آیا جوش مسری است و از کسی به کسی دیگر منتقل می شود؟
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۳۷۵۱۴
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، هیچ کسی دوست ندارد جوش داشته باشد. شاید به همین خاطر باشد که وقتی با کسی که جوش دارد مواجه میشوید کمی احساس نگرانی میکنید و سعی میکنید فاصله تان را با او حفظ کنید. یا به تازگی دچار جوش شده اید، اما نمیدانید علت این جوشها چیست و چه چیزی باعث آنها شده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خیر، جوش مسری نیست. بعضی مشکلات پوستی واگیردار هستند، اما جوش یکی از آنها نیست. جوش نمیتواند مثل سرماخوردگی یا آنفولانزا، از شخصی به شخصی دیگر سرایت پیدا کند.
شما میتوانید با کسی که جوش دارد بدون ترس از گرفتن این مشکل پوستی، تماس فیزیکی داشته باشید، او را در آغوش بگیرید و ببوسید. شما حتی میتوانید بدون هیچ ترسی، از حوله یا صابون کسی که جوش دارد هم استفاده کنید. شما دچار جوش نخواهید شد، چون جوش نمیتواند سرایت پیدا کند.
بنابراین، اینکه یکی دو هفته بعد از معاشرت با کسی که جوش داشته، شما هم دچار جوش شده اید، به این معنی است که از آن شخص جوش گرفته اید. این فقط یک تصادف بوده و علت جوشهای شما نیست.
پس جوشها از کجا سر و کله شان پیدا میشود؟پس اگر جوش مسری نیست، چه چیزی باعث جوش زدن ما میشود؟
سه عامل اصلی جوش عبارتند از مسدود شدن منافذ پوست به دلیل انباشت سلولهای مردهی پوست، تولید بیش از حد چربی طبیعی پوست (سبوم) و باکتریای به نام پروپیونی باکتریوم آکنس که باعث جوش میشود.
باکتری پی. آکنس همیشه روی پوست ما وجود دارد و از شخصی به شخصی دیگر منتقل نمیشود، بنابراین لازم نیست نگران «سرایت» این باکتری و دچار شدن به جوش باشید.
باکتری پی. آکنس در مجموع بی ضرر است. اما وقتی سلولهای مردهی پوست و چربی طبیعی پوست، دهانهی منافذ پوست را مسدود کنند، شرایطی مناسبی برای رشد سریع باکتری پی. آکنس به وجود میآید. این باکتری جدارهی منافذ پوست را تحریک میکند و این مسأله باعث قرمزی و التهاب پوست میشود.
ممکن است مشکل پوستی تان جوش نباشدشاید یک شبه سر و کلهی دو سه تایی جوش روی پوست ظاهر شود، اما ممکن نیست به همین سرعت تمام صورت (یا پشت یا دیگر قسمتهای بدن) جوش بزند. مشکلات پوستی دیگری مثل راش (ضایعه) پوستی وجود دارد که آنها هم میتوانند باعث انواع مختلفی از جوش شوند.
اگر پیش از این هرگز مشکل جوش نداشتید، اما حالا کاملاً ناگهانی دچار جوش شده اید، باید به متخصص پوست مراجعه کنید؛ همینطور اگر یکی از اعضای خانواده یا دوستان تان دچار یک راش پوستی بوده و حالا شما هم عیناً دچار همان مشکل شده اید. جوش از شخصی به شخصی دیگر سرایت پیدا نمیکند، اما دیگر انواع راش پوستی میتوانند مسری باشند.
اگر کاملاً مطمئن نیستید که مشکل پوستی تان یک جوش معمولی نیست، بهترین کار این است که به پزشک مراجعه کنید تا او مشکل شما را به طور دقیق تشخیص دهد.
جوش درمان پذیر استاگر معلوم شود که مشکل شما یک جوش معمولی است، پزشک میتواند به شما کمک کند با در پیش گرفتن یک برنامهی درمانی، وضعیت پوست خود را بهبود بخشید؛ بنابراین اگر یکی از دوستان یا اعضای خانوادهی شما دچار جوش شده، شما از او جوش نمیگیرید؛ و اگر شما آن کسی هستید که دچار جوش شده، لازم نیست نگران انتقال آن به دیگران باشید.
گرچه جوشهای معمولی هیچ درمان قطعیای ندارند، اما میتوان آنها را کنترل کرد. اگر مشکل جوش شما خفیف باشد، میتوانید با محصولات درمانی بدون نسخه کار کنترل آن را شروع کنید.
اگر مشکل جوش تان شدیدتر باشد، یا اگر نتوانید با محصولات درمانی بدون نسخه آن را کنترل کنید، باید به متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک میتواند به شما کمک کند یک برنامهی درمانی موفقیت آمیز برای جوش هایتان اتخاذ کنید.
منبع: روزیاتو
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۳۷۵۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیماریهای خودایمنی که باعث ریزش مو میشوند
آفتابنیوز :
دلیل مشکل ریزش مو فقط به افزایش سن محدود نیست، بلکه عوامل مختلفی مانند ژنتیک، هورمونها، داروهای مصرفی و انتخابهای سبک زندگی میتوانند در بهوجود آمدن آن نقش داشته باشند. بیماریهای خودایمنی هم یکی از دلایل ابتلا به ریزش مو هستند که معمولا کمتر کسی به آنها توجه میکند.
در ادامه با مهمترین و مشهورترین بیماریهای خودایمنی که با ریزش مو در ارتباط هستند، آشنا خواهیم شد.
آلوپسی آرهآتا
آلوپسی آرهآتا شایعترین بیماری خودایمنی مرتبط با ریزش موها است که حدود ۱۴۷ میلیون نفر در سراسر جهان با آن درگیر هستند. این بیماری خودایمنی بهواسطه ریزش موی تکهتکه مشخص میشود که میتواند به ریزش موی کامل در سطح پوست سر یا حتی در موارد شدید به ریزش مو در سرتاسر بدن منتهی شود.
متاسفانه هیچ درمان تاییدشدهای برای مقابله با آلوپسی آرهآتا وجود ندارد، اما تزریق کورتیکواستروئید به پوست سر یا پوست بدن تحت نظر پزشک متخصص میتواند به مقابله با آن کمک کند.
لوپوس
لوپوس میتواند سیستمها و اندامهای مختلف بدن را تحت تاثیر قرار دهد و طیف گستردهای از علائم مانند خستگی، سردرد، درد مفصلی، کمخونی، لخته شدن غیرطبیعی خون و ریزش مو را بهوجود بیاورد.
ریزش مو زمانی اتفاق میافتد که آنتیبادیهای شکلگرفته توسط بدن به فولیکولهای مو نفوذ میکنند و باعث میشوند که ساقه موها توسط بدن پس زده شوند و سپس بریزند. در طول دورههای بهبودی معمولا موها دوباره رشد میکنند، اما ایجاد هر نوع آسیب اساسی در فولیکولها باعث ریزش موی دائمی خواهد شد.
بیماری هاشیموتو
هاشیموتو که علت اصلی ابتلا به کمکاری تیروئید است، باعث شکلگیری التهاب در غده تیروئید میشود و درنتیجه عملکرد آن را مختل میکند. این اختلال باعث نازک شدن موها یا ریزش زیاد آنها میگردد، تا حدی که معمولا بیمار هنگام حمام کردن میتواند ریزش حجم زیادی از موها را مشاهده کند.
تغییر در بافت موها (خشکی، زبری یا گرهخوردگی آنها) نیز از دیگر علائم بیماری هاشیموتو است. این ریزش مو تا زمانی که سطح تیروئید با کمک داروها یا روشهای درمانی دیگر به محدوده عادی نرسد، ادامه خواهد داشت.
پسوریازیس
پسوریازیس هم یکی از بیماریهای خودایمنی است که اغلب علائم واضحی را در ناحیه آرنجها، زانوها و بند انگشتها نمایان میکند، اما میتواند علائمی هم برای پوست سر داشته باشد. علائم پسوریازیس در پوست سر میتوانند شدید باشند و باعث پوستهریزی، قرمزی و گاهی هم احساس خارش پوست سر شوند.
پسوریازیس معمولا باعث ریزش موی شدید نخواهد شد، اما میتواند قطر موها را تغییر دهد و باعث شکنندگی شدید موها شود.
بیماری کرون و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماریهای خودایمنی در معرض خطر ابتلا به بیماری کرون (نوعی مشکل التهابی در رودهها) قرار دارند، درحالی که همین اتفاق میتواند باعث ریزش موها شود.
درمان مناسب برای بیماری کرون معمولا شامل مصرف دارو، جراحی و کنترلهای تغذیهای برای کنترل التهاب، اصلاح کمبودهای تغذیهای و کاهش علائم میشود. داروهای مناسب برای این بیماری معمولا التهاب را کاهش میدهند و تمرکز زیادی بر اصلاحهای تغذیهای دارند، درحالی که لیزردرمانی، داروهای تجویزی و PRP هم در مواردی ضروری هستند.
منبع: خبرگزاری ایسنا