جای خالی طرح مدیریت جامع پسماند در مازندران
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۳۳۴۹۹
به گزارش خبرنگار ایرنا، نبود طرح جامع مدیریت پسماند در استان مازندران باعث شده تا طرح‌های برای کاهش این معضل نیز به صورت جسته و گریخته و صرفا به جمع‌آوری و دفن مطرح باشد و عمده اصلی کار که حذف، کاهش و تفکیک زباله از سوی شهرداری‌ها به عنوان خط مقدم سر و سامان دادن به چالش زباله نادیده انگاشته شود و سالانه حدود ۵ تا ۱۰ درصد از درآمدهای شهری این استان که حدود بین یک هزار تا یک هزار و ۵۰۰ میلیارد ریال را شامل می شود صرف جمع آوری، حمل و دفن زباله شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگرچه از حدود یک دهه گذشته طرح هایی چون ساخت کارخانه کمپوست و در حجم بزرگ و مدرن تری نیز طرح ساخت نیروگاه زباله سوز در استان مازندران اجرایی شد، ولی این واحدها نیز یا همانند نیروگاه زباله سوز ساری و نوشهر نیمه کاره اند و یا همانند واحدهای کمپوست فعال در برخی شهرها چون بابل، بهشهر و تنکابن موفقیت چندانی برای رفع مشکل پسماند نداشتند.
حال روز ناخوش مدیریت پسماند با نبود طرح جامع
کارشناسان زیست محیطی در مازندران عامل اصلی قرارگیری معضل پسماند در صدر مشکلات اجتماعی و زیست محیطی این خطه شمال کشور را نداشتن طرح مدیریت پسماند می دانند که شامل حذف، تفکیک و یا کاهش مقدار پسماند در مبداء، بازیابی پسماندها و تصفیه پسماندها قبل از دفع پسماندها است.
این کارشناسان دلیل عدم تهیه طرح پسماند برای استان های شمالی کشور از جمله مازندران را با وجود در صدر بودن این معضل از دو دهه گذشته تاکنون قرار دادن مسوولیت صفر تا صد تهیه طرح مدیریت پسماند را بر دوش دولت ( وزارت کشور) می دانند و معتقدند: این دستورالعمل قانونی باعث شده تا شهرداری ها در شهرها فقط کارشان جمع آوری زباله باشد و تهیه طرح، ساخت واحدهای فراوری بر عهده دولت گذاشته شود و دولت ها نیز به دلیل مشکل مالی تاکنون توجه چندانی به این امر نداشتند.
حال ناخوش پسماند
دبیر کارگروه تشکل های زیست محیطی مازندران می گوید: معضل پسماند در این خطه شمال کشور مربوط به بیش از دو دهه گذشته است و با وجود وعده های ریز و درست تاکنون هیچ یک از این برنامه ها رنگ عملیاتی و اجرایی به خود نگرفته است.
داریوش عبادی درگفت و گو با خبرنگارایرنا گفت: متاسفانه عمده برنامه شهرداری های ما در حوزه پسماند به دلیل نبود طرح جامع مدیریت پسماند به جمع آوری، انتقال و دفن خلاصه شد و به دلیل عدم وجود قانون این نهاده ها الزام قانونی برای اجرایی کردن طرح های مکانیزه فراوری زباله نداشتند و صرفا مسوولیت اولیه را در این حوزه انجام دادند تا این که در سال های اخیر معضل پسماند به دلیل تنش اجتماعی و نبود مکان برای دفن، سرباز کرد.
وی اضافه کرد: به نظر می رسد در شرایط حاد فعلی باید تمام دستگاههای مرتبط از جمله شهرداری ها، محیط زیست، سازمان همیاری ، استانداری و حتی تشکل های زیست محیطی طرح های خود را برای به تصویب رساندن طرح جامع مدیریت پسماند مطابق با چشم انداز حداقل ۲۰ ساله به کار گیرند و علاوه بر آن طرح های فراوری چون ساخت کارخانه کمپوست و نیروگاه زباله سوز نیز هرچه سریعتر خاتمه یابد.
نبود طرح جامع مدیریت پسماند
دبیر کارگروه پسماند محیط زیست مازندران می گوید: این استان با وجود کمبود زمین، مسافر پذیری و قرارگیری بخش زیادی از گستره شهری در نوار ساحلی، طرح جامع مدیریت پسماند که بتواند علاوه بر پوشش تمام شهرها، انواع پسماندهای تولیدی استانی را نیز تحت پوشش دهد را در اختیار ندارد.
فرید فخار در گفت و گو با خبرنگار ایرنا گفت: تمام فعالیت هایی که تاکنون در راستای کاهش معضل پسماند در استان مازندران نیز اجرا شد به دلیل نبود مدیریت جامع و الزام آور بودن مصوبات آن برای دستگاههای متولی به صورت جست و گریخته اجرایی شد و علاوه بر آن به دلیل نبود آینده نگری در اجرای برخی برنامه ها از حالا طرح های نیمه بند نیز نیاز به بازنگری و اصلاح پیدا کرده که این کار نیز خود زمانبر است.
وی افزود: همچنین در مدیریت نیمه بند جامع پسماند در استان مازندران به معضل اجتماعی به عنوان یکی از مسایل اصلی و تاثیرگذار در اجرای این طرح ها نیز توجه نشده و این عدم آینده نگری باعث شد تا هم اکنون برخی از شهرهای ما برای دفع زباله و انتقال آن به شهر هدف با تنش اجتماعی مردم منطقه مواجه شوند.
فخار توضیح داد: به عنوان مثال در طرحی که از آن به عنوان مدیریت پسماند یاد می شود، مصوب شد که زباله برخی از شهرهای ساحلی به یکی از شهرهای اطراف انتقفال یابد که در ماههای اخیر، مردم این منطقه اجازه انتقال زباله این شهرها را به محل دفن زباله مصوب مدیریت پسماند نمی دهند و این در حالیست که باید ابتدا نسبت به این مشکل نیز آینده نگری می شد تا شهرهای فاقد محل دفن با مشکل مواجه نشوند.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر آن در طرح نیمه بند مدیریت پسماند، صرفا جمع آوری زباله های خانگی مورد توجه قرار گرفته و سایر زباله ها شامل صنعتی، کشاورزی و حتی پزشکی در این طرح دیده نشد و این در حالیست که عمده معضل زباله ای ما می توانند عفونی مرتبط با بیمارستان ها باشد.
دبیر کارگروه پسماند محیط زیست مازندران اظهارداشت : این در حالیست که این خطه شمال کشور برای رفع معضل پسماند نیازمند برنامه جامعی است که بتواند ضمن پوشش تمام شهرها، مسوولیت دستگاههای مرتبط و شهرداری ها را نسبت به طرح های فراوری مشخص می کرد.
وی طولانی شدن طرح فراوری زباله از جمله نیروگاه زباله سوز را ناشی از عدم مسوولیت پذیری دستگاهها از جمله شهرداری ها می داند و معتقد است: اگر مسوولیت پذیری به خصوص در شهرداری ها برای اجرایی شدن این واحدها وجود داشت، قطعا تاکنون باید این واحدها به بهره برداری می رسد و مشکل این شهرها از جمله نوشهر و ساری برطرف می شد.
فخار می گوید: شهرداری ساری سالانه ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ریال برای جمع آوری زباله و انتقال و دفن آن هزینه می کند، ولی هیچ اعتباری در چند سال گذشته برای ساخت نیروگاه زباله سوز هزینه نکرد و این کار باعث شد تا این واحد با تاخیر اجرا شود و هزینه چند برابری را به دولت تحمیل کند.
وی اضافه کرد : این در حالیست که اگر طرح جامع مدیریت پسماند در مازندران وجود داشت، قطعا وظایف دستگاهها مشخص می شد و دستگاههای نظارتی از جمله محیطزیست نیز به راحتی می توانستند بر عملکردشان نظارت داشته باشند و کم کاری ها نیز در جایی مورد رسیدگی قرار می گرفت و کار به سرانجام می رسید.
تدوین طرح جامع پسماند نیاز فوری و فوتی مازندران
این کارشناس پسماند محیط زیست مازندران می گوید : در حال حاضر محیط زیست به توصیه مدیریت ارشد استان مازندران به دنبال تهیه طرح جامع مدیریت پسماند به عنوان نیاز اصلی و فوری استان است و تاکنون چندین نشست را با سازمان مدیریت برای اصلاح و بازنگری طرح های قبلی و تدوین طرح جامع برگزار کرد که بتواند کل استان را راهبری کند.
فخار اظهار داشت : در شرایط فعلی که معضل زباله به چالش اصلی استان مازندران تبدیل شد، نباید زمان را از دست داد و باید تمام تلاش خود را برای راه اندازی طرح های فراوری دست اجرا انجام دهیم و علاوه بر آن گیر و گور واحدهای کمپوست در شهرهای تنکابن، قائمشهر، نوز، بابل و بهشهر را رفع کنیم.
وی اضافه کرد: علاوه بر آن باید از سطوح ملی نیز کارها را با پیگیری رو به جلو ببریم به گونه ای که کمبودهای مالی را جبران کنیم و تاکنون در این بخش از سوی استاندار مازندران انجام شده و توانست بخشی از مشکل مالی طرح های در دست اجرا تامین شود.
بار معضل پسماند بر دوش دولت
رئیس شورای اسلامی شهر ساری که زباله چالش اصلی پیشروی مدیریت شهری این شهر مرکز استان مازندران است و هم اکنون به دلیل عدم افتتاح نیروگاه زباله سوز این شهر پس از ۸ سال از تصویب بار اصلی مشکل پسماند را بر روی دوش دولت می داند و معتقد است که براساس قانون حتی انتخاب مکان دفن زباله شهرداری ها نیز برعهده شورای تامین استانداری های استان که زیرمجموعه دولت قرار دارند، است و شهرداری ها صرفا وظیفه جمع آوری را بر عهده دارند.
علیجان شمشیربند می گوید: همچنین طبق قانون، شهردارها نمی توانند اعتبار مدیریت شهری را برای ساخت نیروگاه زباله سوز و یا سایر طرح های مشابه هزینه کنند و اگر شهرداری بخواهد این کار را انجام دهد نیز با برخورد دستگاههای نظارتی مواجه خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: علاوه بر آن تدوین طرح جامع پسماند نیز بر عهده استانداری هاست و شهرداری ها از لحاظ قانونی هیچ مسولیتی در این قبال ندارند و با تدوین طرح جامع شهرداری ها موظفند تا وظایف خود را در این ارتباط انجام دهند.
تهیه طرح جامع پسماند خانگی
مدیرکل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری مازندران می گوید: براساس وظیفه دفتر امور شهری مدیریت و نظارت بر حوزه شهرداری ها را بر عهده دارد و در حوزه شهرداری ها که وظیفه آنها جمع آوری زباله های خانگی است، طرح جامع پسماند وجود دارد.
محمد محمدی تاکامی افزود: در این طرح وظایف شهرداری ها، محل دفن زباله ، پیگیری پروژه های فراوری زباله ها مشخص شد و ما نیز به عنوان دستگاه حاکمیتی و نظارتی بر عملکرد شهرداری ها در این حوزه نظارت داریم و در سال های اخیر نیز با تقسیم بندی شهرها به ۹ نقطه در حوزه پسماند و ساماندهی محل دفن زباله ها به درستی پیگیری شد.
وی خاطرنشان کرد: برای سایر پسماندها شامل کشاورزی، زباله های عفونی بیمارستانی و صنعتی محیط زیست استان مسوولیت اصلی را بر عهده دارد و دفتر شهری استانداری طبق قانون مسولیتی در این زمینه ندارد.
معاون عمرانی استاندار مازندران که مسوولیت کارگروه پسماند استان را نیز بر عهده دارد اردیبهشت ماه سال جاری در نخستین نشست این کارگروه مشکل اصلی پسمانددر این استان را نبود مدیریت جامع پسماند اعلام کرد.
مهدی رازجویان محیط زیست مازندران را به عنوان دبیرکارگروه پسماند استان موظف کرد تا با همکاری دستگاههای مرتبط نسبت به تدوین طرح جامع مدیریت پسماند استان اقدام کند که طبق اظهارنظر محیط زیست این طرح همچنان در مرحله پیگیری است و تا به سرانجام رسیدن همچنان باید صبور بود.
روزانه در مازندران سه هزار تن زباله تولید می شود که حجم این زباله در روزهای تعطیل به خصوص تابستان به دلیل ورود گردشگران از اقصی نقاط کشور به این خطه شمال کشور به ۵ تا ۶ هزار تن در روز می رسد.
۶۹۸۲/۱۸۹۹
منبع: ایرنا
کلیدواژه: محیط زیست مازندران دفع زباله
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۳۳۴۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راهکارهای اقتصاد دایره‌ای برای بهینه‌سازی مدیریت پسماند
مدیریت نادرست پسماند منجر به آلودگی اقیانوس‌ها و جنگل‌ها، انتقال بیماری‌ها و انتشار سریع دی‌اکسیدکربن در فضا می‌شود. بر اساس شاخص‌های بانک جهانی، رشد اقتصادی و جمعیتی موجب افزایش 70 درصدی تولید زباله طی 30 سال آینده خواهد شد و همین موضوع نشان‌دهنده نیاز روزافزون به بهینه‌سازی مدیریت پسماند است.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اهمیت برنامه R4 شامل کاهش میزان استفاده، استفاده مجدد، بازیافت و بازیابی مواد، به‌طور فزاینده‌ای در دستور کار سیاسی شهرهای سراسر جهان افزایش پیدا کرده است. مدیریت مؤثر پسماند تنها شامل جداسازی زباله برای بازیافت نیست، بلکه رویکردهای مختلف استفاده جدید از مواد را در بر دارد که در شهرهای گوناگون به شیوه‌های مختلف انجام می‌شود.
سال ۲۰۱۷ نمایندگان بین‌المللی شهرهای مختلف در خیرونا (ژیرونا) اسپانیا گرد هم آمدند تا تجربیات و راه‌حل‌های خود را در این زمینه به اشتراک بگذارند. برای مثال سانفرانسیسکو که فرایند بازیافت را از سال ۱۹۸۹ آغاز کرده است، موفقیت خود را بر اساس فرهنگ ایجاد و افزایش آگاهی مردم از محیط زیست می‌داند که موجب کاهش ۸۰ درصدی میزان پسماند ارسالی به کارخانه‌های بازیافت شده است. دستاوردهای بازیافت در شهری هم‌چون سئول نیز نتیجه اقدامات سخت‌گیرانه‌تر و نرخ بازیافت در آن بیش از ۶۰ درصد است. ساکنان این شهر بر اساس میزان زباله‌های آلی که تولید می‌کنند، مالیات می‌پردازند.
مدل‌های کسب‌وکار دایره‌ای ثابت می‌کنند که چگونه یک استراتژی تجاری مناسب دسترسی به بازارهای جدید را تسهیل، راه‌حل‌های نوآورانه را هدایت می‌کند و هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد. شهر ساحلی عقبه در اردن، از رویکرد اقتصاد دایره‌ای برای تبدیل زباله به فرصت استفاده می‌کند. این شهر که روزانه حدود ۱۵۰ تن زباله جامد تولید می‌کند، طی پروژه‌ای که به تصویب سازمان ملل و اتحادیه اروپا رسیده است، متعهد به کاهش این ارقام شد. اولین اقدام در این پروژه، تقویت فرایند بازیافت و بهینه‌سازی منابع در هتل‌ها بود که علاوه بر مزیتی که برای کاهش تولید پسماند داشت، منجر به ایجاد شغل برای اعضای آسیب‌پذیر جامعه شد.
ابتکارات قابل‌توجهی نیز در این زمینه در کشورهای شمال اروپا وجود دارد، برای مثال کشور سوئد در سال ۲۰۱۷ سیستم مالیاتی خود را اصلاح کرد تا قیمت تعمیر اقلام مستعمل را کاهش دهد. این کشور همچنین دارای سیستمی است که پول قوطی‌ها و بطری‌های خالی را به مردمی می‌دهد که آنها را به فروشنده باز می‌گردانند و به این ترتیب هزار و ۸۰۰ میلیون قوطی و بطری در سال برای استفاده مجدد بازیابی می‌شود.
شهر برگن در نروژ، به دلیل سیستم جمع‌آوری زباله وکیوم، متمایز از دیگر شهرها است. این سیستم زباله‌ها را از طریق اجزای مختلف متشکل از لوله‌های زیرزمینی، دستگاههای متصل، ابرداده‌ها و هوش مصنوعی مدیریت و بازیافت می‌کند.
با این حال میزان بازیافت و استفاده مجدد در سایر شهرهای جهان وضعیت متفاوتی دارد و حتی بسیار اندک است. طبق گزارش بانک جهانی، در کشورهای کم‌درآمد که به جز صربستان بقیه در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین قرار دارند، تنها چهار درصد زباله‌ها بازیافت می‌شود. مدیریت ضعیف پسماند در این کشورها، تهدیدی برای سلامت انسان و محیط زیست به شمار می‌رود.
بانک جهانی به‌منظور مبارزه با این وضعیت، برنامه‌ای برای تأمین مالی سیستم‌های مدیریت پسماند این کشورها ارائه کرده است. در ادامه به معرفی چند نمونه از راه‌حل‌های اقتصاد دایره‌ای می‌پردازیم که به مدیریت صحیح و بهینه پسماند کمک می‌کند.
دانمارک در سال ۲۰۲۱، با بازیافت ۱.۹ میلیارد قوطی و بطری برای استفاده مجدد، میزان بازگشت و استفاده مجدد از بسته‌بندی خود را به ۹۳ درصد رساند که تا حد زیادی حاصل اجرای سیستم سپرده و بازگشت دانمارکی بود. این سیستم برگشت دایره‌ای رایج، امکان تحویل ظروف نوشیدنی مصرف‌شده را در سوپرمارکت‌ها و کیوسک‌های موجود در خیابان‌های سراسر دانمارک مهیا می‌کند و در ازای آن مبلغی به مصرف‌کنندگان پرداخت می‌شود.
این سیستم به‌نوعی اقتصاد دایره‌ای محسوب می‌شود، زیرا تولید قوطی از مواد بازیافتی ۹۵ درصد انرژی کمتری نسبت به مواد اولیه مصرف می‌کند. بازیافت قوطی‌ها به این معنی است که بوکسیت کمتری برای تولید آلومینیوم استخراج و استفاده می‌شود و از این طریق آسیب کمتری به محیط زیست می‌رسد. همکاری مؤثر بین تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و سیستم بازگشت دانمارکی نرخ بازگشت را بسیار افزایش داده است. این سیستم می‌تواند به‌عنوان یک منبع الهام‌بخش برای افزایش نرخ بازیافت و حمایت از اقتصاد دایره‌ای، به‌ویژه برای رسیدن به هدف اتحادیه اروپا برای جمع‌آوری ۹۰ درصد بطری‌های پلاستیکی تا سال ۲۰۲۹ عمل کند.
صنعت ساختمان مسئول مقدار قابل‌توجهی از انتشار جهانی دی‌اکسید کربن نزدیک به ۳۹ درصد است و همین امر نیاز به یک رویکرد دایره‌ای برای ساخت و ساز و طراحی را ضروری می‌کند. یکی از راه‌های انجام این کار، بازیابی یا استفاده مجدد از مصالح ساختمانی است که طول عمر و قابلیت استفاده مجدد آنها را به حداکثر می‌رساند. نمونه بارز این راه‌حل، پروژه مسکن دایره‌ای در شمال شهر آرهوس دانمارک است که ۹۰ درصد مصالح ساختمانی آن را می‌توان جدا کرد و مجدد مورد استفاده قرار داد یا بدون از دست دادن ارزش به فروش رساند.
این پروژه ساختمانی علاوه بر استفاده از بتن و سیمان به‌عنوان مصالح اصلی ساختمان، با استفاده از مواد جایگزین، ردپای دی‌اکسیدکربن خود را به حداقل رسانده است. از جمله این مواد می‌توان به چوب‌پنبه و روزنامه‌های قدیمی برای نمای ساختمان یا گیاهانی مانند علف مارماهی و گرانول به‌منظور عایق‌کاری ساختمان اشاره کرد. لاستیک‌های ماشین مستعمل نیز برای ساخت کفپوش آن به کار رفته است.
این ساختمان اولین مسکن دایره‌ای جهان است که می‌تواند آموخته‌های ارزشمندی را در مورد نحوه عملکرد ساختمان‌های دایره‌ای در زندگی روزمره و راهی برای کاهش ردپای کربن در بخش ساخت‌وساز به شهرهای دیگر ارائه دهد. تخمین زده می‌شود که استفاده از رویکرد دایره‌ای در صنعت ساختمان تا سال ۲۰۵۰، انتشار دی‌اکسید کربن را تا ۳۸ درصد کاهش دهد.
Re-Match اولین ثبت اختراع در جهان است و از فناوری پیشرفته برای جداسازی چمن مصنوعی فرسوده به اجزای خام و تمیز استفاده می‌کند که می‌تواند مجدد در صنعت چمن یا سایر صنایع مورد استفاده قرار گیرد یا بازیافت شود. این اختراع قادر است هر قسمت از چمن مصنوعی فرسوده را به دانه‌های لاستیکی، ماسه و الیاف پلاستیکی جدا کند و تقریباً صددرصد مواد را بازیافت کند یا برای استفاده مجدد آماده سازد. Re-Match اکنون با استفاده از فناوری‌های نوین موفق شده است محصولات بازیافتی خود را در نخ‌های چمن مرغوب، پنل‌های آکوستیک و دیگر محصولات مشابه استفاده کند. هر زمین چمن مصنوعی که با استفاده از این فناوری بازیافت می‌شود، نسبت به سوزاندن زمین فرسوده که معادل سوزاندن ۱.۴ میلیون کیسه پلاستیکی یا ۲۵۰ تن زباله است، با کاهش ۴۰۰ تنی، کمتر از ۲۰ تن دی‌اکسید کربن در هر زمین تولید کند.
الزامات امروزی برای پایداری در هر مرحله از بسته‌بندی در حال افزایش است و گروه‌های مختلف به دنبال راه‌های جدیدی برای کاهش مصرف بسته‌بندی و ضایعات هستند. یکی از این راه‌ها ارائه مدل‌های دایره‌ای استفاده مجدد برای بسته‌بندی مواد غذایی است. یک شرکت بسته‌بندی با همکاری مدیران شهری، خدمات بسته‌بندی دایره‌ای برای مواد غذایی را ارائه کرده است که بر توسعه یک سیستم منحصربه‌فرد و راه‌حل‌های دیجیتال برای مدیریت بسته‌بندی در یک حلقه بسته متمرکز است.
این مشارکت بر چند حوزه استفاده مجدد از بسته‌بندی به‌عنوان یک خدمت متمرکز شده است که شامل طراحی و تولید بسته‌بندی مواد غذایی برای استفاده مجدد، ردیابی بسته‌بندی در طول مسیر استفاده از آن و تضمین ایمنی، کیفیت و بهداشت مواد غذایی در تمام مراحل می‌شود. این راه‌حل دایره‌ای با کاهش بسته‌بندی مورد نیاز و در نتیجه ضایعات آن همراه است و در مقایسه با بسته‌بندی‌های یک‌بارمصرف، پتانسیل کاهش انتشار دی‌اکسید کربن تا ۶۰ درصد را دارد.
توربین‌های بادی اولیه در حال رسیدن به پایان عمر خود هستند و هرچند بعضی از آنها قابلیت تعمیر و نوسازی دارند، اما بیشتر توربین‌ها در سال‌های آینده از رده خارج خواهند شد. برای مقابله با این مشکل، یک پروژه نوآوری دانمارکی متعهد شده است که راهی پایدار برای دفع توربین‌های بادی با توجه به محیط زیست، سلامت و ایمنی کارگران پیدا کند و تا به امروز پیشرفت قابل‌توجهی در این مسیر به دست آورده است.
این پروژه موفق به استخراج و پردازش الیاف شیشه‌ای با کیفیت بالا از توربین‌های بادی ۳۷ متری شده است که بخش اصلی پره‌های توربین هستند. پس از تأیید کیفیت موفقیت‌آمیز الیاف شیشه‌ای به دست آمده از پره‌های از کار افتاده توربین بادی، این ماده برای استفاده در تأسیسات دیگر ذوب می‌شود که مزایای بسیاری برای هر دو صنعت دارد.
به‌منظور جلوگیری از هدر رفتن منابع آجرهای طبیعی، یک شرکت تولید فناوری پاک اختراعی ثبت کرده است که تضمین می‌کند زباله‌های ساختمانی را بدون استفاده از هیچ گونه مواد شیمیایی، مورد استفاده مجدد قرار دهد. در این روش ثبت‌شده آجرهای قدیمی جمع‌آوری، با فناوری ارتعاش تمیز، به‌صورت دستی یک به یک بررسی و در نهایت قبل از ارسال به محل‌های جدید، توسط روبات‌ها روی هم چیده می‌شوند. این روش استفاده مجدد از آجرهای قدیمی با صرفه‌جویی بیش از ۹۵ درصد از انرژی مورد استفاده برای تولید آجرهای جدید، نمونه‌ای از اقتصاد دایره‌ای کامل است که منابع یک نسل را به نسل جدید منتقل می‌کند و انتشار دی‌اکسیدکربن را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد.
همسان سازی حقوق بازنشستگان کشوری از خردادماه سال جاری