گذری بر زندگی تاجر یزدی که به قاتل ناصرالدین شاه پناه داد
تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۵۷۱۶۱
ایسنا/یزد تاجر و مبارز مشروطه خواه یزدی که کمتر از اقدامات او در دوران مشروطه یاد می‌شود، میرزا رضا کرمانی که اقدام به قتل ناصرالدین شاه قاجار شده بود را در خانه خود اقامت داد.
«محمد وکیل التجار یزدی» تاجر و مبارز مشروطه‌خواه یزدی در سال 1288 هجری قمری در روستای محمد آباد چاهوک یزد دیده به جهان گشود، وی که یکی از تجار یزدی مقیم رشت بود، به کار خرید و فروش ابریشم اشتغال داشت و از مشروطه‌خواهان با فرهنگ و مطلع کشور به شمار می‌رفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پدربزرگش «محمدحسین» در باکو تجارتخانه داشت و او نیز در 17 سالگی به پیشنهاد پدربزرگ و به علت داشتن نمایندگی «حاجی محمد حسین امین‌الضرب» در این شهر، به باکو رفت و پس از فوت پدربزرگ، تجارت خانه و لقب «وکیل التجار ایرانی باکو» به او منتقل شد.
وکیل التجار به پیشنهاد یکی از تاجران رشتی از باکو به رشت عزیمت کرد و با ازدواج در همان دیار صاحب فرزندی به نام «کریم» شد و در همین دوران شهید میرزا رضا کرمانی که منجر به قتل ناصرالدین شاه قاجار شده بود را در هنگام فرار به باکو در خانه خود اقامت داد.
وی در دوره اول تقنینیه در سال 1324 هجری قمری که انتخابات صنفی بود، به نمایندگی طبقه تجار گیلان انتخاب شد و اطلاعات اقتصادی و معلومات او بسیار مورد توجه مجلسی‌ها قرار گرفت.
وی با وجود این که در جریان انتخابات و جنبش مشروطیت در یزد قرار نداشت ولی گاهی جلساتی از یزدی‌ها و نمایندگان آنها در خانه‌اش برگزار می‌کرد و تلاشش بر این بود تا آنها را از طرفداری سلطنت منصرف کند.
محمد وکیل التجار یزدی پس از به توپ بسته شدن مجلس به فرمان «محمدعلی شاه قاجار»، به رشت بازگشت ولی بدون دلیل خاصی و صرفاً به دلیل مشروطه‌خواهی به دستور «آقابالاخان سردارافخم» حاکم مستبد گیلان به مشهد تبعید شد.
این تاجر یزدی پس از انقلاب محرم ۱۳۲۷ هجری قمری رشت که منجر به استیلای مشروطه خواهان بر گیلان شد، مجدداً به رشت بازگشت و به عنوان عضو انجمن ایالتی گیلان انتخاب و در زمان کوتاهی پس از آن، به نمایندگی رشت در دوره دوم مجلس شورای ملی برگزیده شد و به تهران عزیمت کرد و همچنان در همین سمت بود تا این که در ششم ربیع الاول ۱۳۲۹ هجری قمری بر اثر عارضه قلبی در صحن مجلس شورای ملی از دنیا رفت.
«کریم کشاورز» یکی از مترجمان، نویسندگان و سیاسیون بزرگ کشور، «فریدون کشاورز» پزشک، نماینده مجلس و از سران حزب توده ایران و «جمشید کشاورز» یک موسیقی‌دان کشوری از فرزندان این مبارز آزادی‌خواه و مشروطه‌خواه و «هوشنگ نهاوندی» وزیر آبادانی و مسکن، وزیر علوم و رئیس دانشگاه تهران در حکومت قبلی هم نوه دختری وکیل التجار یزدی بودند.
برگرفته از نامه «کریم کشاورز» فرزند «محمد وکیل التجار یزدی» در روزنامه کیهان و کتاب یزد یادگار تاریخ
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری مشروطه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۵۷۱۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) اسکناس دوره ناصرالدین شاه قاجار چه بود و ارزش آن چقدر بود؟
زیسان: واحد اصلی پول قاجار تومان، قران و شاهی بود. تومان واژه‌ی ترکی ایغوری است به معنی ده هزار که در تقسیمات لشکری هر ده هزار سرباز تومان و فرمانده‌ی آنها امیرتومان نامیده می‌شد.
به گزارش زیسان؛ تا پیش از قاجار از این واحد پولی استفاده نمی‌شد. در دوره‌ی مغول ده هزار دینار را برابر تومان می‌دانستند. کسروی یک تومان مغول را برابر صدهزار تومان امروز می‌داند. تونان طلا اولین بار در زمان فتحعلی شاه قاجار ضرب شد.
وزن آن در ۱۲۲۴ قمری (۱۱۸۸ شمسی) یک مثقال و یک ششم مثقال بود. در سال ۱۲۹۸ قمری در زمان ناصرالدین شاه، وزن طلای تومان کاهش یافت و ارزش آن برابر ده قران نقره یا ده هزار دینار شد. اما سکه‌ای به نام دینار وجود نداشت. در سال ۱۳۰۸ شمسی که آحاد پول ایران تغییر کرد، تومان به معنای ده ریال شد که هنوز هم این لفظ رایج است.
در زمان فتحعلی شاه، سکه‌ی نقره‌ی جدید، یعنی "قران" متداول شد، که معادل یک دهم تونان و پنج عباسی یا بیست شاهی بود. در این زمان شاهی به صورت سکه‌ی مسی در آمده بود؛ بنابراین سه شکل سکه در ایران رایج بود:تومان‌های طلا، قران نقره و شاهی مسی. ولی پول رایج سکه‌های نقره بود.
پول دوره‌ی قاجار تا اوایل دوره‌ی پهلوی رایج بود. اما طلا پشتوانه‌ی پول نبود. در سال ۱۳۰۸ شمسی طلا پشتوانه‌ی پول شد. مسکوک نقره‌ی یک ریالی به نمایندگی ریال طلا در کشور رایج و قران برچیده شد؛ مسکوک نقره، نیم ریالی، دوریالی و پنچ ریالی شد.
ریال در اصل واژه‌ی اسپانیایی است و آن نام سکه‌ی نقره‌ای رایج در آن سرزمین بود که به معنی "شاهی" است. این واژه مترداف "رویال" (Royal) انگلیسی و "رگالیس" لاتین است که آن هم به معنای شاهی است و از ریشه "رکس" (Rex) یعنی شاه است.
از مسکوکات قانونی طلا در ایران در دوره‌ی رضاشاه، سکه‌ی پهلوی است که بر اساس قانون مصوب سال ۱۳۱۰ شمسی در مجلس شورای ملی، که برای تعیین واحد و مقیاس پول ایران به تصویب رسید، سکه پهلوی طلا به ارزش صدریال ضرب شد. این سکه دارای عیار ۹۰۰ در هزار بود و با عکس شیر و خورشید و پادشاه مزین شده بود.
نمونه‌هایی از اسکناس‌های دوره ناصرالدین شاه قاجار
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟