به نقل از «خبرگزاری آریا»

آشنایی با جراحی چاقی

تاریخ انتشار: ۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۵۵۲۸۲۰

خبرگزاری آریا -
بیش از 50 سال قبل اولین عمل جراحی به منظور درمان چاقی انجام شد
جراحی چاقی
یکی از گزینه هایی که برای درمان چاقی ارائه میشود جراحی چاقی یا Weight Loss Surgery با مخفف (WLS) است. در این مقاله ابتدا نگاهی مختصر به تعریف چاقی خواهیم داشت، سپس از بین انواع روش های درمانی ارائه شده برای آن جراحی چاقی را مورد بررسی قرار داده و سعی میکنیم به این پرسشها پاسخ دهیم:
- آیا هر فردی که اضافه وزن دارد یا دچار درجاتی از چاقی خفیف است نیاز به عمل جراحی چاقی دارد؟
- چند نوع تکنیک جراحی چاقی داریم و هر کدام چه مزیت هایی نسبت به دیگر روش ها دارد؟
- چه عوارض ممکن است بعد از جراحی چاقی ایجاد شود؟
دانشمندان برای مشخص کردن سلامت وزن فرد از شاخصی به نام شاخص توده بدنی یا شاخص حجم بدنی که ترجمه اصطلاح Body Mass Index است و با مخفف BMI معروف است استفاده می کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محاسبه BMI از طریق رابطه زیر انجام میشود :

تقسیم وزن بدن به (کیلوگرم) بر اندازه قد بر حسب واحد متر به توان 2 تعریف نمود. عدد حاصل از این فرمول به صورت زیر تفسیر میشود؛
چاقی مرضی یک بیماری خطرناک با عوارض زیاد است
اگر شما طبق محاسبه این فرمول، تنها اضافه وزن یا چاقی درجه یک داشته باشید، لازم نیست به روش درمان چاقی با جراحی فکر کنید. جراحی چاقی برای افراد با شاخص توده بدنی بالای 35 که اصطلاحاً میگوییم فرد دچار چاقی مرضی است توصیه می شود. چاقی مرضی می تواند به دلیل اختلالات ژنتیکی، هورمونی و یا روانی ایجاد گردد.
صرف نظر از علت آن چاقی مرضی میتواند یک بیماری خطرناک با عوارض زیاد است که ریسک
مرگ را می تواند تا 35 درصد افزایش دهد. بنابراین درمان این بیماری حائز اهمیت است. (خوب است بدانیم اضافه وزن به خودی خود بیماری محسوب نمی گردد و تنها برهم خوردن تعادل وزن بدن تعریف میشود.)
بیش از 50 سال قبل اولین عمل جراحی به منظور درمان چاقی انجام شد؛ اما در سالهای ابتدایی ابداع این تکنیک جراحی، این روش چندان مورد استقبال قرار نگرفت. اما با توجه به روند افزایش وزن شدید در جوامع مختلف و البته پیشرفت های قابل ملاحظه در علم جراحی و مراقبت های پس از آن، امروزه جراحی چاقی به عنوان یکی از درمان های اصلی و موثر چاقی مرضی و دیابت برشمرده میشود، در واقع تنها درمان قطعی دیابت همین جراحی چاقی است و مابقی درمان ها مانند مصرف انواع قرص و دارو تنها علائم ناشی از دیابت را کنترل می کنند.
شکل 1 - دستگاه گوارش در حالت طبیعی
انواع جراحی چاقی:
جراحی های چاقی را می توان به سه دسته اصلی تقسیم کرد:
1- اعمال جراحی چاقی که سبب محدودیت در خوردن غذا می گردد. به عنوان مثال قرار دادن حلقه ای باندی شکل به دور قسمت فوقانی معده که مانع از ورود حجم زیادی از غذا با سرعت بالا می شود در گروه اول قرار دارد.(شکل 2 )
شکل 2 - قرار دادن حلقه به دور محل ورود غذا به معده
همچنین قرار دادن بالونی(جسمی بادکنک مانند) در معده که مقدار زیادی از فضای داخلی معده را اشغال میکند که با توجه به حضور آن،فرد بعد از مصرف حدود یک سوم، یک وعده غذایی معمولی احساس سیری میکند نیز در همین گروه قرار میگیرد.(شکل 3)
شکل 3 - قرار دادن بالن در معده
عمل حذف قسمتی از بدنه معده با برش جراحی که منجر به کوچک شدن معده میشود نیز در این گروه قرار دارد.(شکل 4)
شکل 4 - برش و جدا کردن قسمت عمده ای از معده
2 - دسته دوم اعمال جراحی چاقی شامل جراحی هایی است که با ایجاد تغییراتی در مسیر عبور غذا از لوله گوارش منجر به کاهش جذب مواد غذایی می گردند. در این روش ها سعی میشود به نحوی با ایجاد یک پل بین معده و روده بزرگ، بیشتر حجم غذای مصرفی بلافاصله بعد از معده مستقیما وارد روده بزرگ شود و دفع گردد..
هدف اصلی این نوع از جراحی های چاقی این است که، غذا بدون عبور از روده باریک که مهمترین محل جذب چربیها، قندها و سایر مواد مغذی است، مستقیما وارد روده بزرگ گردد و جذب مواد غذایی کاهش یابد. گاهی نیز با تغییر دادن مسیر ورود صفرا به روده باریک مانع جذب چربی ها می شوند. صفرا مایعی است که توسط کبد ساخته می شود و بعد از ذخیره شدن در کیسه صفرا از طریق مجرای کوچکی به ابتدای روده باریک یا دئودنوم ریخته میشود. وجود مایع صفرا کمک شایانی به جذب چربی ها میکند. بنابراین با تغییر دادن این مسیر و تخلیه صفرا در انتهای روده باریک می توان جذب چربیها را تا مقدار چشمگیری کاهش داد.
3 - دسته سوم جراحی های چاقی در واقع ترکیبی از عملهای گروه اول و دوم است. یعنی علاوه بر اینکه با حذف فیزیکی قسمتی از معده یا روده باریک حجم ورودی غذا را کاهش داده و سرعت دفع غذا افزایش می یابد ، با ایجاد تغییراتی در مسیر عبور غذا در لوله گوارش، جذب مواد غذایی را به حداقل برساند.(شکل- 5 )
حذف قسمت عمده ای از معده، ایجادپلی مستقیم بین معده و انتهای روده کوچک
این دسته از اعمال موثرتر از دو دسته قبلی هستند، اما به همان میزان تکنیک انجام آنها سختتر و عوارض ناشی از آن می تواند جدی تر باشد. حذف قسمتی از معده یا حذف قسمت ابتدایی روده باریک و ایجاد راه کوتاهتری بین معده و روده بزرگ مهمترین نوع جراحی متداول این گروه است.
شاید این سوال پیش بیاید چرا در اکثر موارد قسمت ابتدایی روده باریک یا دئودنوم را حذف می کنند؟
قسمت ابتدایی روده باریک یا دئودنوم علاوه بر اینکه سطح جذب بسیار بالایی دارد و بیشترین میزان جذب غذا در لوله گوارش در آنجا انجام می گردد، با ترشح هورمون های مختلفی مانند گرلین، کوله سیستوکنین و سکرتین فعالیت قسمت های دیگر دستگاه گوارش را تنظیم و میزان اشتها را نیز کنترل می کند.
جراحی چاقی تنها برای افرادی که دچار چاقی مرضی یا دیابت شدید هستند توصیه می شود
عوارض عمل های جراحی چاقی:
انواع جراحی چاقی نیز مانند هر عمل جراحی دیگر میتواند گروهی از عوارض در حین عمل و یا بعد از عمل را داشته باشد؛ عدم تحمل داروی بیهوشی، آسیب دیدن اندامها دیگر در اثر برخورد ابزارهای جراحی و غیره.
اما همانگونه که قابل تصور است مهمترین عوارض جراحیهای چاقی سوء تغذیه و عوارض ناشی از کمبود برخی ویتامین ها و مواد معدنی در بدن می باشد. البته امروزه با پیشرفت تکنیک های جراحی مثل انجام جراحی بسته که بدون ایجاد برش های بزرگ انجام می گردد (لاپاراسکوپی) و تولید مکمل های غذایی مناسب این عوارض به حداقل رسیده اند؛ اما برخی از عوارض مختص بعد از جراحی چاقی مثل عوارض قلبی ریوی، عوارض روانی و اختلال دستگاه عصبی هنوز به خوبی شناخته نشده اند و می توانند خطرناک باشند.
آیا جراحی چاقی یک عمل زیبایی است؟
همانگونه که در ابتدای مقاله ذکر شد جراحی چاقی تنها برای افرادی که دچار چاقی مرضی یا دیابت شدید هستند و بنا به تشخیص یک تیم پزشکی توصیه می گردد. از این رو اگر شما فردی با چاقی مرضی هستید علاوه بر اینکه نباید از این عمل ترسی داشته باشید، بلکه به عنوان بهترین راه درمان موجود می بایست آن را انتخاب کنید و حداکثر همکاری ممکن را با تیم پزشکی خود انجام دهید تا به نتیجه مطلوب برسید.
اما اگر تنها اضافه وزن یا چاقی محدود دارید با این که انجام این عمل برای شما امکان پذیر است و مطمئناً نتایج بسیار چشم گیری بدست خواهید آورد، انجام آن ضروری نیست و حتی می تواند به ضرر شما تمام شود.
متاسفانه گاهی برخی جراحان با شیوه های تبلیغاتی خاص این جراحی را نوعی عمل زیبایی به حساب می آورند و برای کسب سود بیشتر افراد زیادی را تشویق به انجام این عمل می کنند، اما توجه کنید که جراحی چاقی یک عمل جراحی درمانی است و نه زیبایی.
لیپوساکشن: به نظر این توضیح لازم می رسد که لیپوساکشن در دسته جراحی چاقی قرار نمیگیرد و جراحی زیبایی است. از طرفی لیپوساکشن باعث کاهش وزن نمی شود و فقط سایز بدن را کوچک میکند و حتی به افراد چاق توصیه نمی شود.
لیپوساکشن در واقع تکنیکی برای حذف چربی موضعی انجام می شود و راهی برای درمان و یا مبارزه با چاقی نیست .
گردآوری:بخش سلامت بیتوته


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۵۲۸۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فضای سبز و تقویت سلامت میکروبیوتای روده و پوست

محققان بازبینی نظام‌مند از تحقیقات مشاهده‌ای و مداخله‌ای انجام دادند که رابطه بین قرار گرفتن در معرض فضای سبز و میکروبیوتای انسان را در مکان‌های مختلف آناتومیکی ارزیابی می‌کرد.

به گزارش ایسنا، آنان دریافتند که قرار گرفتن در معرض فضای سبز با افزایش تنوع و ترکیب تغییر یافته میکروبیوتای روده و پوست مرتبط است.

زمینه

در سال‌های اخیر، نتایج تحقیقات به‌طور فزاینده‌ای بر مزایای سلامتی بالقوه قرار گرفتن در معرض فضای سبز، ازجمله سلامت روان و کاهش خطر بیماری متمرکز شده است.

اگرچه یافته‌ها پیچیده هستند، میکروبیوتای انسانی که برای عملکرد سیستم ایمنی و سلامت متابولیک حیاتی محسوب می‌شود، ممکن است تحت تاثیر فضای سبز قرار گیرد. درک این رابطه می‌تواند مکانیسم‌های زیربنایی اثرات سلامت فضای سبز را مشخص کند.

بررسی نظام‌مند با هدف ترکیب شواهد مشاهده‌ای و مداخله‌ای در مورد تأثیر فضای سبز بر تنوع و ترکیب میکروبیوتای انسانی در بین جمعیت‌ها، مواجهه‌ها و نتایج مختلف، به‌دنبال شفاف‌سازی شکاف‌های دانش موجود و اطلاع‌رسانی به مداخلات و سیاست‌های بهداشت عمومی است.

روش‌ها شامل بررسی‌های قبلی و تدوین راهبردهای جستجو برای پایگاه‌های داده، با معیارهای خاص برای انتخاب تحقیق بر اساس اصول جمعیت، مواجهه، مقایسه‌ شدن، نتیجه و تحقیق بود.

دو محقق به‌طور مستقل جستجو، سوابق غربالگری و استخراج داده‌ها را انجام دادند. آنان خطر سوگیری را با ترکیب شواهد و دستورالعمل‌هایی برای بررسی‌های نظام‌مند بدون متاآنالیز ارزیابی کردند. قطعیت شواهد با استفاده از چارچوب درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، توسعه و سنجش، نتایج و اصول تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها

پس از چندین دور غربالگری، ترکیب کیفی شامل ۲۰ مقاله از ۳۵ کشور، ازجمله فنلاند، کانادا، ایالات‌متحده، چین، هلند، بریتانیا، هند و استرالیا بود. نیمی از تحقیقات طرح‌های مقطعی، یک تحقیق گروهی و بقیه طرح‌های مداخله‌ای شامل ۲ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بودند.

تحقیقات مشاهده‌ای از معیارهای عینی استفاده می‌کنند مانند شاخص نرمال‌شده تفاوت پوشش گیاهی، درصد فضای سبز، یا متغیرهای باینری که از تصاویر ماهواره‌ای یا نقشه‌های زمین منشأ می‌گیرند و تخصیص دقیق مواجهه با فضای سبز را تضمین می‌کند. تحقیقات مداخله‌ای شامل فعالیت‌هایی مانند مالیدن دست‌ها به خاک، مشغول شدن به فعالیت‌ در پارک، یا ایجاد فضای سبز در مهدکودک‌ها برای مدت‌های مختلف بود.

۲۰ تحقیق، جوامع میکروبی را در نقاط مختلف بدن انسان روده (۱۳ تحقیق)، پوست (۱۰ تحقیق)، حفره دهان (پنج تحقیق)، حفره بینی (پنج تحقیق)، و ناحیه چشم (یک تحقیق) بررسی کردند.

توالی ژنتیکی که ژن ریبونوکلئیک اسید ریبوزومی ۱۶ اس را هدف قرار می‌داد، با عناصر پردازش مانند بینش کمی در مورد محیط زیست میکروبی، مجموعه تجزیه و تحلیل توالی برای تحقیق روی میکروبیوتا (Mothur)، یا ابزار تجزیه و تحلیل توالی منحصر به‌فرد (Usearch) مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل بیوانفورماتیک مشترک بود. نتایج شامل تنوع آلفا، تنوع بتا و فراوانی نسبی گونه‌ها بود.

تحقیقات گنجانده شده از نظر خطر سوگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند که سه مورد به‌دلیل سوگیری مخدوش‌کننده به‌عنوان "جدی" رتبه‌بندی شدند. چهار تحقیق دارای خطر «با احتمال زیاد» از منابع دیگر، مانند رویکردهای آماری نامناسب بودند. حجم نمونه کوچک، قابلیت اطمینان را در برخی از تحقیقات مداخله‌ای به خطر انداخت.

به‌طور کلی، تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض فضای سبز با تنوع زیستی آلفای بیشتر، ترکیبات کلی تغییر یافته و تغییر فراوانی نسبی گونه‌ها در میکروبیوتای روده انسان مرتبط است، همانطور که توسط ۱۲ تحقیق از ۱۳ تحقیق، شامل طرح‌های مقطعی و مداخله‌ای گزارش شده است.

مطالعات مقطعی ارتباط متنوعی از قرار گرفتن در معرض فضای سبز با تنوع آلفا، تنوع بتا و فراوانی گونه‌های خاص را نشان داد. مطالعات مداخله‌ای اثرات مثبتی بر تنوع آلفا و فراوانی گونه‌های خاص پس از مداخلات فضای سبز نشان می‌دهد.

از ۱۰ تحقیقی که رابطه بین قرار گرفتن در معرض فضای سبز و میکروبیوتای پوست انسان را بررسی می‌کند، مطالعات مقطعی و مداخله‌ای ارتباط مثبت بین فضای سبز و تنوع آلفای میکروبیوتای پوست، ترکیبات تغییر یافته و تغییرات در فراوانی گونه‌ها را نشان می‌دهد.

تحقیقات مشاهده‌ای ارتباط با پوشش جنگلی و زمین کشاورزی را برجسته می‌کند، در حالی که مداخلات افزایش تنوع آلفا و ترکیبات تغییر یافته با فعالیت‌های فضای سبز را نشان می‌دهد.

چندین تحقیق ارتباط بین قرار گرفتن در معرض فضای سبز و میکروبیوتای انسان را در حفره‌های دهان، بینی و چشم بررسی کردند. یافته‌های ترکیبی مشاهده شد؛ تحقیقات میکروبیوتای دهان افزایش فراوانی را با فضای سبز نزدیک نشان داد، در حالی که تحقیقات میکروبیوتای بینی نتایج متناقضی را گزارش کردند.

میکروبیوتای چشمی ارتباط معناداری با فضای سبز نشان نداد. تحقیقات مداخله‌ای نشان داد که فعالیت‌های فضای سبز ممکن است بر تنوع میکروبیوتای بینی تاثیر مثبتی داشته باشد.

ارزیابی قطعیت شواهد در فضای سبز و میکروبیوتای انسانی در نقاط مختلف بدن متفاوت است. رتبه‌بندی‌های اولیه بالا یا متوسط بودند، اما به‌دلیل عدم دقت و نتایج متناقض به متوسط یا پایین تنزل یافتند. به‌طور کلی، قطعیت شواهد برای فضای سبز و میکروبیوتا در تمام نقاط بدن به‌عنوان بسیار کم ارزیابی شد.

نتیجه‌گیری

این بررسی نظام‌مند ۲۰ تحقیق را در مورد قرار گرفتن در معرض فضای سبز و میکروبیوتای انسانی، بیشتر در اروپا و آمریکای شمالی ارزیابی کرد. شواهد نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض فضای سبز تنوع میکروبیوتای روده و پوست را افزایش می‌دهد و باکتری‌های مفید را نسبت به عوامل بیماری‌زا ترجیح می‌دهد.

هرچند ناهمگونی تحقیق، محدودیت‌های طراحی، و سوگیری‌ها ذکر شد اما یافته‌ها اغلب با بررسی‌های قبلی مطابقت دارند و ارزیابی جامع‌تری ارائه می‌دهند. مکانیسم‌ها شامل قرار گرفتن در معرض میکروب‌های مختلف محیطی، کاهش آلاینده‌های هوا و بهبود سبک زندگی است.

مطالعات طولی و مداخله‌ای بیشتر با در نظر گرفتن جنبه‌های مختلف فضای سبز، ویژگی‌های شرکت‌کننده و عملکرد میکروبیوتا توصیه می‌شود.

یافته‌های این تحقیق در مجله Environmental International منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام