به نقل از «مشرق»

درخواست قهرمان المپیکی ایران از رئیس قوه قضائیه

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۶۶۲۰۲

نایب قهرمان المپیک لندن که مدعی است در پرونده شکایت او از فدراسیون تکواندو بی عدالتی صورت گرفته، برای احقاق حق خود درخواست دیدار با رئیس قوه قضاییه را دارد.

به گزارش مشرق، محمد باقری معتمد در پاسخ به این سوال که درخواست شما از مسئولان قوه قضاییه چیست، گفت: در بازی‌های المپیک سال ۲۰۱۲ موفق به کسب مدال نقره شدم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کمیته بین المللی المپیک (IOC) در آن سال تصمیم گرفت که به تعدادی از ورزشکاران مدال آور برای مدت دوسال مبلغی را به عنوان بورسیه پرداخت کند. بر همین اساس هر سه ماه یک بار ۲۵۰۰ دلار به این قهرمانان توسط کمیته های ملی المپیک پرداخت می شد. 

وی افزود: من از طرف IOC انتخاب شدم و این پول هر سه ماه به کمیته ملی المپیک ایران پرداخت می‌شد تا از طریق فدراسیون تکواندو به من پرداخت شود، اما متاسفانه زمانی‌که پول در اختیار فدراسیون قرار می گرفت، این مبلغ به دست من نمی رسید. 

باقری معتمد عنوان کرد: زمانی که به طور کاملا اتفاقی از جریان بورسیه مطلع شدم ‌و از فدراسیون پرس وجو کردم، به من گفتند که کل پولی که برای شما ارسال شده، ۴۵۰ دلار است. من هم از طریق یکی از دوستان با ارسال ایمیلی به IOC  این موضوع را پیگیری کردم که جواب آنها پرداخت مجموع مبلغ 20 هزار دلار در مدت دو سال برای تحویل به من از طریق فدراسیون بود. 

بیشتر بخوانید:

تاریخچه هوگوپوشان ایران در بازی‌های آسیایی +عکس

نایب قهرمان المپیک لندن اظهار داشت: پس از دریافت ایمیل از IOC، از فدراسیون خواستم کل مبلغ را به من پرداخت کنند که با مخالفت و انکار نسبت به پرداخت هرگونه پولی بابت بورسیه از طرف IOC مواجه شد. پس از  آن، اسناد IOC  مبنی بر اینکه فدراسیون بابت بورسیه من 20 هزار دلار طی دو سال دریافت کرده بود را برای رئیس فدراسیون ارسال کردم و بواسطه دوستان مشترک، درخواست کردم که موضوع را بی سر وصدا یا رسانه ای شدن حل و فصل کنیم که نپذیرفت ومجبور شدم برای احقاق حقم از طریق مرجع قضایی شکایت خود را مطرح کنم. 

معتمد با تاکید بر اینکه در پرونده متشکله در دادسرای فرهنگ و رسانه جعل امضا و دریافت پول توسط فدراسیون و عدم پرداخت آن به من محرز شده بود، اظهار داشت: آنها مدعی بودند که فدراسیون هزینه جراحی پای من که در مسابقات آزاد هلند در قالب تیم ملی رخ داده بود را پرداخت کرده و آن پول هزینه پای من شده، در حالی که هزینه عمل پای من باید با هماهنگی فدراسیون از طریق فدراسیون پزشکی ورزشی پرداخت می‌شد؛ نه هزینه شخصی و از جیب ورزشکار. ضمن اینکه سوال من این است، آیا هزینه جراحی رباط صلیبی پا در ایران 20 هزار دلار می‌شود؟

نایب قهرمان المپیک لندن گفت: حالا از ریاست محترم قوه قضاییه آیت الله ‌رییسی که در این مدت گام های موثر و زیادی را برای اجرای عدالت و برخورد با فساد در ایران اسلامی برداشته و نور امیدی در دل مردم زنده کرده، تقاضا دارم خدمت ایشان رسیده و نسبت به اعاده دادرسی و بررسی مجدد پرونده بنده دستور و مساعدت لازم را مبذول دارند تا من به حق خود برسم و مانع تکرار اینگونه موارد در جامعه ورزش ما شوند.

منبع: فارس

منبع: مشرق

کلیدواژه: بازار سکه و ارز اربعین تحولات عراق تحولات یمن سید ابراهیم رئیسی تکواندو قوه قضاییه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۶۶۲۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.