"مسخره‌بازی‌"هایی که نه "متین" است و نه "ستوده"

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ‌در اکران خصوصی یکی از فیلم‌های سینمایی، توسط برخی از زنان هنرپیشه حاضر در مجلس "مسخره‌بازی‌"هایی رخ داده است که ریشه در "جاهلیت اولی" دارد. در یکی از فیلم‌هایی که از این مراسم منتشر شده است، بانویی در جلوی دوربین‌ها با پوششی که از منظر اسلام نه "متین" است و نه "ستوده" بر روی سکو تغییر حالت می‌دهد تا تصاویر ثبت شده توسط آن دوربین‌ها پس از ساعاتی با انتشار در فضای مجازی همچون "تیر‌های شیطان" بر چشمان نامحرمان بنشیند و دل‌های مریض بهره‌ها از آن ببرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هرچند که در خود آن مجلس نیز نامحرمان بسیاری حضور داشته‌اند! که با این نوع پوشش، رعایت حضور آن‌ها نیز نشده است و شاید آن‌ها و بسیاری از زنان هنرمند نیز از اتفاقاتی که بر روی این فرش‌های قرمز رخ می‌دهد رسانه‌ای و تکرار می‌شود ناخرسند باشند!

اما در ادامه کوتاه سخنی را در زاویه ناستودگی این نوع حضور و پوشش بانوی مسلمان! در انظار ادامه می‌دهیم و آغاز آن را نه حرف خودمان بلکه سخن بسیار روشن آفریننده مرد و زن قرار می‌دهیم که بیش از همه از آفاتی که انسان‌ها را تهدید می‌کند آگاه است. خداوند علیم در آیه ۳۳ سوره مبارکه احزاب خطاب به زنان فرمود «.. وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَى...؛ و [در میان نامحرمان و کوچه و بازار]مانند زنان دوران جاهلیت پیشین [که برای خودنمایی با زینت و آرایش و بدون پوشش در همه‌جا ظاهر می‌شدند]ظاهر نشوید....»

پس از خواندن این آیه شریفه و ترجمه‌اش و انطباق آن بر صحنه‌هایی که در برخی اکران‌های خصوصی و فرش‌های قرمز جشن‌های سینمایی رخ می‌دهد، بی‌تردید نتیجه می‌گیریم که این‌ها مصداقی از همان خودنمایی به شیوه جاهلیت اولی است که در دنیای مدرن امروز هنوز هم از میان زنان و مردان قربانی می‌گیرد؛ زنانی که چشمان ناپاک و دل‌های مریض، آن‌ها را در حد ابزار لذت‌جویی تنزل می‌دهند و مردانی که با نگریستن به این خودنمایی‌های جاهلانه در دام شهوترانی گرفتار می‌شوند و یا در این لجن‌زار بیشتر فرو می‌روند. در این ماجرای همیشه تاریخ، نوع انسان اعم از مرد و زن قربانی‌اند، قربانی گردن‌کشی ابلیس در برابر پروردگار عالمین، همو که پس از سجده نکردن در مقابل انسان خطاب به خالق خویش گفت «فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ؛ به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می‌کنم. ۸۲ ص.»

هزینه گران تَبَرُّج جاهلانه برخی از زنان و لذت‌جویی بصری برخی از مردان در انظار عمومی، گمراه شدن سایر انسان‌ها و آلوده کردن فطرت پاک و خداجوی آن‌ها است، همان فطرتی که بابندگی خداوند و نه بندگی شیطان و تمایلات نفسانی سرشته شده است.

اما اینکه منظور از جاهلیت اولى چیست؟ ظاهراً همان جاهلیتى است که مقارن عصر پیامبر بوده و به‌طورى که در تواریخ آمده است در آن موقع زنان حجاب درستى نداشتند و دنباله روسرى‌هاى خود را به پشت‌سر مى‌انداختند به‌طورى که گلو و قسمتى از سینه و گردنبند و گوشواره‌هاى آن‌ها نمایان بود... این تعبیر نشان مى‌دهد که جاهلیت دیگرى همچون جاهلیت عرب در پیش است که ما امروز در عصر خود آثار این پیشگویى قرآن در دنیاى متمدن مادى را مى بینیم... ظاهر این است که جاهلیت اولى همان جاهلیت قبل از اسلام است که در جاى دیگر قرآن نیز به آن اشاره شده است (سوره آل‌عمران آیه ۱۴۳ و سوره مائده آیه ۵۰ و سوره فتح آیه ۲۶) و جاهلیت ثانیه، جاهلیتى است که بعداً پیدا خواهد شد (همچون عصر ما). تفسیر نمونه

گویا یکی از این بانوان بابت رفتار غیرمتین و ناستوده خود از مردمی که آن را نمی‌پسندد عذرخواهی کرده است؛ اما باید به‌عنوان زن مسلمان بداند که این نوع پوشش پیش از هرچیز مورد پسند خداوند حکیم نیست و از آن نهی کرده است؛ پس همه زنان و مردانی که ناخواسته و از روی جهل و نه آگاهی، به خروج دیگر انسان‌ها از "حزب خدا" و داخل شدن آن‌ها به "حزب شیطان" کمک می‌کنند، در ادامه راه باید عذر تقصیر به درگاه خداوند غفور ببرند و اگر واقعاً پشیمان و در پی دلجویی از مردمند هرچه زودتر پشیمانی خود را به شکل عملی به آن‌ها نشان دهند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار فرهنگی متین ستوده فیلم مسخره بازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۹۵۲۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ملاصدرا و محبت کردن

خبرگزاری علم و فناوری آنا- آزاده پورحسینی؛ ملاصدرا یک فیلسوف ایرانی و انسان خردمندی بود. او می‌گفت محبت و مهربانی خیلی مهم است. ملاصدرا معتقد بود مهربانی به معنای رفتار ملایم و توجه به خواست دیگران است. او فکر می‌کرد که محبت و مهربانی دنیا را جای بهتری می‌کند. یک نمونه مهربانی این است که وقتی کسی غمگین و ناراحت بود، او را به گرمی در آغوش بگیرید یا بگذارید دوستان تان با اسباب بازی‌هایتان بازی کنند. مهربانی اصولاً به معنی کمک به دیگران در زمانی است  که به آن نیاز دارند. ملاصدرا معتقد بود که حتی کارهای کوچک محبت آمیز می‌تواند تأثیر زیادی بگذارد. به کار بردن کلماتی مانند «متشکرم» یا «لطفاً» می‌تواند افراد را خوشحال کند. وقتی کسی مهربان است همه او را دوست دارند،‌ بنابراین از دید بقیه مانند ابرقهرمانی با قلبی مهربان به نظر می‌رسید.

همه موجودات زنده مخلوق خداوند تبارک و تعالی هستند. بنابراین محبت را نباید تنها نسبت به انسان‌ها داشت. ازاین‌رو آبیاری گیاهان برای کمک به بزرگ شدن آنها یا غذا دادن به حیوانات نیز محبت‌آمیز است. به عقیده ملاصدرا وقتی مهربان باشید تمام جهان نیز با شما مهربان خواهند بود. با ابراز محبت به همه (بدون چشم‌داشت)،‌ تبدیل اخم به لبخند می‌توانید گام‌های بلندی را به سوی مهربانی بردارید. ملاصدرا معتقد بود که دنیا برای شاد بودن به مهربانی بیشتری از جانب انسان‌ها نیاز دارد. مهربانی حتماً به این معنی نیست که باید کارهای خیلی بزرگ بکنید، گوش دادن به صحبت دوستان تان زمانی که به شخصی نیاز دارند نیز مهربانی به حساب می‌آید. به عقیده ملاصدرا «مهربان بودن» همیشه کار درستی است. افکار و دیدگاه‌های ملاصدرا در مورد محبت و مهربانی همچنان بر مردم سراسر جهان تأثیر می‌گذارد. مهم این است که درس‌های ملاصدرا را به خاطر بسپاریم و هر روز تلاش کنیم به انسان بهتری تبدیل شویم.

ایستگاه فکر

آیا مهربانی فقط بین انسان‌ها است؟ یعنی فقط انسان‌ها باید با هم مهربان باشند؟

داستان کوتاه

روزی روزگاری دختر کوچک مهربانی بود به نام لیلی.

لیلی عاشق حیوانات بود و همیشه میان وعده‌هایش را با گربه‌ها و سگ‌های ولگرد تقسیم می‌کرد.

یک روز لیلی یک گنجشگ زخمی را پیدا کرد که در خیابان سرگردان بود، بنابراین او را به خانه برد و از او نگهداری کرد.

گنجشگ رفته رفته حالش بهتر شد. او با خوشحالی پرواز می‌کرد و روی شانه‌های لی لی می‌نشست تا قدردانی خودش را ابراز کند.  

لیلی اسم گنجشک را جوجو گذاشت و آنها بهترین دوستان هم شدند و هر روز با هم در پارک بازی می‌کردند.

یک شب طوفانی، جوجو ناپدید شد و لیلی دلش شکست. او همه جا را گشت و زیر باران شدید نامش را صدا زد.

بالاخره لیلی جوجو را زیر یک درخت در حالی دید که می‌لرزد. او را در آغوش گرفت و به خانه آورد تا کنار شومینه خشک شود. از آن روز به بعد، لیلی و جوجو جدایی ناپذیر بودند، همیشه مراقب یکدیگر بودند. لی لی گنجشکش را در قفس نمی کرد بلکه با محبت با او برخورد می‌کرد. دوستی آنها اهمیت محبت و مهربانی را نسبت به همه موجودات زنده به همه افراد محله آموخت. آنها همیشه با خوشی و شادی کنار هم زندگی کردند.

انتهای پیام/