حضور نفوذی‌ها را حس نمی‌کنید؟
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۲۶۹۵۷
1- «هر گاه شیرازه تنظیم‌های اجتماعی از هم فرو بپاشد (کشوری دچار هرج و مرج شود) نفوذ نظارت‌کننده جامعه بر گرایش‌های فردی، کارایی خود را از دست خواهد داد و افراد جامعه به حال خود رها خواهند شد.» (حاکمیت سیاسی و قانون کنترل خود را روی مردم از دست داده و مردم کارهایی را که قبلا دوست داشتند انجام بدهند اما با موانع قانونی، عرفی و اجتماعی مواجه بودند، انجام می‌دهند) چنین وضعی را بی‌هنجاری (Anomie) می‌نامند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
2- بیایید این نکته را از زاویه‌ای دیگر بررسی کنیم. در بطن فرمول بالا این مفهوم نهفته که، برای از هم پاشیدن یک «نظم» و ایجاد «هرج و مرج» و «بی‌هنجاری»، کافی است آن نقطه‌ای را هدف قرار داد که ستون و نظارت‌کننده بر یک نهاد، گروه یا مثلا جمع است. به عنوان مثال در نهاد مهمی مثل «خانواده»، اگر به جایگاه حساس و تنظیم‌کننده «زن» یا «مرد» (پدر یا مادر) حمله شود، به قول «دورکیم»، شیرازه اجتماع (اینجا خانواده) از هم فرو می‌پاشد! نحوه حمله نیز به‌اشکال گوناگون می‌تواند رخ دهد. مثلا به زن القاء کرد، «مادر» بودن کسرِ شأنِ اوست و جایگاه زن بالاتر از این حرف‌هاست. جایگاه بالای زن را هم نه مثلا در تربیت فرزند که صرفا و صرفا، به آزاد بودن در داشتن حجاب (بخوانید بی‌حجابی)، رفتن به استادیوم و کنسرت و... تقلیل داد. یا مثلا ازدواج در سنین هجده- نوزده ساله را عامل اصلی طلاق جا زد، بدون اینکه افزایش سن ازدواج تا 40 سالگی، پیر شدن جمعیت و افزایش فساد، افسردگی، تنهایی و هزاران معضل دیگری که فروپاشی خانواده یکی از آنهاست را، به روی مبارک خود آورد!
3- وجود نظم، قانون و هنجار فقط در خانواده یا جامعه نیست که لازم و ضروری است. وجود چنین فضایی در فضای مجازی و رسانه‌ها نیز «حیاتی» است، چرا که امروز شبکه‌های اجتماعی و اینترنت به خصوصی‌ترین و غیر قابل دسترس‌ترین محیط‌های زندگی بشر ورود کرده و زندگی به شکلی، بدون آن تقریبا غیرممکن شده است. لذا برای جلوگیری از معضلات ناشی از «هرج و مرج»، این فضا نیز نیاز به سروسامان دارد. کافی است سری به قوانین سختگیرانه برخی از این کشورهای غربی بزنید تا ببینید چگونه این فضا را سروسامان می‌دهند و با متخلفین برخورد می‌نمایند. مثلا فرانسه، یکی از شدیدترین نظارت‌های حاکمیتی بر فضای سایبری را دارد. طبق قانون‌های «هادویی» و «لوپسی» مصوب سال ۲۰۰۹، کاربران ناقض قوانین شبکه، از دسترسی به آن محروم می‌شوند و علاوه بر فهرست بلندی از تارنماهای غیراخلاقی یا ایدئولوژیک که مسدود شده‌اند، مردم حتی اجازه جست‌وجوی برخی عبارات را در اینترنت ندارند! اینترنت مدارس شبکه‌های اجتماعی محدود شده و این روزها نیز به دنبال تصویب قوانین تازه‌ای هستند برای تنبیه سخت کسانی که در رسانه‌های اجتماعی «اخبار جعلی و دروغ» منتشر می‌کنند.
4- در بحث «جامعه‌شناسی انحرافات» اصطلاحی هست با عنوان «کجروی»، و «کجرو» کسی است که تلاش می‌کند، از قوانین و هنجارها عدول کرده و از فضای گِل‌آلودِ «هرج و مرج»، ماهی بگیرد. اصلا گروهی از این کجروها در فضای هرج و مرج و «کنترل‌نشده» است که، رشد می‌یابند، قدرت می‌گیرند و امکان عرض‌اندام پیدا کرده و بعضا حتی به جان و مال و ناموس مردم تعدی می‌کنند. این هم گفته می‌شود که، همیشه و در هر جامعه‌ای، عده‌ای هستند که پتانسیل کجروی دارند و فقط مترصد فرصت(بروز هرج و مرج و...) هستند تا مرتکب تخلف شوند. برخی حتی اصلا نیازی به مهیا شدن شرایط برای تخلف هم نمی‌بینند! این تخلفات از پیوستن به گروه‌های جنایتکار (خرده‌فرهنگ جنایتکار) هست تا گوشه‌گیر شدن و پناه بردن به مصرف مواد مخدر(خرده‌فرهنگ کناره‌گیری). روانشناسان می‌گویند، جملات رکیک روی دربِ دستشویی‌های بین‌راهی را غالبا بخشی از همین «کجرو»ها می‌نویسند تا فضای ملتهب، افسارگسیخته و ساختارشکن درون خود را که به دلیل حاکمیت قانون، عرف و...، امکان بروز آن را ندارند، به این شکل بیرون بریزند. کجروها همه جا و مهیای هر کاری هستند؛ هم در فضای واقعی و هم در فضای مجازی. اینها یعنی.... اگر عده‌ای عمدا یا سهوا، به بروز فضایی دامن بزنند که نتیجه آن «هرج و مرج» و «بی درو پیکری» است و اسم آن را هم بگذارند «آزادی» (مثل آنچه امروز در فضای مجازی کشورمان حاکم کرده‌اند)، این پتانسیل‌ها فعال می‌شوند (که تا حدودی شده‌اند) و کجروهای سیاسی و غیرسیاسی، به دین، اعتقادات، ارزش‌ها، خانواده، اقتصاد، ناموس و... رحم نمی‌کنند و چنان حمله می‌کنند که... قیمت دلار در مدت کوتاهی از 3200 تومان تا مرز 20 هزار تومان برسد، دختر مدرسه‌ای مورد تعدی قرار گرفته و باردار شود، نوجوان 17 سالهای که، با شبکه‌های بی در و پیکر مجازی مسخ شده، کودک 6 ساله و مظلوم افغانستانی را پس از تجاوز، به قتل برساند، لردگان یک‌شبه به آشوب کشیده شود و...
5- چهار اتفاق با اهداف تقریبا مشابه، با کمی بالا و پایین طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته در چهار نقطه از جهان رخ داده که در همه آنها عده‌ای تلاش کرده‌اند، آن «شیرازه تنظیم» را از هم فروپاشیده و ایجاد «هرج و مرج» کنند: ونزوئلا، چین (هنگ کنگ)، عراق، و ایران (لردگان). در برخی از این کشورها تقریبا موفق شده و هرج و مرج را بر کشور حاکم کرده‌اند، مثل ونزوئلا و چین و در دو کشور دیگر بنا به دلایل متعدد مثل «هوشیاری مردم» شکست خورده‌اند. در هر چهار مورد، نقش شبکه‌های مجازی در مدیریت آشوب‌ها، غیر قابل انکار است و مدیریت و تلاش برای تحریک و تحمیق از خارج (آمریکا یا اسرائیل) صورت گرفته است. حضور «نفوذی‌ها» نیز در همه این کشورها موضوعی اثبات شده است. به عنوان نمونه، در عراق «التمیمی» مهره موساد با لباس روحانیت، لباس رزم و... شناسایی شد. او از جمله افرادی است که مدیریت توییتری آشوب‌ها این کشور را هم بر عهده داشت. در هنگ کنگ تصاویر دیپلمات‌های آمریکایی میان رهبران شورشیان منتشر شد، در ونزوئلا «گوایدو» رهبر شورشیان مامور سیا از آب درآمد (ویکی لیکس) و در ایران (لردگان) نیز برخی عوامل ضدانقلابِ خارج‌نشین دستگیر شدند.
اگر تا 120 سال پیش، معضلات اجتماعی، جنگ، فقر، فساد یا حتی رفاه اقتصادیِ بالا، جامعه‌ای را با خطر «بی‌هنجاری» و «هرج و مرج» مواجه می‌ساخت، در قرن 21 و شبکه‌های اجتماعی، «فضای مجازی رها شده» و برخی کجروهای سیاسی، همین کار را می‌کنند! شاید با این تفاوت که، در عصر حاضر گاهی فقر، معضلات اقتصادی و سیاسی خود، «عامل» نیستند، بلکه تنها یک «بهانه»اند، آن هم نه برای حل معضل که، برای دامن زدن به آن و شروع یک هرج و مرج تمام‌عیار و جنگ داخلی و در نهایت... تبدیل شدن آن کشور هدف، به یک لیبی، افغانستان، سوریه یا عربستانی تحقیر و دوشیده شده! عراق را نگاه کنید! در این کشور «راهپیمایی» علیه مشکلات اقتصادی و فساد یک «بهانه» شد برای «شورش» علیه دولت عراق، حشدالشعبی و ایران. در هنگ کنگ (با آن رفاه اقتصادی بالا) یک قانون درباره استرداد مجرمین «بهانه» شد برای شورش تجزیه‌طلبان جهت رفتن زیر بیرق انگلیس. همین طور مبتلا شدن عده‌ای به ویروس ایدز در لردگان و مشکل اقتصادی در ونزوئلا همه بهانه‌هایی بودند برای آشوب و...
6- جامعه‌شناسان می‌گویند، برای جلوگیری از وقوع هرج و مرج و تحقق «نظم اجتماعی» ابزارهایی لازم است و «کنترل اجتماعی» (Social Control) و «جامعه‌پذیری» (Sociability) از جمله مهم‌ترینِ این ابزارها هستند. در «جامعه‌پذیری» معیارهای «آن» جامعه به افراد آموزش داده می‌شود، سپس جامعه از طریق «کنترل اجتماعی»، نظارت دائمی بر رفتار افراد را برقرار می‌کند تا مردم مطابق با معیارهای آن جامعه رفتار نمایند. بدین شکل نیازها برآورده و از لطمه خوردن به فرهنگ‌ها، ارزش‌ها و باورها جلوگیری می‌شود و چنانچه فردی از این هنجارها تخطی کرد، با ابزارهای تنبیهی که پیش‌بینی شده (پلیس، دستگاه قضائی، زندان، جریمه و...) رفتار فرد اصلاح می‌شود. اگر دقت کنید خواهید دید، یکی از کار ویژه‌های عاملان «فضاهای بی‌درو پیکر» مجازی و غیرمجازی، دقیقا حمله به همین ابزارهای «کنترل اجتماعی» و «جامعه‌پذیری» داخلی (پلیس، دستگاه قضائی، فرهنگ، دین، آموزش و...) است!
7- بیایید یک جمعبندی بکنیم. حمله به ابزارها، ارزش‌ها و هنجارهای بومی از طریق تلاش برای ایجاد هرج و مرج (در فضای مجازی و غیرمجازی) در کنار تلاش برای جایگزین کردن آن با ابزارها و ارزش‌ها و هنجارهای غربی (سند 2030، حجاب اختیاری و اجباری، حضور زنان در استادیوم و...) که تاریخ مصرف بعضی از آنها حتی در خود غرب هم تمام شده! کاری است که این عده می‌کنند. این تلاش‌ها نه علمی، نه عقلانی، نه شرعی و نه قانونی است اما تا دلتان بخواهد مشکوک است! ممکن است پرسیده شود علت این تلاش‌ها چیست؟ این سؤال پاسخ‌های متعددی می‌تواند داشته باشد که ما اینجا فقط به یک مورد اشاره کرده و می‌گذریم. وقتی اول با کارهای غیرکارشناسی و صرفا تقلیدی، نان مردم را آجر می‌کنند، سپس با «هرج و مرج» حاکم بر شبکه‌های مجازی، ذهن مهیای او را مسخ و قدرت تعقل صحیح را می‌گیرند و جامعه را «سرگرم» و به سمت شرایط «قورباغه آب‌پز» هدایت می‌کنند تا آب که به مرز جوش رسید بگویند، «چاره‌ای نداریم برویم و تسلیم شویم»، یا غرب‌زده‌های ساده‌لوح‌اند، یا نفوذی‌اند، یا دورو‌برشان پر از نفوذی است، و... شما حضور نفوذی‌ها را حس نمی‌کنید؟
جعفر بلوری
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: نظم اجتماعی زنان در استادیوم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۲۶۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ربیعی: تعطیلی شنبه توطئه نیست
دکتر علی ربیعی با بیان اینکه وقتی هر پدیده‌ای را محدود می‌کنیم و در جایی را می‌بندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان می‌بینیم اهدافمان محقق نمی‌شود، تداوم سیاست‌ها چیست؟ گفت: هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجش‌ها نشان نمی‌دهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده می‌کنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیت‌ها و اختلال‌ها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکه‌های مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم می‌گیرید! این هم از آن تناقض‌ها است!
به گزارش جماران، دکتر علی ربیعی، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی که در نشست «بررسی تاثیر سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی در رشد و توسعه اقتصادی در فضای فناوری اطلاعات» که از سوی گروه علمی تخصصی اقتصاد رسانه «انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات» برگزار شده بود، سخن می‌گفت، با بیان اینکه متاسفانه از روز اولی که اینترنت در کشور ما آمد، دائما به دنبال آسیب شناسی بودیم و بحث‌های اندکی به مساله فرصت‌های نهفته در آن پرداختند، گفت: این نگاه عمدتا ناشی از سطح فردی و بررسی تاثیر آن بر رفتار‌های فردی بوده و از روز اول با نگاه آسیب شناسانه به سمت آن رفتیم و تنها حوزه‌ای که برای ما اهمیت داشته، رفتار‌های فردی بوده است. در واقع با مشاهده رفتار‌هایی که خلاف سنت‌ها و ارزش‌های مالوف ما بوده، نوعی احساس خطر ایجاد شده است.
دوران دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دوران‌های بسیار تلخ فضای مجازی بودوی با بیان اینکه در سطح بعد باید آیین نامه‌ها و سیاست گذاری‌ها را بررسی کرد، توضیح داد: برای نمونه، قانون مجلس و آیین نامه‌هایی که قوه قضائیه مطرح می‌کند به این مسائل می‌پردازند و دوره دو رئیس قبلی قوه قضائیه، یکی از دوران‌های بسیار تلخ فضای مجازی بود و بیشترین فشار‌ها بر گسترش فضای مجازی در این دوران‌ها سامان گرفته بود.
ربیعی با تاکید بر ضرورت توجه به فلسفه حکمرانی فضای مجازی و حوزه تکنولوژی‌های اطلاعاتی و ارتباطی، گفت: فهم این سطح به ما کمک می‌کند که دریابیم چه اتفاقی در حوزه سیاست گذاری‌ها و همچنین رابطه مردم با فضای مجازی و تکنولوژی اطلاعاتی می‌افتد. درک این سطح به ما برای فهم علل اتفاقات کمک می‌کند. به تعبیری باید بررسی کرد عوامل و عناصر اصلی فلسفه حکمرانی دیجیتال و تکنولوژی‌های ارتباطی، چه عواملی هستند.
وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: میان رویکرد‌ها و استراتژی‌های فلسفه ساز حکمرانی کشور، میان استراتژی بقا و توسعه گرفتار شده ایم. این وضعیت کنش‌ها و سیاست‌های ما را تحلیل می‌کند. از دهه ۷۰ این بحث بود که آیا می‌خواهیم خودمان را کماکان بسط دهیم به سطح جهان را قدرت خود را حفظ کنیم، آن زمان جمعبندی شد که ما هم توسعه و هم بقا می‌خواهیم. اما متاسفانه در روندی که طی شد، فلسفه بقا بر فلسفه توسعه کشور چربیده است.
از ساحت تکنولوژی‌های ارتباطی امنیت زدایی کنیموی توضیح داد: وقتی فلسفه حکمرانی ما بقا است، تمام تکنولوژی‌ها بر اساس آن سنجیده می‌شود. استارتاپ‌ها را این گونه ارزیابی می‌کنند. نسبت مردم با فضای مجازی، در همین ارتباط سنجیده می‌شود. ما باید این نکته را درک کنیم؛ می‌توانستیم درباره تکنولوژی‌های اطلاعاتی و فضای مجازی بحث اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و امنیتی کنیم، اما استراتژی بقا ما را به سمتی برده است که سیاست‌های امنیتی بر سایر سیاست‌ها در امر فضای مجازی چربیده و این گرفتاری اصلی ما است.
باید از ساحت تکنولوژی‌های ارتباطی امنیت زدایی کنیم. وقتی نگاه و فلسفه این گونه جلو می‌رود، به رغم هر اسمی که بر توسعه می‌گذاریم، تحمل الزامات و نتایجش را نداریم و بنابراین عملا به جایی نمی‌رسیم؛ چرا که فلسفه بقا حاکم است.
ربیعی با بیان اینکه بنیان‌های نظری و فلسفه وجودی حکمرانی ما گسترش پهنای باند اینترنت را بر نمی‌تابد، خاطرنشان کرد: حکمرانی ما می‌گوید پهنای باند را می‌خواهم، اما نه می‌تواند الزامات آن را رعایت کند و نه از نتایجش خوشش می‌آید؛ بنابراین پهنای باند ما عملا دچار مشکل می‌شود. آثار توسعه در فضای مجازی متاثر از این دیدگاه است و با جزمیتی که وجود دارد، شرکت‌های استارتاپی ما تهدید محسوب می‌شوند.
در حالی که اگر همه جهان بگویند هوش مصنوعی، آینده اقتصاد جهان و ثروت جهان تعداد مشاغل ما در خدمات شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی است، چون آن نگاه می‌ترسد، استارتاپ به جای اینکه سکو و جهش توسعه و اقتصاد کشور باشد، جهش وابستگی کشور و جهش دیدگاه‌هایی که ارزش‌های نامالوف را دنبال می‌کنند تلقی می‌شود.
جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستادهوی با بیان اینکه جریان پرقدرتی سالهاست که مقابل حاکمیت تفکر توسعه و پیشرفت ایستاده و در عمل صرفا استراتژی «بقا» را دنبال می‌کند، تاکید کرد: عنصر اصلی تاثیرگذار بر سیاستگذاری این نکته است که ما دائما و ناچارا به فراز و نشیب و کشاکش و آیین نامه‌های مختلف می‌رسیم که متاثر از این عامل در حکمرانی است.
در این نشست که در دفتر روزنامه شرق برگزار شد، وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ارزیابی از فضای مناسب کار برای کارآفرینی در کشور، اظهارداشت: درباره اینکه چرا شکست خوردیم و کجا‌ها موفق بودند، بحث‌های زیادی می‌شود. در حالی که این مساله بسیار ساده است. از دوره ۷۶ تا ۸۴ را می‌توانیم بررسی کنیم، دوره ۹۲ تا ۹۷ هم بررسی کنیم.
نیازی به تحلیل و واکاوی‌های عمیق نداریم. این دو دوره که در آن سیاست‌ها جامع نگر هستند و روابط بین الملل درست است و جامعه مدنی نفس می‌کشد، درخشان‌ترین دوران اقتصادی همان دوران است. از ۹۴ تا روی کار آمدن ترامپ، شکوفاترین دوران استارتاپی در ایران را داشتیم، شرکت‌های دانش بنیان هم دوران خوبی داشتند.
اما اکنون با بازی با کلمات، بحث دانشگاه‌های «حکمت بنیان» را مطرح می‌کنند و روشن نیست که این شاخص چگونه می‌خواهد سنجیده شود.
با تعابیری مانند دانشگاه «حکمت بنیان»، دل خوش میکنندربیعی گفت: با این کلمات که فریبایی دارد، دل خوش می‌کنند و تحت پوشش آنها آسوده می‌خوابند و تصور می‌کنند این کلمات برای ما خوشبختی و سعادت می‌آورند!
وزیر پیشین تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: یک تفکر ما را نیازمند توسعه و پذیرفتن نتایج و الزامات آن می‌داند و معتقد است باید برای مدیریت نتایج آن برنامه ریزی درست کرد، اما ما، چون در این حوزه وارد نمی‌شویم، با بخش‌های سنتی وارد چالش نمی‌شویم و چالش ما با بخش‌هایی است که مرتبط با فضای ارتباطی مبتنی بر شبکه‌های اطلاعاتی است.
تعطیلی شنبه توطئه نیستربیعی با بیان این اعتقاد که بسیار تاکید کرده ایم که تغییر سبک زندگی که در خیابان می‌بینید، توطئه نیست، بلکه تغییر ارزش‌ها است، تصریح کرد: اینگلهارت هم مطالعه کرده و می‌گوید کل جوامع این تغییرات را دارند. در هر جامعه‌ای به شکلی است. تعطیلی جمعه و شنبه توطئه نیست بعد هم فضای مجازی را محل این توطئه تصور می‌کنند.
آنچه امروز می‌بینیم، نتیجه سیاست‌هایی است که خود ما اعمال کرده ایمبه گفته وی؛ تغییر ارزشی را می‌بینند، اما، چون علت یابی نمی‌توانند بکنند، آن را توطئه می‌دانند. در حالی که بخشی از تغییرات ارزشی، جهانی و طبیعی است. بخشی از آن هم حاکی از سیاست‌های خود ما است. آنچه که امروز می‌بینیم، نتیجه سیاست‌هایی است که خود ما اعمال کرده ایم.
ربیعی با بیان اینکه شرکت‌های استارتاپی زمینه ساز ایجاد نوعی پیوند‌های جهانی هستند که ما نه به الزامات آن تن می‌دهیم و نه نتایجش را می‌پذیریم، اظهارداشت: فضای شرکت‌های استارتاپی در میان ۸۰ میلیون نفر جمعیت تنگ است و فضای جهانی را می‌خواهد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه اقتصاد آینده، بدون اقتصاد دیجیتال، ناقص است، توضیح داد: بیشترین میزان اشتغال را ما در آینده در بخش خدمات مبتنی بر تکنولوژی اطلاعاتی داریم. هم ثروت ایجاد می‌کند و هم موتور حرکت سایر بخش‌ها می‌توانند رشد و توسعه یابند و هم میزان اشتغال را رشد می‌دهد و هر گونه کوتاهی در این زمینه رفتاری غیرامنیتی است که در واقع امنیت کشور و اشتغال و ثروت اندوزی کشور را به خطر می‌اندازد.
سخنگوی دولت پیشین ادامه داد: وقتی هر پدیده‌ای را محدود می‌کنیم و در جایی را می‌بندیم، چه هدفی داریم! وقتی با چشممان می‌بینیم اهدافمان محقق نمی‌شود، تداوم سیاست‌ها چیست؟ هدف بستن فضای مجازی چیست؟ مگر سنجش‌ها نشان نمی‌دهند که مردم تا چه میزان بالایی از فیلترشکن استفاده می‌کنند و نه از صداوسیمایی با این بودجه کلان! پس این محدودیت‌ها و اختلال‌ها چه خاصیتی دارند! همه تان هم که در شبکه‌های مجازی حضور دارید و تیک آبی و خاکستری هم می‌گیرید! این هم از آن تناقض‌ها است!
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد