Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «فرارو»
2024-05-06@11:57:45 GMT

آیا آینده از آن چین است؟

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۳۹۳۹۲۷

آیا آینده از آن چین است؟

 پکن اکنون تقریبا کل دریای جنوبی چین را متعلق به خود می‌داند، در حالی که این دریا بین ۶ کشور تقسیم شده است.

با سقوط دولت ملی‌گرای چیانگ کای شک (رهبر سیاسی و نظامی چین که پس از فوت سون یات سن در ۱۹۲۵ مدعی رهبری کومینتانگ شد و این رهبری را دراختیار گرفت)، شکست ارتش او و عقب‌نشینی به منطقه فرمِز (تایوان کنونی) در سال ۱۹۴۹ این سوال در ذهن همگان به وجود آمد که «چه کسی چین را از دست داد؟» و جان اف کندی که در آن زمان یکی از اعضای ضدکمونیسم کنگره امریکا بود، مصرانه سعی داشت جواب این سوال را پیدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او در مورد این موضوع عنوان کرد: «سهم روزولت و جرج مارشال در این ماجرا هر قدر بوده باشد، درنهایت منافع حیاتی ایالات‌متحده در حفظ یکپارچگی و استقلال چین قربانی شده و پایه و اساس وضع اسفبار فعلی در خاور دور به وجود آمده است.» شرایط واقعا غم‌انگیز بود.

پرجمعیت‌ترین کشور دنیا که زمانی امریکا به خاطر آن وارد جنگ با پادشاهی ژاپن شده بود، حالا تحت سلطه امپراتوری استالین قرار داشت. یک سال پس از اینکه پکن به دست مائوتسه تونگ افتاد، ارتش چین به کره حمله کرد تا با بیرون راندن امریکایی‌ها از رودخانه یالو و مدار ۳۸ درجه شمالی، آن‌ها را به اخراج از شبه جزیره تهدید کند. در ۷ دهه گذشته، از اکتبر ۱۹۴۹ تاکنون، برنامه‌های ایدئولوژیکی مانند «یک گام بزرگ به جلو» که در دهه ۵۰ میلادی اجرا شد و «انقلاب فرهنگی چین» که طی آن ریچارد نیکسون، رییس‌جمهور وقت امریکا به چین سفر کرد، موجب مرگ میلیون‌ها نفر از مردم چین شده است.

البته از نظر قدرت ملی و حکومتی در این ۷۰ سال چین جدیدی به وجود آمد، علی‌الخصوص در ۳۰ سال اخیر که امریکا بازار‌های خود را به روی اجناس چینی گشوده و پکن حجم تجارت خود را با ایالات‌متحده از ۴ تریلیون دلار به ۵ تریلیون افزایش داده است. دولت شی جین پینگ صاحب موشک‌های زمین به هوا، موشک‌های پرتاب‌شونده از روی زیردریایی و بمب‌افکن‌های پیشرفته است و از آن‌ها به عنوان نوعی بازدارنده راهبردی علیه ایالات‌متحده استفاده می‌کند. نیرو‌های نظامی پکن در خشکی، دریا و هوا و فضا توانایی رقابت با هر نیروی نظامی‌ای در جهان را دارند.

از سال ۲۰۰۰ اقتصاد این کشور از کشورهایی، چون ایتالیا، فرانسه، بریتانیا، آلمان و ژاپن پیشی گرفته و به دومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است. اکنون چین در تولید، قدرت برتر جهان به‌شمار می‌رود. با این حال در دوره حکومت شی جین پینگ، نقاب از چهره این غول خفته برداشته شده و چهره تهدیدآمیز چین در قرن بیست و یکم برای مردم این کشور، همسایگان و جهان قابل رویت شده است. اویغور‌های غرب چین را به اجبار برای پاکسازی ذهن‌شان از اعتقادات قومی، ملی و اسلامی به اردوگاه‌های آموزش مجدد می‌برند. مسیحیان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. تبتی‌ها از سوی قوم هان از وطن خود بیرون رانده و مجبور به کوچ اجباری شده‌اند.

نقش و حکومت حزب کمونیست به عنوان منبع ایدئولوژیک، سیاسی و اخلاقی به مردم تحمیل شده و روز به روز نیز گسترش می‌یابد. چینی‌ها هنوز زمین‌هایی را که ۵۰ سال پیش به زور از هند گرفته‌اند، دراختیار دارند. پکن اکنون تقریبا کل دریای جنوبی چین را متعلق به خود می‌داند، در حالی که این دریا بین ۶ کشور تقسیم شده است. چین روی صخره‌ها و تپه‌های دریایی متعلق به مانیل، پایتخت فیلیپین، اقدام به ساخت پایگاه‌های هوایی، دریایی و نظامی کرده است. دولت چین به کشتی‌های جنگی خارجی هشدار داده است که از تنگه تایوان دور بمانند و قوای نظامی خود را در مقابل این جزیره مستقر کرده است تا به تایوان هشدار دهد اعلام استقلال به معنای اعلان جنگ خواهد بود.

چین حتی مدعی مالکیت مجمع‌الجزایر سن کاکو است؛ در حالی که این جزایر متعلق به ژاپن هستند. در پروژه «راه ابریشم جدید» نیز این کشور به منظور اتصال چین به آسیای مرکزی، جنوبی و اروپا میلیارد‌ها دلار صرف اعطای وام برای ساخت بنادر کرده است تا در صورت عدم بازپرداخت وام‌ها بتواند امکانات این کشور‌ها را تصاحب کند. اما در هفتادمین سالروز تاسیس رژیم کمونیستی چین همه چیز خوب پیش نمی‌رود. مردم هنگ‌کنگ که مطمئنا از سوی بسیاری از ساکنان چین تشویق می‌شوند، ماه‌هاست که با برپایی تظاهرات اعتراض‌آمیز، خواستار آزادی و استقلال خود هستند. اما مردم چین نیز که تازه به نان و نوایی رسیده‌اند، به این سادگی‌ها گول نمی‌خورند. آن‌ها از قدرت فزاینده کشورشان و همچنین اعتباری که چین در جهان برای خود پیدا کرده است لذت می‌برند، اما می‌دانند که موفقیت خود را مدیون نظام سرمایه‌داری هستند و نه مارکس، لنین یا مائو. آن‌ها نمی‌توانند شاهد این باشند که آزادی‌ها و منافعی که از آن برخوردارند در جنگ تجاری با امریکایی‌ها و سرکوب‌های جدید رژیم پکن، از بین برود.

از میان اشتباهات تاریخی که امریکا از زمان جنگ سرد مرتکب شده است، سه مورد دارای اهمیت است؛ اولین مورد ورود فاجعه‌آمیز امریکا به خاورمیانه بود برای تشکیل رژیم‌هایی که متمایل به سیاست‌های غرب باشند. دومین اشتباه گسترش نیرو‌های ناتو تا حیاط خلوت روسیه بود که باعث شد بزرگ‌ترین کشور جهان و یکی از نیرومندترین قدرت‌های هسته‌ای به آغوش چین برود. سومین مورد نیز گشودن بازار‌های امریکا به روی اجناس چینی بود که باعث غنی‌تر شدن و قدرت گرفتن رژیمی شد که تهدید‌های درازمدت آن علیه منافع و ارزش‌های امریکا به بزرگی تهدید‌های شوروی در جنگ سرد است.

سوالی که ذهن دولتمردان امریکایی را درگیر خود کرده این است که چگونه می‌توان در حالی که ضمن اجتناب از جنگ دو کشور که فاجعه‌ای برای بشریت خواهد بود، با چالش بزرگ چین کنار آمد؟ صبر، احتیاط و استقامت بهترین راه‌حل است، اما اولین نیاز کنار گذاشتن نظریه لیبرالیسم ایدئولوژیک است که می‌گوید، دیدگاه متعصبانه «تجارت آزاد» دیوید ریکاردو نسخه‌ای است که برای همه ملت‌ها و در همه اعصار قابل اجراست و اینکه نظریات جان لاک نیز می‌تواند در همه فرهنگ‌ها و کشور‌ها اجرا شود.

منبع: ریل کلیر پالیتیک

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: فرارو

کلیدواژه: چین کمونیسم دولت چین آمریکا قدرت های اقتصادی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۳۹۳۹۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ورود موج‌ های رگباری شدید به کشور از هفته آینده

کارشناس سازمان هواشناسی گفت: بارش‌های جدید در کشور تا روز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ادامه خواهد داشت، همچنین از روز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت یک سامانه بارشی جدید از غرب به کشور وارد خواهد شد.

به گزارش مهر، کبری رفیعی، کارشناس سازمان هواشناسی، گفت: برای امروز در نوار غربی کشور بارش‌ها به شکل رگبار ادامه خواهد داشت و در دامنه‌ها و ارتفاعات البرز، شرق و شمال شرق کشور بارش‌ها پراکنده خواهد بود و در مناطق مرکزی، جنوب و شرق کشور نیز بارش‌ها به شکل خفیف رخ خواهد داد.

این کارشناس هواشناسی ادامه داد: این بارش‌ها با شدت و ضعف تا روز یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ادامه خواهد داشت و در روز دوشنبه ۱۷ اردیبهشت سامانه بارشی جدید از غرب وارد کشور خواهد شد و نیمه غربی کشور را در بر خواهد گرفت.

وی همچنین خاطرنشان کرد: همچنین پیش‌بینی می‌شود فردا شنبه (۱۵ اردیبهشت) نیز آب‌های دریای خزر مواج و متلاطم باشد.

رفیعی با اشاره به بارش‌های شدید و صدور هشدار نارنجی هواشناسی نیز گفت: در پی تشدید فعالیت سامانه بارشی در کشور از روز شنبه (۱۵ اردیبهشت) تا روز دوشنبه (۱۷ اردیبهشت‌)، هشدار نارنجی هواشناسی صادر شده که رگبار باران، رعدوبرق، وزش باد شدید موقت، گردوخاک و بارش تگرگ در نقاط مستعد از جمله مخاطرات تشدید فعالیت این سامانه بارشی خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • مهم‌ترین اولویت مجلس آینده از نگاه لاهوتی
  • حیات یک کشور وابسته به معلمان است
  • تبلیغ گوشی موبایل در امریکا توسط دختران با حجاب | تصویر
  • پیش‌بینی هوا طی روزهای آینده/ تداوم بارش‌ها در این استان‌ها
  • هشدار وقوع سیل برای روزهای آینده
  • هشدار وقوع سیل برای روزهای آینده در بیش از ۱۵ استان کشور
  • پذیرش دانشجو در شعبه نجف دانشگاه تهران از سال تحصیلی آینده
  • بازارهای نوظهور جهان با سریع‌ترین رشد در دوره ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۹
  • آخرین وضعیت مناطق سیل‌زده/ آماده باش ستاد‌های بحران در ۲ روز آینده
  • ورود موج‌ های رگباری شدید به کشور از هفته آینده