Web Analytics Made Easy - Statcounter

«بلیز، بنین، لاتویا، توگو، تونگا، وانواتو»؛ این‌ها نام چند کشور جهان‌اند که مقامات فرهنگی کشورشان از سال‌ها پیش با هدف پاسداشت و معرفی میراث معنوی خود؛ فهرستی از آثار فرهنگی‌شان را در قالب اشعار حماسی، مراسم مذهبی، هنرها و پیشه‌ها، جشنواره‌ها، نمایش‌های سنتی و عروسکی، جلوه‌های قصه‌گویی و داستان‌سرایی، آوازها و سرودها و حتی فال‌گیری و غیب‌گویی به ثبت جهانی یونسکو رسانده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اعظم طیرانی/

«بلیز، بنین، لاتویا، توگو، تونگا، وانواتو»؛ این‌ها نام چند کشور جهان‌اند که مقامات فرهنگی کشورشان از سال‌ها پیش با هدف پاسداشت و معرفی میراث معنوی خود؛ فهرستی از آثار فرهنگی‌شان را در قالب اشعار حماسی، مراسم مذهبی، هنرها و پیشه‌ها، جشنواره‌ها، نمایش‌های سنتی و عروسکی، جلوه‌های قصه‌گویی و داستان‌سرایی، آوازها و سرودها و حتی فال‌گیری و غیب‌گویی به ثبت جهانی یونسکو رسانده‌اند.

اما جالب اینجاست بدانید تا همین ۱۰ سال پیش، هیچ نامی از آثار کشور ما در میان ۷۰ کشوری که آثار فرهنگی و معنوی را به فهرست آثار جهانی افزوده بودند دیده نمی‌شد.

از یک دهه پیش بود که با فراگیر شدن دامنه نقد دلسوزان فرهنگی؛ مدیران این عرصه نیز به تکاپو افتاده و از آن پس تاکنون نام چند اثر و آیین فرهنگی کشورمان به جرگه آثار ثبت شده در یونسکو افزوده شد. آثاری همچون ردیف‌های موسیقی ایرانی، نوروز، مهارت فرش‌بافی کاشان و فارس، آیین پهلوانی و زورخانه‌ای، هنر نمایشی آیین تعزیه، موسیقی بخشی‌های خراسان، دانش سنتی لنج‌سازی و دریانوردی در خلیج‌فارس، نقالی، قالیشویی مشهد اردهال، هنر ساختن و نواختن کمانچه و پخت نان لواش.

شور نهفته در میراث معنوی کشور ما؛ ضمن آنکه اشتیاقی بیش از پیش برای معرفی آن به جهانیان ایجاد می‌کند؛ فرصتی است تا پیام نهفته در هنرها و آیین‌های ملی و مذهبی به گوش جهانیان برسد.

حالا چهار سال است که مسئولان از ثبت جهانی راهپیمایی عظیم اربعین حسینی می‌گویند تا از این طریق پیام عظمت نام‌آوران نهضت حسینی را به گوش دنیای سرشار از خشونت و انسان لبریز از اندیشه‌های پوچ امروز برساند. انسانی اسیر که بیش از همه به دمیدن روح معنویت در کالبد خویش نیاز دارد.

نخستین وعده مونسان

ماجرای ثبت جهانی راهپیمایی اربعین حسینی به زمان تصدی مسعود سلطانی‌فر بر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بازمی‌گردد. به روزهایی از آذرماه سال‌۹۴ که خبر ثبت جهانی راهپیمایی اربعین به صورت مشترک از زبان معاون وقت رئیس‌جمهوری در رسانه‌ها منتشر شد. او گفته بود: «پرونده میراث معنوی (ناملموس) این مراسم و مسیر زیارتی در سطح ملی و جهانی به طور مشترک با کشور عراق، شامل تمامی راه‌ها و محورهای زیارت در مسیر خسروی، مهران، چذابه و شلمچه و استان‌های مرزی به همراه تمام آیین‌ها و مراسم مربوط و تمام اتفاقات معنوی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده خواهد شد».

او می‌گفت این میراث معنوی باعظمت ابتدا در قالب پرونده‌ای جامع و مصور در سطح ملی و سپس با کمک کشور عراق به‌صورت مشترک در سطح جهانی برای ثبت در یونسکو با هدف حفظ و حراست از این ارزش‌های معنوی و انتقال آن به نسل‌های آینده ارائه خواهد شد. هدفی که گرچه هشت ماه بعد تا مرحله ثبت ملی آن پیش رفت اما نتوانست مراحل بعدی از جمله تشکیل پرونده مشترک با عراق برای ثبت در یونسکو را پشت سر بگذارد. ۳۱ مرداد ۹۵ بود که سلطانی‌فر از ثبت ملی مراسم اربعین حسینی خبر داد و گفت که همچنان تلاش‌ها برای ثبت جهانی راهپیمایی اربعین در یونسکو ادامه دارد.

از آن زمان تاکنون به ویژه با حضور چشمگیرتر مردم نسبت به هر سال بحث بر سر ضرورت ثبت این آیین در فهرست آثار معنوی جهان بیش از گذشته ادامه دارد.

علی اصغر مونسان، وزیر وزارتخانه تازه تأسیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز در جلسه بررسی رأی اعتماد خود وعده داد که اربعین به صورت مشترک با کشور عراق و سوریه و آیین‌های زیارت رضوی به صورت مشترک با افغانستان ثبت خواهد شد و این پرونده‌ها در دست انجام است تا به عنوان پرونده‌های میراث ناملموس در فهرست یونسکو قرار گیرند.

یونسکو مخالف نیست

با گذشت چند سال از زمان وعده ثبت جهانی اربعین، هر سال محدودیت‌هایی برای ثبت پرونده‌های ناملموس کشورها توسط یونسکو به وجود می‌آید اما همچنان رسیدگی به پرونده‌های چندملیتی و مشترک زودتر انجام می‌شود. اما مشکلی که اکنون برای ثبت جهانی اربعین وجود دارد نه این محدودیت‌هاست و نه مخالفت یونسکو با این آیین‌ها بلکه کشور عراق باید این آمادگی را برای تهیه پرونده داشته باشد.

چنانکه چندی پیش محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی کشور در این  خصوص به خبرنگار مهر گفته بود: «عراق باید به ما در این باره جواب بدهد. تاکنون نتوانسته‌ایم پاسخ روشنی بگیریم چون باید این پرونده با همکاری و مشارکت آن‌ها نوشته شود».

از سوی دیگر طالبیان این موضوع را که یونسکو در مخالفت با این آیین برآمده را تکذیب کرده و گفته بود که ما پیشتر هم پرونده مراسم مشهد اردهال را ثبت جهانی کرده‌ایم.

از سوی دیگر ولی تیموری، معاون گردشگری این وزارتخانه وقتی از برگزاری اجلاس نمایندگان اتاق بازرگانی کشورهای عضو اکو در اردبیل و دیدار خود با هیئت عراقی در حاشیه این اجلاس خبر می‌داد گفته بود یکی از نتایج دیدار با این هیئت عراقی تلاش برای ثبت جهانی راهپیمایی اربعین حسینی است.

مکاتبات وزارتخانه با کمیسیون ملی یونسکو

حالا مدیر کل ثبت آثار وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در گفت‌وگو با ما از تازه‌ترین اقداماتی که این وزارتخانه برای ثبت جهانی راهپیمایی اربعین انجام داده است، می‌گوید.

مصطفی پورعلی با بیان اینکه تحقق این مسئله نیازمند همکاری دولت عراق است، اضافه می‌کند: دولت باید پرونده ثبت جهانی مراسم پیاده‌روی اربعین را تهیه کند. این پرونده باید با همکاری و مشارکت آن‌ها نوشته شود. ما می‌خواهیم این همدلی و مشارکت مردم را در جهان ثبت کنیم. از مراسم پیاده‌روی تا برپایی موکب‌ها و جلوه‌های دیگری از آن همچون آیین زیارت رفتن تا کربلا. بخشی از این آیین در ایران است و بخشی نیز در عراق. بنابراین عراق باید برای تکمیل این پرونده به کمک ما بیاید.

آن طور که پورعلی می‌گوید در آخرین جلسه شورای ملی ثبت میراث فرهنگی ناملموس نیز بر تهیه و ارسال این پرونده تأکید شده و مذاکراتی با پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برای تهیه پرونده ثبت جهانی مراسم پیاده‌روی اربعین صورت گرفته است.

او از مکاتبات این وزارتخانه با کمیسیون ملی یونسکو در خصوص ثبت جهانی پرونده راهپیمایی اربعین خبر می‌دهد و اظهار امیدواری می‌کند در آینده نزدیک وضعیت این پرونده مشخص شود گرچه به این نکته نیز اشاره می‌کند که به دلیل محدودیت‌های یونسکو در خصوص دریافت پرونده‌های ملی برای ثبت جهانی میراث ناملموس، ارائه و ثبت جهانی پرونده مراسم راهپیمایی اربعین تا حدودی زمانبر خواهد بود؛ به همین دلیل این وزارتخانه به دنبال ارائه پرونده اربعین به صورت چندملیتی است.

مجلس هم حمایت می‌کند

پروانه سلحشوری، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی نیز ثبت جهانی راهپیمایی اربعین را بستری برای انتقال هدف و فلسفه اربعین می‌داند؛ چراکه رسانه‌های غربی اجازه بازتاب مناسب خبری این حرکت عظیم مردمی را در کشورهای خود ندارند و طبعاً با ثبت جهانی آن جهانیان از ماهیت راهپیمایی اربعین حسینی آگاه خواهند شد.

سلحشوری در پاسخ به این پرسش که کمیسیون فرهنگی مجلس برای ثبت جهانی پیاده‌روی اربعین چه اقدامی انجام داده است، می‌گوید: این مهم ابتدا باید در کمیته کمیسیون فرهنگی مطرح و پس از آن وارد کمیسیون شود که این موضوع تاکنون انجام نشده است، اما اگر اقدامی از سوی این کمیته صورت گیرد به طور حتم مورد تأیید و حمایت اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس قرار خواهد گرفت.

حال باید منتظر ماند و دید آیا سکانداران دستگاه دیپلماسی فرهنگی کشور می‌توانند تا آغاز اربعین حسینی سال آینده ضمن تبیین ضرورت ثبت جهانی این رویداد عظیم به دولتمردان عراقی، عزم جدی‌تر آن‌ها را نیز برای تحقق این مهم طلب کنند.  

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: اربعین حسینی ثبت جهانی راهپیمایی اربعین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۰۲۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تهدیدی برای شهر باستانی جیرفت

آغاز ساخت یک شهرک جدید در جیرفت و در عرصۀ شهر باستانی معروف به «دقیانوس»، این محوطه تاریخی را در تهدید قرار داده است.

به گزارش ایسنا، جمعی از فعالان و دوستداران میراث فرهنگی اطلاع دادند: فاز نخست تسطیح اراضی برای احداث «شهر نوین جیرفت» به مساحت ۲۱۶ هکتار چند روزی است در غرب مجموعه باستانی «دقیانوس» شروع شده است. این شهرک­‌سازی درست در میان آثار و بقایای به‌جامانده از شهر کهن جیرفت قرار می‌گیرد. در حالی که عرصه و حریم محوطۀ شهر دقیانوس هنوز تدقیق نشده است، اما شواهد سطحی نشان می‌دهد که شهر نوین جیرفت در این عرصه قرار می‌گیرد. بر اساس تصاویر هوایی مشخص است که گورستان در جنوب شهر نوین و بخشی از سامانه آبرسانی و قنات­‌های کهن متصل به دقیانوس درست در غرب و میانۀ محل شهر نوین قرار دارند. همچنین تپه­‌های شمال­ غربی که مملو از قطعات سفال، تکه­‌های آجر و بقایای معماری است در شمال شهر نوین قرار می­‌گیرد.

به گمان باستان‌شناسان، بی‌شک راه ارتباطی شهر نوین از کوچه پس­‌کوچه­‌های «کهورویه» نخواهد گذشت، بلکه در آینده محوطۀ ارزشمند «قمادین» برای ایجاد پل و اتوبان ارتباطی بین شهر امروزی جیرفت و شهر نوین تسطیح خواهد شد و از بین خواهد رفت.

قمادین همان شهری است که مارکوپولو آن را کَمادی نامیده و نوشته است که کمادی پیش از این شهری بزرگ و پرشکوه بوده، ولی اکنون (سدۀ ۷ قمری / ۱۳ میلادی) کوچک و کم‌اهمیت شده است، زیرا مغولان چند بار آن را ویران ساخته‌اند. کمادی در سدۀ ۱۳ قمری / ۱۹ میلادی در شمال جیرفت شناسایی شد. مردم بومی ویرانه‌های آن را شهر دقیانوس می‌نامند (گابریل، ۱۲۹؛ سایکس، ۲۶۷). برخی همین شهر دقیانوس را شهر جیرفت کهن دانسته‌اند (دایره‌المعارف بزرگ اسلامی). از قمادین به عنوان خزانۀ نفایس چین و ختا، هندوستان، حبشه، زنگبار، روم، مصر، ارمنستان، آذربایجان، ماوراءالنهر، خراسان، فارس و عراق یاد شده است.

فعالان میراث فرهنگی می‌گویند: بخشی از عرصه و حریم این مجموعه باستانی ارزشمند نیز کمتر از دو دهه پیش به صورت قطعات یک هکتاری به گروهی از بازنشسته‌های کشوری واگذار شده است. این بخش که بیش از ۷۰  هکتار وسعت دارد مشخص نیست طی چه سازوکار و با استناد به کدام قانون و کدام استعلام از میراث فرهنگی واگذار شده است و چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟

اکنون این پرسش‌ها از سوی جمعی از باستان‌شناسان و فعالان میراث فرهنگی مطرح شده است که آیا این طرح، ملاحظات مربوط به «ارزیابی تأثیرات اجتماعی و فرهنگی» (اتاف) را در نظر گرفته است؟ همچنین، شورای‌ عالی شهرسازی و معماری ایران در جلسه ۲۰ آذر ۱۴۰۲ مصوب کرده بود که برای «الحاق ۲۹۹ هکتار اراضی به محدوده شهر جیرفت در راستای طرح نهضت ملی مسکن» ضرورتاً باید «ملاحظات مربوط به حریم منظر اثر ثبتی در محدوده الحاقی با هماهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان در طرح اعمال شود.» آیا وزارت میراث فرهنگی به این موضوع رسیدگی کرده است؟ آیا توسعه جیرفت با نابودی ارزش‌­ها و دارایی­‌های تاریخی و فرهنگی آن دنبال خواهد شد یا میراث و ارزش‌های فرهنگی برای نسل­‌های آینده حفظ خواهند شد؟

بقایای شهر دقیانوس

جیرفت از کهن‌ترین تمدن‌های بشری است و حدود پنج‌هزار سال قدمت دارد و الواح خطی یافته‌شده از آن نشان‌دهنده یکی از نخستین خط‌های اختراع‌شده توسط بشر معرفی شده است. این محوطه باستانی پیش از این، با غارت گسترده‌ای مواجه شده بود؛ اوایل دهه ۸۰ که «هلیل‌رود» در جنوب استان کرمان، طغیان کرد و گورهای باستانی و اشیاء دفن‌شده در آن آشکار شد و مردم با بیل و کلنگ راهی این منطقه شدند، آن زمان جیرفت را پنیری سوئیسی توصیف می‌کردند که حفاران آن را برای یافتن اشیاء تاریخی سوراخ سوراخ کرده بودند.

تصویر ماهواره‌ای بخشی از بقایای شهر کهن جیرفت بقایای شهر کهن جیرفت

انتهای پیام

دیگر خبرها

  • تله‌کابین می‌تواند به رونق گردشگری کرمانشاه کمک کند
  • اربعین حسینی برابر استکبار جهانی بازدارندگی ایجاد می‌کند
  • شهر یزد به اعتبارات ملی نیاز دارد/ پروژه‌های نیمه‌تمام دفع آب‌های سطحی تکمیل می‌شود
  • برگزاری ۲۵۰ برنامه به مناسبت هفته میراث فرهنگی در گیلان
  • کرج کاندیدای انتخاب پایتخت جهانی کتاب ۲۰۲۶ یونسکو شد
  • کرج نامزد انتخاب پایتخت جهانی کتاب ۲۰۲۶ یونسکو شد
  • انتقال اشیای تاریخی موزه ایران باستان به موزه آذربایجان تبریز
  • معاونان و مدیران فرهنگی سفیران دانشگاه در معرفی دستاورد‌ها هستند
  • تهدیدی برای شهر باستانی جیرفت
  • آلاچیق عشایر شاهسون اردبیل قابلیت ثبت جهانی دارد