به نقل از «دانا»

تفسیر عرفانی والله ما رأیت الا جمیلاً پس از حادثه کربلا

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۰۰۸۹۸

آنچه در ادامه می خوانید تفسیر عرفانی عبارت "والله ما رأیت الا جمیلاً " است که پس از حادثه کربلا توسط حضرت زینب (س) به زبان آورده شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تیتریک، پس از حادثه کربلا وقتی زن و فرزندان شهدا را، به همراه حضرت زینب به اسارت به نزد عبیدالله بن زیاد در کوفه بردند، او که خود را پیروز این نبرد می دید، از موضع تفاخر و تکبر، برای اینکه زخم زبانی به اهل بیت امام حسین ـ علیه السّلام ـ بزند رو به حضرت زینب ـ سلام اللّه علیهاـ کرد و گفت: خدا را شکر می کنیم که شما را رسوا کرد و تکذیب نمود حضرت هم در پاسخ، این جمله معروف خود را به زبان آوردند که «والله ما رأیت الا جمیلاً»، از این جمله ی زیبا برداشت ها و تفاسیر بسیاری در طول تاریخ ارائه شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
تفسیر عرفانی والله ما رأیت الا جمیلاً 

از دیدگاه عرفان اسلامی هر چه ماسوی الله است، تجلی صفات خداوند است، اصطلاحاً تجلی سخت افزارانه خداوند منان را مخلوقات یا موجودات و تجلی نرم افزارانه او را دین گوید و از آنجا که «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاکِلَتِهِ فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَى سَبِیلًا» بگو هر کس بر حسب ساختار خود عمل می ‏کند و پروردگار شما به هر که راه‏یافته‏ تر باشد داناتر است﴿ الإسراء، ۸۴﴾ دایره معلومات انسان نه احاطه کامل بر علوم سخت افزارانه را می تواند داشته باشد چرا که به تعبیر قرآن مجید «وَ مَا أُوتِیتُم مِّن الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِیلًا» و به شما از دانش جز اندکى داده نشده است ﴿الإسراء، ۸۵﴾ و نه دین خداوند را چرا که به فرمایش پیامبر اعظم ما عرفناک حق معرفتک، مضافا بر اینکه نیک می دانیم قرآن مجید به عنوان مهمترین سند آسمانی دارای ظاهر و باطن است و بطن آن نیز بطن دارد تا هفت بطن، احکام الهی نیز تجلی اسماء و صفات الله است. 

هیچ حکم دینی نیست که باز گشت به صفات الهی نداشته باشد. منتهی این اسماء الهی به دو دسته جمالیه و جلالیه تقسیم می شود هر چند که بر اساس توحید در صفات، جمال خداوند عین جلال و جلال خداوند عین جمال اوست.    به عبارتی ساده می توان گفت: احکام جمالیه همان احکامی است که مطابق با طبع انسان است مانند توصیه به ازدواج، مسافرت و... اما نمی توان زیبایی های احکام جلالیه را جز با عقل رها از شهوات و قلب سلیم درک کرد، به عنوان مثال جهاد با کفار و قصاص از احکام جلالیه می باشند،  خداوند در مورد قصاص می فرماید «وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَاْ أُولِیْ الأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» و اى خردمندان شما را در قصاص زندگانى است باشد که به تقوا گرایید﴿البقره،۱۷۹﴾ یعنی همین حکم قصاص که ظاهری خشن دارد در درون خود حکمتی زیبا دارد که باعث صیانت از خون انسان های بی گناه و قوام جامعه می شود یا درباره شهادت و کشته شدن در راه خداوند که ظاهری ترسناک دارد می فرماید «وَلاَ تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاء عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ»، هرگز کسانى را که در راه خدا کشته شده‏ اند مرده مپندار بلکه زنده ‏اند که نزد پروردگارشان روزى داده می ‏شوند ﴿آل عمران، ۱۶۹﴾   در نتیجه کسی می تواند فجایع عظیم کربلا را زیبا ببیند که فانی در صفات جمال و جلال و مظهر این صفات باشد و حضرت زینب کبری، دخت امیرالمومنین حیدر کرار(سلام الله علیه) و دست پرورده بانوی اول هستی حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، یکی از معدود شخصیت های عظیم عالم هستی است که به چنین درجه عرفانی نائل آمد.
 

 
 
انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۰۰۸۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟

حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است. 

این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مى‏کرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مى‏شود. ایشان بعد از آزادى نقل می‌کرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شب‏ها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.

فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمى‏آمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»

از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مى‏کردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مى‏خواهى برو!

بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شب‏هاى جمعه ترک نکنم. 

سالیانی ست که بر قبله‌ی ری رو کردم

دست من نیست، به احسان شما خو کردم

هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب

بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم

 

مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)

 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.

بر اساس آن‌چه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست می‌آید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.

آن‌چه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند. 

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسش‏هاى اعتقادى و عملى‏شان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.

 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رساله‏اى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند: 

 ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مى‏گفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم. 

امام هادی علیه السلام به پرسش‏هاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:

«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَى‏ءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقه‏ات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»

این تعبیر، به روشنى نشان مى‏دهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مى‏توانسته اند دیدگاه‏هاى اسلام ناب را در زمینه‏هاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسش‏هاى مردم پاسخ دهند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى‏ ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت