به نقل از «ایران آنلاین»

در مجمع تشخیص راحت می‌توان تعداد موافقان و مخالفان FATF را فهمید

تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۰۲۵۸۵

سخنگوی کمیسیون شوراها گفت: نباید تغییری در مسیر بررسی‌های کارشناسی نمایندگان ایجاد شود، در این صورت نمایندگان متاسفانه نمی‌توانند آن تصمیم خودشان را برای بعضی از مسائل بگیرند.

اصغر سلیمی درباره لزوم شفافیت آرا و ادله اعضای سایر نهادهای تصمیم‌گیر کشور گفت: اصل شفافیت خوب است، نه تنها در تصمیم‌گیری‌ها بلکه در مباحث اجرایی ازجمله در سیستم‌های مالیاتی، بانکداری، مناقصات و مزایده‌ها هم اگر شفافیت داشته باشیم می‌تواند موثر باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر بتوانیم در هر حوزه‌ای تا حد ممکن که به امنیت، منافع ملی‌ و مسائل اجتماعی مردم ضرری وارد نشود شفافیت را ایجاد کنیم، در این صورت مشکلی ایجاد نخواهد شد. می‌توانیم تا جایی که منافع ملی و همچنین منافع مردم تهدید نشود این شفافیت را داشته باشیم.

سخنگوی کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس در پاسخ به این سوال که چقدر ضرورت دارد موافقان و مخالفان FATF در مجمع تشخیص آراء خود و دلایل موافقت و مخالفت خود را برای جامعه به طور شفاف بیان کنند؟ اظهار داشت: این امری است که کاری به رای‌گیری ندارد. مثل شما که هم‌اکنون با بنده مصاحبه می‌کنید می‌توانید راجع به موضوعی که وجود دارد و بحث روز است (از اعضای مجمع هم) سوال بپرسید. باتوجه به سوال‌هایی که جواب داده می‌شود قطعا افرادی که باهوش باشند می‌توانند جواب را بگیرند و ببینند که که نظرشان چیست.

شفافیت آرا نمایندگان در اختیار هیأت رئیسه مجلس باشد

این عضو فراکسیون امید مجلس گفت: نظر من این است خیلی از مسائل باید شفاف باشد، مثلا حضور و غیاب نمایندگان، مسائل مالی‌شان، بحث مشارکت در کمیسیون‌ها، صحن و رای‌گیری‌ها می‌تواند شفاف باشد. می‌شود که نمایندگان بعضی مسائل را هم شفاف رای دهند اما باید در اختیار مجلس یا هیئت رئیسه هم باشد تا نمایندگان بعضی موضوعات که جنبه ملی و امنیتی دارد را بتوانند مخفی رای دهند. نباید تغییری در مسیر بررسی‌های کارشناسی نمایندگان ایجاد شود، در این صورت نمایندگان متاسفانه نمی‌توانند آن تصمیم خودشان را برای بعضی از مسائل بگیرند.

سلیمی گفت: در مجمع تشخیص که راحت‌تر می‌شود موافقان و مخالفان را فهمید چون تعدادشان کمتر است. نظرات اعضای مجمع هم در مصاحبه‌ها و بیان نظراتشان می‌توان فهمید. اگر تصمیم ملی گرفته شود قطعا تصمیمی است که منافع و مضار آن درسطح کلان دیده می‌شود. روسای قوای سه‌گانه در مجمع حضور دارند و می‌توانند به عنوان سه نهاد اصلی نظام پاسخگو باشند. چون این سه افرادی هستند که می‌توانند اینجا تاثیرگذار باشند. یا اینکه آیت‌الله لاریجانی که رئیس قوه قضائیه بود الان در شورای نگهبان (و مجمع تشخیص هم هستند) با این تعاملات می‌تواند این مسائل را بهتر حل کند.

این عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور گفت: به نظر من چیزی نیست که بخواهد مخفی باشد. به‌خصوص آنجا می‌توانند این‌ها را بیان کنند اما منافع کشور قطعا اولویتش از همه چیز بالاتر است  و خیلی چیزها هم هست که شاید ما نبینیم ولی در سطح کلان‌تر این‌ها دیده شود و لازم هم نباشد که این بحث بیان  شود. خیلی از مسائل هم در کشورهای اروپایی و آمریکایی هم پشت درب‌های بسته انجام می‌شود. یک سری زیرساخت‌ها هستند که در آن باید منافع ملی در نظر گرفته شود اما تا جایی که می‌تواند شفاف شود و به منافع کشور آسیبی وارد نشود ما هم قبول داریم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا این اظهارات دولت که کسانی که با این لوایح مخالفت می‌کنند عواقب احتمالی آن را هم بر عهده بگیرند، می‌تواند ناشی همین عدم شفافیت باشد؟، گفت: اگر مجمع بخواهد قبول نکند حتی اگر شفاف هم باشد مشکلی ایجاد نخواهد کرد. می‌گویند تشخیص ما این بوده و نظرمان هم این بوده است و رای هم که داده به این دلیل بوده که به تشخیص خودش رسیده است. در سطح کلان هم تغییری ایجاد نمی‌کند. این مواردی است که سران سه قوه باید اهم و فی‌الاهم کنند و بحث عزت، حکمت و مصلحت را که مقام معظم رهبری فرمودند را مدنظر قرار دهند و سه قوه می‌توانند اگر مساله‌ای باشد جلساتی داشه باشند و آن را مدنظر قرار دهند.

منبع: ایران آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۰۲۵۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

راه حل مسائل فرهنگی بازگشت به سیاست و سیاستگذاری

جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم؛ راه‌حل شناخت و استفاده درست از رویکردهای سیاستگذاری است. - اخبار اجتماعی -

به‌گزارش خبرگزاری تسنیم، علی نیکوکار- جهان غرب همواره تلاش می‌کند هر نوع دین و فرهنگی را به تسخیر خود درآورد و آن را مصرف کند. در وضع کنونی اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی را در موقعیت پاسخ به بحران انسان معاصر قرار دهیم باید آن را چیزی غیر از رسم و عادت و مراسم و مناسک بدانیم و نگاه‌های قاعده‌مند و فرایند محور به آن داشته باشیم.

بر اساس مبانی اعتقادی و تربیتی، برای اینکه دین و فرهنگ راهنمای رفتار و کردار قرار بگیرد باید با جان آدمیان پیوند خورد. متاسفانه سیاست فرهنگی کشور در جهتی است که گمان می‌شود با تدریس چند ساعت دین و فرهنگ می‌توان رفتار و عمل انسان را تغییر داد، فراموش می‌کنیم که آموختن و تربیت، حفظ کردن و یاد دادن الفاظ و عبارات نیست. نباید محدود به دانسته‌های سطحی و عادات در عمل و رفتار شویم. به عبارت دیگر زمانی افراد آداب ظاهری احکام دینی و فرهنگی و عرفی جامعه را رعایت می‌کنند که آنها را با جهان خود پیوند داده باشند.  

اگر بخواهیم دین و فرهنگ اسلامی ایرانی که آثار بزرگی در تاریخ ایجاد کرده را به دور از نگاه سطحی و ظاهری، با جان جامعه ایرانی پیوند دهیم، لازم است بدانیم که روابط و مناسباتی که بر انسان امروز حاکم شده به صورت قهری تلاش می‌کند هر نوع فرهنگی را در خود منحل یا نفی و انکار کند. متاسفانه مواجهه جهان اسلام و به طور خاص ایران و سیاست های فرهنگی در مقابل این امر، محدود و محصور به ترمیم ظواهر شده، یعنی نه تنها تلاش نکردیم به طریق غیرمستقیم و نرم، متعادل و متناسب با شرایطِ زبان و زمان فعلی پیش برویم بلکه تعارضات درونی در ظاهر و باطن موجب تشدید وضعیت هم شده است. لذا گام نخست توجه به این امر، احساس وضع کنونی، عدم غفلت، پذیرش و مواجهه با آن است.

ناگفته نماند با وجود شرایط فعلی همچنان بخش عظیمی از مردم تعلق به فرهنگ و جهان اسلامی و ایرانی دارند، اما در جامعه ایران با دو قشر دیگر نیز مواجه هستیم که باید آنها از هم تفکیک کرد، دسته اول افرادی هستند که می توان با زبانِ متناسب با روزگار کنونی آنها را به دین و فرهنگ و سنت تاریخی خویش بازگرداند.

رایزن فرهنگی ایران در اندونزی: کار فرهنگی خارج از کشور هزینه‌بر است و موازی‌کاری بلای جانش

در جهان این افراد فردیت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و فردیت چیزی غیر از انتخاب آزاد نیست. آنچه اهمیت دارد نه اعمال قهر در انتخاب، بلکه آگاهی فرد از گزینه‌های پیش رو و نتایج آن است. به تعبیر دیگر سیاست فرهنگی ما باید در جهتی باشد که فرد با انتخاب آزاد به سمت فرهنگ اسلامی ایرانی خویش حرکت کند. چراکه بخش عظیمی از آنها دچار تقلید بی‌حساب و پراکنده شده‌اند و نمی‌دانند چه می‌کنند و نتایج آن چیست.

 اما دسته دوم کسانی هستند که پیش از آنکه تجربه توسعه و پیشرفت کشورهای غربی را داشته باشند وارد بحران‌های آن در مقام نظر و عمل شده‌اند. به عبارت روشن مصرف‌گرایی، لذت‌جویی، افسردگی، بی‌بنیادی و بی‌اعتنایی به ارزش‌های دینی و اخلاقی و... معیار و ملاک آنها قرار گرفته و تلاش می‌کنند صورت محلی و منطقه‌ای از جهان مدرن و حتی پست مدرن را به نمایش بگذارند. لذا دشوار می توان در زمان محدود تغییری بنیادین در جان این دسته ایجاد کرد. چراکه این قشر از جامعه اساساً در پی دین و فرهنگ نیستند. به تعبیر دیگر این دسته مقلد مناسبات و روابطی هستند که به مبادی و مبانی، آثار و نتایج آن کاری ندارند. حتی ممکن است پوچ و بیهوده بودنش را هم درک کنند اما اهمیتی به آن نمی دهند.

جهانگیر الماسی: غرب جامعه ایرانی را هدف گرفته است

بنابراین جامعه هدف و راهکار نویسنده مربوط به دسته اول است که خواسته یا ناخواسته بخشی از مناسبات و روابط جهان مدرن بر آنها حاکم شده است.

در جهان کنونی حفظ و اعمال هر نوع حاکمیتی با هدف تغییر و تاثیر در مناسبات و روابط از دریچه سیاستگذاری پیش می‌رود. اگر بخواهیم سیاستگذاری را در یک کلمه معنا کنیم چیزی غیر از پیوستگی نیست. به عبارت دیگر هر مسئله ای بخصوص مسائل فرهنگی را باید در پیوستگی وضعیت آموزش و پرورش، مدیریت و اشتغال، تولید و رسانه و... دید و حل کرد. به همین جهت با طرح و دستورالعمل نمی توان به نتیجه مطلوب رسید.

در شرایطی که سیاستگذاری  به روش‌های چند دهه گذشته هم در حال تغییر است و رویکردهای جدیدی در حکمرانی مانند هوشمندسازی مطرح شده، دیگر با روش های سیاستگذاری چند دهه اخیر هم نمی‌توان پیش رفت، چه رسد به دستورالعمل‌های یکطرفه و سنتی! بنابراین شناخت و استفاده از رویکردهای سیاستگذاری و حکمرانی در جهان امروز، یک ضرورت است.

سیاستگذاری و حکمرانی روز به روز بیشتر به سمت شبکه‌ای شدن، مشارکتی شدن و دیجیتالی شدن، حرکت می‌کند. یعنی اولاً باید ابعاد مختلف هر سیاستی را در پیوند با دیگر بخش ها مشاهده کرد. ثانیاً توجه به مشارکت تمامی اقشار و طبقات اجتماعی و اقتصادی و حتی سیاستگذار داشت. ثالثاً شبکه‌های اجتماعی، وب سایت‌ها، برنامه‌ها و هوشمندسازی را به عنوان یکی از بازیگران موثر بخش عمومی در نظر گرفت.

لذا سیاستگذاری فارغ از جهت و محتوای آن مستلزم استفاده از داده‌ها و روش‌های جدید است و بدون استفاده از آن نمی‌توان نه تنها مسائل فرهنگی، بلکه هر مسئله‌ای را حل کرد.

گفت‌وگو|رایزن فرهنگی ایران در دمشق: دشمن می‌خواهد هزینه چالش‌های سوریه را به گردن مقاومت بیندازد

آنچه که می توان در این مطلب به عنوان راهکار برای رفع بخش عظیمی از مصائب فرهنگی مطرح کرد؛ بازگشت به محوریت خانواده در جهت تامین نیازهای طبیعی، عاطفی، جسمی، تربیتی، آموزشی و تفریحی و...است. به عبارت دیگر تامین این نیازهای فطری خارج از چهارچوب خانواده آغاز انحراف است و این مهم محقق نمی‌شود مگر با تسهیل تشکیل خانواده برای بخش عظیمی از جوانان، از طریق طرح‌های ملی مسکن و ارائه زمین برای زوجین و ....

پایان پیام/