مسیر ارسال کالا به عراق کند شده است/ ناآرامی‌ها زمان برگزاری نمایشگاه بغداد را به تعویق انداخت/ هیچ گزارشی مبنی بر تخریب اموال تاجران ایرانی دریافت نکرده‌ایم
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۴۸۹۶۴
علی شریعتی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در خصوص تاثیر ناآرامی‌های عراق و تاثیر آن بر روی صادرات کشور و برگزاری نمایشگاه بین‌المللی در بغداد گفت: با توجه به شرایط پیش آمده قابل پیش بینی بود که زمان برگزاری نمایشگاه بغداد به تاخیر خواهد افتاد هر چند رئیس اتاق مشترک و دبیر آن اصرار داشتند که این نمایشگاه در موعد مقرر برگزار خواهد شد اما در نهایت اعلام شد که تاریخ آن دیرتر خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در خصوص علل ناآرامی‌های عراق گفت: اگر بخواهیم این موضوع را در کلان بررسی کنیم ریشه این درگیری‌ها مربوط به مسائل اقتصاد سیاسی است در حال حاضر معترضین عراقی از گروه‌هایی که خواهان استعفا تا ابقای دولت هستند در خیابان‌ها حضور دارند و گمانه‌زنی درخصوص اینکه نتیجه این ناآرامی‌ها چه خواهد شد سخت است. عراق یک کشور نفت‌خیز با موقعیت استراتژیک است و برای اکثر کشورها آینده سیاسی آن مهم است و هر کدام به نوعی اثرگذاری خود را در این تحولات دارند.
صادرکننده برتر سال 97 تصریح کرد: البته این درگیری‌ها جنس خاص خود را دارد و حتی امکان دارد که روند آن طولانی شود مگر اینکه قدرتی مانند مرجعیت وارد میدان شود و به نوعی به اوضاع سروسامان بدهد. در روزهای اخیر درگیری‌ها گسترش پیدا کرده و برای افرادی که کار اقتصادی می‌کنند شرایط اصلا مناسب نیست. برای یک فعال اقتصادی آرامش و امنیت مهمترین مولفه است.
شریعتی ادامه داد: در عراق پس از صدام همواره فساد به صورت گسترده وجود داشته و تمام فعالان اقتصادی ایرانی این را موضوع را در حوزه خود اعم از مراکز صدور مجوز، گمرکات و حتی وزارتخانه‌ها حس کرده‌اند. اما اتفاق جدیدی رخ نداده که به خاطر آن تظاهرات شود یا در خصوص بیکاری اکنون کارگر ساده در بخش‌هایی از عراق به سختی پیدا می‌شود و به نظر می‌رسد معترضان به بیکاری بیشتر قشر متوسط یا تحصیل‌کرده هستند که انتظار شغل‌هایی فراتر از کارگری ساده دارند. به طور کلی با توجه به اینکه این ناآرامی‌ها در مناطق شیعه‌نشین بیشتر متمرکز است و مشخص نیست خواسته مخالفان چیست و آلترناتیوی ندارند نقش دولت‌های خارجی بسیار پر رنگ است به همین جهت تنها راه حل نا آرامی‌ها ورود مرجعیت به این موضوع است.
وی در خصوص کاهش صادرات و امکان ممنوعیت ورود کالاهای ایرانی به این کشور در روزهای آینده گفت: با توجه به بافت اقتصادی و ضریب مصرف بحث ممنوعیت واردات از ایران اصلا مطرح نیست اما جاده‌ها و مسیر ارسال مهم است و اکنون باعث شده که روند ارسال بار کمی کند شود اما در صورت ادامه وضع موجود امکان بدتر شدن اوضواع دور از تصور نیست فعلا ناآرامی‌ها مانند افغانستان نشده است و به سمت تخریب اموال بخش خصوصی نرفته است.
وی تصریح کرد: در هر صورت اگر این ناآرامی‌ها ادامه داشته باشد تمام کسب‌وکارها را تحت الشعاع خود قرار خواهد داد و حتی امکان دارد که باز هم زمان برگزاری نمایشگاه بغداد به تعویق بیافتد زیرا به غیر از ایران 40 کشور در این نمایشگاه پاویون دارند.
شریعتی در پایان تصریح کرد:خوشبختانه تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر تعدی و یا تخریب اموال تاجران به خصوص تاجران ایرانی منتشر نشده است و امیدواریم هر چه زودتر ثبات به این کشور بازگردد.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: افغانستان ایران بخش خصوصی جاده عراق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۴۸۹۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایرانی‌هایی که در کشور خود هم برگ هویت ندارند
به گزارش قدس خراسان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و پیش از شروع جنگ تحمیلی از سوی صدام، دولت بعث عراق اقدام به اخراج ایرانی‌ها از این کشور کرد؛ کسانی که هنوز پس از گذشت ۴۵سال، نه ایران آنها را به عنوان ایرانی قبول دارد و نه کشورعراق آنها را عراقی می‌داند.
قصه ایرانی‌های ساکن شهر حلّه استان بابل که حالا در گوشه‌ای از شهر مشهد ساکن هستند نیز از این جنس است. ساجده و لعیمه خواجه نعمت دخترعموهایی هستند که پس از اخراج از عراق با کمک یک خیر مشهدی در این شهر صاحب خانه شدند؛ اما با وجود داشتن پدر و مادر ایرانی، هنوز پس از ۴۵ سال مدرک هویتی ایرانی ندارند.
ساجده خواجه نعمت که ۶۷ سال دارد و مادرزادی کم‌بیناست، هشت سال از ازدواج با پسرعمویش یعنی شهید مفقودالاثر وهاب خواجه نعمت گذشته بود که حکومت بعث عراق خودش و همسر ۳۰ ساله‌اش را دستگیر کرد. او پس از هشت روز آزاد شد؛ اما هنوز پس از ۴۵ سال هیچ خبری از همسرش ندارد.
وی در این باره می‌گوید: صدام، شوهرم را به دلیل تابعیت ایرانی دستگیر کرد. گفتند تو برو ایران او خودش می‌آید؛ اما پس از ۴۵سال هنوز هیچ خبری از او ندارم.
زایمان در زندان حزب بعث
ساجده خواجه نعمت با بیان اینکه صدام جوانان شیعه و متدینی را که تابعیت ایرانی داشتند، دستگیر کرده تا با سفر به ایران در جبهه علیه حزب بعث نجنگند، می‌افزاید: من را هشت روز در زندان انداختند، ۱۵۰ زن و بچه را در یک مکان کوچک زندانی کرده بودند، غذای خوبی نمی‌دادند و تنها دو ساعت در روز اجازه داشتیم از سرویس بهداشتی استفاده کنیم که با این جمعیت زیاد خیلی سخت بود. زندانبان‌ها به ما توهین می‌کردند و رفتار خیلی بدی داشتند، در این وضعیت بسیار بد، یکی از زنانی که حامله بود، در زندان زایمان کرد و اصلاً به او رسیدگی نکردند.
وی ادامه می‌دهد: با یک خودرو از جلو زندان، ما را به مرز ایران بردند و از آنجا سه روز پیاده در زیر باران و در سرما راه رفتم تا به سرپل‌ذهاب رسیدم. از سرپل‌ذهاب با خودرو نیروهای ایرانی به اردوگاه آوارگان جهرم آمدم و سه ماه در این اردوگاه ساکن بودم.
ساجده خواجه نعمت که به تنهایی روزگار می‌گذراند، عنوان می‌کند: دخترعمویم که پیش از ما به ایران آمده و در مشهد ساکن بود، من را تحت تکفل خود قرار داد و از اردوگاه جهرم به مشهد آورد.
وی که از نداشتن شناسنامه ایرانی با وجود داشتن نسب ایرانی گلایه می‌کند، می‌افزاید: برادرم در عراق متولد شده و با ما به ایران آمده است. با پیگیری‌هایی که انجام داد، کمتر از یک سال است شناسنامه ایرانی گرفته؛ اما هنوز به ما شناسنامه نداده‌اند.
صدام ۶۰ پسر بچه و مرد در بستگان ما را دستگیر کرد
لعیمه خواجه نعمت؛ همان دخترعمویی است که پیش از ساجده به ایران آمده و به کمک او ساکن مشهد شده است. درباره قصه اخراجش از عراق می‌گوید: همسرم شهید مفقودالاثر صالح خواجه نعمت ۲۹ سال داشت و چهار سال بود ازدواج کرده بودیم و دو دختر سه ساله و دو ساله داشتیم. ساعت ۹ شب مأموران آمدند در خانه ما در شهر حلّه و به تمام خانواده گفتند پنج دقیقه بیایید چند تا سؤال داریم. وقتی رفتیم، من را سه روز با دخترانم به زندان انداختند و سپس در مرز ایران رهایم کردند. پیاده به سمت ایران آمدم و ایرانی‌ها با خودرو من را تا اردوگاه خرم‌آباد رساندند.
وی می‌افزاید: من یک سال پس از پیروزی انقلاب و سه ماه پیش از آغاز جنگ تحمیلی به ایران آمدم. صدام همسرم را دستگیر کرد و تاکنون هیچ خبری از وی ندارم و مفقودالاثر شده است.
لعیمه خواجه نعمت با اشاره به اینکه صدام خیلی ما را اذیت کرد و به ما که تابعیت ایرانی داشتیم، خیلی ظلم کرد، بیان می‌کند: ۶۰نفر از مردان اقوام ما را که سنشان از ۱۴ تا ۴۲ سال بود، در شهر حلّه عراق دستگیر کردند. تنها به دلیل اینکه تابعیت ایرانی داشتیم و شیعه متدینی بودیم و تاکنون هیچ خبری از سرنوشت آنها نداریم. از مسئولان عراقی که پیگیری کردیم، اطلاع دقیقی از سرنوشت آنها نداشتند. برخی هم می‌گویند صدام همه آنها را در گور دسته‌جمعی دفن کرده است.
وی با بیان اینکه بیشترین زمان نگهداری زنان اقوام آنها در زندان ۲۵ روز بود، ادامه می‌دهد: صدام خانه، خودرو و اموال این افراد را مصادره و زنان و خانواده آنها را از عراق اخراج کرد. چهار نفر از فامیل ما را در زندان شکنجه دادند و پسردایی ۱۴ ساله‌ام را با برق شکنجه کردند و به شهادت رسید.
لعیمه خواجه نعمت درباره ماجرای آمدنش به مشهد می‌گوید: ۱۷روز در اردوگاه آوارگان عراقی خرم‌آباد بودیم که یک تاجر مشهدی به نام آقای اخوان، ما و ۱۵ خانواده دیگر را کفالت کرد و به مشهد آورد. ابتدا نزدیک یک سال در هتل زندگی کردم و سپس این تاجر مشهدی خانه‌ای برای ما تهیه کرد.
وی درباره سایر اعضای خانواده‌اش خاطرنشان می‌کند: بقیه افراد خانواده ما در عراق ساکن هستند و ما به دلیل اینکه در ایران مهاجر هستیم، تنها می‌توانیم در ایام اربعین حسینی پاسپورت موقت برای سفر به عراق بگیریم و پس از اتمام آن مدت که کمتر از دو ماه است، باید به ایران برگردیم.
پدر و مادرم شناسنامه و کد ملی ایرانی دارند؛ اما به ما نمی‌دهند
لعیمه خواجه نعمت که در ابتدای صحبت گفته بود مادرش اصفهانی و پدرش شوشتری است، می‌گوید: نزدیک ۴۵ سال است در ایران ساکن هستیم؛ با وجود اینکه پدر و مادرمان ایرانی هستند و شناسنامه و کدملی دارند؛ اما هنوز به ما شناسنامه ایرانی نداده‌اند. به همین دلیل بنیاد شهید به ما مانند ایرانی‌ها حقوق پرداخت نمی‌کند.
وی با بیان اینکه صدام ما را به دلیل ایرانی بودن، پیش از شروع جنگ تحمیلی از عراق اخراج کرد، متذکر می‌شود: برای گرفتن شناسنامه ایرانی خیلی اقدام کردیم حتی دادگاه رفتیم و دادگاه نسب ما را پذیرفته؛ اما به ثبت احوال که مراجعه کردم، موافقت نکردند و شناسنامه ندادند. دلیلش را نمی‌دانم.
لعیمه خواجه نعمت با اشاره به سختی‌های زندگی به عنوان یک مهاجر در ایران می‌گوید: پس از ۴۵ سال سکونت در ایران، بلاتکلیف مانده‌ایم. در ایران به ما می‌گویند عراقی هستید و در عراق هم به ما می‌گویند شما ایرانی هستید. ما فقط هویت و شناسنامه می‌خواهیم.
بی‌هویتی پس از ۴۵ سال سکونت در ایران با وجود نسب ایرانی، زندگی سختی را برای این افراد رقم زده است. با وجود اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران، همسران این افراد را به عنوان شهدای سپاه بدر پذیرفته؛ اما با حقوق کمتر از ۲میلیون تومان به سختی روزگار می‌گذرانند. امیدواریم این خلأ قانونی در کشور بازبینی شود و کسانی که هویت ایرانی در اجدادشان بوده به عنوان یک هموطن مورد پذیرش قرار گیرند تا برای همسران شهدای مفقودالاثری که ظلم صدام به جرم ایرانی بودن، زندگیشان را به اینجا رسانده، روزگار بهتری رقم بخورد.
خبرنگار: فریده خسروی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟