در جستجوی تنبلی، لابهلای کتابها
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۱۸۶۵۷
روز جهانی تنبل در حقیقت به منظور حمایت از جانوری به نام«تنبل» است که در سالهای اخیر جمعیت آن به شدت رو به کاهش است. این رویداد اما در میان افراد، بیشتر تبدیل به بهانهای برای شوخی با برخی از دوستانشان شده که بیشتر به اسم "تنبل فامیل" از آنها یاد میکنند.
به گزارش خبرنگار ایمنا؛ بسیاری از مردم دنیا از جمله کلمبیاییها سالانه بیستم اکتبر را تحت عنوان "روز جهانی تنبل ها " جشن میگیرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
روز جهانی تنبل در حقیقت به منظور حمایت از جانوری به نام«تنبل» است که در سالهای اخیر جمعیت آن به شدت رو به کاهش است. این رویداد اما در میان افراد، بیشتر تبدیل به بهانهای برای شوخی با برخی از دوستانشان شده که بیشتر به اسم "تنبل فامیل" از آنها یاد میکنند.
اما بحث در رابطه با تنبلی و مذمت گویی یا ستایش این صفت در افراد از دیرباز موضوعی است که
شعرا، نویسندگان، اندیشمندان و فلاسفه از فرهنگها و اقوام مختلف در جهان درباره آن قلم فرسایی کرده اند. از "کمدی الهیِ" دانته گرفته تا در "ستایش تن آساییِ" برتراند راسل که در یکی تنبلی مورد لعن و افراد تنبل بسیار منفور یاد می شوند و در دیگر تنبلی روشی از زندگی و حتی نوعی مبارزه تلقی خواهد شد. این اختلاف عقیده و نظر در میان بزرگان فلسفه و شعر بهانهای شد تا جستجویی داشته باشیم در میان برگه های کتاب ها و مقالات و واژه تنبلی را پیدا کنیم:
ژان ژاک روسو در مذمت تنبلی نوشته است: «عادت به کار و فعالیت تنبلی را به امری غیر قابل تحمل برای آدمی تبدیل میکند و وجدان آگاه آرزوی تفریحات بیهوده را در شخص زایل میکند».
اما، پیر سن آمند، نویسنده کتاب «در جستوجوی تنبلی: تفسیری سُست از روشنگری»، به نقد از این دیدگاه در کتاب خود توضیح میدهد که روسو، خود، سلوک فردیاش را به این شکل آغاز کرد که «یک روز برای گوش فرا دادن به صدای ناقوس کلیسا به هنگام بسته شدن دروازههای شهر، به سوی تپههای بیرون شهر ژنو رفت و نه فردای آن روز و نه هیچ وقت دیگر سر کارش حاضر نشد. از آن پس روسو به فردی خانهبهدوش و رویاپرداز بدل شد و در یکی از واپسین نوشتههایش معرفتی را توصیه کرد که قائل به «انجام هیچ» است. همچنین روسو تا پایان عمر در حومه شهر پاریس بدین شکل زندگی کرد که یا در حال جمعآوری گل و گیاه بود یا کف قایقش در ساحل «ایل دو سن پیر» استراحت میکرد. او راهی را برای زندگی انتخاب کرد که در آن خویشتن را گم کند. و فلسفه این اندیشمند غربی هم آن بود که: «در یک چنین وضعیتهایی آن چه از آن لذت میبریم چیزی است که خارج از وجود ما نیست، هر آن چه از ما و از وجود ما تهی است باید به کنار نهاده شود. زیرا تا زمانی که این وضعیت ادامه یابد، وجود ما برای زندگیمان کفایت میکند، همانند خدا.»
همچنین برتراند راسل در کتابی با عنوان « در ستایش تن آسایی» در رابطه با تنبلی چنین می نویسد: «باور من این است که تاکنون بیش از حد در جهان کار انجام شده است و این اندیشه که کار را فضیلت میداند تا به امروز خسران زیادی برای بشریت در برداشته است. آن چه باید در جوامع صنعتی مدرن تبلیغ شود به کل متفاوت از آن چیزی است که تاکنون آموزش داده شده است.»
اما مشخص کردن هدف راسل از گفتن این جملات کار راحتی نیست. این گفته راسل هنوز پس از ۷۰ سال همچنان موضوعیت دارد: ما در دنیایی زندگی میکنیم که اجازه میدهد «کل محصول به یک اقلیت کوچک برسد، اقلیتی که بخش اعظمش هیچ کاری نمیکنند». با وجود این، همین جمعیت کم سهمی به مراتب بزرگتر از اکثریتی مطالبه میکند که کار را انجام میدهد، یا در روزگاری که بیکاری غوغا میکند، آن قدر خوششانس است که شاغل باشد!
علاوه بر بررسی های فلسفی بر موضوع تنبلی، مقالات بسیاری نیز به همین موضوع و یافتن پاسخی به این پرسش اصلی که تنبلی در کجا و در میان کدام فرهنگ ها بیشتر رواج دارد،پرداخته است. در مقاله ای با عنوان بررسی تطبیقی شاخص تنبلی در ایران و کشورهای جهان آمده است:
«بررسی دوره های تاریخی مختلف و مطالعه سفرنامه های فرنگیانی که به ایران سفر کرده اند، شواهدی از تنبلی ایرانیان موود است. به علاوه در بین بیشتر مشکلات افراد جامعه و مشخصه هایی که کم و بیش از آنها به عنوان آسیب های فرهنگی و یا اجتماعی یاد می کنند، خصوصیت های اخلاقی تنبلی اجتماعی را مشاهده میکنیم که به اعتقاد برخی از صاحبنظران،بسیاری از ویژگی های نامطلوب ما بر روی آن سوار شده است و در فرهنگ و خصلت جمعی ما بسیار ریشه دارد. این مسئله تا بدان جا مهم است که رهبران جامعه نیز «تنبلی اجتماعی» را به عنوان «دشمن درونی ایرانیان» مطرح کرده اند.»
در ادامه این مقاله و با بررسی های آماری در بین کشور های مختلف اینگونه نتیجه گیری می شود که :«نتایج تحقیق نشان می دهد که میانگین تنبلی مردم در ایران ۸۷/۱۱ است. این در حالی است که این میانگین در میان کلیه کشورهای جهان ۴۶/۸۸ و تفاوت میانگین میزان تنبلی بین ایران و کلیه کشورهای جهان معنادار است. بدین معنی که تنبلی در کشور ایران به صورت معناداری بیشتر از میانگین کشورهای جهان بوده است. در سطح طبقهبندی کشورها و مقایسه میانگین تنبلی آنها با ایران نیز با توجه به میانگین ها، می توان گفت که کشورهای عربی رتبه اول تنبلی را دارند و ایران با فاصله کمی بعد از کشورهای عربی در رتبه دوم قرار دارد.»
کد خبر 393859منبع: ایمنا
کلیدواژه: تنبل كتاب و كتاب خواني کتاب فلسفه مقاله علمی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۱۸۶۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هوش مصنوعی در جستجوی راز آلزایمر: ارتباط بین روده و مغز!
به گزارش تابناک به نقل از عصرایران، به تازگی از یادگیری ماشینی برای پیش بینی نحوه اتصال متابولیتهای ایجاد شده در روده با گیرندههای موجود در روده و مغز استفاده بسیاری شده است.
مجموعهای از متابولیتها و جفتهای متصل شونده به گیرنده که اخیرا توسط محققان ایجاد شده اند، میتوانند به منظور روشن کردن نقش میکروبیوم در بیماری آلزایمر مورد استفاده قرار گیرند.
محققان کلینیک کلیولند ویژگیهای بیش از ۱ میلیون جفت بالقوه متابولیت و گیرنده را ارزیابی کردهاند تا ببینند که کدام یک از آنها میتوانند به یکدیگر متصل شوند. با شناسایی متابولیتهای متصل به گیرندههای خاص، محققان توانستند مسیرهای بیولوژیکی را که این متابولیتها ممکن است تحت تاثیر قرار دهند و همچنین هدف برخی از گیرندهها را شناسایی کنند.
مطالعه مورد نظر از طریق مجله سل ریپورتز در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. نویسنده اصلی این تحقیق دکتر Feixiong Cheng، مدیر مرکز ژنوم کلینیک کلیولند، در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح داد:
«متابولیتهای روده کلید بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی در بدن ما هستند و همانطور که میدانیم برای هر کلید قفلی وجود دارد. البته مشکل این است که ما دهها هزار گیرنده و هزاران متابولیت در بدن خود داریم و تشخیص اینکه کدام کلید با کدام قفل جفت و جور میشود، روندی کند و پرهزینه به شمار میرود. به همین دلیل است که تصمیم گرفتیم از هوش مصنوعی استفاده کنیم.»
سلامت روده چگونه بر سلامت مغز تاثیر میگذارد؟
وجود برخی متابولیتها در روده تا حدی نشان دهنده حضور باکتریهای خاص در این محیط است، زیرا این متابولیتها از طریق تجزیه مواد غذایی در روده توسط باکتریها ایجاد میشوند.
بیماری آلزایمر پیش از این نیز با تغییرات مشخص در میکروبیوم روده در انسان مرتبط شده است و احتمالا روده به واسطه نقشی که در عملکرد ایمنی دارد بر سلامت مغز اثر میگذارد. این مطالعات از طریق سری مجلات ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی قابل دسترسی هستند.
دکتر استیو گندرون متخصص ایمونولوژی و غدد درون ریز که در مطالعه اخیر شرکت نداشته، در توضیح مکانیسمهای احتمالی قیاس زیر را انجام داده است:
«روده را به عنوان یک بازار شلوغ تصور کنید که در آن انواع مواد شیمیایی مبادله میشوند. این مواد شیمیایی میتوانند از جریان خون استفاده و به ایستگاه مرکزی مغز راه پیدا کنند. دانشمندان معتقد هستند که این خط ارتباطی ممکن است بر سلامت مغز اثر بگذارد زیرا اگر بازار (روده) شروع به فروش اقلام نامناسب (مانند مواد شیمیایی التهابی) کند، احتمال ابتلا به زوال مغز وجود خواهد داشت، یعنی همان مشکلی که در آلزایمر میبینیم. درست شبیه به این که از مواد فاسد در پخت کیک استفاده شده باشد!»
در حالی که نقش سیستم ایمنی در بیماری آلزایمر به خوبی شناخته نشده است، تحقیقات التهاب را با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط میدانند و در این زمینه هم نظر هستند که التهاب مزمن میتواند در شروع بیماری مذکور نقش داشته باشد.
دکتر چنگ، نویسنده اصلی مطالعه، اضافه میکند: «بیماری آلزایمر یک بیماری چالش برانگیز به دلیلعدم وجود درمان موثر است. با این حال محور مغز-روده پتانسیل بالایی به منظور درمان اختلالات مغزی از خود نشان داده است.»
استفاده از هوش مصنوعی برای کشف مسیرهای نهفته در پس بیماری در آلزایمر
اگر بتوان از اتصال مضر متابولیتها با گیرندهها جلوگیری کرد، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز میتوان کاهش داد. برای شناسایی جفتهای متصل شونده، محققانی که در مطالعه حاضر بودند ابتدا یک تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای شناسایی رابطه میان ۴۰۸ گیرنده و بیماری آلزایمر انجام دادند.
محققان با استفاده از کد ژنتیکی این گیرنده ها، از منابع هوش مصنوعی (AI) موجود برای پیش بینی شکل پروتئینهای قابل اتصال، استفاده کردند. این روش دید خوبی از شکل نواحی اتصال گیرندهها به دست میدهد.
در ادامه محققان توانستند پیش بینی کنند که کدام متابولیتها و چگونه به این گیرندهها متصل میشوند. بیشتر متابولیتهای کشف شده لیپید یا متابولیتهای لیپید مانند بودند.
و اما اهداف درمانی جدید برای آلزایمر؟
محققان همچنین چگونگی پاسخ این گیرندهها به میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را بررسی کردند. آنها با بررسی باکتریهایی که در میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر فراوان هستند، دو متابولیت آگماتین و فنتیل آمین را شناسایی کردند که به ترتیب توسط باکتروئیدس فراژیلیس و رومینوکوک به وفور تولید میشوند.
سپس محققان تصمیم گرفتند با استفاده از سلولهای بنیادی افراد مبتلا به آلزایمر، تاثیر این متابولیتها را بر نورونهای بیماران زیر نظر بگیرند.
آنها دریافتند که آگماتین سطوح p-tau181، p-tau205، و پروتئین تاو کل را کاهش میدهد. مطالعات بیشتر روی فنتیل آمین نیز نشان داد که این متابولیت به طور قابل توجهی سطوح p-tau181، p-tau205 و تاو کل را در نورونها به صورت وابسته به دوز کاهش میدهد.
این یک یافته امیدوار کننده است، زیرا تجمع بیش از حد پروتئین تاو با ایجاد بیماری آلزایمر مرتبط است.
چنگ گفت: «در مطالعات کنونی، ما صرفا فسفوریلاسیون تاو را اندازهگیری کردیم، زیرا فسفوریلاسیون تاو یک سنجش قوی و دقیق است. ما همچنین در حال انجام مطالعات پیش بالینی (حیوانی) بیشتری برای بررسی دقیقتر اثربخشی متابولیتهای روده (به عنوان مثال، آگماتین) هستیم و ممکن است آن را در آزمایشات آینده و در افراد مسن نیز پیگیری کنیم.»
نویسندگان مطالعه خاطرنشان میکنند که ۹۹ درصد از آزمایشات بالینی در مورد مداخلات دارویی برای بیماری آلزایمر موفقیتآمیز نبوده است و چنگ اضافه میکند که یافتههای آنها میتواند به یک هدف جدید اشاره کند:
«این موضوع دقیقا همان فرضیه ما را شکل میدهد: بهبود سلامت روده ممکن است بر سطوح تاو در مغز تاثیر بگذارد، از بیماری آلزایمر پیشگیری یا حتی آن را درمان کند. با این حال، برای بررسی بیشتر این فرضیه به تحقیقات بیشتری در آینده نیاز داریم و اکنون با استفاده از نمونههای حیوانی و انسانی روی آن کار میکنیم.»