ماجرای به شهادت رسیدن اولین شهید فدائیان اسلام
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۴۱۵۶۰
سیدحسین امامی اولین شهید فدائیان اسلام ، در روز ۱۸ آبان سال ۱۳۲۸ به شهادت رسید. وی طی حرکتی انقلابی به همراه برادرش، احمد کسروی مروج بیدینی در جامعه را به قتل رساند. ۱۹ آبان ۱۳۹۸ - ۱۱:۲۷ فرهنگی ادبیات و نشر نظرات - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سیدحسین امامی اولین شهید فدائیان اسلام ، در روز 18 آبان سال 1328 به شهادت رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«عبدالحسین هژیر» وزیر دربار بود و به شکل مستقیم در انتخابات مجلس شانزدهم دخالت میکرد. حتی هژیر مسئولیت تبعید آیتالله کاشانی را هم قبول کرده بود. هنگام تحصن، سیدحسین امامی عضو فدائیان اسلام به هژیر اعلام کرده بود در صورتی که دست از تقلب در انتخابات برنداری تو را خواهم کشت. وقتی تمام راهها برای انتخابات آزاد بسته شد فدائیان اسلام، سیدحسین امامی را که در قتل کسروی فعالانه شرکت داشت، مأمور ترور هژیر کردند.
روز 13 آبان 1328 مصادف با دوازدهم محرم در مسجد سپهسالار مراسم روضهخوانی برقرار بود و طبق سنت، هژیر جهت برچیدن عزاداری وارد مسجد شد و در جایگاه رجال قرار گرفت. امامی نیز او را سایه به سایه تعقیب کرد و در مقابل او نشست. لحظهای تأمل کرد، سپس اسلحه را از جیب خود بیرون کشید و بیدرنگ به قلب هژیر شلیک کرده اولین تیر به هژیر اصابت کرد و دومین گلوله در اسلحه گیر کرد؛ صدای اللهاکبر با صدای شلیک گلوله در هم پیچید، وظهیرالاسلام، غش کرد و وکلا و دیگر رجال هر کدام به گوشهای فرار کردند، امامی که خشمگین شده بود، قصد داشت به هر طریقی شده او را بکشد، به همین علت به سمت او رفت و به او حمله کرد، گروهی فکر میکردند لامپ ترکیده است، اما مأموران امامی را گرفتند، بنابراین ابتدا او را به یکی از مغازههای پیرامون مسجد و سپس به دژبانی منتقل کردند. هژیر بلافاصله به بیمارستان منتقل شد، اما در چهاردهم آبان، پروندهی حیات او نیز بسته شد. در تهران حکومت نظامی اعلام و بازجویی از سیدحسین امامی نیز آغاز شد. اول فکر میکردند قتل هژیر توطئهی سیاسی بوده است که پشت پرده آن عدهای از مخالفان هژیر مانند رزمآرا قرار دارند.
شاه، ارتشبد فردوست ، دوست نزدیک خود را مأمور رسیدگی به این پرونده کرد. حسین فردوست میگوید:
من همان موقع به زندان دژبان رفتم، رئیس دژبان مرا به سلول ضارب برد، او تا مرا دید به نماز ایستاد، نمیدانم چه نمازی بود که فوقالعاده طولانی شد. حدود سه ربع ساعت در گوشهی اتاق روی صندلی نشستم و او اصلاً متوجه من نبود و مرتب راز و نیاز میکرد و به محض اینکه نمازش تمام میشد، نماز دیگری را شروع میکرد. دیدم که با این وضع نمیشود. زمانی که نمازش تمام شد، اشاره کردم و گفتم این را کنار بگذار، من عجله دارم. پذیرفت و روی تخت چوبی نشست و به دیوار تکیه زد و پایش را بالا گذارد و به تسبیح انداختن پرداخت. از او سؤال کردم چه کسی به شما دستور داد که هژیر را ترور کنی؟ او گفت من صریحاً میگویم که وظیفه شرعی خود را انجام دادهام و از کسی درخواستی ندارم؛ خوشحالم که این وظیفه را انجام دادم و مجازاتم هر چه باشد،که اعدام است قبول دارم. فردوست ادامهی مذاکره را به فردا موکول کرد، اما امامی در پاسخ به او گفت: بی خود وقتتان را تلف نکنید شما اگر 10 ساعت هم بنشینید پاسخ من همین است و مجددا برخاست و به نماز ایستاد. امامی زیر مخوفترین شکنجهها اسمی از یاران خود نبرد و فقط گفت که به وظیفه شرعیاش عمل کرده است؛ اما از آن طرف، نواب تصمیم گرفت یار فدایی خود را برهاند. در همین حال نواب اعلامیهای صادر کرد و از قتل هژیر به عنوان اعدام انقلابی نام برد:
«هژیر به فرمان خدا به خاطر تجاوز به حقوق ملت مسلمان ایران محکوم به مرگ شد و حکم آن به دست فرزند رشید اسلام حضرت سیدحسین امامی اجرا شد و خائنین باید بدانند ما زندهایم و بیدار و به جزئیات امور خائنین نظارت کامل داریم انتخابات باید لغو و تجدید شود و مردم آزادانه آرای خود را به صندوق بریزند و صندوقها نباید تعویض شود و خیمه شببازیهای گذشته نباید تکرار شود. در صورت تکرار سرنوشت همهی خائنین یکسان است»
از طرف فدائیان اسلام نواب صفوی و فدائیان اسلام مترصد فرصتی بودند تا امامی را آزاد کنند. شهید واحدی نقل میکند:
عدهای مجهز شده بودند تا شبی که بنا است حکم اجرا شود هجوم بیاورند و امامی را به هر وسیله که شده برهانند. البته این عمل بسیار دشوار بود و خیلی از خودگذشتگی لازم داشت، اما مهر و عاطفه ایجاب میکرد که به هر نحوی اقدامی بکنند. دولت هم کم و بیش از این سنخ روحیات فدائیان بیاطلاع نبود آن شب، شب ششم محرم 1366 هجری قمری بود. ناگهان در اتاق باز شد و جوان در حالیکه روزنامهای به دست داشت وارد شد و خبر مندرج در روزنامه را مبنی بر تأخیر اجرای حکم قرائت کرد و به ناچار در آن شب به امید روز یا شب وظیفه ، متفرق شدند، اما سپیده دم فردا، روزنامه فروشیها فریاد میزدند: اعدام امامی اعدام امامی . سیدحسین امامی در نیمههای شب 18 آبان 1328 در میدان سپه به دار شهادت آویخته شد و فریاد «الله اکبر» و «زنده باد اسلام» به آسمانها رفت و خودش ستارهای از دل کهکشان شهدای اسلام شد۔ بدن او را مخفیانه در قبرستان متروکهی امامزاده حسن دفن کردند. فدائیان تلاش بسیار کردند تا سرلشکر زاهدی - رئیس ستاد وقت ، محل قبر را به آنها نشان داد و به شرطی که غوغا و تظاهرات نکنند اجازه داد او را هر کجا که می خواهند دفن کنند. فدائیان با احترام و تجلیل فراوان جنازه ی شهید امامی را به ابن بابویه آوردند و در کنار قبر شیخ صدوق به خاک سپردند. شهید امامی اولین شهید فدائیان اسلام بود و نواب در غم از دست دادن او بسیار اندوهناک شد و به همین علت در اعلامیهای که در چهلم شهادت او صادر کرد، حکومت پهلوی را تهدید کرد در صورتی که احکام اسلام اجرا نشوند، انتقام خون همرزمان شهیدش را خواهد گرفت.
افسانهسازی علیه فداییان و شهید نواب صفویتوئیتروریسم انگلیسی علیه شهید «نواب صفوی»
انتهای پیام/
R1386/P1397/S4,35,38/CT1 واژه های کاربردی مرتبط شهدای ترورمنبع: تسنیم
کلیدواژه: شهدای ترور شهدای ترور
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۴۱۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهید مطهری فرقان انقلاب بود
به گزارش خبرنگار مهر، حجتالاسلام محمد حسین بلک به مناسبت ۱۲ اردیبهشت ماه روز گرامی داشت مقام معلم و سالروز شهادت شهید مرتضی مطهری پیامی را صادر کرد.
متن این پیام به شرح زیر است...
«بسمه الله الرحمن الرحیم
مطهر در اندیشه بود مهذب در اخلاق، مبتکر در روش و صاحب سبک در بیان سخنانش عطش شنوندگانش را فرو مینشاند و حکمتش جانها را سیراب میکرد. در میدان استدلال و برهان بی بدلیل و در ساحت لطافت و بلاغت کم نظیر درایتی فراتر از زمانه داشت و فراستی در گفتمان مجاهدی که درس رزم را از سترگ مردانی که سینهای سرشار از فقاهت و حکمت داشتهاند آموخته بود.
رسم تلمذی حکیمانه را از بزرگ مردانی چون حضرت روحالله الموسوی الخمینی (ره) با خود داشت.آنگونه که فرمود او حاصل عمرم بود. زلال حقیقت اسلام را آنگونه که بود نه آنطور که می خواست عمیقاً تا عمق جان نوشیده بود. شهد شیرین حقایق دین را با گفتمانی نو به افکار جوانان و جهانیان نوشاند و بیشتر از عصر خود می اندیشید و می دانست و می خواست افکار برخواسته از حقایق قرآن و اسلام ناب او تا کنون غبار بر خود ندیده و رفته رفته حجاب معاصرت چهره درخشان او را رخشنده تر از قبل هویدا می سازد. انقلاب اسلامی و مبارزه با طاغوت به یّمن نگاه بلند او رفعت یافت و ریشه های مستحکم آن از اندیشه ژرف او استحکامی همیشگی یافت.آن روز که مبارزان به ظاهر خود را مقابل اسرائیل صهیونیست می دیدند و در بازی همان ستمگر به اسارت رفته بودند فریادهای این مطهر بود که جهان اسلام را به این درد کُشنده و ستم بیدادگر غده سرطانی نهیب داد و دل خون پیامبر گرامی اسلام (ص) را در این سوز و سوگ به شهادت گرفت.
براستی فرقان انقلاب بود و کینه توزان این امت که از نگاه و افکار او درمانده و بی تاب شده بودند تیری را به چشمی بینا و مغزی متفکر روانه کردند. به آن امید که سوی چشم نافذش را کور کنند و افکار بلندش را از پرواز باز بدارند غافل از آنکه بذرهای کِشته شده و نهالهای غرس شده در افکار اندیشمندان و علاقمندان خیلی زود جوانه زد و قد کشید.
به گونهای که ریشه انحراف و التقاط را فرزندان معنوی و علمی او برکَنند تا آنجائی که امروز بزرگ مردانی از مکتب او خود مکتب ساز شدهاند و شمشیر و تفنگشان به مدد قلم پاک و کارساز آن شهید وارسته قیام کرد و درفش ساخته و پرداخته از موهبت علم و جهاد چشم و قلب مستکبران و ستمگران را پاره و خون چکان کرد و عنکبوتیان را در گورستانی از تارهای تنیده از ظلم و ستمشان گرفتار آورد و امت اسلام را شاهد جان دادن و ذلت و خواری آنان کرد به امید آنکه کنار مقتدا و مولایمان نماز شکر را با ترنم فتح و ظفر در مسجد الاقصی قامت بندیم و صلای ولایت تا اقصی نقاط عالم را شاهد شویم.
بر ماست تا در استمرار این جهاد علمی و اخلاقی آن مرد راستین الهی فرزندان و جامعه ای در خور تربیت کنیم و بیارائیم و خود را از این موهبت الهی همواره بهره مند کرده و بر رشد و بالندگی آن بیفزائیم.»
کد خبر 6093281