یحیی گل محمدی: انتظار داریم برخی بازیکنان شهرخودرو، مثل رقم قراردادشان بازی کنند؛ در فوتبال ایران، هیچ اراده‌ای برای خصوصی‌سازی وجود ندارد

گل محمدی از عملکرد برخی بازیکنان تیمش ناراضی است.

طرفداری- سرمربی تیم فوتبال شهر خودرو می گوید از بازیکنان تیم توقع بیشتری دارم و این توقع از جانب هواداران و باشگاه نیز وجود دارد.

به گزارش فارس، یحیی گل محمدی در خصوص عملکرد تیم شهر خودرو تا پایان هفته دهم لیگ برتر گفت:

خدا را شکر با توجه به بازی‌هایی که انجام دادیم در مجموع عملکردمان خوب بوده، از 9 بازی 20 امتیاز گرفته‌ایم که بالاتر از معیاری است که می‌توان برای یک تیم خوب در نظر گرفت؛ یعنی هر بازی 2 امتیاز.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیروز هم توانستیم بازی خوبی را به نمایش بگذاریم و با گلی که زدیم 3 امتیاز را به دست بیاوریم. در یک قدمی صدر هستیم و اگر بازی عقب‌افتاده با گل‌گهر را ببریم و 3 امتیاز آن را ببریم به صدر جدول می‌رسیم.

گل‌محمدی در مورد بازی روز گذشته شهر خودرو و پارس جنوبی جم در هفته دهم لیگ برتر گفت:

تیم پارس جنوبی هدفش فقط کسب یک امتیاز بود، سیستم کاملا دفاعی چیده بودند و در یک سوم دفاعی خودشان بازی می‌کردند. بازی مقابل چنین تیم‌هایی که 10 نفر دفاع می‌کنند، سخت است. با این حال کنترل بازی در اختیار ما بود. در نیمه اول موقعیت‌هایی به دست آوردیم و در نیمه دوم هم همین روند را ادامه دادیم و با یک کار گروهی و تیمی به گل رسیدیم. حسین مهربان هم گل زیبایی زد و یکی از بهترین‌ بازی‌های خودش را به نمایش گذاشت.

سرمربی شهر خودرو که با برنامه تهران ورزشی گفت‌وگو می کرد، اظهار داشت:‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

البته نقاط ضعفی داریم که باید روی آنها کار کنیم. توقع بیشتری از بازیکنان به خصوص افرادی که تازه آمده‌اند دارم. باید بیشتر کار کنند. این توقع از جانب هواداران و باشگاه هم وجود دارد، به هر حال قراردادهای خوبی بسته شده و انتظار داریم آنها مانند قراردادهایشان بازی کنند.

گل‌محمدی در پاسخ به این سوال که چرا بازیکنان تیمش مصاحبه نمی‌کنند و آیا این مسئله به خاطر صحبت‌هایی است که از جانب باشگاه یا خود او با بازیکنان صورت گرفته، گفت:

من نمی‌دانم، مطمئن هستم که از طرف من و باشگاه صحبتی در این مورد نشده، فکر می‌کنم بحث شخصی خودشان باشد و بهتر است از خودشان بپرسید. به هر حال بازیکن بعد از یک بازی سنگین خسته است و شاید حرف‌هایی بزند که نتواند آنها را جمع کند.

سرمربی تیم شهر خودرو در مورد اینکه چرا هنوز بازیکنان این تیم به آن سطحی که او انتظار دارد نرسیده‌اند، گفت:

هر تیمی ظرفیت مشخصی دارد و نمی‌شود بیشتر از آن فشار بیاورید. بازیکنان ما از نظر ذهنی خوب هستند و از نظر فنی هم مشخص است. ما بر اساس توانایی‌هایشان آنها را در یک گروه قرار دادیم. رمز موفقیت ما برتری تیمی و گروهی بر حریفان است، ما در قالب یک تیم خوب هستیم. دو سه بازیکن ما هم می‌توانند در سطح تیم ملی باشند. اگر بازی عقب‌افتاده را ببریم، صدرنشین می‌شویم اما بازیکنی از ما به تیم ملی دعوت نشده، امیدوارم نگاه بهتری به تیم ما بشود. به هر حال باید دوندگی بیشتری داشته باشیم و بازیکنان شرح وظایفی که به آنها داده می‌شود را به خوبی اجرا کنند تا تیم بهتری باشیم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا در مورد موضوع دعوت نشدن بازیکنان شهر خودرو به تیم ملی صحبت‌ها را به سرمربی تیم ملی از طریق وحید هاشمیان منتقل نکرده است، گفت:

واقعیت این است که 20 روز پیش در قالب گروه کادر فنی تیم ملی با ایشان صحبت کردیم و گفتند حداقل یک بازی می‌تواند از شهر خودرو به اردوی تیم ملی اضافه شود. به هر حال نمی‌دانم چه اتفاقی افتاده که هنوز بازیکنی از ما دعوت نشده است. به هر حال بازیکنان هم باید تلاش بیشتری کنند، ناامید نشوند تا با عملکرد بهتر به تیم ملی دعوت شوند.

سرمربی شهر خودرو در مورد اینکه بسیاری از مربیان لیگ برتر دچار مشکل مالی هستند و پولی از باشگاها‌یشان نگرفته‌اند و این مسئله می‌تواند برای فوتبال ما حاشیه‌ساز شود، گفت:

ساختار ما مشکل دارد. در بحث تیم‌داری و باشگاه‌داری اکثر باشگاه‌های ما دولتی هستند. با توجه به شرایط اقتصادی کشور، شرایط تیم‌ها و باشگاه‌ها هم دچار نوسان می‌شود و این مشکلی است که باید حل شود. مشکلات پرداخت حقوق و قراردادها پابرجا هستند که ناشی از عدم خصوصی‌سازی است. روند خصوصی‌سازی خیلی کند پیش می‌رود. یک نظام اداری مشخص در باشگاه‌های ما وجود ندارد و فکر می‌کنم هیچ اراده‌ای برای خصوصی‌سازی وجود ندارد و اگر هم باشد خیلی ضعیف است.

گل‌محمدی در مورد اینکه آیا بخش خصوصی می‌تواند این مشکلات مالی را درست کند، گفت:

صد درصد وقتی بخش خصوصی وارد می‌شود، به دنبال این است که منافعش را تامین کند و باید از جیب خودش خرج کند و مطمئنا به سراغ هزینه‌هایی که سرسام‌آور است، نمی‌رود. شما ببینید در لیگ ما بازیکنی که کیفیت خوبی ندارد، 550 هزار دلار قرارداد می‌بندد و این پول از جیب مردم و دولت می‌رود و کسی هم دلش برای این پول نمی‌سوزد، اما بخش خصوصی تحقیق می‌کند و بر اساس خرج و بودجه‌اش هزینه می‌کند، نه اینکه بازیکنی بیاورد و به او بدهکار شود و اگر این مدیر نشد، مدیر دیگری بیاید و آن را پرداخت کند. همین مسئله باعث انباشته شدن بیش از حد بدهی‌ها می‌شود. شما می‌بینید که AFC به دنبال آن است که باشگاه‌ها هر سال تسویه حساب کنند و ما هر سال این مسائل را داریم. فدراسیون هم باید در این قضیه ورود کند، به خصوص در مورد مسئله حق پخش که به نظر من در این موضوع کم‌کاری می‌شود. نداشتن درآمد خوب از حق پخش تلویزیونی باشگاه‌ها را خیلی اذیت می‌کند و این بار در نهایت روی دوش دولت می‌افتد.

وی در ادامه عنوان کرد:

همه ما می‌دانیم منشا این مشکلات کجاست. بحث درآمد بلیت‌فروشی و همچنین تبلیغات محیطی ساختار خیلی خوبی ندارند. اینها را کنار هم بگذاریم می‌بینیم باشگاه‌ها به مشکل می‌خورند و البته جای تعجب ندارد. همه اینها دلیلش مشخص است و همه می‌دانند اما اراده‌ای برای اینکه این مشکلات را برطرف کنند، وجود ندارد.

منبع: طرفداری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۲۸۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بخش خصوصی؛ امید ایران توانمند

بررسی شعارهای سال نشان می‌دهد در ۱۷ سال گذشته ۱۶ سال با محور مستقیم در اقتصاد همراه بوده و همین موضوع حاکی از آن است که ایران از نظر جایگاه اقتصاد هنوز به نقطه مطلوب نرسیده و نیازمند کار اساسی بیشتر در این زمینه است. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، در طول سال‌های گذشته یکی از محورهای مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی، اقتصاد بوده است. بررسی شعارهای سال نشان می‌دهد در 17 سال گذشته 16 سال با محور مستقیم در اقتصاد همراه بوده و یک دهه نیز صراحتا به تولید اشاره شده است. همین موضوع نشان می‌دهد ایران از نظر جایگاه اقتصاد هنوز به نقطه مطلوب نرسیده و نیازمند کار اساسی بیشتر در این زمینه است.

آن‌طور که کارشناسان می‌گویند، دولت‌ها اقدامات را کوتاه‌مدت می‌بینند و اسناد بالادستی را خیلی در انجام امور به کار نمی‌گیرند. یکی از اقداماتی که دولت‌ها باید در راستای آن تلاش کنند، توانمندسازی بخش خصوصی است. امسال نیز همانند سال‌های گذشته نام اقتصادی با محوریت تولید نام‌گذاری شده که ملزومات رسیدگی به آن را بررسی کرده‌ایم. 

1403 سال جهش تولید با مشارکت مردم نام گرفت تا نقشه‌راهی باشد برای قوای سه‌گانه، بخش‌خصوصی و فعالان اقتصادی و تجار. از ابلاغ اصل 44قانون اساسی تاکنون نزدیک به دو دهه می‌گذرداماهنوزاین موضوع به‌صورت کامل اجرا نشده و برخی شرکت‌ها واگذار شده‌اند اما مدیریت آنها در اختیار دولت است. در مردمی‌سازی اقتصاد،هدف ایجاد یک بسیج عمومی به‌منظور مشارکت‌دادن و مسئولیت‌گرفتن مردم در اقتصاد ملی است. بسیج عمومی زمانی شکل می‌گیرد که یک ایده‌ کلان سیاسی و گفتمان وابسته به آن از سوی دولت مطرح شود. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، دولت باید یک برنامه‌ کلان و نقشه‌ جامع داشته باشد. این برنامه‌ کلان ضمن روشن‌کردن جهت حرکت و تصویرسازی از آینده، اولا نوعی دعوت مردم به پذیرش مسئولیت در اقتصاد است و سرمایه‌های عمومی و اراده‌های مردمی را به خود جذب می‌کند. ثانیا همگرایی و هماهنگی در ساختار اداره‌ جامعه را شکل داده و به نحوی دولت را بازسازی می‌کند. در فقدان چنین طرحی، هر عملی صرفا به پراکنده‌کاری کورکورانه منجر خواهد شد.
     
اقتصاد دولتی و اقتصاد بازاری!
مسأله‌ مشارکت مردم در اقتصاد اساسا متفاوت از دو نگاه افراطی «اقتصاد دولتی» و «اقتصاد بازاری و آزادسازی اقتصادی» است و نباید آن‌ را به مواردی همچون خصوصی‌سازی و آزادسازی تقلیل داد؛ بلکه باید توجهات را به وضعیت اقتصاد ملی ایران (وضع موجود) و هدف برآمده از ایده سیاسی دولت (وضع مطلوب) معطوف کرد. رهبر معظم انقلاب اخیرا در 15 فروردین امسال در واکنش به این تصور نادرست، بیان داشتند: «دولت در مسائل اقتصادی، ستادی عمل کند، هدایت کند، در مسأله آمایش سرزمینی، مسأله‌ نوع فعالیت اقتصادی که باید هرجا انجام بگیرد، نظارت کند، مراقبت کند که تخلفی به وجود نیاید. عامل هم مردم [باشند]. مردم هم عمل اقتصادی را انجام بدهند؛ یعنی تفکیک بین وظایف دولت و وظایف مردم.»
     
مردمی‌سازی اقتصاد
میلاد بیگی، کارشناس اقتصادی درباره مردمی‌سازی اقتصاد می‌گوید در خصوصی سازی  دولت ابتدا باید به بخش ذاتی خود که نظارت و تنظیم گری است بپردازد و بعد سراغ خصوصی سازی برود. همچنین قوای دیگر نیز باید دراین مسیر همراه بخش اجرایی باشند.بنابراین پیش‌نیاز مردمی‌سازی این است که دولت خود را ذیل یک ایده سیاسی بازیابی کرده و بر اساس آن مسئولیت‌های خود را بازتعریف کند. حتی انجام وظایفی همچون«نظارت» و«تنظیم‌گری» که از مسئولیت‌های مهم دولت در اقتصاد هستند نیز نیازمند دولتی است که بداند چه چیزی می‌خواهد و بر اساس آن بنا دارد اراده‌های عمومی جامعه را به چه سمتی معطوف کند.همچنین ابزارهای سیاست‌گذاری و جهت‌دهی رافراهم کرده باشد.سوم این‌که امکان نظارت بر این فرآیندها را نیز در خود شکل داده باشد. چنین دولتی از قضا دولتی بسیار مقتدر با مسئولیت‌های فراوان است. از همین رو مشارکت‌دادن مردم در اقتصاد و گذار از تصدی‌گری دولتی به تنظیم‌گری و نظارت، نباید به معنای شانه ‌خالی‌کردن دولت از مسئولیت‌های ذاتی خود و تضعیف دولت باشد. به عبارت دیگر مردمی‌سازی به معنای کنار گذاشتن دولت نیست، بلکه دقیقا به معنای «احیای دولت قوی» است.
     
توانمندسازی عمومی 
به‌منظور حضور هرچه بیشتر مردم در اقتصادملی لازم است مردم یا به تعبیری بخش خصوصی توانمند در ایران شکل بگیرد تا امکان مسئولیت‌پذیری هرچه بیشتر دراقتصاد را داشته باشد. هرچند تاکنون ظرفیت‌های خوبی در بخش خصوصی ایران شکل گرفته اما در نسبت با نقشی که بخش خصوصی باید در ایران آینده ایفا کند، اندک است.
     
اجتناب از برداشت‌های اشتباه 
دولت قوی، دولتی است که با درس‌آموزی از تجربیات گذشته و اجتناب از برداشت‌های اشتباه در مورد «مشارکت مردم در جهش تولید» به تکرار سیاست‌های اشتباه نمی‌پردازد؛ چراکه آزموده را آزمودن خطاست.  برخی دولت‌ها اشتباهات زیادی در بخش اجرا از رهنمودهای رهبری داشتند. به‌عنوان نمونه می‌توان به تکه‌تکه‌کردن بخش‌های مختلف زنجیره‌های ارزش تحت عنوان مشارکت عمومی اشاره کرد. یکی از اشتباهات مهم در مورد مشارکت‌ مردم در اقتصاد این است که وجود واحدهای بزرگ اقتصادی در تناقض با اقتصاد مردمی درک شود و تبدیل واحدهای بزرگ و بهره‌ور اقتصادی به کارگاه‌های متعدد در دستورکار قرار گیرد. در شرایط کنونی در بسیاری از حوزه‌ها، ساختار اقتصادی به نحوی است که با واحدهای تولیدی بسیار کوچک و پراکنده مواجه هستیم؛ واحدهایی که بسیار آسیب‌پذیر هستندوبه‌دلیل عدم امکان دستیابی به صرفه‌های مقیاس، توان عمیق‌شدن در زنجیره‌های ارزش را از کشور سلب می‌کنند. در چنین شرایطی حرکت به سمت تکه‌تکه‌کردن بخش‌های مختلف زنجیره‌ ارزش در ایران اشتباهی بزرگ است. این تلقی که «منظور از مشارکت عمومی، خرد کردن سهام شرکت‌ها میان مردم است» نیز صحیح نیست؛ چراکه عموما به‌دلیل امکان‌ناپذیر بودن تجمیع سهم‌های خرد در شرکت‌ها، یا با تداوم نقش‌آفرینی دولت در اداره آن بنگاه‌ها مواجه خواهیم شد یا باید شاهد آشفتگی در اداره‌ این بنگاه‌ها باشیم.

ممنوعیت خصوصی‌سازی کورکورانه
یک آفت بزرگ در مواجهه با مردمی‌سازی در دوره‌های وجود کسری‌های بودجه برای دولت، گرایش به خصوصی‌سازی صرفا با هدف رد دیون دولت و تامین کسری بودجه، بدون توجه به پیش‌نیازها و ضرورت‌های واگذاری شرکت‌های دولتی است. متاسفانه در دو دهه‌ گذشته به‌کرات این اتفاق افتاده و ثمره‌ خصوصی‌سازی از یک سو خلع‌ید دولت و خالی‌شدن دولت از ابزارها و از دیگر سو، عدم تغییر محسوس کارآمدی و بهره‌وری در اداره شرکت‌ها و حتی گاه از بین رفتن ساختار سرمایه‌ بنگاه‌ها بوده است. همان‌طور که پیشتر اشاره شد، واگذاری شرکت‌های دولتی نباید با نگاه شانه‌ خالی‌کردن دولت از مسئولیت و از روی ناچاری باشد. این تلقی ساده‌انگارانه است که صرفا با واگذاری شرکت‌های بزرگ از سوی دولت به بخش خصوصی، بدون آن‌که دولت توان تنظیم‌گری و نظارت را در خود ارتقا داده باشد و شکل جدیدی از مسئولیت را پذیرفته باشد، وضعیت شرکت‌های دولتی بسامان خواهد شد.آن‌طور که فعالان بخش خصوصی می‌گویند، تجار قابل تحریم نیستند و اگر جنسی را بفروشند، پول آن را می‌آوردند اما در مراودات دولت‌ها این‌گونه نیست و تحریم‌های بانکی و تجاری می‌تواند تاثیر داشته باشد.

منبع: جام‌جم

انتهای پیام/