راهکاری برای کاهش شدت سردردهای میگرنی

نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد تمرینات هوازی با شدت بالا می‌تواند شدت و مدت سردردهای میگرنی را در زنان کاهش دهد.

به گزارش ایسنا، میگرن یک اختلال عصبی – عروقی مربوط به عصب ترژمینال با اختلال در ساقه مغز است. سردرد میگرن به علت مزمن بودن و شیوع بالا، آثار بسیاری را برای فرد بیمار، خانواده و اجتماع در پی دارد؛ افسردگی، خستگی مزمن، غیبت از کار و ناتوانی، مشکلات خانوادگی و وابستگی دارویی، برخی از مشکلات روانی – اجتماعی این سردردهای مزمن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فعالیت بدنی به عنوان یک پاسخ موثر در درمان بسیاری از بیماری‌ها شناخته شده است؛ به طوری که تعدادی از پزشکان، فعالیت بدنی را برای هر دو نوع سردرد تنشی و میگرن پیشنهاد کرده‌اند و از آن جایی که پاتوفیزیولوژی این دو نوع سردرد متفاوت است، پاسخ به فعالیت بدنی ممکن است به تمایز بین آن‌ها کمک کند. محققان در پژوهشی با عنوان «تاثیر تمرین هوازی شدید بر شاخص‌های میگرنی و بهبود کیفیت زندگی در زنان مبتلا به میگرن» این موضوع را بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط زهرا پیرو و عبدالحسین پرنو از دانشکده علوم ورزشی دانشگاه رازی کرمانشاه و پیام ساری اصلانی، از گروه نورولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه و همچنین رسول اسلامی از دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه علامه طباطبایی انجام شده، آمده است:« پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی به روش تصادفی کنترل‌شده و از نوع مطالعات نیمه‌تجربی و کاربردی با دو گروه طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه است که در سال ۱۳۹۴ در میان جامعه بیماران میگرنی شهر کرمانشاه انجام گرفته است.»

با توجه به معیارهای ورود به پژوهش، ۲۰ بیمار میگرنی زن غیرورزشکار از جامعه بیماران میگرنی که بیماری آن‌ها توسط پزشک مغز و اعصاب تایید شده و با تکمیل رضایت‌نامه کتبی و نیز تایید کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه در این پژوهش شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. این بیماران به طور تصادفی در دو گروه گواه و تمرین هوازی با شدت بالا قرار گرفتند که پس از پایان دوره، ۹ نفر از گروه گواه و ۹ نفر از گروه تمرینی توانستند دوره را به پایان برسانند.

با توجه به آن چه در این مقاله آمده است، پروتکل اجرایی اصلی این پژوهش به مدت چهار ماه به طول انجامید. یک ماه قبل و بعد از پروتکل تمرینی، شاخص‌های سردرد میگرن شامل دفعات، مدت و شدت حملات مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، ۴۸ ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرینی، کیفیت زندگی و فاکتورهای ترکیب بدنی اندازه‌گیری شد.

نویسندگان این مقاله می‌گویند:« یافته‌ها نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا باعث کاهش معنادار شاخص‌های سردرد میگرنی  و بهبود کیفیت زندگی و افزایش آمادگی هوازی بیماران مبتلا شد. از نتایج مهم پژوهش حاضر، کاهش شاخص‌های سردرد میگرنی در زنان مبتلا به میگرن مورد مطالعه بود، به طوری که پس از هشت هفته تمرین هوازی با شدت بالا، شدت سردردهای میگرنی ۳۵.۳۷ درصد، مدت سردردهای میگرنی، ۴۶.۰۷ درصد و تکرار سردردهای میگرنی ۵۶.۹۴ درصد کاهش یافت.»

در این پژوهش آمده است:« یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد درصورتی که برنامه‌های ورزشی با در نظر داشتن گرم کردن و سرد کردن مناسب و توسط متخصصان ورزشی و همکاری پزشک معالج طراحی شود، تمرینات هوازی با شدت بالا، نه تنها سردردها را تشدید نمی‌کند بلکه فواید قابل توجهی را برای افراد مبتلا به میگرن به همراه خواهد داشت.»

این پژوهش در سی‌وسومین شماره نهمین دوره نشریه فیزیولوژی ورزشی که متعلق به پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی است منتشر شده است.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۲۲۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نتیجه تحقیقی تازه درباره نشستن و تحرک

فرارو- افراد حسی کاملا شهودی نسبت به سالم بودن دارند این که ایستادن بهتر از نشستن است این که ورزش برای سلامت کلی بدن عالی است و این که داشتن خواب خوب امری ضروری می‌باشد. با این وجود، این که آیا ورزش در شب ممکن است خواب ما را مختل کند یا ما را مجبور کند که برای ریکاوری بیش‌تر بی تحرک باشیم یک سوال کلیدی را مطرح می‌سازد: بهترین راه برای ایجاد تعادل ۲۴ ساعته به منظور بهینه سازی سلامتی مان چیست؟

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نتایج تحقیقاتی تازه درباره عوامل خطر مرتبط با بروز بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نشان داد که میانگین خواب بهینه ۸.۳ ساعت است در حالی که برای فعالیت‌های سبک و فعالیت متوسط تا شدید بهتر است برای هر یک ۲.۲ ساعت وقت اختصاص داده شود.

یافتن تعادل مناسب

دستورالعمل‌های بهداشتی کنونی توصیه می‌کنند که برای یک رژیم معقول داشتن فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید ۲.۵ تا ۵ ساعت در هفته را رعایت کنید. با این وجود، شواهد فزاینده نشان می‌دهند این که چگونه روز خود را سپری می‌کنید می‌تواند پیامد‌های مهمی برای سلامتی تان داشته باشد. علاوه بر فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید این به معنای زمانی است که در حالت نشسته، ایستاده، انجام فعالیت‌های بدنی سبک (مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار) و خواب سپری می‌کنید.

پژوهشگران دانشگاه سوینبرن در استرالیا بر روی دو هزار فرد بزرگسال که از حسگر‌های بدن استفاده کردند که می‌توانست رفتار‌های فیزیکی آنان را تفسیر کند به مدت هفت روز بررسی انجام دادند. این ارزیابی نشان داد که آن افراد میانگین ۲۴ ساعت خود را چگونه سپری کرده بودند.

در آغاز مطالعه اندازه دور کمر، میزان قند خون و حساسیت شرکت کنندگان به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. حسگر‌های بدن و داده‌های ارزیابی با یکدیگر تطبیق داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس در برابر نشانگر‌های خطر برای سلامت مانند امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته به منظور ایجاد یک مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از آن مدل مواردی مشخص شدند که کم‌ترین ارتباط را با خطر بروز بیماری قلبی و سطح گلوکز خون داشتند. این امر ترکیب بهینه بسیاری از فعالیت‌های نشسته، ایستاده، سبک و با شدت متوسط ​​را ایجاد کرد.

زمانی که پژوهشگران به دور کمر، قند خون، حساسیت به انسولین و امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته نگاه کردند به مناطق زمانی بهینه متقاوت رسیدند. جایی که این مناطق به طور متقابل همپوشانی داشتند منطقه بهینه برای خطر بیماری قلبی و دیابت قلمداد شد.

شما بیش‌تر از آن چه فکر می‌کنید فعالیت بدنی دارید

پژوهشگران دریافتند آن دسته از فعالیت‌های بدنی ملایم که به صورت پیاده روی کم‌تر از ۱۰۰ قدم در دقیقه تعریف می‌شوند از جمله قدم برداشتن به سمت رفتن به حمام یا قدم زدن معمولی با دوستان به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط قوی با کنترل قند خون دارد. آن نوع از فعالیت‌های بدنی ملایم احتمالا به طور متناوب در طول روز انباشته می‌شوند نه آن که یک تمرین سبک هدفمند باشد.

شواهد تجربی نشان دادند که قطع روند نشستن به طور منظم با فعالیت‌های فیزیکی سبک (مانند پیاده روی ۳ تا ۵ دقیقه‌ای در هر ساعت) می‌تواند متابولیسم بدن را به ویژه پس از ناهار بهبود بخشد.

علیرغم آن که زمان فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد یعنی بیش از دو ساعت در روز پژوهشگران آن را بیش از صد قدم در دقیقه تعریف کردند. این میزان معادل یک پیاده روی سریع است.

گفتنی است که این یافته‌ها مقدماتی هستند. این نخستین مطالعه صورت گرفته در مورد خطر بیماری قلبی و دیابت و ۲۴ ساعت بهینه است و نتایج حاصل از آن به تایید بیش‌تر با انجام مطالعات بیش‌تر و طولانی مدت‌تر در آینده نیاز دارد.

دستورالعمل‌های فعالیت بدنی در حال حاضر صرفا شدت و زمان ورزش را توصیه می‌کند. مجموعه جدیدی از دستورالعمل‌ها برای گنجاندن حرکت ۲۴ ساعته در حال توسعه هستند.

نتیجه تحقیق تازه دستورالعملی کلی را ارائه می‌دهد: در اصل این به معنای کاهش زمان نشستن در صورت امکان، افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن، افزایش فعالیت بدنی با شدت بیش‌تر و هدف گذاری برای خواب سالم ۷.۵ تا ۹ ساعت هنگام شب است.

تغییرات سودمند می‌تواند به شکل کاهش زمان خیره شدن به صفحه نمایش در شب یا انتخاب رفت و آمد فیزیکی فعال به جای رفت و آمد از طریق رانندگی با خودرو یا اولویت قائل شدن برای زمان خواب زودتر به جای تماشای تلویزیون تا دیروقت باشد.