ارتباط قد با احتمال ابتلا به نوعی عارضه قلبی
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۴۲۸۴۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، گروهی از محققان آمریکایی در بررسیهای خود دریافتند افراد بلند قد بیشتر در معرض ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری شایع قلبی قرار دارند که ممکن است ارتباط ژنتیکی در این خصوص وجود داشته باشد.
فیبریلاسیون دهلیزی بیماری است که با ضربان نامنظم قلب شناخته میشود و ممکن است بر اثر این عارضه، ضربان قلب بیمار بسیار تند، بسیار آهسته یا نامنظم شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فشار خون بالا، چاقی، دیابت و بیماری قلبی از جمله فاکتورهای خطرزای شناخته شده در بروز بیماری فیبریلاسیون دهلیزی است.
اکنون گروهی از محققان آمریکایی در بررسیهای خود دریافتند که بلند قد بودن میتواند فاکتور خطرزای دیگری در بروز این بیماری قلبی باشد.
توصیههایی برای قد بلند شدن
در این مطالعه محققان به ارزیابی ژنهای ۷۰۰ هزار نفر به منظور بررسی متغیرهای ژنتیکی مرتبط با افزایش قد پرداختند. همچنین اطلاعات ژنتیکی بیش از ۵۰۰ هزار نفر دیگر به منظور بررسی متغیرهای ژنتیکی مرتبط با افزایش خطر ابتلا به فیبریلاسیون دهلیزی مورد ارزیابی قرار گرفت.
محققان آمریکایی در بررسیهای خود مشاهده کردند بسیاری از متغیرهای ژنتیکی مرتبط با بلندی قد با افزایش خطر ابتلا به عارضه فیبریلاسیون دهلیزی نیز ارتباط دارند.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، به گفته محققان با در نظر گرفتن فاکتورهای دیگری از جمله بیماری قلبی، فشار خون بالا و دیابت، رابطه بین افزایش قد و خطر ابتلا به بیماری فیبریلاسیون دهلیزی وجود دارد.
کد خبر 463909 برچسبها بیماری - قلبیمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بیماری قلبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۴۲۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روشی که طول عمر شما را بیشتر میکند
برخی تغییرات در بدن با افزایش سن اجتنابناپذیر است. با این حال، محققان هنوز در تلاشند تا به طور کامل همه تغییراتی را که اتفاق میافتد و معنای آنها برای سلامت بزرگسالان مسن را درک کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، یک مطالعه منتشر شده نشان داد که یک نوع چربی خاص با افزایش سن در بافت عضلانی شروع به ایجاد میکند.
محققان ابتدا لیپید را با استفاده از بافت موش شناسایی کردند و سپس نتایج مشابهی را در عضلات انسان یافتند. آنها سپس دریافتند که سطح این چربی را میتوان از طریق ورزش در میان زنان یائسه کاهش داد.
نتایج به یکی دیگر از مزایای احتمالی ورزش و نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد این تجمع چربی اشاره دارد.
محققان مطالعه حاضر خاطرنشان میکنند که مطالعه لیپیدهای پیچیده (چربیها) ممکن است به درک بیماریهای مرتبط با افزایش سن و طول عمر کلی کمک کند.
برای این منظور، آنها ابتدا ده بافت مختلف را در موشهای پیر و جوان مورد بررسی قرار دادند تا تفاوتهای مربوط به سن در لیپیدها را درک کنند. آنها دریافتند که لیپیدهای بیشتری با افزایش سن در بیشتر بافتهایی که مورد بررسی قرار گرفتند شروع به تجمع میکنند. لیپیدهای اولیهای که آنها پیدا کردند، بیس (مونوآسیل گلیسررو) فسفات (BMPs) نام داشت.
در مرحله بعد، محققان میخواستند ببینند که آیا تجمع BMP مشابهی در انسان رخ داده است یا خیر. آنها نمونهبرداریهای عضلانی را از مردان و زنان جوانتر بین ۲۰ تا ۳۰ سال و مردان و زنان مسنتر بین ۶۵ تا ۸۰ جمعآوری کردند. در حالی که بین نمونههای بافت عضلانی مردان و زنان تفاوتهایی وجود داشت، محققان متوجه تجمع BMP در شرکتکنندگان مسنتر شدند.
به گفته محققان، BMPها در بیماریهای مختلف از جمله بیماری مزمن کلیوی، بیماریهای مربوط به تجمع کلسترول و بیماریهای عروقی و برخی اختلالات متابولیک ژنتیکی تجمع مییابند. ممکن است مشخص شود که سطوح BMP به عنوان یک نشانگر مرجع برای پیری سالم عمل میکند، اما برای این کار به تحقیقات بیشتری نیاز است.
در مرحله بعد، محققان میخواستند ببینند آیا ورزش میتواند بر سطح BMP تأثیر بگذارد یا خیر. برای این بخش از مطالعه، محققان ۱۲ زن یائسه بین ۴۵ تا ۷۰ سال را که اضافه وزن داشتند و کمتر از سه ساعت در هفته ورزش میکردند، بررسی کردند.