یک استیضاح؛ چهار سناریو
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۰۹۵۸۴
وکس- متیو یگلسیاس؛ همزمان با افزایش تلاشهای مجلس نمایندگان آمریکا برای فراهم کردن زمینه استیضاح ترامپ و افشای اطلاعات جدید که هر روز در روزنامهها به چاپ میرسد، مردم عادی یک پرسش در ذهن دارند و آن اینکه در نهایت چه خواهد شد؟ بدون تردید کسی نمیداند پاسخ این پرسش چیست، اما چند سناریوی محتمل وجود دارد که از لحاظ قانونی و طبق قانون اساسی ممکن است رخ دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یک استیضاح؛ چهار سناریو
سناریوی اول این است که ترامپ استیضاح نشود. مجلس نمایندگان مشغول تحقیق است و هنوز به استیضاح ترامپ رای نداده است. در حال حاضر تمایل به استیضاح ترامپ وجود دارد؛ اما فعلا تحقیقات در این حوزه آغاز شده است و با آنکه بر تعداد هواداران استیضاح در بین مردم افزوده شده، اما هنوز اکثریت خواستار این امر نیستند. در نظرسنجیهای جدید ۵۴ درصد مردم درباره عملکرد ترامپ ابراز نارضایتی کردهاند. البته اگر در ادامه تحقیقات حقایق شوکآور فاش شود، ممکن است بر تعداد طرفداران استیضاح ترامپ افزوده شود.
سناریوی دوم، وادار شدن ترامپ به کنارهگیری از قدرت است. ریچارد نیکسون تنها رئیسجمهوری آمریکا بود که نه به علت مرگ، بلکه به علت یک رسوایی از قدرت کنار رفت. البته او از سوی مجلس نمایندگان استیضاح نشد، بلکه یک هیات از اعضای جمهوریخواه کنگره به کاخ سفید رفتند و به نیکسون گفتند دیگر کنگره از او حمایت نمیکند. نیکسون نیز با درک شرایط ترجیح داد استعفا دهد. او یک سیاستمدار باتجربه و وفادار به حزب جمهوریخواه و آمریکا بود که برای منافع بلندمدت حزب و آمریکا اولویت قائل بود. اما اصلا نمیتوان مطمئن بود، ترامپ چنین دیدگاههایی داشته باشد، در نتیجه بعید است، او تحت تاثیر عواملی نظیر آنچه برای نیکسون مهم بود استعفا دهد. اما اگر تحقیقات ادامه یابد و واقعیتهای جدید و شوکآور درباره اقدامات ترامپ برملا شود، احتمال این اقدام از سوی او وجود دارد.
سومین سناریو، بروز شکاف در حزب جمهوریخواه و کنار گذاشته شدن ترامپ است. در صورتی که تحقیقات درباره رسوایی اوکراین و رسواییهای احتمالی دیگر که ممکن است در آینده فاش شود، سبب تغییر دیدگاه جمهوریخواهان و چنددستگی در بین آنها شود، احتمال تحقق این سناریو زیاد است. برای مثال اگر آشکار شود که ترامپ با رهبران دیگر کشورها صحبتهایی کرده که از لحاظ قانونی جرم تلقی میشود، شرایط به زمستان سال ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ باز خواهد گشت. در آن زمان ترامپ در بین رایدهندگان جمهوریخواه محبوبیت داشت، اما میزان حمایتها زیاد نبود. بسیاری از شخصیتهای جمهوریخواه که اکنون جزو طرفداران ترامپ هستند در آن زمان منتقد او بودند. در این سناریو ترامپ طرفدارانی خواهد داشت، اما جایگاه خود را در بین جمهوریخواهان از دست میدهد و از قدرت کنار گذاشته میشود. احتمال تحقق این سناریو زیاد نیست، زیرا با آن که ترامپ اقداماتی انجام داده که جمهوریخواهان به آن انتقاد دارند، اما به وعدههای خود به آنها عمل کرده و مادام که این وضعیت ادامه پیدا کند آنها چنین رفتاری با ترامپ نخواهند کرد. شاید ترامپ به این نتیجه برسد که استعفا دهد و در انتخابات آینده بار دیگر نامزد شود. اما اگر مجلس سنا به این نتیجه برسد که او شایستگی ریاستجمهوری بر آمریکا را ندارد، طبق قانون اساسی میتواند از نامزد شدن او جلوگیری کند.
چهارمین سناریو برکناری ترامپ و مایک پنس است. در ادامه تحقیقات این احتمال وجود دارد که مشخص شود مایک پنس به شکلی در رسوایی اوکراین دخالت و مشارکت داشته است. در این حالت ممکن است سنا او را نیز مانند ترامپ کنار بگذارد. در این حالت احتمال به ریاستجمهوری رسیدن نانسی پلوسی وجود دارد. وقتی یک رئیسجمهوری قبل از پایان دوره ریاستجمهوریاش از قدرت خارج میشود معاون او جانشین وی میشود، اما طبق قانون اساسی اگر هر دو نفر از سمت خود کنار گذاشته شوند، اولویت ایفای نقش رئیسجمهوری تا زمان برگزاری انتخابات با رئیس مجلس نمایندگان است. پس از او به ترتیب رئیس اکثریت سنا، وزیر خارجه و دیگر اعضای دولت در این سمت قرار میگیرند. اما مشکل رئیسجمهور شدن پمپئو این است که او از پیش درگیر پرونده اوکراین است و احتمال انتخاب وی بهعنوان رئیسجمهوری کم است. این احتمال وجود دارد که وزیر دارایی بهعنوان رئیسجمهور انتخاب شود. تاکنون واکنش ترامپ به پیشرفت روند تحقیقات چندان عاقلانه نبوده است. او به اتهامزنی و توهین اقدام و مخالفان را به خیانت و توطئه متهم کرده است. سرنوشت ترامپ به بسیاری از عوامل از جمله میزان افشاگریها، واکنش ترامپ، بزرگ بودن رسواییهای احتمالی، تصمیم جمهوریخواهان مجلس سنا و دیدگاه عمومی درباره ترامپ وابسته است.
منبع: دنیای اقتصادمنبع: فرارو
کلیدواژه: دونالد ترامپ استیضاح ترامپ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۰۹۵۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشتپرده توافق اخیر ارمنستان و آذربایجان/ چرا پوتین و اردوغان مخالفند؟
مهسا مژدهی: الهام علیاف میگوید آذربایجان و ارمنستان ممکن است بتوانند تا ماه نوامبر به توافق صلح با یکدیگر دست پیدا کنند. او البته توضیح داده که جزئیات چنین توافقی هنوز مورد بحث قرار نگرفته است. سهشنبه هفته گذشته ارمنستان و اذربایجان بر سر واگذاری چهار روستا به توافق رسیدند. در واقع ارمنستان تصمیم گرفته تا چهار روستای مرزی که در زمان اتحاد جماهیر شوروی بخشی از آذربایجان بودند را بار دیگر به این کشور بدهد. آنها برای اینکار به نقشههای دوران شوروی سرک کشیدهاند و تکلیف چهار روستا یا بهعبارت دیگر شهرک متروکه را روشن کردهاند. حالا آنها آماده هستند تا حدود مرزی جدید خود را تعیین کنند. خود تعیین مرز هم البته با خط و نشانهای دو طرفه همراه است و ارمنستان را کمی نگران کرده. بر اساس اعلام باکو گروههای کارشناسی با روشن کردن مختصات جغرافیایی بر اساس مطالعات مرزی در حال انجام کار هستند. ارمنستان تاکید کرده که انتقال هر بخشی از خاک این کشور به باکو از اساس مردود است. در داخل ارمنستان تظاهراتهایی علیه تعیین مرز از سوی آذربایجان شکل گرفته. چهار شهرک متروکه که قرار است به آذربایجان بازگردانده شوند شامل اسکیبارای پایین، باغانیس ایروم، خئیرملی و گزلیجلی میشود که در دهه ۱۹۹۰ توسط نیروهای ارمنی تصرف شد. ساکنان قدیمی که اهالی آذربایجان بودند در آن تاریخ، خانههایشان را در شهرکها رها کرده و از منطقه گریختند.
طبق بیانیهای که وزارتخارجه ارمنستان منتشر کرده، این واگذاری در عمل شامل دو و نیم روستا میشود، زیرا جمهوری آذربایجان پیشتر تا حدودی روستاهای دیگر را تحت کنترل درآورده بود و عملا ارمنستان بر آنها حاکمیت خاصی نداشته است. این روستاها از آن نظر اهمیت دارند که به بزرگراه اصلی ارمنستان متصل میشدند که به سمت مرز با گرجستان میرود. این مسیر برای ارمنستان اهمیت تجاری دارد. جمهوری آذربایجان بازگشت روستاها را بهعنوان پیششرط توافق صلح مطرح کرده بود.
در خبرآنلاین با محسن پاکآیین سفیر پیشین ایران در آذربایجان در خصوص توافق میان آذربایجان و ارمنستان به گفتگو نشستهایم:
ارمنستان حاضر شده تا چهار روستای خود را بر اساس اسناد دوران شوروی به آذربایجان واگذار کند. سابقه درگیریهای بین دو کشور بیش از ۳۰ سال است. آیا تصمیمی که از سوی ارمنستان و آذربایجان گرفته شده؛ میتواند به استقرار صلح بین دو کشور منجر شود؟
بعد از اینکه طرفین یعنی آذربایجان و ارمنستان تمامیت ارضی یکدیگر را پذیرفتند و ارمنستان از حفظ قرهباغ صرفهنظر کرد و قرهباغ به جمهوریآذربایجان بازگشت و همچنین جمهوریآذربایجان هم از ادعای تاریخی خود را مبنی بر استان سیونیک صرفهنظر کرد و تمامیت ارضی ارمنستان را به رسمیت شمرد، این دو کشور به دنبال آن هستند تا مشکلات مرزی را حل کنند. یک کمیسیون مشترک مرزی نیز ایجاد شده است. در دوره حدود بیش از ۲۵ سالی که دو طرف با یکدیگر درگیر بودند و بخشی از اراضی جمهوری آذربایجان در اشغال ارمنستان بود، بهطور طبیعی برخی از ارمنیها به روستاهای مجاور مهاجرت کرده بودند. الان که مساله تمامیت ارضی مطرح شده، جمهوری آذربایجان این ادعا را مطرح کرد که این چهار روستا در نزدیکی مرز گرجستان و شمال آذربایجان واقع شده، در تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان، بر اساس اسناد بینالمللی و منطقهای قرار گرفتهاند. ارمنستان موضوع را پذیرفت و چهار روستا به آذربایجان برگشت و این نوع تعاملات به استقرار صلح و پایداری صلح بین آذربایجان و ارمنستان کمک میکند. باید از این قبیل اقدامات که با حسننیت طرفیت انجام میشود استقبال کرد.
باکو: ارمنستان تعیین مرز با آذربایجان را آغاز کرد
واکنش ایران به توافق باکو و ایروان
ما استقبال ایران را در خصوص توافق بین باکو و ایروان شاهد هستیم. اما بهنظر میرسد برخی از کشورهای دیگر منطقه، رویکرد متفاوتی به ماجرا داشته باشند. روسیه و ترکیه بهعنوان دو بازیگر در این منطقه چه مواضعی دارند؟ آیا آنها منافع خود را در ایجاد توافق و آرامش بین آذربایجان و ارمنستان میبینند؟
برخی از کشورها اصولا از اینکه صلح بین آذربایجان و ارمنستان ایجاد و تثبیت شود ناراضی هستند. ترکیه قصد داشت از مسیر استان سیونیک ارمنستان که به زنگزور موسوم شده به باکو برساند. این مسیر ترانزیتی است و به جمهوری آذربایجان فشار میآورد و از باکو میخواست تا سعی کند دالان زنگزور از طریق نظامی باز شود. حالا که طرفین یعنی آذربایجان و ارمنستان تمامیت ارضی متقابل را پذیرفتهاند، عملا اشغال زنگزور از دستور کار آذربایجان خارج شده و ترکیه از این مساله راضی نیست و از استقرار صلح بین دو کشور استقبال نمیکند. حتی اگر استقبالی بهطور اعلامی داشته باشد، به طور اعمالی اگر امکان پیدا کند، در مسیر استقرار صلح اخلال ایجاد میکند.
روسیه مدتها بود که در قفقاز حضور نظامی نداشت. اما به دلیل جنگ دومی که بین ارمنستان و آذربایجان رخ داد و به توافق مسکو منتهی شد، در منطقه قفقاز حضور نظامی پیدا کرد. با توجه به استقرار صلح دیگر نیازی به حضور نیروهای روسی نیست و آذربایجان هم از نیروهای روس خواسته تا از قرهباغ خارج شوند. از این بابت روسها هم نمیتوانند از صلح راضی باشند.
از طرف دیگر کشورهای فرا منطقهای مثل آمریکا و فرانسه هم جزو ناراضیها هستند. این دو کشور به دنبال انزوای روسیه هستند و تمایل دارند تا بهنحوی با ارمنستان ارتباط نزدیک داشته باشند. بهخصوص فرانسه قصد سلاح به ارمنستان را دارد که بهمعنی آن است که این کشور برای یک جنگ دیگر آماده شود. البته ارمنیها خیلی استقبال نمیکنند. اقدامات تحریک آمیز فرانسه ادامه دارد و برخورد آذربایجان را هم باعث شده. کشورهای غربی قصد دارند تا برای انزوا و کاهش تاثیر روسیه در قفقاز از مسیر ارمنستان وارد منطقه شوند. ارمنیها هم این موضوع را متوجه شدهاند و میشود اگر صلح بین ارمنستان و آذربایجان ایجاد نمیشد موقعیت بهتری برای حضور غربیها ایجاد میشد که فعلا این امر میسر نشده است.
از طرف دیگر رژیم صهیونیستی است که یکی از فروشندههای اصلی سلاح به آذربایجان است هم جزو ناراضیان اصلی این قاعده است چرا که در صورت صلح فروش سلاح به آذربایجان کاهش پیدا میکند. علیرغم نارضایتیهایی که وجود دارد؛ شواهد نشان میدهد که ارمنستان و آذربایجان مصمم هستند تا مسیر صلح را دنبال کنند و این یک مسیر عاقلانه است. چرا که دو کشور در مسیر توسعه اقتصادی هستند و صلح به آنها کمک خواهد کرد که این اتفاق بیفتد. ایران هم خواهان صلح در منطقه به ویژه قفقاز است و سعی دارد تا دو کشور مسیر همکاری را طی کند. نشستی که در تهران با عنوان ۳+۳ برگزار شد هم بر این موضوع تاکید داشت. قرار بود این نشست در ترکیه هم برگزار شود و امیدواریم ترکیه هم به کشورهایی که همکاری و صلح را به جنگ ترجیح میدهند بپیوندد.
با وجود اینکه چهار روستا قرار است به اذربایجان سپرده شوند، اختلاف مرزی بر سر روستاهای دیگر هنوز وجود دارد. آیا این به معنای آن است که صلح فراگیری رخ نخواهد داد و باید منتظر تنشها و اختلافهای مرزی میان اذربایجان و ارمنستان باشیم؟
بین دو کشور که سالیان دراز با هم در جنگ بودهاند به طور طبیعی اختلاف مرزی وجود دارد و سالیان درازی طول میکشد تا حل شود. باید مذاکره رخ دهد و صحبت شود و بر اساس اسناد و منافع طرفین در نهایت میتواند گفتگوها به نتیجه برسد. اینکه انتظار داشته باشیم در مدت کوتاهی حل شود، من بعید میدانم. ممکن است در مدتی که دو کشور درحال مذاکره بر سر مرزها هستند، درگیریهای مرزی هم رخ بدهد. اما اینها به معنی ایجاد یک جنگ فراگیر میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان نخواهد بود. چنانچه درگیری مرزی دیگری اتفاق بیفتد یا اختلافات تشدید شود، کمیسیونهای مرزی دو کشور فعال میشود و سعی خواهند کرد مشکل را حل کنند. من پیشبینی جنگ جدید فراگیری بین آذربایجان و ارمنستان را ندارم و مسیر را مسیر صلح میدانم. معتقدم کشورهای منطقه و حتی کشورهای ناراضی باید تلاش کنند تا صلح اتفاق افتاده و تقویت شود. اگر چنین اتفاقی بیفتد؛ تاثیر کشورهای فرامنطقهای در قفقاز کمتر شده و به نفع همه کشورهای منطقه بهویژه کشورهای عضو ۳+۳ خواهد بود.
311312
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899326