مقتدی صدر: از انقلابیون میخواهم شبح دخالت آمریکا را از خود دور کنند
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۸۳۵۴۷
تاکید مالکی بر لزوم انجام اصلاحات بدون دخالت خارجی، ادامه تظاهرات در برخی مناطق، دیدار بارزانی با عبدالمهدی، صالح و حلبوسی، سفر حکیم به واشنگتن و توصیه صدر به تظاهرات کنندگان برای دور کردن شبح دخالت آمریکا از خود از جمله خبرهای عراق است. به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، به نقل از رسانههای عراق، «نوری المالکی» رئیس ائتلاف دولت بر ضرورت انجام اصلاحات بدون دخالتهای خارجی تاکید کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در بیانیه دفتر اطلاع رسانی ائتلاف دولت قانون آمده است: نوری المالکی رئیس ائتلاف دولت قانون، «اوله دایل» سفیر جدید جمهوری فدرال آلمان را در دفتر خود به حضور پذیرفت.
این بیانیه افزود مالکی با خوشامد گویی به سفیر جدید آلمان، برای وی در انجام ماموریت به عنوان سفیر کشورش آرزوی موفقیت کرد. این بیانیه آورده است: نوری المالکی تاکید کرد عراق روابط نزدیکی با آلمان در تمام زمینهها دارد.
بر اساس این بیانیه، دو طرف در این دیدار آخرین تحولات سیاسی و امنیتی عراق و منطقه و نیز حوادثی را که در جریان جنبش اعتراض مردمی در کشور رخ داد، بررسی کردند.
این بیانیه افزود: نوری المالکی بر حمایت از مطالبات مشروعی که تظاهرات کنندگان در میادین تظاهرات مطرح میکنند و نیز اهمیت ادامه مقامات اجرایی و قانونگذاری به تلاشها برای تحقق اصلاحات فراگیر با هدف فراهم کردن زندگی شرافتمندانه برای قشرهای مختلف مردم عراق تاکید کرد.
رئیس ائتلاف دولت قانون بر ضرورت انجام اصلاحات به دور از دخالتهای خارجی تاکید کرد و گفت: ما دوستانی را میخواهیم که به ما کمک کنند، دشمنانی را که دخالت کنند، نمیخواهیم.
بر اساس این بیانیه، سفیر جدید آلمان هم با ابراز خرسندی از انتخاب به عنوان سفیر در عراق بر تمایل کشورش برای حمایت از عراق و تقویت همکاری میان دو کشور در راستای منافع دو کشور دوست تاکید کرد.
جزئیات نشست فراکسیون ائتلاف دولت قانون
از سوی دیگر فراکسیون ائتلاف دولت قانون در نشستی تحولات سیاسی و تظاهراتی را که برخی مناطق عراق شاهد آن است، بررسی کرد. این نشست به ریاست نوری المالکی رئیس ائتلاف دولت قانون و نخست وزیر اسبق عراق برگزار شد که طی آن شرکت کنندگان چندین پرونده سیاسی و امنیتی و نیز حوادثی را که در جریان جنبش اعتراضی مردمی در بغداد و برخی استانها رخ داد، بررسی کردند.
بر اساس بیانیه دفتر ائتلاف دولت قانون، در این نشست بر ضرورت تسریع در برآورده کردن خواستههای تظاهرات کنندگان از سوی قوه مجریه و نیز درخواست از تظاهرات کنندگان برای حفظ ماهیت مسالمت آمیز تظاهراتشان در برابر خرابکارانی که به اموال عمومی و خصوصی ضربه میزنند و عدم تعدی به نیروهای امنیتی تاکید کرده و در عین حال از دستگاههای امنیتی خواستند از تظاهرات کنندگان حمایت کرده و به کارگیری نیروی بی رویه خودداری کنند.
شرکت کنندگان بر اساس این بیانیه بر اهمیت فعال کردن ابتکاری که نوری المالکی ارائه کرد مبنی بر انجام گفتگو میان رهبران جنبش اعتراضی و طرفهایی که از سوی دولت و با اختیارات کامل معرفی شوند، تاکید کردند. شرکت کنندگان در نشست فراکسیون پارلمانی ائتلاف دولت قانون همچنین بر آممادگی خود برای همکاری با گروههای سیاسی کشور با هدف تلاش برای انجام اصلاحات فوری که به تصویب قوانینی منجر شود که نیازهای ملت عراق را برآورده کند، تاکید کردند.
توافق پاکستان و عراق برای افزایش هماهنگی در محافل بین المللی
خبر دیگر اینکه پاکستان و عراق افزایش هماهنگی در محافل بین المللی در مسائلی را که برای دو کشور اهمیت دارد، بررسی کردند. بر اساس گزارش شبکه الفرات، عبدالسلام صدام کاردار سفارت عراق در اسلام آباد با شاه محمود قریشی وزیر خارجه پاکستان دیدار کرد که طی آن موضوع افزایش هماهنگی در محافل بین المللی در خصوص مسائلی که برای دو کشور اهمیت دارد، مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.
وزارت خارجه عراق در بیانیهای آورده است کاردار سفارت در اسلام آباد روز گذشته با وزیر خارجه پاکستان دیدار کرد که طی آن راههای تقویت روابط دو کشور در راستای تحقق منافع مشترک بررسی شد. این بیانیه افزود در این دیدار همچنین در خصوص سفرهای متقابل مقامات بلندپایه دو کشور و افزایش حجم هماهنگی در محافل بین المللی در خصوص مسائلی که دو کشور به آن اهتمام دارند به ویژه در ارتباط با امنیت و اقتصاد بررسی شد.
دیدار بارزانی با عبدالمهدی
نچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق امروز در بغداد با عادل عبدالمهدی نخست وزیر این کشور دیدار کرد. بیانیه دفتر نخست وزیر عراق آورده است عادل عبدالمهدی نخست وزیر امروز چهارشنبه نچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق را به حضور پذیرفت.
بارزانی بلافاصله پس از ورود به بغداد به دیدار عبدالمهدی نخست وزیر عراق رفت و آنگاه با محمد الحلبوسی رئیس پارلمان دیدار کرد.
بارزانی همچنین با برهم صالح رئیس جمهور عراق دیدار کرد. الفرات گزارش داد سفر بارزانی در سایه ادامه تظاهرات مردمی و تلاشهای برای اصلاح قانون اساسی و برگزاری انتخابات صورت گرفته است.
آماده شدن قریب الوقوع «قانون از کجا آوردهای»
دفتر عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق از قریب الوقوع بودن آغاز تهیه پیش نویس قانون «از کجا آوردهای» خبر داد.
سعد الحدیثی سخنگوی دفتر عبدالمهدی گفت: کابینه برای تصویب پیش نویس قانون «از کجا آوردهای» برای نظارت بر اموال و مستغلات مسئولان ارشد دولت در خلال مدت قبلی و پیگیری سرمایهها و اینکه چگونه آن را به دست آوردهاند، تلاش میکند.
وی افزود آماده کردن این قانون در چارچوب تلاشهای دولت در قالب بسته اصلاحی قرار دارد که اخیرا اعلام کرده است.
سخنگوی دولت عراق گفت: این طرح به زودی در کابینه و از سوی اداره حقوقی دبیرخانه و مجلس مشورتی ارائه خواهد شد و به زودی تکمیل خواهد شد تا برای تصویب به پارلمان ارائه شده و بعد اجرا شود.
توصیههای مقتدی صدر به تظاهرات کنندگان
رهبر جریان صدر امروز چهارشنبه توصیههایی درباره تظاهرات ارائه کرد و از تظاهرات کنندگان که آنها را انقلابی خواند، خواست شبح دخالت آمریکا را از خود دور کرده و البته به دفاتر نمایندگی دیپلماتیک و سفارتخانههای کشور دیگر تعدی نکنند.
مقتدی صدر در بیانیه خود گفته است: «ادامه اعتراضات مسالمت آمیز حتما به موفقیت انقلاب منجر خواهد شد و از انقلابیون میخواهم شبح دخالت آمریکا را از خود دور کرده و به دفاتر نمایندگی دیپلماتیک و سفارتخانهها کشورها تعرض نکنند».
تظاهرات عراق وارد بیستمین روز خود شد
خبر دیگر اینکه شبکه السومریه گزارش داد تظاهرات میدان التحریر بغداد و حدود ۱۰ استان دیگر وارد بیستمین روز متوالی شده است، خواستههای تظاهرات کنندگان از فراهم شدن فرصتهای شغلی و مبارزه با فساد و محاکمه مفسدان تا تغییر دولت و اصلاح قانون اساسی را شامل میشود.
بر اساس این گزارش، در بغداد، همچنان شماری از تظاهرات کنندگان در میدان التحریر و پل الجمهوریه منتهی به منطقه الخضراء و رستوران الترکی در سایه وضعیت امنیتی خوب حضور دارند، البته در میدان الخلانی بغداد کمی وضعیت فرق میکند و افراد تلاش میکنند از موانعی که نیروهای امنیتی قرار داده اند، عبور کنند.
در جنوب عراق و به طور مشخص در استان بصره، صدها نفر از دانش آموزان مدارس و دانشجویان در میدان اعتصاب بصره در نزدیکی مجتمع دولتی در سایه تدابیر امنیتی شدید و استقرار آمبولانسها و دفاع شهری تظاهرات کردند، برخی خبرها از بسته شدن خیابان الجبیله منتهی به میدان اعتصاب حکایت میکند.
این گزارش آورده است در استان الدیوانیه هم دهها نفر در مقابل ساختمان آموزش استانداری تظاهرات کردند، در استان المثنی هم شماری از دانشجویان تظاهرات کردند.
ورود محمد علی الحکیم به آمریکا
شبکه الفرات از سفر محمد علی الحکیم وزیر خارجه عراق به آمریکا خبر داد. این رسانه گزارش داد محمد علی الحکیم امروز چهارشنبه وارد واشنگتن شد. منبع: خبرگزاری تسنیم
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: مقتدی صدر نوری المالکی اصلاحات آلمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۸۳۵۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پس لرزه ادعای صادق زیباکلام درباره جنگ ایران و عراق
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، جماران در یادداشتی به نقل از محسن عربی نوشت:
در روزهای گذشته قسمتی از مناظره آقای دکتر صادق زیباکلام و هوشنگ امیراحمدی به صورت گسترده در شبکههای اجتماعی منتشر شده است؛ در این فیلم کوتاه ۱۰۰ ثانیهای، آقای دکتر زیباکلام اقدامات مخرب جمهوری اسلامی ایران و در رأس آن «امام خمینی»، علیه دولت بعث عراق بعد از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ را اصلیترین عامل، برای تحریک صدام حسین جهت لشکرکشی نظامی به مرزهای سرزمینی ایران دانستهاند؛ حال در این یادداشت کوتاه، بر اساس اسناد رسمی نگاهی گذرا به روابط سیاسی میان دولت ایران و دولت عراق قبل از بهمن ۱۳۵۷ شمسی کردهایم و در انتها به این پرسش پاسخ دادیم که آیا امکان جلوگیری از حمله ارتش عراق در شهریور ماه ۱۳۵۹ برای دولت ایران وجود داشت؟
ذکر این نکته ضروری است که به علت حجم بالای مطالب، امکان بررسی تفصیلی همه مقاطع تاریخی وجود ندارد و به صورت گذرا به قلههای تاریخی اشاره شده است.
بعد از پایان جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراطوری عثمانی؛ کشور عراق به همراه سوریه، فلسطین، اردن و عربستان به لطف چشمپوشی مصطفی کمال پاشا ازمرزهای سرزمینی آن مناطق شکل گرفت؛ در ایران نیز، پهلوی اول زمام امور را به دست گرفت و یکی از اقدامات دولت او، تغییر برخی از اسامی شهرهای ایران بود. برای مثال، نام «بندر انزلی» به «بندر پهلوی»، «ارومیه» به «رضائیه»، «استرآباد» به «گرگان» و «سلطانیه» به «اراک» تغییر نام پیدا کرد. اما مهمترین تغییر اسامی مربوط به استانهای جنوبی کشور بود؛ در جایی که «عربستان» در جنوب غربی ایران، «خوزستان» لقب گرفت و شهر «مُحمّره» به «خرمشهر» بدل گشت.
دولت انگلستان که تا مدتها قیمومیت این کشور تازه تأسیس را بر عهده داشت، سعی کرد از طریق اعمال نفوذ خود، زمینه را برای ورود عراق به جامعه ملل فراهم کند؛ اما در این میان شرط مهمی در کار بود که دولت ایران را در مقام تصمیمگیری قرار داده است. ایرانیها مصمم شده بودند تا زمانی که حقوق از دست رفته خود در اروند رود را بازنستاند، از صدور رضایتنامه برای الحاق عراق به جامعه ملل خودداری کنند.
همین موضوع به اولین مناقشه میان دو همسایه مرزی بدل گشت و دولت عراق در سال ۱۳۱۳ هجری شمسی مصادف با ۲۴ نوامبر ۱۹۳۴ میلادی اولین شکایت خود علیه دولت ایران با امضای «نوری سعید» وزیر وقت امور خارجه را در جامعه ملل ثبت کرد. در این شکواییه، عراقیها مدعی شدند بر اساس «قرارداد ارزنه الروم» و «پروتکل استانبول» در زمان امپراطوری عثمانی تعیین خط تالوگ(اصلیترین موضوع مناقشه) صورت گرفته و خط القعر آبادان مبنای توافق بوده است.
پس در نخستین گام؛ اولین مناقشه میان کشورهای ایران و عراق ۴۴ سال قبل از پیروزی انقلاب شکل گرفت.
در طول سالهای بعدی؛ عراق عمدتاً درگیر حوادث داخلی و کودتاهای نافرجام یکی از پس دیگری بود؛ از عبدالکریم قاسم تا برادران عارف و نهایتاً روی کار آمدن حسنالبکر در این کشور تازه تاسیس و رها شده از قیمومیت انگلستان باعث شده بود که مردم این کشور حوادث تلخی را در درون سرزمین پرآشوب خود و در کشاکش مسائل سیاسی و اجتماعی تجربه کنند.
البته در مدت رهبری عبدالسلام عارف بر دولت عراق، این دو کشور روابط گرم و صمیمی را نیز تجربه کردند به صورتی که او و همسرش به دعوت محمدرضا پهلوی سفری شش روزه به تهران داشتند و در مورد مسائل مختلف نیز به گفت و گو نشستند. هنگامی که حسن البکر رهبری دولت عراق را بر دست گرفت، دولت ایران سریعاً دولت جدید عراق را مورد رسمیت قرار داد و حسن البکر نیز در مصاحبهای مطبوعاتی از ایران به عنوان کشور دوست و همسایه نام برد. اما طولی نکشید که رهبران عراقی مجدداً شطالعرب را در زمره خاک سرزمینی خود تلقی کردند و از دولت ایران خواستند که هر چه سریعتر به کشتیهای در حال عبور از اروندرود، فرمان پائیین آوردن پرچمهای کشور ایران را بدهند. دولت ایران نیز اعلام کرد از هرگونه تعرض و تجاوز به کشتیهای ایرانی نخواهد گذشت و در صورت بروز این اتفاق، برخوردی غیردوستانه، غیراصولی و محکم به دولت عراق خواهند داد.
اوج تنشهای آبی در دوم و پنجم اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۸ هجری شمسی بود که دو کشتی باری «ابنسینا و آریافر» همراه با اسکورت جنگندههای ایرانی از اروندرود عبور و به سلامت به بندر خرمشهر رسیدند.
پس در دومین گام، اولین تنش آبی میان ایران و عراق ۹ سال قبل از پیروزی انقلاب شکل گرفت.
اما در سال ۱۳۵۰ هجری شمسی و قبل از خروج نیروهای نظامی انگلستان از خلیج فارس؛ جزایر سهگانه شامل: ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ به تصرف دولت ایران درآمد؛ همین موضوع انگیزه تازهای برای دولت عراق فراهم کرد که به درگیریهای سیاسی میان دو کشور دامن بزند. عراقیها تا جایی از اقدام خشمگین بودند که تنها ده روز به کاردار دولت ایران فرصت دادند تا این کشور را ترک کند و در تاریخ دهم آذر ماه سال ۱۳۵۰ هجری شمسی روابط دیپلماتیک خود با ایران را قطع کرد.
پس در سومین گام؛ برای اولین بار ۷ سال قبل از پیروزی انقلاب، روابط دیپلماتیک میان دولت ایران و عراق قطع گردید.
تصاحب جزایر سهگانه؛ بهانه کافی را به دولت عراق داده بود که علاوه بر استفاده از ابزار دیپلماتیک، از درگیری نظامی در مرزها نیز بهرهگیری کند؛ طبق گزارشهای رسمی، در آذر ماه سال ۱۳۵۰ هجری شمسی تنها ۲۲ درگیری مرزی میان ایران و عراق شکل گرفته است؛ دامنه این کشمکشها به سال ۱۳۵۱ هجری شمسی کشیده شد و در اردیبهشت ماه آن سال، ۱۲ برخورد شدید گزارش شده است. دولت عراق مستظهر به پیمان ۱۵ ساله خود با شوروی بود که در آن مقرر گشت در بروز موقعیتی دال بر مخاطره صلح هر یک از طرفین و تجاوز به صلح باشد، متعهدین بدون درنگ برای هماهنگی مواضعشان تماس برقرار کرده تا سایه خطر را از سر آن کشور کم کنند.
حتماً در طول تعاملات روزانه فردی کلمه «معاودین» به گوش اکثر ما ایرانیان خورده است؛ در اوج تنشهای سیاسی سالهای ابتدایی دهه پنجاه هجری شمسی میان دولت ایران و عراق بود که ۶۰ هزار نفر از ایرانیان مقیم عراق به دستور این دولت از عراق اخراج شدند و اموال آنان ضبط گردید.
در سه ماه پایانی سال ۱۳۵۲ خونینترین درگیریها میان ایران و عراق صورت گرفت به طوری مطبوعات از روز ۲۱ بهمن سال ۱۳۵۲ به عنوان «یکشنبه خونی» یاد کردند؛ هر دو کشور یکدیگر را به تجاوز به خاک سرزمینی خود محکوم میکردند، اما ایران برای اثبات ادعای تجاوزگری عراقیها مدعای قابل قبولی داشت؛ جنازه سرباز ایرانی که پی تصرف تپه ۳۴۳ را داشتند در خاک ایران به جا مانده بود.
پس از شکایت عراق به سازمان ملل متحد و اعزام نماینده به مرزهای هر دو کشور برای بازدید میدانی از منطقه درگیری، قرارداد ۳۴۸ تنظیم و امضای هر دو کشور رسید، اما حتی تعهد به اجرای مفاد قرارداد تازه نتوانست آتش خشم عراقیها را خاموش کند و این بار نیروی هوایی این کشور برای اولین حریم هوایی ایران را شکست و در مرداد ماه سال ۱۳۵۳ بمبهای خود را بر سر مردم روستایی حوالی پیرانشهر ریخت و ۱۵ نفر را به شهادت رساند.
پس در چهارمین گام؛ اولین نقض حریم هوایی ایران حدوداً ۴ سال قبل از پیروزی انقلاب انجام شد.
در اسفند ماه همان سال در حاشیه اجلاس اوپک در الجزایر، به ابتکار «هواری بومدین» رئیس جمهور این کشور ملاقاتی میان محمدرضا پهلوی و صدام حسین که در آن زمان معاون رئیس جمهور عراق بود شکل گرفت و در پایان توافقنامه چهار بندی به امضاء رسید که به قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر مشهور شد؛ مهمترین بند این توافقنامه به رسمیت شناختن خطالقعر رودخانه اروند برای دولت ایران بود.
در پی امضاء این توافقنامه نخست وزیر وقت دولت ایران به عراق و صدام حسین به ایران سفر کردند و در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۵ حدود ۴۲ توافقنامه، عهدنامه و اعلامیه مطبوعاتی میان دو کشور به امضاء رسید؛ روابط دو دولت به آن میزانی در صلح بود که نخستین زائران ایرانی در اردیبهشت ماه سال ۱۳۵۵ برای زیارت عتبات عالیات وارد کشور عراق شدند. در این میان، اکراد بیشترین سهم در دستیابی ایران به توافقنامه الجزایر را داشتند.
آقای شهیدزاده سفیر سابق ایران در عراق میگوید که اگر گرفتاریهای دولت عراق با کردهای بارزانی نبود، عراق هرگز زیر بار اعطای امتیاز به دولت ایران در شطالعرب نمیرفت؛ صدام حسین در ملاقات خود با مرحوم دکتر ابراهیم یزدی وزیر وقت سابق امور خارجه دولت جمهوری اسلامی ایران بیان میکند که کردهای عراق کاری با ارتش او کرده بود که تنها ۳ توپ جنگی در انبارهای ارتش عراق باقیمانده بود. پس محمدرضا پهلوی با ارسال تجهیزات و امکانات مورد درخواست اکراد، از آنان برای دستیابی به توافق با دولت عراق استفاده موثری کرد. اما پس از امضای توافقنامه الجزایر، دولت عراق حاکمیت خود را بر کردستان تعمیم بخشید و جنبشهای کرد عراقی ظرف چند روز متلاشی گشتند و ۱۷۰ هزار نفر آنان به مرزهای ایران پناه آوردند.
بعد از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۷ دولت عراق پیام ناباورانهای خطاب به مرحوم مهندس بازرگان ارسال کرد و در آن از امام خمینی به عنوان رهبر نامی ایران یاد کرد، اما طولی نکشید که درگیریهای دولت تازه تأسیس در ایران در مناطقی که ادعای تجزیهطلبی داشتند، این فرصت را برای دولت عراق فراهم کرد که بتوانند از فروردین ماه ۱۳۵۸ تا پایان سال، چیزی بر حدود ۸۴ تجاوز زمینی و هوایی به ایران را ثبت کنند. حسن البکر در ۲۱ فروردین ماه سال ۱۳۵۸ یعنی چند روز پس از برگزاری رفراندوم در ایران، نامهای خطاب به امام خمینی نوشت و این پیروزی را تبریک گفت.
مقامات عراقی بعداً ادعا کردند که پاسخ نامه به امام خمینی را در ۳۰ فروردین ماه همان سال دریافت کردند اما با دو لحن متفاوت که یکی از آنان صمیمی و مودبانه است و دیگری حاوی عبارتی خصمانه که روزنامههای ایرانی آن را چاپ کردهاند. ارسال نامه توسط حسن البکر در حالی بود هشت روز قبل از آن، اولین تجاوز به حریم هوایی جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاده بود و در پی آن ۱۵ نفر در کردستان به شهادت رسیده بودند. عراقیها با تشکیل دو قرارگاه به نامهای «بصره» و «کردستان» و همراهی ارتشبد پالیزبان و اویسی، زمینه خرابکاری در ایران را فراهم نمودند.
در ۲۵ تیر ماه صدام حسین با انجام کودتای آرام درون حزبی موفق توانست حسن البکر را از سد راه خود بردارد و بر مسند قدرت بشیند؛ این سیزدهمین باری از زمان تاسیس کشور عراق بود که رهبر این کشور از طریق کودتا به قدرت میرسید. مرحوم دکتر یزدی اولین نفر از مقامات ایرانی پس از پیروزی انقلاب بود که صدام حسین را در حاشیه اجلاس «نم» در هاوانا ملاقات میکرد؛ ایشان در گفتگو با سایت تاریخ ایرانی و در پاسخ به این سوال که چه صحبتهایی را با صدام حسین رد و بدل کرده است میگویند:
صدام قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر را قبول نداشت و معتقد بود که این قرارداد در شرایط نامساعدی به عراق تحمیل شده اما حاضر هم نبود که این موضع را با صراحت بیان کند؛ عراق خود را نماینده تمامی اعراب معرفی میکرد و به بازگرداندن سه جزیره اصرار داشت ...
ترور طارق عزیز معاون وقت رئیس جمهور عراق در ۱۲ فروردین ماه سال ۱۳۵۹ و ایرانیالاصل خواندن فردی که اقدام به حمله تروریستی کرده بود از سوی دولت عراق، بهانه خوبی برای صدام فراهم آورد تا دولت ایران را در این حادثه دخیل بداند؛ او در همان روز نطقی کاملاً تهدیدآمیز خطاب به مقامات ایرانی انجام داد و عنوان کرد که:
«ما دست هر کس که بخواهد به سوی عراق دزار شود را قطع میکنیم.»
فردای همان روز صدام به عیادت معاون خود در بیمارستان رفت و عنوان کرد:
«عراق بیش از هر کشور دیگری در خاورمیانه مورد تهدید آیتالله(امام) خمینی برای صدور انقلاب اسلامی قرار دارد، زیرا این کشور شیعه است و نیمی از جمعیت ۱۳ میلیون عراقی نیز شیعه هستند.»
مجدداً موضوع احقاق حقوق جزایز توسط اعراب به نقطه کانونی بحران تبدیل گشت و این مرتبه ۳۰ هزار نفر از ایرانیان مقیم عراق از این کشور اخراج شدند؛ فشارهای صدام حسین بر علما و علیالخصوص خاندان حکیم و صدر افزایش یافت؛ به طوری که سید محمد باقر صدر و خواهرش و بعدها ۶۳ نفر از خاندان حکیم به دست حزب بعث به شهادت رسید. رفت و آمدهای زائران برای زیارت عتبات عالیات متوقف گردید و سفیران هر دو دولت به کشورهای خود بازگشتند.
ارتش عراق در حدّ فاصل بین روزهای ۱۶ تا ۲۰ شهریور سال ۱۳۵۷ به طور جدی مناطقی از ایران را تصرف کرد. در تقویم ملی ایرانیان، ۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۵۹ آغاز رسمی جنگ با عراق عنوان شده در صورتی که در طی این مدت، دولت عراق هزار نفر را در ایران به وسیله خرابکاری و یا حملات محدود مرزی به شهادت رسانده بود. اما آیا با توجه به وقوع انقلاب در ایران، پیشینه تیره و تار تاریخی با دولت عراق و همچنین غیرقابل پیشبینی بودن صدام، امکان جلوگیری از بروز جنگ برای ما وجود داشت؟
به نظر میرسد پاسخ این سوال منفی است؛ از منظر اول زمینه تاریخی و درگیریهای پیشین ایران و عراق ما را مجاب میکند که حتی اگر همچنان حکومت پهلوی زمام امور را در دست داشت نمیتوانست بدون ابزار نظامی صدام حسین را مجاب به پذیرفتن صلح و امضای توافقنامه کند؛ ذکر این نکته خالی از لطف نیست که ارتش ایران در زمان انعقاد قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر ۶ برابر ارتش عراق، تجهیزات و امکانات نظامی در اختیار داشت. همچنین سازمان رزم ارتش ایران بر اساس مدل آمریکایی بر اساس استراتژی هواپایه بنا شده بود در حالی که ارتش عراق بر اساس مدل شوروی بر اساس استراتژی زمینپایه شکل گرفته بود.
در حین جنگ تحمیلی نیز هلیکوپترهای کبری هوانیروز ارتش نقش موثری در انهدام ماشین زمینی عراق و جلوگیری از پیشروی آنان داشتند و همین امر صدام را مجبور به عقبنشینی کرده بود. پس حتی دولت پهلوی هم نتوانست از مسیر دیپلماتیک، صدام حسین را مجبور به تبعیت از خواستههای خودکند.
همچنین جرج کیو در دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران(مرحوم دکتر ابراهیم یزدی و مهندس مهدی بازرگان) در سال ۱۳۵۸ اطلاعات نظامی از تدارک ارتش عراق برای حمله به ایران را داده بود؛ دکتر یزدی همچنین اظهار میکنند که تدارک دولت عراق برای حمله به ایران مدتها قبل از سفر جرج کیو به ایران بوده است.
به نظر میرسد شخصیت غیرقابل پیشبینی صدام در تصمیمگیریها، دلیل محکم دیگری بر این باور باشد که بروز جنگ میان ایران و عراق اجتنابناپذیر بود. صدام حسین بعد از پایان جنگ تحمیلی نیز، در اقدامی که حیرت همگان را جای گذاشت، به نیت اشغال کویت به این کشور حمله کرد.
منابع:
١. تنبیه متجاوز/ حسین اردستانی
٢. روابط خارجی ایران/ علیرضا ازغندی
٣. مسائل نظامی و استراتژیک معاصر/ علیرضا ازغندی - جلیل روشندل
٤. سازمانهای بینالمللی/ سید داود آقایی
٥. تاریخ روابط بینالملل/ مجید بزرگمهری
٦. ما و عراق؛ از گذشته تاکنون/ منوچهر پارسادوست
٧. نقش عراق در شروع جنگ/ منوچهر پارسادوست
٨. اجتناب ناپذیری جنگ/ محمد درودیان
٩. روند جنگ ایران و عراق/ حسین علایی
١٠. مصاحبه نویسنده با آقای دکتر ابراهیم یزدی در بهمن سال۱۳۹۳
۲۷۲۱۵
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904432