نقش رانت سیاسی در تخلفات انتخاباتی کمتر از پول کثیف نیست
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۱۹۶۹۹
ساعت 24-از قدیم میگویند «پول چرک کفِ دست است» امروزیها اما نهتنها از این صحبتها نمیکنند، بلکه نگاهشان چنان تغییر کرده که این سالهای اخیر، عدهای برای آنکه از نقش منابع مالی نامشروع در انتخابات و فعالیتهای سیاسی بگویند، ناچار شدند «چرک و کثافت» این پولها را در گفتارشان مکرر کنند تا مگر با تعابیری همچون «پول کثیف» بتوان از عمق فاجعه گفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اسفند ماه ۹۳ و دقیقا یک سال مانده به انتخابات مجلس دهم بود که عبدالرضا رحمانیفضلی، وزیر کشور از تریبون مجلس از «عمق فاجعه» گفت که نهتنها بر اقتصاد کشور سایه انداخته، بلکه تیرگی آن بر سر «سپهر سیاست ایران» هم سنگینی میکند. او با اشاره به ورود پولهای کثیف به اقتصاد ایران، گفته بود که «بخشی از این پول، در حوزه سیاست وارد میشود و افراد در قالب انتخابات و غیره به آن ورود میکنند.» وزیر کشور با هشدار درباره آنچه «آلوده شدن حوزه قدرت» از این طریق عنوان کرده بود، تاکید داشت که باید از نامزدهای انتخاباتی که اقدام به هزینههای گزاف برای ورود به نهادهای انتخابی همچون مجلس شورای اسلامی میکنند، سوال شود منشا این پولها کجا بوده است. او حتی تاکید کرده بود که این مسائل نشان از نفوذ پولهای کثیف در انتخابات دارد.
مرتضی مبلغ، معاون سیاسی-امنیتی وزارت کشور دولت اصلاحات نیز نگاهی نسبتا مشابه وزیر کشور فعلی دارد. او البته تاکید دارد که این پدیده، پدیدهای است تازه و در دورانی که او و دوستان اصلاحطلبش در وزارت کشور حضور داشتند، کشور اساسا با چنین پدیدهای، دستکم با این حجم و گستردگی روبهرو نبوده که آنها در وزارتخانه بخواهند پیگیر امور باشند. با این همه مبلغ نیز بهواسطه آنچه در این سالهای اخیر شاهد بوده، به نقش چنین منابع نامشروعی در انتخابات اذعان دارد و معتقد است راه علاج این معضل، شفافیت است و البته مهمتر از ابزار شفافیت، عزم و اراده سیاسی برای ایجاد شفافیت.
در سالهای گذشته بحث از نقش «پولهای کثیف» در انتخابات به دفعات مطرح شده اما تاکنون نه شاهد اعلام جزییات و چگونگی استفاده از این پولها بودیم نه متعاقبا شاهد برخوردهای احتمالی با متخلفان. اساسا منظور از این پولهای کثیف چیست؟ در این سالها عمده مواردی که تحت عنوان پول کثیف مطرح شده به هزینههای سنگین انتخاباتی اشاره دارد و چندان به منشأ پولها و هزینههای انتخاباتی اشاره نمیشود.
به هر حال در ادوار مختلف هزینههایی به شیوههایی متفاوت انجام میشود و بعضا شاهدیم برخی کاندیداها برای تبلیغات انتخاباتی به صورت گسترده هزینه میکنند و این هزینههای گزاف انتخاباتی و ریختوپاشهای نامتعارف نیز معضلی انتخاباتی است اما نمیتوان این هزینهها را در دسته پولهای کثیف قرار داد بلکه این رویکرد تبلیغاتی بیشتر مصداق هزینههای بیرویه انتخاباتی است و کاندیدایی که این طور هزینه میکند، نزد افکار عمومی زیر سوال میرود که مگر قرار است در دوران حضور در پارلمان یا دیگر مناصب انتخاباتی چه عایدی و درآمدی داشته باشد که برای دستیابی به آن سمت، حاضر میشود تا این میزان هزینه کند.
واقعیت آن است که نمیتوان این موارد را ازجمله مصادیق پول کثیف دانست. بحث این است که ببینیم این منابع مالی گزاف از کجا و چه طریق حاصل شده است. از این منظر نیز همه موارد مصداق پول کثیف نیست. چنانکه ممکن است یک کاندیدا وضع مالی بسیار خوبی داشته باشد اما در بعضی موارد این طور نیست و آن کاندیدا پول هنگفتی را که در تبلیغات انتخاباتی خرج میکند از طرق نامشروع به دست آورده است و حتی فراتر از آن، یک جریان یا جناح سیاسی برای حمایت از کاندیداهای متبوع خود از این پولها برای تبلیغات انتخاباتی استفاده میکند. در واقع ممکن است یک جریان یا جناح سیاسی اقدام به کسب درآمدهای هنگفت از مجاری نامشروع بزند و درآمد حاصل از آن روشهای نامشروع را خرج انتخابات و تبلیغات انتخاباتی کند. همچنین ممکن است برخی شهروندان در جایگاه اسپانسر و حامی مالی با پولهای نامشروعی که در اختیار دارند از بعضی کاندیداها حمایت کنند تا منافعشان را در آینده تضمین کنند. در واقع در این رویه از آنجا که پول و منابع مالی مدنظر این حامیان مالی نامشروع بوده طبعیتا حمایت سیاسیشان نیز نامشروع بوده و این مساله هم میتواند از مصادیق پولهای کثیف باشد.
آیا شما در دورانی که مسوولیت معاونت سیاسی-امنیتی وزارت کشور دولت اصلاحات را برعهده داشتید با مواردی از این دست مواجه بودید؟ تجربه شما از این معضل انتخاباتی چیست؟
طبعا در انتخابات مختلف کم و بیش شاهد ریختوپاشهای انتخاباتی بودهایم اما نخستین بار که به طور جدی این مساله به طور جدی و تحت همین عنوان «نقش پولهای کثیف در انتخابات» مطرح شد، مربوط به زمان برگزاری انتخابات مجلس نهم بود که بعدها سر و صدای بسیاری به همراه داشت.چنانکه در ادامه معاون اول رییسجمهوری وقت دستگیر شد و اخبار و جنجالهای فراوانی شنیده شد که ایشان پولهایی که از طرق نامشروع به دست آورده را صرف هزینههای تبلیغاتی و انتخاباتی بعضی از کاندیداهای نزدیک به خود کرده است.
منظورتان بحث حدود 170 نمایندهای است که ظاهرا از محمدرضا رحیمی، معاون اول احمدینژاد کارت هدیه دریافت کرده بودند؟
بله که اتفاقا سروصدای بسیاری مطرح شد. در واقع این نخستین بار بود که بحث پولهای کثیف به صورت سیستماتیک مطرح شد و ما تا پیش از آن اگرچه شاهد ریخت و پاشهای انتخاباتی بودیم اما به این شکل و به این عنوان خبری از پولهای کثیف و نقش آن در انتخابات نبود. در ادامه نیز وزیر کشور فعلی در دولت یازدهم از بحث پولهای کثیف و ورود آن به انتخابات پرده برداشت اما متاسفانه در این چند سالی که از زمان اعلام آن موضوع میگذرد، جزییات این مساله روشن نشده و معلوم نیست منظور وزیر کشور دقیقا چه بوده که طبیعتا لازم است در این رابطه توضیحات تکمیلی ارایه شود.
بنابراین در دوره مسوولیت شما در دولت اصلاحات و زمانی که معاون سیاسی وزیر کشور بودید، تجربهای از این مسائل نداشتید؟
خیر. در آن زمان لااقل به این شکل و شمایلی که تحت عنوان پولهای کثیف قابل بحث باشد، دیده نمیشد. البته رصد و نظارت دقیقی هم وجود داشت که بیتاثیر نبود. ضمن اینکه چنانکه عرض کردم، بحث ریخت و پاشهای انتخاباتی در همان زمان هم مطرح بود. در واقع ما در آن زمان نیز شاهد هزینههای بیرویه بودیم. چنانکه در مواردی برخی نامزدها زیر سوال رفته و پروندهشان مورد بررسی قرار میگرفت. در واقع چنین مواردی در آن زمان وجود داشته اما اینکه تحت عنوان پولهای کثیف تخلفی صورت گرفته باشد، چندان مطرح نبود. باید به این مساله نیز اشاره کنم که در همان زمان هم ممکن است برخی نامزدها به صورت موردی، پولهایی که از مجاری نامشروع حاصل شده بود را صرف انتخابات میکردند اما به هر حال به شکلی که امروز درباره آن هشدار داده میشود، نبود.
این عدم برخورد با موارد کلان استفاده از پولهای کثیف در انتخابات در سالهای دهه 70 یا پیش از آن به دلیل این نبوده که ما آن زمان با خلأ قوانین مربوط به بحث پولشویی مواجه بودیم؟ البته امروز هم خلأهایی در این حوزه احساس میشود اما در آن زمان همین قوانین نصفه و نیمه هم وجود نداشته است.
فکر نمیکنم علت اصلی باشد. البته اینکه قانون پولشویی به طور جدی اجرا شود و شفافیتهای مالی به طور جدی دنبال شود، استفاده از پول به شکل فیزیکی به حداقل برسد و مواردی از این دست تا حدودی قابل توجه در ایجاد شفافیت مالی و اقتصادی در کشور موثر است و طبیعتا این اصلاحات تاثیراتی مثبت در روند انتخابات و پولهای انتخاباتی نیز خواهد داشت اما به این معنا نیست که اگر قوانین در بحث پولشویی یا سایر شؤون شفافیت اقتصادی به حد اعلا برسد دیگر شاهد پولهای کثیف نخواهیم بود. کما اینکه ما در سالهای دورتر نیز چنین قوانینی نداشتیم اما این تخلفات به شکل موردی صورت میپذیرفت بنابراین ظاهرا به نحوه فعالیت افراد و جریانها و سیاستهایی که اتخاذ میکنند، مربوط است.
شما از حذف پول فیزیکی در انتخابات سخن گفتید و اتفاقا اخیرا آقای محمدجواد لاریجانی نیز تاکید کردهاند که باید نقش پول در انتخابات را به صفر برسانیم و پول را از روند انتخابات حذف کنیم. آیا این مساله اساسا شدنی است؟
به نظر من، نمیتوان نقش پول در انتخابات را به صفر رساند. درواقع این کار مستلزم آن است که کلیه فرآیندهای انتخاباتی نامزدها به شکلی تعریف شده و مدون در چارچوب تبلیغات دولتی و حاکمیتی دنبال شود. درواقع دولت و مجموعه حاکمیت امکانات خود را بهطور مساوی دراختیار کاندیداها قرار دهد تا مثلا پولی توسط اشخاص هزینه نشود، اما فکر میکنم این مساله محقق نخواهد شد و عملیاتی نیست، چنانکه ما در بحث انتخابات ریاستجمهوری که قانون به صراحت به وظایف صداوسیما و دیگر دستگاههای رسانهای اشاره کرده و باید این امکانات دراختیار کاندیداها باشند، باز نمیتوان سایر روشهای تبلیغات انتخاباتی را نادیده گرفت. درواقع مثلا بحث سفرهای استانی نامزدها مطرح است و نمیتوان همه را با یک فرمول تبلیغاتی اداره کرد. ممکن است برخی کمتر به سفر استانی بروند، عدهای بیشتر از چنین روشی استفاده کنند. عدهای با همراهان بیشتر مسافرت کنند و عدهای با همراهان کمتر. همینطور اینکه تمرکز هر نامزد کدام مناطق کشور است یا اینکه مثلا مشخص کنند هر نامزد حق دارد به چند سفر تبلیغاتی برود، بنابراین بدون پول نمیتوان کاری از پیش برد. اما مساله مهم این است که این روشها شفاف شود، گردشها و تراکنشهای مالی شفاف باشد. مشخص شود که احزاب و گروههای سیاسی از چه طریق حمایتهای مالی خود را چگونه حاصل کردهاند، بنابراین باید شرایط شفاف شود تا این مشکل حل و فصل شود، چراکه تا وقتی رویه حاکم باشد، این وضع و اوضاع نیز حاکم خواهد بود.
در آستانه برگزاری انتخابات مجلس دهم، حداقل دو نفر از نمایندگان دوره نهم که در کمیته تحقیق پرونده بابک زنجانی درگیر بودند، پس از انتخابات مدعی شدند که پولهای زنجانی علیهشان هزینه شده است. اما برخی ناظران با رد این مدعیات میگویند اگر کسی به دنبال تاثیرگذاری در مجلس باشد، نیاز به هزینهکرد انتخاباتی ندارد و میتواند پس از انتخابات به هر کسی که پیروز شد، نزدیک شود. آیا اساسا میتوان متصور بود که بخشی از منابع حاصل از مفاسد اقتصادی در انتخابات هزینه شود؟
حتما همینطور است. اما هر دو روش عملیاتی است. درواقع کسانی که به دنبال اهدافی خاص هستند، به هر دو روش روی میآورند. درواقع اگر فکر کنند میتوانند به برخی نامزدها نزدیک شوند، دوران پیش از انتخابات به آنها کمک کرده و سعی میکنند با این پشتیبانی انتخاباتی، منویات خود را پس از پیروزی کاندیدای موردنظر دنبال کنند و هم از روش دیگر یعنی نزدیک شدن به نمایندگان پس از انتخابات سعی در پیشبرد اهداف خود دارند، بنابراین هر دو روش قابل استفاده است. در بحث مفاسد کلان اقتصادی نیز به هر حال بحث مهمی که مطرح است این است که این افراد معمولا سعی میکنند به نهادها و لابیهای قدرت نفوذ کنند. به هر حال وقتی فردی در یک مقطع زمانی کوتاه، تسهیلات سنگین چندصد میلیاردی دریافت میکنند، طبیعتا پیشتر به نهادهای قدرت و افراد صاحبنفوذ نزدیک شده و از این طریق سعی در هموار کردن مسیر مفاسد خود داشته است. وقتی شهروندان معمولی برای دریافت یک وام ساده چند میلیونی با مشکلات فراوان روبهرو میشوند و درنهایت با چندین ضامن موفق به دریافت وام میشوند اما ناگهان فردی دیگر بدون وثیقه و ضمانت کافی موفق به دریافت تسهیلات میلیاردی میشود، میتوان حدس زد که مشکلی در کار است. طبیعتا این مفاسد بدون پشتیبانی افراد صاحبقدرت حاصل نمیشود و در ادامه نیز این پولها بعید نیست صرف هزینههای انتخاباتی شود. به هیچ عنوان هم صرفا بحث مجلس نیست. این معضل در تمامی دستگاههای انتخابی و انتصابی قابل ردیابی است.
شاید نتوان مسائل سیاست ایرانی را با کشورهای دموکراتیک و توسعهیافته مقایسه کرد اما به هر حال میان فرهنگ سیاسی حاکم بر ایران و برخی کشورها و فرهنگهای سیاسی دیگر، مشابهتهایی وجود دارد. در مقایسه میان فضای حاکم بر ایران و فرهنگهای سیاسی مشابه، اوضاع ما به لحاظ تخلفات انتخاباتی-مالی کجا قرار دارد. آیا احیانا زمانی که مسوولیت داشتید یا پس از آن، پژوهشی در این رابطه صورت گرفته است؟
طبیعتا بسته به اینکه ایران را با چه کشوری مقایسه کنید، به نتایجی متفاوت میرسید. برخی کشورها فسادی افسارگسیخته دارند و بعضا پستهای بالای اداری نیز در آن کشورها خرید و فروش میشود. بنده با اطلاع میگویم که ازقضا در یکی از این کشورهای همسایه، مناصبی همچون وزارت یا معاونت وزیر خرید و فروش میشود.
کدام کشور؟ امکان اشاره به نام آن کشور نیست؟
بنده چند سال قبل به ارمنستان سفر کرده بودم و پس از بررسیهایی که داشتم، متوجه شدم بسیاری از پستها و مناصب خرید و فروش میشود. عرضم این است که وضع برخی کشورها چندان مساعد نیست. اما در کشورهایی که سابقه دموکراسی طولانی دارند، اوضاع متفاوت است. در این کشورها تمامی احزاب و نامزدهای انتخاباتی موظفند از جزییات نحوه هزینهکرد خود به دقت گزارش بدهند و اگر تخلف کنند، گاهی باعث سلب نمایندگی آن فرد میشود، بنابراین مقایسه نسبی است. اما فکر میکنم در انتخابات ایران، پولهای کثیف چندان تاثیرگذار نیست و آنچه تا اینجا اشاره شد نیز موردی بوده است. درواقع چنانکه اشاره شد، پس از 8 دوره انتخابات شاهد اولین نمونهای بودیم که ظاهرا بهصورت سیستماتیک چنین اتفاقی در دوره نهم افتاده بود که طبیعتا لازم است شخص وزیر کشور که از این موضوع خبر داده بود، درباره جزییات بیشتر آن نیز صحبت کند.
احیانا با مورد خاصی از این دست تخلفات که در ایران شاهد باشیم، مواجه نبودید؟
اتفاقا شکل دیگری از این تخلفات که در کشور ما پیشینهای طولانی دارد، استفاده از رانتهای سیاسی و تبلیغاتی گسترده است که هم در دوران انتخابات و هم پیش از نزدیک شدن به موعد انتخابات رخ میدهد. متاسفانه در کشور ما یک جریان خاص سیاسی که اصولگرایان باشند، در طول سال از مواهب بسیار گسترده تبلیغاتی و سیاسی و حمایت رسانهای رسانههایی که از بیتالمال ارتزاق میکنند، بهره میبرد. همینطور از تریبونهای مختلف در طول سال و بهطور گسترده مورد حمایت قرار میگیرند و جالب آنکه همزمان جناح رقیب یعنی اصلاحطلبان نیز با همین شدت و حدت از سوی همین تریبونها و رسانهها مورد تخریب و هجمه قرار میگیرند. البته عمده این رویکردها در دوران پیش از انتخابات انجام میشود اما به هر حال این رویه نیز در انتخابات موثر است. ما شاهدیم که چهرههایی در طول سال به شکل و شمایل مختلف از طریق این تریبونها تبلیغ و ترویج میشوند. همانطور که تخریب جناح اصلاحات تاثیرگذار است و فکر میکنم نقش رانتهای سیاسی و متعاقبا تخریب یک جناح و تمجید از جناح رقیب کمتر از نقش پولهای کثیف نیست.
شما از وضعیت فساد در ارمنستان سخن گفتید. اتفاقا در یکی، دو سال اخیر تحولاتی اساسی در این حوزه صورت گرفته و اخیرا در مباحث مبارزه با فساد گهگاه به همین الگوهایی که در ارمنستان استفاده شده، اشاره میشود. باتوجه به عمق این معضل، احیانا راهحل این مشکل چیست؟ آیا در دورانی که در وزارت کشور مسوولیت داشتید، کار پژوهشی برای مقابله این معضلات صورت نگرفته بود؟
در دورانی که ما مسوولیت داشتیم درباره مسائل مختلف انتخابات کارهای پژوهشی جدی و خوبی انجام شد و اتفاقا در آن دوره سعی داشتیم با مسائل با رویکردی کاملا علمی مواجه شویم، اما درمورد این معضل خاص، کار جدی که در خاطرم مانده باشد، نبود. علت هم این بود که در آن زمان ما با این پدیده به عنوان یک معضل جدی روبهرو نبودیم و همانطور که اشاره شد، در این چند سال اخیر شاهد صحبت جدی از این مقوله هستیم.
درمورد راهحلها نیز باید بگویم راهحلها مشخص است. به هر حال شفافیت در همه حوزهها و همه لایهها، بهخصوص شفافیتهای اقتصادی اکسیر رفع تمامی این مشکلات است. لازمه تحقق این شفافیت نیز ابزارها و فناوریهای خاصی است که در دست هستند و شاید آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، عزم جدی برای مقابله با این اوضاع است. درواقع راهحل مشخص است. راهحل شفافیت است. باید تراکنشهای مالی شفاف باشد. همین بحث قوانین مربوط به پولشویی و لوایح چهارگانه نیز حائز اهمیت است. نکته دیگر این است که انتخابات باید حزبی باشد که متاسفانه چنین نیست. ما برخلاف شعارهایی که سر میدهیم، شاهد چنین رویهای نیستیم. به هر حال رسیدگی به تخلفات احتمالی یک نهاد سیاسی بهمراتب آسانتر از رسیدگی به تخلفات افراد است. طبیعی است که اگر احزاب فعال شوند و به انتخابات حزبی به معنای دقیق آن نزدیک شویم، این مشکلات نیز به حداقل رسیده و امیدواریم شاهد تاثیرگذاری این پولها در انتخابات نباشیم.
هزینههای گزاف انتخاباتی و ریختوپاشهای نامتعارف نیز معضلی انتخاباتی است اما نمیتوان این هزینهها را در دسته پولهای کثیف قرار داد بلکه این رویکرد تبلیغاتی بیشتر مصداق هزینههای بیرویه انتخاباتی است.
گاهی یک کاندیدا پول هنگفتی را که در تبلیغات انتخاباتی خرج میکند از طرق نامشروع به دست آورده است و حتی فراتر از آن، یک جریان یا جناح سیاسی برای حمایت از کاندیداهای متبوع خود، از این پولها برای تبلیغات انتخاباتی استفاده میکند.
نخستین بار که به طور جدی این مساله به طور جدی و تحت همین عنوان «نقش پولهای کثیف در انتخابات» مطرح شد، مربوط به زمان برگزاری انتخابات مجلس نهم بود که بعدها سر و صدای بسیاری به همراه داشت.
اینکه قانون پولشویی به طور جدی اجرا شود، تا حدودی قابل توجه در ایجاد شفافیت مالی و اقتصادی در کشور موثر است اما به این معنا نیست که اگر قوانین در بحث پولشویی یا سایر شؤون شفافیت اقتصادی به حد اعلا برسد دیگر شاهد پولهای کثیف نخواهیم بود.
اصولگرایان در طول سال از مواهب بسیار گسترده تبلیغاتی و سیاسی و حمایت رسانهای رسانههایی که از بیتالمال ارتزاق میکنند، بهره میبرند که نقش این رانت سیاسی کمتر از پول کثیف نیست.
منبع: روزنامه اعتمادمنبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۱۹۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تشریح چگونگی انتخابات الکترونیکی/ برگزاری دو مانور انتخاباتی
محسن اسلامی با اشاره به برگزاری مرحله دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی از ساعت ۸ صبح روز ۲۱ اردیبهشت، اظهار کرد: این انتخابات در ۲۲ حوزه، ۱۵ استان، ۴۷ فرمانداری و ۸۱ بخشداری برگزار می شود و ۹۰ نامزد برای ۴۵ کرسی باقی مانده مجلس با یکدیگر رقابت میکنند. این انتخابات در ۸ حوزه به صورت الکترونیکی خواهد بود.
وی در ادامه افزود: بازه زمانی تبلیغات داوطلبان از روز ۱۳ اردیبهشت آغاز شده و در ساعت ۸ صبح روز ۲۰ اردیبهشت تمام می شود. به ستادهای انتخابات استان ها تاکید کرده ایم که میادین شهری برای تبلیغات آماده شوند. فضای مجازی هم برای تبلیغات فراهم شده است. دستورالعملی برای تبلیغات در نظر گرفته شده که مبنای کار تبلیغات است. به ستادهای انتخاباتی داوطلبان تاکید کرده ایم که حتما براساس همین دستورالعمل برای تبلیغات اقدام کرده و به هواداران خود توصیه کنند که مبنای قانون، تبلیغات کنند.
سخنگوی ستاد انتخابات کشور با اشاره به برگزاری دو مانور انتخاباتی، گفت: مانور شبیه سازی شعب اخذ رأی و راه اندازی شعب و تست دستگاه های احراز هویت و صندوق های رای برگزار شده و اشکالات و نواقص احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است. این مانورها با حضور اعضای هیات های نظارت و ناظرین شورای نگهبان برگزار شده است. روز یکشنبه هم در استان تهران صندوق های الکترونیکی را زیر بار می بریم و شبیه سازی انتخابات الکترونیک را اجرا می کنیم. از سویی آموزش عوامل اجرایی انتخابات هم انجام شده و ما آمادگی کامل برای برگزاری مرحله دوم انتخابات را داریم.
اسلامی خاطرنشان کرد: با معاونین سیاسی و انتخابات و معاونین امنیتی ۱۵ استان که انتخابات مرحله دوم در آن استان ها برگزار می شود، جلسه داشته ایم و موارد لازم برای برگزاری انتخابات را بررسی و هماهنگ کرده ایم. به آنها تاکید کردیم که حتما با داوطلبان نشست داشته باشند و مورادی که لازم است را به اطلاع داوطلبان رسانده و آنها را توجیه کنند.
وی در ادامه گفت: ۱۱هزار و ۵۰۰ شعبه اخذ رای داریم که ۶۵ درصد آن مربوط به انتخابات الکترونیکی است. تاکید داریم که در ۸ حوزه انتخابیه که انتخابات الکترونیکی است، آموزش های لازم به مردم داده شود. مردم هم می توانند سوابق داوطلبان را از طریق سامانه "انتخاب ایران" که در اینترنت موجود است، بررسی کنند.
اسلامی درباره واجدین شرایط رای اظهار کرد: کسانی که در مرحله اول رای نداده باشند، می توانند در هر حوزه ای رای دهند. کسانی که در مرحله اول در یک حوزه انتخابیه رای داده باشند، فقط در همان حوزه می توانند در مرحله دوم رای بدهند. متولدین ۲۱ اردیبهشت ۱۳۸۵ به قبل می توانند در این انتخابات شرکت کنند.
دبیر ستاد انتخابات کشور درباره چگونگی رای دادن در انتخابات الکترونیکی، گفت: فرد با یکی از اصل مدارک کارت ملی، شناسنامه، گواهینامه، گذرنامه یا کارت پایان خدمت وارد شعبه می شود. در ابتدا احراز هویت به صورت الکترونیکی انجام شده و اگر فرد واجد شرایط رای دادن باشد، به او کارت تعرفه داده می شود. رای دهنده، کارت تعرفه را بر روی مکانی که روی صندوق الکترونیکی است، قرار می دهد و وقتی صندوق اجازه رای دادن را داد، لیست اسامی و کد و تصاویر داوطلبان در اختیار فرد رای دهنده قرار می گیرد و و فرد کد داوطلبان را در محل مشخص شده به صورت دستی وارد کرده و رای خود را می دهد. در این انتخابات دیگر تعرفه رای کاغذی وجود ندارد و تعرفه ای هم داخل صندوق انداخته نمی شود. بعد از اینکه فرد رای خود را داد، کارت تعرفه را برمی گرداند و مدرک شناسایی خود را پس می گیرد.
اسلامی در پایان با بیان اینکه در حوزه های الکترونیک تلاش می شود با تایید هیات نظارت، نتایج در اسرع وقت اعلام گردد، گفت: البته فرایندهای اعتراض و شکایت در هیات های اجرایی و نظارت هم پیش بینی شده و طبق قانون انجام می شود.