به نقل از «خرداد»

مهمترین علایم هشدار دهنده بیماری های کلیوی

تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۱۰۶۱۹

خرداد: بیماری های مزمن کلیوی از جمله بیماری های خاموش پیشرونده و برگشت ناپذیری هستند که در صورت تشخیص نا بهنگام و درمان نامناسب، منجر به ایجاد نارسایی کلیه می شوند. پیشرفت این بیماری نیز به دیالیز و پیوند کلیه ختم خواهد شد.
به گزارش خرداد به نقل از سیناپرس، دکتر محسن نفر، رئيس مركز تحقيقات بيماری های مزمن كليه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این خصوص به سیناپرس گفت: هم اکنون بیماری های مزمن کلیه (CKD)، یکی از پر خرج ترین و پر هزینه ترین بیماری ها هستند زیرا این بیماری ها در نهایت به نارسایی کلیه (renal failure) و دیالیز منجر می شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این فوق تخصص بیماری های کلیه، ابتلا به دیابت و فشار خون و همچنین ابتلا به بیماری هایی که منجر به دفع پروتئین از کلیه می شوند را شایع ترین علت ایجاد بیماری های مزمن کلیه دانست و افزود: در حال حاضر این سه عامل، حدود هفتاد پنج درصد از علل نارسایی مزمن کلیه را تشکیل می دهند.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهارداشت: اگر چنانچه بیماری های مزمن کلیه به موقع تشخیص و درمان شود، بیماران به نارسایی مزمن کلیه مبتلا نخواهند شد.
رئیس انجمن نفرولوژی ایران با هشدار نسبت به کنترل به موقع قند خون بیماران دیابتی گفت: مسلما دیابت جزء بیماری های بسیار شایعی است که اگر قند خون افراد مبتلا به این بیماری کنترل نشود، نهایتا درمان آنها به سمت نارسایی کلیه می رود از اینرو کنترل قند خون، وزن و همچنین ارزیابی وضعیت کلیه این افراد در معاینات دوره ای مکرر بسیار اهمیت دارد.
نفر درباره اهمیت کنترل مدام فشار خون نیز تصریح کرد: فشار خون نیز از بیماری های شایع است که نهایتا باعث ایجاد نارسایی کلیه می شود بنابراین اگر فشار خون افراد خوب کنترل شود( فشار خون طبیعی 12 به روی هشت است)، آنها معمولا به سمت نارسایی کلیه نمی روند. متاسفانه هم اکنون عمده ترین مشکل مردم ما، کنترل نکردن فشار خون شان است.
وی بیان کرد: همچنین شناسایی بیماری های کلیوی که باعث دفع پروتیئن می شوند نیز اهمیت زیادی دارند زیرا به علت اینکه این بیماری ها علایم بالینی ندارند، پر خطر هستند.
به گفته وی، بیماری های مزمن کلیوی معمولا همراه با درد نیستند به همین دلیل کسی به دنبال درمان این بیماری ها نمی رود، در حالی که اگر این بیماری ها به موقع شناسایی و درمان نشوند، کلیه ها به سمت نارسایی پیش می روند.
وی با اشاره به ارثی بودن بیماری های مزمن کلیوی گفت: بیماری های کلیوی از جمله شایع ترین بیماری های دنیاست. هم اکنون حدود 10 درصد جامعه ایران نیز به نوعی مبتلا به این بیماری ها هستند.
این فوق تخصص بیماری های کلیه خاطرنشان کرد: مبتلایان به بیماری مزمن کلیوی باید از رژیم غذایی سالمی استفاده کنند و باید از خوردن برخی از مواد غذایی اجتناب کنند زیرا این امر می ‌تواند بر روند پیشرفت بیماری تاثیر بگذارد.
وی ادامه داد: این بیماری به جنسیت ربطی ندارد اما معمولا در میان مردها شایع تر است. همچنین بیماری های مزمن کلیوی بیشتر در افراد بالای پنجاه سال شیوع دارد، هرچند که ممکن است افراد کمتر از پنجاه سال نیز مبتلا به این بیماری شوند.
رئيس مركز تحقيقات بيماری های مزمن كليه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به نحوه درمان این بیماری اشاره کرد و گفت: اغلب بیماران کلیوی به علت مصرف طولانی مدت دارو و کنترل مداوم قند خون و فشار خون از ادامه روند درمانی شان خسته می شوند که این امر می تواند به سلامت جسمی آنها آسیب برساند.
وی تاکید کرد: بیماران کلیوی باید مدام درمان شان را پیگیری کنند. کوتاهی در این امر، بیماری کلیه را تشدید می کند و در نهایت باعث نارسایی کلیوی می شود که متاسفانه در این مرحله درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد؛ اگر بیماری مزمن کلیه در مراحل اولیه پیگیری شود، درمان قطعی برای آن وجود دارد.
نفر در پایان گفت: بیماری های مزمن کلیوی باید به موقع تشخیص و درمان شود، در غیر اینصورت گزینه درمانی این افراد پیوند کلیه است. متاسفانه سالانه حدود دوهزار و پانصد نفر در اولویت پیوند کلیه قرار دارند.تحریم ها سلامت بیماران دیالیزی را نشانه گرفته است
هرچند هم اکنون بیماران کلیوی کمبودی در تامین داروهای مورد نیازشان ندارند اما هزینه داروهای بیماران دیالیزی و پیوندی صد در صد افزایش یافته است. در این میان اقشار آسیب پذیر جامعه بیشترین بار هزینه های هنگفت دارو درمانی را به دوش می کشند.
جدا از هزینه های داروها، انجام هر وعده عمل دیالیز ۴ تا ۵ میلیون ریال هزینه مستقیم به همراه دارد؛ براساس آمار وزارت بهداشت و درمان هم اکنون حدود ۳۲ هزار بیمار دیالیزی در کشور وجود دارد که باید تحت عمل دیالیز قرار بگیرند.
هزینه تنها بخشی از مشکلات افراد دیالیزی است، در حال حاضر اغلب دستگاه های دیالیز به علت اعمال تحریم ها و وارد نشدن دستگاه های جدید، از کیفیت لازم برخوردار نیستند.
به گفته برات باقری، مسئول امور استان ‌های انجمن بیماران کلیوی کشور، هم اکنون ۹۵ درصد دستگاه‌های دیالیزی کشور وارداتی هستند؛ محصولاتی که عمدتا از کشور آلمان وارد ایران می شوند و اکنون اعمال تحریم ها باعث شده تا خدشه ای در روند واردات این محصولات ایجاد شود. این در حالی است که جامعه جهانی باید راهی برای برون رفت این مساله داشته باشد تا بیماران، خارج از سیاست های جوامع اروپایی و آمریکایی از امکانات درمانی و دارویی لازم برخوردار شوند.

برچسب ها: بیماری کلیوی ، درمان ، نارسایی کلیه

منبع: خرداد

کلیدواژه: بیماری کلیوی درمان نارسایی کلیه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۱۰۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

همه چیز درباره انگ اجتماعی

 در سال‌های دور، روی پوست بدن برده‌های سیاه پوست و مجرمان داغ گذاشته می‌شد تا نسبت به سایر افراد متمایز باشند و این نشانه‌گذاری در لغت لاتین "انگ (Stigma) " گفته می‌شود! انگ اجتماعی هرگونه نگرش منفی، پیش‌داوری و تعصب یا باور‌های غلط مرتبط با ویژگی‌ها یا شرایط خاص افراد جامعه مثل ویژگی ظاهری، محل سکونت و بیماری روانی و جسمی در جامعه را شامل میشود! به طور کلی این نگرش‌ها، رفتار افراد جامعه را با فردی که گرفتار نوعی انگ اجتماعی است تعیین می‌کند.

از اینکه بگم بیماری روانی دارم، می‌ترسم

در این بین از برچسب گذاری‌ها، بیش از نیمی از افراد مبتلا به بیماری روانی برای اختلالات خود کمکی دریافت نمی‌کنند. آنها اغلب از رفتار و برخورد متفاوت دیگران و یا از این که شغل‌شان را از دست بدهند می‌ترسند! برای همین از درمان خودداری می‌کنند یا آن را به تعویق می‌اندازند. این به این دلیل است که انگ، تعصب و تبعیض علیه افراد مبتلا به بیماری روانی همچنان یک مشکل است. مهم نیست که چقدر آشکار و یا پنهان باشد و یا در چه ابعادی باشد این می‌تواند آسیب‌زا باشد!

حقایقی در مورد انگ، تعصب و تبعیض

انگ اغلب ناشی از عدم درک یا ترس است. بازنمایی نادرست یا گمراه کننده رسانه‌ای از بیماری روانی در هر دوی این عوامل نقش دارد. بررسی مطالعات در مورد انگ نشان می‌دهد که اگرچه عموم ممکن است ماهیت پزشکی یا ژنتیکی یک اختلال سلامت روان و نیاز به درمان را بپذیرند، اما بسیاری از مردم هنوز دیدگاه منفی نسبت به مبتلایان به بیماری روانی دارند.

انگ عمومی شامل نگرش‌های منفی یا تبعیض‌آمیز است که دیگران ممکن است در مورد بیماری روانی داشته باشند. انگ ساختاری بیشتر سیستمی است و شامل سیاست‌های دولت و سازمان‌های خصوصی است که عمدا یا ناخواسته فرصت‌ها را برای افراد مبتلا به بیماری روانی محدود می‌کند. به عنوان مثال می‌توان به بودجه کمتر برای تحقیقات بیماری روانی یا خدمات بهداشت روان کمتر نسبت به سایر مراقبت‌های بهداشتی اشاره کرد. انگ نه تنها مستقیماً بر افراد مبتلا به بیماری روانی تأثیر می‌گذارد، بلکه بر نزدیکان از جمله اعضای خانواده‌ای که از آنها حمایت می‌کنند، هم اثرگذار است.

انگ، اختلاف اجتماعی می‌سازد!

کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها در بسیاری از نقاط باعث شدند افراد مبتلا به بیماری روانی، خطرناک، بی‌کفایت، مقصر اختلال خود، غیرقابل پیش‌بینی، نالایق و خودسرزنشگر محسوب شوند. علاوه بر آن با تبعیض، کارفرمایان ممکن است آنها را استخدام نکنند، صاحبخانه‌ها ممکن است به آنها اجاره ندهند و سیستم مراقبت‌های بهداشتی ممکن است استاندارد کمتری از مراقبت ارائه دهد. انگ بیماری روانی جهانی است. گزارشی در سال ۲۰۱۶ در مورد انگ ننگ به این نتیجه رسید که "هیچ کشور، جامعه یا فرهنگی وجود ندارد که افراد مبتلا به بیماری روانی ارزش اجتماعی مشابهی با افراد بدون بیماری روانی داشته باشند. "

تاثیرات مخرب انگ اجتماعی بر مردم

انگ و تبعیض علائم و احتمال درمان را بدتر می‌کند؛ کاهش امید، عزت نفس پایین‌تر، افزایش علائم روانپزشکی، مشکلات در روابط اجتماعی، کاهش احتمال ماندن در درمان و مشکلات بیشتر در کار از جمله این علائم است. بی میلی به دنبال کمک یا درمان و کاهش احتمال ماندن در درمان، ایزوله‌سازی اجتماعی، عدم درک خانواده، دوستان، همکاران یا دیگران، فرصت‌های کمتر برای کار، مدرسه یا فعالیت‌های اجتماعی یا مشکل در یافتن مسکن و قلدری، خشونت فیزیکی یا آزار و اذیت، این باور که هرگز در چالش‌های خاص موفق نخواهید شد یا نمی‌توانید وضعیت خود را بهبود بخشید از دیگر اثرات مضر انگ در اجتماع است.

انگ می‌تواند بر خانواده و دوستان تأثیر بگذارد

اعضای خانواده و دوستان که اغلب کمک و حمایت اساسی برای افراد مبتلا به بیماری روانی ارائه می‌کنند، می‌توانند انگ را تجربه کنند. آنها ممکن است ننگ را درونی کنند و خود را سرزنش کنند، یا ممکن است ترس داشته باشند که مردم آنها را به خاطر ایجاد بیماری یکی از عزیزانشان سرزنش کنند یا خانواده را از نظر اجتماعی طرد کنند. این انگ می‌تواند باعث کاهش حمایت عاطفی، انزوای اجتماعی و بی میلی به مراقبت از خویشاوندان شود.

انگ در محل کار

کارمندان با استرس‌های شغلی-زندگی، مسائل خانوادگی، نگرانی‌های مالی، مشکلات روابط یا نگرانی‌های قانونی، مقابله می‌کنند. یک نظرسنجی ملی در سال ۲۰۲۲ از انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) نشان داد که انگ سلامت روان هنوز یک چالش بزرگ در محل کار است. حدود نیمی (۴۸درصد) از کارگران می‌گویند که می‌توانند صریح و صادقانه در مورد سلامت روان با سرپرست خود صحبت کنند که این نسبت از ۵۶درصد در سال ۲۰۲۱ و ۶۲درصد در سال ۲۰۲۰ کاهش یافته است.

راه‌های کاهش انگ

به گزارش وب گاه تبیان، شناخت یا تماس با فرد مبتلا به بیماری روانی یکی از بهترین راه‌ها برای کاهش انگ است. افرادی که صحبت می‌کنند و داستان‌های‌شان را به اشتراک می‌گذارند می‌توانند تأثیر مثبتی داشته باشند. وقتی کسی را می‌شناسیم که بیماری روانی دارد، کمتر ترسناک و واقعی‌تر و قابل ملموس می‌شود. بر اساس نظرسنجی ملی حدود چهار نفر از هر ۱۰ نوجوان گفتند که به دنبال افرادی با نگرانی‌های سلامت مشابه بوده‌اند. بسیاری از افراد مشهور مانند دمی لواتو، دواین "راک" جانسون، مایکل فلپس، تاراجی پی هنسون و لیدی گاگا داستان‌های خود را در مورد چالش‌های سلامت روان به طور عمومی به اشتراک گذاشته‌اند و بحث را بسیار بیشتر به رسانه‌های عمومی و گفتگو‌های روزمره آورده‌اند. جوانان به دنبال اطلاعات و این داستان‌های شخصی آنلاین هستند.

اقدامات فردی برای کاهش انگ

اتحاد ملی در مورد بیماری روانی (NAMI) پیشنهاداتی را برای کمک به کاهش انگ بیماری روانی ارائه می‌دهد:

علناً در مورد سلامت روان صحبت کنید، مانند اشتراک‌گذاری در رسانه‌های اجتماعی

به خود و دیگران با به اشتراک گذاشتن حقایق و تجربیات آموزش بدهید

از زبان آگاه باشید، به مردم یادآوری کنید که کلمات مهم هستند

برابری بین بیماری‌های جسمی و روانی را تشویق کنید - با نحوه رفتار آنها با فرد مبتلا به سرطان یا دیابت مقایسه کنید

نسبت به افراد مبتلا به بیماری روانی ابراز همدردی کنید

در مورد درمان صادق باشید - درمان سلامت روان را عادی کنید، درست مانند سایر درمان‌های مراقبت‌های بهداشتی.

به رسانه‌ها اطلاع دهید که وقتی از زبان تحقیرآمیز استفاده می‌کنند و داستان‌های بیماری روانی را به شیوه‌ای انگ‌زننده ارائه می‌کنند

توانمندسازی را به جای شرم انتخاب کنید - "من با انتخاب یک زندگی قدرتمند با ننگ مبارزه می‌کنم. برای من این به معنای مالکیت زندگی و داستانم است و از دادن اجازه به دیگران برای دیکته کردن من به خودم یا احساس من در مورد خودم، امتناع می‌کنم. "

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی