورد.
انتهای پیام/
چرا آهنگسازان ایرانی از آهنگ‌های ترکی کاور می‌کنند؟منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: موسیقی سنتی موسیقی پاپ خواننده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۸۹۵۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بستنی ایرانی در کدام کشورها پرطرفدار است؟ | خارجی ها بستنی ایرانی را با این طعم‌ها دوست دارند | جدیدترین قیمت بستنی قیفی، متری، سنتی و ویژه را ببینید
همشهری آنلاین-مرضیه ثمره‌حسینی: «در ایران روزانه حدود هزار و ۲۰۰تن بستنی مصرف می‌شود که از این میزان حدود هزار تن از سوی شرکت‌های صنعتی و ۲۰۰تن هم از سوی کارگاه‌ها و بستنی‌سازی‌های سنتی تولید می‌شود.» اینها را محمدجواد شکری، از فعالان صنعت تولید و تجارت بستنی در ایران در مورد آمار تولید و صادرات بستنی در کشور به همشهری می‌گوید. اما مهم‌تر از بستنی‌هایی که مصرف داخلی دارند، لژیونرها و صادراتی‌ها هستند؛ بستنی‌هایی که با برند ایرانی شهرت جهانی کسب کرده و دل مشتری‌ها را به‌دست آورده‌اند.
شکری در مورد صادرات بستنی می‌گوید: «بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده ایرانی به کشورهای همسایه صادرات بستنی دارند؛ صادراتی که رکورد ۴۰۰تن بستنی در روز را به دست‌آورده است؛ بستنی‌هایی که بیشتر به عراق و کشورهای حوزه خلیج‌فارس مانند عمان و کویت و امارات به‌ویژه شهر دوبی می‌رسند. علاوه بر حوزه خلیج‌فارس، بستنی‌های ایرانی به کشورهای آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، قرقیزستان و ازبکستان و حتی کشورهای آفریقایی مانند لیبی هم صادر می‌شود و صادرکنندگان نیم‌نگاهی هم به بازار چین دارند.»
مردم جهان بستنی ایرانی را با چه طعم‌هایی دوست دارند؟شکری با بیان اینکه صادرات بستنی ایرانی به کشورهای دیگر با توجه به فرهنگ و ذائقه هر کشوری و با بسته‌بندی‌های مختص هر منطقه انجام می‌شود، می‌گوید:« چینی‌ها مزه‌های ایرانی مانند رز، گلاب و زعفران را خیلی دوست دارند و کشورهای همسایه شمال ایران طعم زردآلو را می‌پسندند.»
این فعال صنعت تولید و تجارت بستنی با بیان اینکه بستنی ایران حتی به آمریکا و کانادا هم صادرات می‌شود، می‌گوید: «هرچند صادرات ما به این کشورها محدود به ایرانیان ساکن در آنجا می‌شود اما در شهرهایی مانند تورنتو عرضه بستنی ایرانی به جز فروشگاه‌های ایرانی به فروشگاه‌های غیرایرانی هم رسیده، ضمن اینکه به‌دنبال توسعه صادرات بستنی به آمریکا هم هستیم.»
بستنی زعفرانی ابتکار ایرانیبستنی از فرنگ به ایران رسید. ناصرالدین‌شاه قاجار در سفر به فرانسه بعد از خوردن بستنی میوه‌ای فرانسوی، عاشق این دسر جذاب شد و به خدم‌وحشم خود دستور داد طرز تهیه آن را از فرانسوی‌ها بگیرند و به ایران بیاورند و اینگونه شد که پای بستنی به ایران باز شد. نخستین کسی که در تهران بستنی درست کرد «ممد ریش» نامی بود که با چرخ دوره‌گردی‌اش روانه کوچه و بازار می‌شد و بستنی می‌فروخت. پس از او، اکبر مشتی(مشدی) به بستنی رنگ و بوی ایرانی داد و بستنی زعفرانی تولید کرد. طعم این بستنی آنقدر خاص و خوب بود که خیلی زود در میان ایرانیان و جهانیان محبوب شد. اواخر دهه۴۰ شمسی، دستگاه‌های بستنی‌سازی وارد ایران شدند و بستنی در طعم‌ها و برندهای مختلف عرضه شد.
بستنی گران شده، مشتری آب رفتهمغازهداران می‌گویند رشد قیمت این خوراکی پرطرفدار باعث شده تقاضا برای خرید بستنی کاهش پیدا کند. رئیس اتحادیه بستنی، آبمیوه و کافی‌شاپ تهران با تأیید این موضوع می‌گوید: «تورم بر میزان تقاضا برای آبمیوه و بستنی اثرگذار بوده و تقاضا تا حدودی کم شده است. برای همین با وجود اینکه هزینه‌ها بیش از ۵۰درصد افزایش یافته است، صنف ما برای حمایت از مصرف‌کنندگان و برای حفظ بازارمان، تصمیم گرفت امسال فقط حدود ۲۰درصد افزایش قیمت داشته باشد».
محسن مبرا، ضمن تأکید بر اینکه بستنی قیمت مصوب ندارد، ادامه می‌دهد: «از سال۱۴۰۲ بنا بر مصوبه سازمان حمایت، دیگر نرخ مصوب نداریم و نرخ‌ها از سوی خود تولیدکننده‌ها تعیین می‌شود.»
قیمت انواع بستنی در بازارکماکان ارزان‌ترین بستنی بازاری بستنی یخی است. بستنی یخی میوه‌ای در برندهای مختلف ۷ هزار تومان است. بستنی چوبی میلکی۱۰ هزار تومان، بستنی کیم ۱۰ هزار تومان، بستنی کیک تیرامیسو ۱۵ هزار تومان، قیفی ۱۵ هزار تومان، بیسکورول ۲۰ هزار تومان، بستنی لیوانی ماراش با شیر بز ۳۰ هزار تومان، بستنی چوبی سالار ۳۰ هزار تومان و بستنی مگنولیا ۴۰ هزار تومان است.
همچنین بستنی یک لیتری طالبی و وانیلی۸۰ هزار تومان است.
هر کیلو بستنی سنتی ساده هم در تهران بین ۱۳۰ تا ۱۷۰ هزار تومان و نوع ویژه و ۴ مغز آن بین ۲۰۰ تا ۲۷۵ هزار تومان است. هر کیلو بستنی میوه‌ای هم در طعم‌های مختلف انبه، توت‌فرنگی و غیره بین ۱۵۰ تا ۱۹۰ هزار تومان است.
اگر بخواهید بستنی سنتی در میزان کم سفارش دهید یک ظرف کوچک بستنی سنتی حدود ۴۰ هزار تومان و یک ظرف کوچک بستنی میوه‌ای شامل ۴ اسکوپ (هر اسکوپ بین ۱۵ تا ۲۰ هزار تومان) حدود ۷۰ هزار تومان است. اگر هوس بستنی قیفی هم کنید هر عدد آن بین ۱۵ تا ۲۵ هزار تومان است. بستنی قیفی متری هم که در بعضی مغازه ها عرضه می شود با توجه به اندازه کوچک، متوسط و بزرگ به قیمت ۵۰ هزار، ۶۰ هزار و ۷۰ هزار تومان فروخته می‌شود.
کد خبر 848579 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها صادرات قیمت - تنظیم بازار بستنی و فالوده عراق عمان امارات
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان