تولید پلیمرهای کاربردی در صنعت پزشکی با فناوری نانو
تاریخ انتشار: ۱۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۶۶۲۷۷۹
محققان دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به تولید پلیمرهایی شدند که در صنعت پزشکی کاربرد دارند.
به گزارش ایسنا، یاسین کیخا، مجری طرح « تهیه نانوکامپوزیت پلی‌بوتیلن سوکسینات سولفونه/نانوذره کربنی و مطالعه رسانش الکتریکی و زیست‌تخریب‌پذیری آن» با بیان این که این پروژه با راهنمایی دکتر مهدی رفیع زاده انجام شده است، گفت: امروزه این امکان فراهم شده که پلیمرهایی با خواص طراحی شده، برای کاربرد در زندگی بشر سنتز شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با بیان اینکه هر چند اکثر پلیمرهای مرسوم، تخریب‌پذیر نبوده و مسئله آلودگی آن‌ها برای قرن‌ها باقی می‌ماند، ادامه داد: در واقع، مواد مشتق شده از طبیعت، به دشمن طبیعت تبدیل می‌شوند. این موضوع موجب توسعه قابل توجه بازار بیوپلاستیک‌ها شده؛ به گونه‌ای که این محصولات، سالانه رشد ۳۰ درصدی را در بازار پلاستیک تجربه می‌کنند.
مجری طرح با بیان اینکه بیوپلاستیک‌ها در صنایع بسته‌بندی، کشاورزی و برخی محصولات آرایشی و بهداشتی کاربرد دارند، خاطرنشان کرد: زمینه دیگر برای بکارگیری پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر، پلیمرهای بیوپزشکی هستند؛ این پلیمرها برای تولید اقلام مصرفی پزشکی (یعنی سرنگ، کیسه خون و دستکش جراحی)، برای عمل جراحی (یعنی مواد بخیه، چسب و مسدودکننده)، استفاده‌های دارویی (یعنی ماتریس‌های کاشتنی برای رهاسازی کنترل شده دارو درون بدن)، اعضای مصنوعی برای جایگزینی بافت‌ها (یعنی ایمپلنت‌های دندانی، لنزهای داخل چشمی و ایمپلنت‌های پستانی) و اندام‌های مصنوعی دائمی و موقت (یعنی کلیه مصنوعی، قلب مصنوعی و پیوندهای عروقی) بکار می‌روند.
کیخا افزود: نسل آینده بیومواد کاشتنی موادی با قابلیت برنامه‌ریزی و برهم کنش با بافت‌های پیرامونی است؛ تحریک الکتریکی برای فعالیت‌های شکل‌دهی سلول شامل مهاجرت و تکثیر سلولی، سنتز DNA و سنتز و ترشح پروتئین‌ها مفید هستند؛ در واقع بوسیله میدان الکتریکی می‌توان ترمیم پوست و بافت پیوندی، بازسازی استخوان، غضروف، اعصاب مرکزی و اعصاب محیطی را تحریک کرد.
وی با بیان اینکه بنابراین با استفاده از مواد فعال الکتریکی می‌توان اجازه انتقال موضعی ایمپالس‌های الکتریکی را به بافت داده و در نتیجه آن، پاسخ‌های مطلوب سلول را حاصل کرد، گفت: در این تحقیق با استفاده از پلی‌استر خطی پلی‌بوتیلن سوکسینات و عامل‌دار کردن آن، ماتریس تخریب‌پذیر مورد نیاز و با به کارگیری نانوذره گرافن و پلیمر رسانای پلی‌آنیلین بخش فعال الکتریکی این ماده فعال الکتریکی حاصل خواهد شد.
کیخا ادامه داد: حضور گروه‌های عاملی بر روی زنجیر پلی بوتیلن سوکسینات می‌تواند به تغییر کنترل شده خواص از طریق تعیین درصد این گروه‌ها، منتهی شده و امکان برهم‌کنش این پلیمر با سایر مواد از جمله گرافن را به خوبی فراهم کند. در صورتی که درصد گروه‌های عاملی یونی در پلیمر بیشتر از ۱۵ درصد باشد، در حین سنتز پلی‌آنیلین، موجب دوپ شدن آن شده و ترکیب نهایی می‌تواند در مقایسه با زمانی که از دوپانت‌های کوچک مولکول استفاده می‌شود، خواص پایدارتری را از خود نشان دهد.
وی خاطر نشان کرد: بکارگیری نانوذرات کربنی نیز برای بهبود خواص مورد توجه بوده و می‌تواند در کنار پلیمرهای ذاتاً رسانا، ویژگی‌هایی از جمله رسانش الکتریکی بالاتر را سبب شود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: فناوري نانو پلیمر دانشگاه اميركبير
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۶۶۲۷۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش ۶۰ درصدی مصرف ازن با بهره‌گیری از سامانه نانو حباب در فرایند تصفیه آب
در حالی که استفاده از روش‌های ازن‌زنی برای تصفیه آب کارایی پایینی دارند و سبب هدررفت حجم عظیمی از گاز ازن می‌شوند، استفاده از سامانه‌های نانو حباب، کاهش مصرف ازن تا ۶۰ درصد و عدم نیاز به خطوط انتقال ازن را در پی دارد.
به گزارش ایسنا، پس از استفاده از فناوری نانوحباب ازن توسط یکی از شرکت‌های فناور در تصفیه‌خانه آب ساوه، سوالاتی پیرامون اهمیت نانوحباب ازن در تصفیه آب مطرح شد و همچنین جایگزینی کلر با نانوحباب ازن در جامعه علمی و دانشگاهی بیشتر مورد توجه قرار گرفت.
به نقل از ستاد نانو معمولا در تصفیه فاضلاب نیاز به استفاده از ترکیبات ضدعفونی‌کننده و گندزدا است و کلر یکی از رایج‌ترین مواد برای گندزایی در تاسیسات تصفیه آب و فاضلاب است. با این حال گزینه دیگری یعنی ازن وجود دارد.
مطالعه‌ای در سال ۱۹۷۰ نشان داد که کلر با مواد آلی واکنش می‌دهد و محصولات جانبی ضدعفونی(DBPs) ایجاد کند که می‌توانند بر سلامت عمومی و زندگی آبزیان منطقه تأثیر منفی بگذارند. همچنین فاضلاب شهری حاوی کلر، در صورت ورود به آب دریاچه‌ها و رودخانه‌ها منجر به کشتن ماهی‌ها می‌شود. از این رو آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا "ازن" را به عنوان فناوری ضد عفونی جایگزین معرفی کرد؛ چرا که معتقد است ضد عفونی آب کلید جلوگیری از گسترش بیماری در مصرف‌کنندگان و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست است.
تفاوت‌های ازن و کلر به این شرح است:
۱) ازن در تصفیه آب بیش از ۳۰۰۰ برابر سریع‌تر از کلر عمل می‌کند.
۲) بر خلاف کلر، ازن هیچ محصول جانبی مضری در آب باقی نمی‌گذارد، ازن در صورت عدم استفاده به سرعت به اکسیژن خالص تبدیل می‌شود.
۳) تصفیه آب با کلر اثرات شیمیایی طولانی مدت بر جای می‌گذارد و بر محیط زیست نیز تاثیرات منفی دارد. در حالی که در مورد اُزن اینطور نیست.
۴) ازن قوی‌ترین و سریع‌ترین، ضدعفونی‌کننده و اکسیدکننده تجاری موجود برای تصفیه آب است. کپک، و اکثر آلاینده‌های آلی و معدنی به سادگی با ازن از بین می‌روند.
۵) ازن در دوزهای مناسب می‌تواند تمام پاتوژن‌های منتقل‌شوند از طریق آب را حذف کند، در حالی که کلر نمی‌تواند چنین اثربخشی داشته باشد.
۶) ازن در محل تولید می‌شود و نیازی به ذخیره‌سازی ندارد.
۷) هیچگاه شاهد غلظت بیش از حد ازن استفاده نشده در آب نیستیم، وقتی ازن بیش از دوز مورد نظر در آب وارد شود، مقدار ازن استفاده نشده از آب خارج می‌شود و دوباره به اکسیژن باز تبدیل می‌شود.
۸) ازن بدون طعم و بوی نامطبوع شیمیایی می‌تواند به طور قابل توجهی سطوح مواد شیمیایی خطرناک مانند کلر و محصولات جانبی آن را کاهش دهد.
۹) ازن حل شده در آب باعث تحریک پوست، بینی یا گوش نشده و خشکی پوست را به دنبال ندارد.
۱۰) اثربخشی ازن را می‌توان با یک ORP متر ساده اندازه‌گیری کرد.
۱۱) ازن کمتر از کلر موجود در آب خورنده است.
روش‌های مرسوم ازن زنی که معمولا متکی به اجکتور و دیفیوزر هستند، کارایی پایینی دارند و سبب هدررفت حجم عظیمی از گاز ازن می‌شوند. این درحالی است که فناوری‌نانوحباب می‌تواند مانع از این هدر رفت شده و همچنین اثربخشی ازن را در تصفیه آب افزایش دهد. از مهمترین مزایای استفاده از سامانه‌های نانو ازن می‌توان به کاهش مصرف ازن تا ۶۰ درصد، عدم نیاز به خطوط انتقال ازن و دیفیوزر، عدم نیاز به مخازن ازن‌زنی، عدم نیاز به تخریب‌کننده ازن و در نتیجه کاهش هزینه‌های سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری تا ۵۰ درصد اشاره کرد.
انتهای پیام
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد