دندان خشم بر جگر خسته
تاریخ انتشار: ۲۵ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۹۰۵۶۳
شمال سوریه را توپخانه ارتش ترکیه می‌کوبد و خبری از اعتراض اورهان پاموک مشهورترین نویسنده ترکیه و برنده جایزه نوبل ادبیات نیست. این گلایه را آشکار یا ضمنی می‌توان اینجا و آنجا دید. چرا پاموک در این باره چیزی نمی‌گوید؟ روزبه آقاجری روزنامه‌نگار
سال ۲۰۰۵ بود که پاموک در مصاحبه‌ای با نشریه سوئیسی Das Magazin گفت «30 هزار کرد و یک میلیون ارمنی در این کشور کشته شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او اضافه کرد که «عادت دیرینه حکومت ترکیه به مجازات‌کردن نویسندگان و ممنوع‌کردن کتاب‌های آنها هنوز پابرجاست. هنوز هم از ماده ۳۰۱ قانون جزایی ترکیه برای سرکوب و خفه‌کردن نویسنده‌ها استفاده می‌شود، همان‌طور که در مورد من استفاده شد.»
اکنون، صدها نویسنده و روزنامه نگار بر اساس همین ماده قانونی، محاکمه و گناهکار شناخته می‌شوند. «نه! نمی‌شود چنین نویسنده‌ای را متهم به بی‌مسئولیتی کرد. اما یک قاعده قدیمی در اینجا بار دیگر تصدیق می‌شود: میزان اعتراض هنرمندان کم‌وبیش نسبت مستقیمی دارد با میزان سرکوب سیاسی و فرهنگی.»
اگر در سال ۲۰۰۶ و در دوران زمامداری عبدالله گل که به شوق پیوستن به اتحادیه اروپا، تلاش می‌کرد خود را در دل اروپاییان جا کند و ژست رواداری بگیرد، می‌شد دست به چنین اعتراضاتی زد (چنان که پاموک زد)، در زمان اسلام‌گرای پان‌ترکیستی مانند اردوغان که شب با رؤیای شاهان عثمانی می‌خوابد و صبح به شوق تصرفات تازه از خواب بر می‌خیزد و از هیچ کاری برای پیشبرد اهداف کوته‌بینانه‌اش در منطقه فروگذار نمی‌کند (از کودتا و تقلب تا حتی همدستی فراگیر با اسلام‌گرایان داعشی ارتش آزاد)، چنین اعتراضاتی به‌سادگی امکان‌پذیر نیست؛ بویژه آن هنگام که در تضاد با خیالات آشوبناک بخش بزرگی از مردم هم باشد. به همین دلیل فکر می‌کنم در آخر اگر هم پاموک موضعی در برابر این لشکرکشی بگیرد، دیگر مانند سال ۲۰۰۶ اعتراضی مستقیم و بی‌پرده نخواهد بود و موضعش نه لزوماً محتاطانه‌تر که کلی‌تر و مبهم‌تر خواهد شد.
شرایط کنونی در ترکیه، از نظر سیاسی و فرهنگی، شرایط پیچیده‌ای است. اما با این اوصاف، باز هم، پرسش از تعهد و مسئولیت هنرمند (در اینجا نویسنده) باقی می‌ماند؛ پرسشی هم در باب مسئولیت هنرمند نسبت به هنرش و هم در باب مسئولیت نسبت به جهانی که در آن زندگی می‌کند.
با وجود این نباید فراموش کرد که این دو وجه پرسش تعهد و مسئولیت پاسخی حاضروآماده ندارند و گمانی خام است که بتوان پاسخی عام و فراگیر برای آن یافت. نمی‌دانم پاموک در میانه لشکرکشی اردوغان به شمال سوریه چه می‌کند و کجاست اما می‌توانم از نوع رویکردش در رمان‌هایش، از نوع نگاهش به جهان و نوع مواجهه قبلی‌اش با تبعیض و سانسور بفهمم که حتی اگر به هر دلیلی نمی‌تواند یا نمی‌خواهد اعتراضی کند، بدون شک دارد دندان‌هایش را از خشم به هم می‌فشارد.
منبع: ایران آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۰۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مشارکت دانش آموز آباده‌ای در طرح وارنیش فلوراید تراپی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، رئیس مرکز بهداشت شهرستان آباده گفت: طرح وارنیش فلوراید تراپی با هدف پیشگیری از پوسیدگی دندان از ابتدای اسفند پارسال در مدارس ابتدایی این شهرستان آغاز شده است و همچنان ادامه دارد.
محسن کرم نژاد افزود: تاکنون بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ دانش آموز در این طرح مشارکت کرده اند.
او با بیان اینکه این طرح به صورت رایگان اجرا می‌شود، اضافه کرد: فلوراید تراپی یک روش مهم در حفاظت و تقویت دندان‌های کودکان است که این روش شامل استفاده از وارنیش فلوراید به عنوان یک ماده ضد پوسیدگی به سلامت دندان‌ها کمک می‌کند و باعث کاهش ۵۰ درصدی خطر پوسیدگی دندان می‌شود.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان