سفر پرغصه درنا به فریدونکنار
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۴۹۶۶۵
درنای سیبری که به مهمان‌نوازی فریدونکناری‌ها خو گرفته امسال برای دوازدهمین سال به این شهر آمده تا به خیلی‌ها نشان دهد هیچ کجا مانند اینجا برای او امن نیست.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، پاییز که می‌آید همه جا دارای رنگ و لعاب و زیبای‌های دوچندان می‌شود؛ جلوه‌های قشنگ که نشان از قدرت خدا دارد و همه را شگفت زده می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این شگفتی اما در شهری به نام فریدونکنار در استان مازندران بسیار بیشتر است چراکه در اواسط این فصل، پرنده‌های زیادی مهمان این شهر می‌شوند و ایامی را در آنجا سپری می‌کنند.
باتوجه به اینکه در فصل پاییز، زمین‌های کشاورزی پس از کشت دوم آب‌گیر می‌شوند و همچنین پس از برداشت برنج، باقیمانده‌ای که دستگاه‌هایی مانند کمباین نتوانست آن را برداشت کند و در اراضی ماند، محیطی را فراهم می‌کند تا پرندگان مختلف از گوشه گوشه دنیا به شهر فریدونکنار سفر کنند.
با ورود پرندگان به تالاب و دشت‌های فریدونکنار فرصتی فراهم می‌شود تا یک سنت دیرینه احیا شود و در واقع خداوند نعمتی را برای مردم و کشاورزان فریدونکناری به ارمغان آورده تا آنها پس از کار کشاورزی زمین‌های خود را رها نکنند و بتوانند با صیادی از آن کسب روزی کنند.
کشاورزان فریدونکناری که بسیاری از آنها در وضعیت معیشتی مناسبی هم قرار ندارند و در پاییز و زمستان که اشتغال در این منطقه با مشکلاتی رو به رو می‌شود و آنها بسیاری از روزها بیکار هستند، تلاش می‌کنند تا بتوانند با صیادی برای خانواده خود مایحتاجی را تهیه کنند.
درنای سیبری که به مهمان‌نوازی فریدونکناری‌ها خو گرفته امسال برای دوازدهمین سال به این شهر آمده تا به خیلی‌ها نشان دهد هیچ کجا مانند اینجا برای او امن نیست.
اگر بخواهیم اندکی از سختی‌های صید پرنده بگوییم شاید در حق صیادان ظلم باشد چراکه کار آنها واقعاً سخت و در برخی از مواقع بازی با جان است اما نگارنده که یک روز از نزدیک در کنار این صیادان بوده و به خوبی با کار آنها آشنا است تلاش می‌کند تا گوشه ای از کار آنها را در زوایه‌ای رسانه‌ای به نگارش درآورد.
همزمان که پاییز و پرندگان به فریدونکنار می‌آیند و نعمتی برای کشاورزان و صیادان فراهم می‌شود، عده‌ای هم که انگار نان‌شان را در راه تخریب صید و صیادی می‌دانند، شروع به حرف زدن، نوشتن و تهیه فیلم می‌کنند و بانگ سر می‌دهند که کشتاری عظیم به راه افتاده است اما وقتی که به تولیدکنندگان این آثار نگاه می‌اندازیم می‌بینیم که تمام آن در جای گرم و نرم مطالبی در مخالفت با این صیادان تولید و به دست مخاطبان می‌رسانند، فارغ از اینکه بدانند وقتی از عصر در هوای سرد تا نیمه شب در زمین‌های شالیزاری بمانی به امید اینکه آیا یک پرنده نصیبت می‌شود یا خیر، چقدر سخت است.
وقتی صیادان با یاد و نام خدا دام‌های خود را که روش های مختلفی دارد پهن می‌کنند و در روزهای سخت و سرد و بارانی در گوشه‌ای می‌نشینند تا آیا پرنده‌ای صید می شود یا خیر و چقدر برخی افراد بی‌سواد هستند که فیلم و عکس قاره‌های دیگر را به فریدونکنار نسبت می‌دهند.
اینکه برخی از رسانه‌های سطح کشور مسائلی را دور از واقعیت درباره صید پرندگان در فریدونکنار مطرح می‌کنند می‌توان از روی ناآگاهی آنها دانست اما اینکه رسانه‌ای که در سطح استان مازندران فعالیت می‌کند و می‌تواند به راحتی نسبت به موضوعات اشرافیت داشته باشند اما با واژه‌های چون “بازار مکاره پرنده فروشان فریدونکنار” اوج سیاه‌نمایی خود را بروز می‌دهند جای بسی تاسف است که باید گفت اینگونه قلم‌ها بدون تحقیق بکار می‌افتند و چیزی جز فریب افکارعمومی را بهمراه نمی‌آورند.
یکی از نکات جالب این رسانه‌ها اعداد و ارقامی است که برای صید پرنده در فریدونکنار اعلام می‌کنند و هیچ مشخص نیست که این آمار را از کجا پیدا می‌کنند؛ صید روزی ۳ هزار پرنده وقتی دروغش مشخص می‌شود که از ساعت ۱۶ تا ۲۳ کنار صیاد بنشینی و او حتی یک پرنده صید نکند.
اما مسئله دیگر که در سال‌های اخیر موجب التهاب در منطقه شده برخوردهای محیط‌زیست است که چالش‌های زیادی را به‌دنبال داشته و هیچ بعید نیست که اتفاق‌های ناخوشایندی را از این بابت شاهد باشیم؛ درحالی که ارائه آموزش‌های لازم و معرفی روش‌های جایگزین صیادی امری ضروری به نظر می‌رسد اما مسئولان محیط‌زیست درحال حاضر فقط به روش‌های سلبی قناعت می‌کنند و هیچ طرحی را ارائه نمی‌دهند.
باید به مسئولان محیط‌زیست یادآور شد که مسائل زیست محیطی فراوانی همچون موضوع زباله در فریدونکنار و شهرهای دیگر وجود دارد که اگر نیمی از توانی را که برای جلوگیری از صید پرنده می‌گذارند برای آنها هزینه کنند می‌توانیم شاهد اقدامات قابل توجهی در زمینه محیط‌زیست مازندران باشیم.
هم‌اکنون نیاز است تا با برگزاری جلسات منظم بین محیط‌زیست، صیادان و رسانه‌ها مسائل مورد انتظار بررسی شده و تفکرات به همدیگر نزدیک‌تر شود تا بتوان در سایه یک خرد جمعی با واقعیت‌ها رو به رو شد و تصمیم متناسب گرفت.
انتها پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۴۹۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام پرنده رکورد جهانی بالاترین ارتفاع پرواز را در اختیار دارد؟ (+عکس)
وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
به گزارش یورو نیوز، گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما علیرغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود ۵ پر کامل و ۱۵تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از ۲ متر می‌رسد، با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
دانشمندان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به درنای خاکستری اشاره کرد. محققان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها، مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
کانال عصر ایران در تلگرام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند