به نقل از «خبرگزاری آریا»

استقبال روسیه از مرگ مغزی ناتو!/ دبیرکل ناتو: باید گفتگوی سازنده‌ای با روسیه آغاز کنیم!

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۲۰۱۱۵

خبرگزاری آریا- روسیه از سخنان رئیس‌جمهور فرانسه که هشدار داده بود ائتلاف ناتو به «مرگ مغزی» دچار شده استقبال کرد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری آریا، روسیه از سخنان صادقانه امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در مورد ناتو استقبال کرد.
روسیه از سخنان «امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه مبنی بر اینکه «سازمان پیمان آتلانتیک شمالی»، معروف به «ناتو» دچار مرگ مغزی شده استقبال کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

»
«امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه دیروز گفته بود با توجه به بی‌تعهدی آمریکا در قبال پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، کشورهای اروپایی نباید برای دفاع از خود به آمریکا اتکا کنند.
ماکرون در مصاحبه با نشریه انگلیسی «اکونومیست»، با اشاره به این‌که «اکنون در حال گذران مرگ مغزی ناتو هستیم» گفت، آمریکا «در حال پشت کردن به ما است» که این موضوع را می‌توان در خروج ناگهانی نیروهای آمریکایی از شمال شرق سوریه بدون مشورت با متحدان ناتو مشاهده کرد.
ارتش ترکیه به همراه تروریست‌های موسوم به «ارتش آزاد» سوریه از 17 مهر ماه عملیاتی نظامی را با چراغ سبز آمریکا در شمال سوریه آغاز کردند که هدف آن دور کردن خطر شبه‌نظامیان کُرد سوریه از مرزهای مشترک بود .
رئیس جمهور فرانسه در پاسخ به این سوال که آیا هنوز به ماده پنجم پیمان ناتو باور دارد یا خیر گفت: «نمی‌دانم. اما فردا (در آینده) ماده پنج چه معنایی خواهد داشت؟»
ماده پنج با عنوان «دفاع جمعی» بیان می‌دارد حمله به یک متحد ناتو، حمله به کل کشورهای ناتو است.
ماکرون همچنین درخصوص تضعیف اروپا درپی وقوع برگزیت و عدم ثبات سیاسی در این قاره هشدار داد و گفت: «این ترکیب سمی پنج سال پیش قابل تصور نبود. اگر بیدار نشویم تهدید قابل توجه ناپدید شدن از صحنه جغرافیایی در آینده دور وجود خواهد داشت یا حداقل دیگر کنترل سرنوشت خود را در دست نخواهیم داشت. من عمیقاً به این موضوع اعتقاد دارم ».
رئیس‌جمهور فرانسه گفت، با توجه به بی‌مسئولیتی آمریکا به پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، کشورهای اروپایی باید به خود متکی باشند زیرا این پیمان در وضعیت مرگ مغزی به سر می‌برد.

دبیرکل ناتو: باید گفتگوی سازنده‌ای با روسیه آغاز کنیم
این گزارش در حالی منتشر می شود که ینس استولتنبرگ دبیر کل ناتو در سخنانی به مناسبت هفتادمین سال تاسیس این سازمان در برلین گفت: ناتو باید گفتگوی سازنده‌ای با روسیه آغاز کند.
به گزارش تلویزیون الجزیره، وی افزود: ناتو قصد ندارد به جنگ سرد یا مسابقه تسلیحاتی بازگردد. دبیرکل ناتو همچنین گفت: بین هم پیمانان در سوریه اختلاف نظر وجود دارد. وی افزود آنچه اخیرا در سوریه اتفاق افتاده تایید می‌کند که تلاش برای یافتن راه حل سیاسی ضروری است. آمریکا از ناتو حمایت بسیار زیادی می‌کند، زیرا برای این کشور مهم است.
وی افزود: آمریکا درباره چین که قدرت آن در زمینه اقتصادی و نظامی در حال افزایش است، نگران است و واشنگتن باید به دوستان خود نزدیک بماند. استولتنبرگ همچنین گفت: از همه اعضای ناتو انتظار دارم که سهم مالی خود را در پیمان ناتو افزایش دهند. وی تاکید کرد: بیشتر کشورهای اروپایی پس از جنگ سرد، هزینه های دفاعی خود را کاهش دادند؛ اما اکنون باید این هزینه ها افزایش یابد. وی همچنین گفت: باید روابط خود را با روسیه بهبود بخشیم، زیرا روسیه همسایه ما است و باید از ورود به نزاع با آن خودداری کنیم.
دبیر کل ناتو تاکید کرد: همکاری بین اروپا و آمریکا موجب شد اتحاد آلمان امکان پذیر شود و جنگ سرد پایان یابد. وی افزود: تلاش برای جدا کردن اروپا از آمریکای شمالی به شکست منجر خواهد شد. دبیر کل ناتو همچنین گفت: ناتو همواره به ایفای نقش خود در حمایت از اعضای این سازمان می پردازد. استولتنبرگ افزود: چین در زمینه تکنولوژی پیشتاز است و این موضوع بر تاثیرگذاری آن در جهان می افزاید. وی همچنین تاکید کرد: آمریکا پشت اروپا را خالی نخواهد کرد؛ بلکه در زمینه امنیت اروپا سرمایه گذاری خواهد کرد.
وی افزود: آلمان در افزایش توانمندی های ناتو سهیم است و این پیمان برای وحدت اروپا تلاش می کند.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: ناتو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۲۰۱۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناتو، قلدر ۷۵ساله

به گزارش جام جم آنلاین، ۷۵ سالگی تأسیس ناتو زمانی است که بتوان به بررسی وضعیت فعلی این سازمان پرداخت و از اختلافاتی که گریبانگیر اعضای آن است گفت؛ اینکه چگونه کشور‌های اروپایی در داخل این ائتلاف باید برای تجدید سیاست‌های فعلی خود برای آینده‌ای بهتر در قاره اروپا تلاش کنند.

نظام غربی همچنان لفاظی‌های قانع کننده خود را درباره دلایل تأسیس سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در ۷۵ سال پیش ادامه می‌دهد. این توجیهات بیش از حد پیش پا افتاده باید مورد مطالعه قرار گیرد تا دلایل انحطاط فعلی سازمان، در بحبوحه سیاست‌هایی که به جای منافع مشترک، در خدمت منافع خودخواهانه اعضای پیمان هستند، مشخص شود.

یادداشت‌های مربوط به وزارت امور خارجه ایالات آمریکا دلیل اختراع ناتو را به زبانی مناسب برای کتاب تاریخ دوره راهنمایی بیان می‌کند و می‌نویسد: بعد از ویرانی‌های جنگ جهانی دوم کشور‌های اروپایی برای بازسازی اقتصاد و تضمین امنیت خود تلاش کردند و ایالات متحده برای جلوگیری از گسترش فرهنگ کمونیستی شوروی به سمت قاره اروپا و سایر نقاط جهان مجبور شد ناتو را در اروپا تأسیس کند.

این استدلال‌های نمادین برای دکترین ناتو بسیار ابتدایی هستند و آن را می‌توان از بیشتر اظهارات مقام‌های کشور‌های غربی که این سازمان را تأسیس کردند و همچنان بر آن تسلط دارند، استخراج کرد. لفاظی‌های ناتو مواقعی میان دوستی و تهدید در نوسان است. هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا در سال ۱۹۴۵، تشکیل این پیمان را برای عملیات مرزی مهم دانست و نسبت به کسانی که ممکن بود خود را متمایل به جنگ نشان دهند، سختگیری می‌کرد.

این نوع گفتمان حقایق انکارناپذیری را مخفی می‌کند که نمی‌توان آن‌ها را انکار کرد. در واقع، ایالات متحده از نظر نظامی و اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم قدرتمندتر بود و این به سرعت در «برنامه‌های پنج گانه مارشال» با هدف بهبود اقتصادی نمایان شد.

یک بُعد این برنامه‌ها راهبردی است و اقدام خیرخواهانه واشنگتن به شمار نمی‌رود که با هدف بهبود شرایط اقتصادی کشور‌های منتخب مهندسی شده باشد؛ کشور‌هایی که برای دهه‌های آینده متحدان ثابت قدم ایالات متحده خواهند بود. در همین راستا لستر پیرسون، وزیر امور خارجه کانادا تأسیس ناتو در آن زمان را به شرایط قدرتی که از آن به عنوان حافظ صلح جهانی یاد می‌شد، مرتبط دانست.

بنابراین، رابطه پدرانه‌ای میان ناتوی تحت سلطه ایالات متحده ایجاد شد که به سایر نقاط جهان گسترش یافت و به اعضای قدرتمند این سازمان اجازه داد به نمایندگی از بقیه کشور‌ها و بیشتر خارج از چتر سازمان ملل متحد مفاهیمی مانند صلح و امنیت، خطرات و درنهایت تروریسم را تعریف کنند.

با وجود این، نخستین درگیری بزرگی که به وسیله ناتو ایجاد شد، بر سر تهدیدات خارجی علیه اروپا یا قلمرو آمریکا نبود، بلکه هزاران مایل دورتر از هر دو سوی اقیانوس اطلس، در شبه جزیره کره شکل گرفت؛ جایی که گفتمان سیاسی اعضای ناتو حول محور متمرکز جنگ داخلی در شبه جزیره بود و از آن به عنوان نمونه‌ای از «تجاوز کمونیستی» یاد می‌کردند. این نوع تعریف ناتو را مجبور به واکنش، مداخله و شرکت در جنگ ویرانگر کره میان سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۵۳ کرد.

بیش از هفت دهه از عمر این پیمان می‌گذرد و نتیجه جنگ کره، شکنندگی استدلال‌هایی را که برای توجیه مداخله مطرح شد، زمانی که کره شمالی سخت می‌جنگید تا دایره انزوای خود را بشکند، ثابت کرده است. با وجود این، جنگ کره بدون پایان رسمی متوقف شد و مردم آن منطقه تا امروز در وضعیت متناقض میان جنگ و صلح زندگی می‌کنند؛ یعنی ممکن است در هر لحظه جنگی همه جانبه آغاز و توجیهی دائمی برای حضور نظامی آمریکا در آن منطقه باشد. رویکرد مشابهی که در بیشتر مداخلات ناتو در سایر مناطق جهان ازجمله عراق (۱۹۹۱ و ۲۰۰۳)، یوگسلاوی (۱۹۹۹)، افغانستان (۲۰۰۱)، لیبی (۲۰۱۱) و سایر مناطق و کشور‌ها دنبال شده است.

با وجود این، ناتو اکنون توانایی آغاز و افزایش تنش دارد و شاید هم نسبت به پایان دائمی درگیری‌ها بی میل نباشد، بحرانی واقعی که این سازمان ۷۵ ساله تمایلی به دست کشیدن از آن ندارد. گرانت شاپس، وزیر دفاع بریتانیا در روزنامه دیلی تلگراف گفت، ناتو باید بپذیرد که اکنون در دنیای قبل از جنگ است. وی به اعضای ناتو انتقاد کرد که همچنان نمی‌توانند حداقل هزینه‌های دفاعی مورد نیاز خود را برآورده کنند که معادل دو درصد تولید ناخالص داخلی آنهاست.

این نوع نگرانی‌ها بیشتر به وسیله سران و مقام‌های ارشد ناتو بیان می‌شود که یا درباره جنگ قریب‌الوقوع با روسیه هشدار می‌دهند یا از یکدیگر به دلیل کاهش نفوذ این سازمان که زمانی قدرتمند بود، انتقاد می‌کنند.

در حال حاضر بیشتر تقصیر‌ها گردن دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکاست که آشکارا تهدید کرد ناتو را در دوره ریاست جمهوری اش ترک خواهد کرد. با وجود این، اظهارات و تهدید‌های توهین آمیز ترامپ به همان اندازه که ناشی از علائم و مشکلات فزاینده‌ای است که سال‌ها قبل از ورود وی به کاخ سفید و خروج چشمگیرش از آنجا ادامه داشت، محصول بحران پیمان ناتو نیست.

بحران ناتو را می‌توان با این واقعیت خلاصه کرد که تشکیلات ژئوپلیتیکی‌ای که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و پیمان ورشو وجود داشت، دیگر وجود ندارد. جنبه اصلی رقابت جدید جهانی را نمی‌توان تنها به جنبه‌های نظامی کاهش داد، زیرا در دو دهه گذشته اروپا تا حد زیادی بر منابع انرژی، مبادلات تجاری و حتی تبادل فناوری با کشور‌هایی که ایالات متحده دشمنان خود می‌داند؛ مانند چین، روسیه و دیگران متکی بوده است.

بنابراین، اگر اروپا به خود اجازه دهد زبان تک قطبی ایالات متحده را درباره دشمنان و متحدانش بپذیرد، این قاره بهای سنگینی پرداخت خواهد کرد، به ویژه اینکه اقتصاد‌های اتحادیه اروپا در حال حاضر زیر بار جنگ‌های مداوم و محدودیت‌ها در تأمین است. همه این چالش‌ها را دیگر نمی‌توان با انداختن بمب بر سر دشمن حل کرد و تغییر ماهیت جنگ، جنگ‌های سنتی را تا حد زیادی بی‌اثر می‌کند.

گرچه جهان تا حد زیادی تغییر کرده، اما ناتو همچنان به دکترین سیاسی‌ای متعهد است که به دوران گذشته بازمی گردد. در هر صورت زمان آن فرا رسیده است ناتو در میراث ۷۵ ساله خود تجدید نظر کند، آنقدر شجاع باشد که مسیر را کاملاً تغییر دهد و به جای اینکه همیشه در حالت جنگی باشد، برای صلح واقعی تلاش کند.

منبع: راهبرد معاصر