به نقل از «ایرنا»

والدین وابستگی فرزندان به خود را کم کنند

تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۰۹۷۱۵

مهشید رابطیان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه اجتماعی ایرنا با بیان اینکه مراحل رشد افراد به طور طبیعی در حال انجام است اما آنچه که در این میان موجب تعالی فرد و در نهایت موفقیت و خوشبختی آن می شود، ‌ همانا مهارت آموزی صحیح از جانب والدین و مربیان است، اظهارداشت: پدر و مادر به عنوان نخستین مربی نقش بارزی در سلامت جسم و روح فرزندان دارند و با اعمال روش های صحیح تعلیم و تربیت آینده فرزندان خود را تضمین خواهند کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

   

فوق تخصص روانپزشک کودک و نوجوان گفت: شاید درس خواندن در نظر بسیاری از والدین بزرگ ترین درخواست از فرزندان باشد اگرچه اهمیت این موضوع یعنی موفقیت در تحصیل بر کسی پوشیده نیست اما باید پذیرفت که درس خواندن همه زندگی بچه ها نیست و آن ها باید بتوانند در هر مرحله  از زندگی و در مواجهه با هر موقعیت مسئولیتی که بر عهده آنان قرار داده شده را به نحو مطلوب بجای آورند.

وی متذکر شد: برای این که فرزندان بتوانند به خوبی از پس مسئولیت های خود در زندگی برآیند باید از دوران کودکی حس مسئولیت پذیری را در آنان تقویت کرد.

**مهارت آموزی 

این متخصص روانپزشک، ‌ افزود: پدر و مادر به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی زمانی که فرزندی را در بین خود جای می دهند ضمن پذیرش مسئولیت فرزند پروری، ضروری است که در کنار وظایفی که برعهده گرفته اند مهارت و آموزش های ورود کودک و نوجوان خود را به جامعه از همان بدو تولد به نحو مطلوب ارایه کنند.

وی با بیان اینکه کودکان باید بر اساس سن و توانایی که دارند، مسئولیت و وظیفه خود را در منزل بر عهده گیرند، ‌ گفت: پدر و مادر بدون ترس و واهمه باید به کودک مسئولیت دهند تا در کنار افزایش توانمندی های کودک، اعتماد به نفس کوچکترین عضو خانواده را هم افزایش دهند.

رابطیان تصریح کرد: فرزند قبل از ورود به اجتماع باید بیاموزد چگونه روی پای خود بایستد، پول خود را مدیریت کند،  آشپزی انجام دهد،  چطور با بزرگتر صحبت کند،  زمان را مدیریت کند،  با شکست و اشتباهات مقابله کند، چگونه یک شغل برای خود دست و پا کند،  لباس های خود را بشوید، در نگهداری خانه و تمییز کردن آن مشارکت کند،  ایمن و منظم آشپزی، رانندگی و شنا کند و در نهایت چگونه از یک نقشه و راهنما برای رسیدن به مقصد، کمک گیرد.

**راهکار مسئولیت پذیری 

این روانپزشک کودک و نوجوان افزود: از جمله مواردی که می تواند بچه های را مسئولیت پذیر کرد دخالت دادن آنان در کارهای منزل است. چراکه این امر موجب می شود کودک و نوجوان زحمات و خستگی والدین را درک کرده و خود را جزیی از خانه و خانواده بداند.

رابطیان در عین حال از والدین خواست که در سپردن کارهایی که کودک در آنها ناتوان است، خودداری و در واگذاری مسئولیت به کودکان اعتدال را رعایت کنند و سعی شود به فرزندان اول یا دختران، که بطور معمول وظایف سنگین تر و یا سختر را بر عهده این گروه از بچه ها قرار داده می شود، ‌ بیش از سایر فرزندان کاری واگذار نشود.

**ایجاد انگیزه به همراه نظارت 

وی افزود: برای آماده سازی حضور کودک و نوجوان در اجتماع ضروری است تا هدف و انگیزه از این کار را برای آن ترسیم و چنانچه مسئولیتی بر عهده فرزندان واگذار نشود و تمامی کارهای منزل و یا بیرون از خانه را والدین انجام دهند، ناخودآگاه کودکان را وابسته به خود کرده و تضمینی برای موفقیت آنان در آینده نخواهد بود.

رابطیان در عین حال گفت: نظارت و سازماندهی دو مساله مهم در حفظ و تداوم مهارت آموزی به کودکان و نوجوانان است و والدین نباید با سرپیچی کردن از بار مسئولیت فرزند پروری که بر عهده دارند، ‌کودکان و نوجوانان را در مسیر بالندگی و رشد تنها رها کنند.

منبع: ایرنا

کلیدواژه: روانشناسی کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۰۹۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

والدین با استقلال‌طلبی نوجوانان مواجهه منفی نداشته باشند

ایسنا/قزوین یک روانشناس گفت: استقلال‌طلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم یا با من مثل بچه‌ها رفتار نکنید، ظاهر می‌شود و متأسفانه والدین در برابر استقلال‌طلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه می‌اندازند. به والدین توصیه می‌کنم در برابر ویژگی استقلال‌طلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان می‌شود و شرایط را بحرانی می‌کند.

فاطمه نوری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دوران نوجوانی حدفاصل بین کودکی و بزرگسالی و فرصت آماده شدن برای تغییر است، تفاوت‌هایی بین دوران کودکی و نوجوانی وجود دارد و خانواده‌ها به همین دلیل که فرزندانشان به‌اصطلاح از دوره «دختر خوب» و «پسر خوب» به‌یکباره پا به دوران نوجوانی و دنیای جدیدی می‌گذارند دچار مشکل و استرس می‌شوند.

وی افزود: پیش‌نوجوانی از ۱۰ تا ۱۱ سالگی شروع می‌شود و در این سن نشانه‌هایی نوجوانی همچون رویش موی زیر بغل ظاهر می‌شود، مرحله دوم نوجوانی اولیه بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی است که از آن به‌عنوان آغاز نوجوانی یاد می‌شود و بیشتر والدین در این سن با نوجوان خود با مشکل مواجه می‌شوند، نوجوانی میانی هم بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی است که نوجوان در این سن ارتباط بیشتری با همسالان خود دارد و شروع به دور شدن از خانه و خانواده می‌کند.

این روانشناس تصریح کرد: پایان نوجوانی از سن ۱۷ سالگی به بالا رقم می‌خورد اما مشکل دیگری که در دوران نوجوانی وجود دارد نوجوانی گسترده شده است یعنی افرادی که ۱۸ سالگی را گذرانده‌اند اما هنوز ویژگی دوره نوجوانی آنان تمام نشده و مهارت خودکنترلی و حتی قدرت تصمیم‌گیری ندارند.

وی ادامه داد: نوجوانی با بلوغ جسمانی شروع می‌شود و این اولین ویژگی در تمامی نوجوانان است، در این شرایط هورمون مغز و بدن در حال تغییر است تا فرد در آینده تولیدمثل کند و بتواند به‌عنوان یک فرد مستقل به زندگی خود ادامه دهد.

نوری بیان کرد: پسران معمولاً بین ۱۱ تا ۱۶ سالگی اما دختران زودتر به بلوغ می‌رسند، باور غلطی وجود دارد که دختران چون زودتر به بلوغ می‌رسند پس رشد عقلانی بیشتری دارند اما این باور کاملاً غلط است اگرچه بلوغ دختران زودتر شروع می‌شود اما پسران خود را به رشد عقلی برابر می‌رسانند.

وی خاطرنشان کرد: ویژگی دوم نوجوانی تمایل رابطه با همسالان و عدم شرکت در جمع و میهمانی‌ها است و همین موضوع سبب می‌شود تمایل به ارتباط با جنس مخالف در نوجوان افزایش پیدا کند، همه این موارد از ویژگی‌های طبیعی و به‌هنجار دوره نوجوانی است اما خانواده‌ها می‌توانند با به‌کارگیری راهکارهایی چون پیش‌آگاهی دادن در خصوص دوره بلوغ به فرزندان خود، پیامدهای منفی این ویژگی‌های طبیعی را کاهش دهند.

اهمیت پرورش استعداد در کودکی

این روانشناس تصریح کرد: برای جلوگیری از پیامدهای منفی ویژگی‌های طبیعی دوره نوجوانی، والدین می‌توانند استعدادهای فرزند خود را در دوره کودکی پرورش دهند و با آشنایان و بستگان ارتباط داشته باشند چراکه تحقیقات نشان داده خانواده‌هایی که از دوران کودکی فرزند خود در جمع بستگان شرکت می‌دهند در نوجوانی فرزندانشان مشکلات کمتری را تجربه می‌کنند.

وی در خصوص راهکارهایی برای کاهش جنبه‌های منفی دوره نوجوانی بیان کرد: مواردی همچون تشویق نوجوان، انتقاد نکردن بیش‌ازحد، اهمیت دادن به نظرات او و مشارکت دادن می‌تواند جنبه‌های منفی دوره‌های نوجوانی را کاهش دهد.

نوری اظهار کرد: یکی دیگر از ویژگی‌های دوره نوجوان هیجان‌طلبی و استقلال‌طلبی است به همین دلیل ممکن است نوجوان دست به انتخاب و رفتارهای هیجانی بزند، والدین برای کنترل این شرایط باید برای فرزند خود وقت بگذارند، با هم به بازیگاه و طبیعت بروند چراکه این امر سبب مدیریت هیجان‌طلبی در نوجوانان می‌شود.

وی بیان کرد: استقلال‌طلبی نوجوانان با جملاتی چون من بزرگ شدم، با من مثل بچه‌ها رفتار نکنید، اینجا اتاق خودمه و من برای پوششم تصمیم می‌گیرم ظاهر می‌شود و متأسفانه والدین در برابر استقلال‌طلبی فرزند خود جنگ قدرت به راه می‌اندازند. به والدین توصیه می‌کنم در برابر ویژگی استقلال‌طلبی به فرزند خود فشار وارد نکنند چراکه درنهایت این رفتار والدین باعث باخت آنان می‌شود و شرایط را بحرانی می‌کند.

این روانشناس گفت: میل به متفاوت بودن از دیگر ویژگی‌های دوره نوجوانی است. در این دوره والدین شاهد رفتارهای پرخطری همچون سیگار کشیدن، لباس‌های عجیب پوشیدن و رانندگی و موتورسواری پرسرعت در فرزند خود هستند که در این شرایط خانواده باید فضایی چون پرورش استعدادها و ارتباط دوستانه و عمیق با فرزند را فراهم کند که این میل به متفاوت بودن به شکل مثبت بروز پیدا کند.

وی در پایان اظهار کرد: آخرین ویژگی نوجوانی تلاش نوجوان برای دستیابی به هویت شغلی، تحصیلی، عاطفی و اجتماعی است که با مواردی چون سردرگمی و بی‌هدف بودن و تغییر چندباره علایق و عادات و وسایل شخصی نمایان می‌شود، رسیدن به هویت در دوره نوجوانی و حتی تا اوایل دوره جوانی ادامه دارد و تا وقتی‌که فرد بتواند خود را پیدا کند دائماً از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرد.

انتهای پیام