سفر به کوه های آلاداغ لار، نقاشی بی نظیر در دل طبیعت
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۶۴۰۲۴
ساعت 24-زیبایی و شگفتی سیاره ای که بر روی آن زندگی می کنیم، آن قدر زیاد است که قابل توصیف نیست. یکی از این زیبایی ها رنگ های متنوع و چشم نوازی هستند در که همه جا پراکنده اند. به هر طرف که می نگریم دنیا را پر از رنگ های شاد و زیبا می بینیم و همین رنگ ها هستند که سبب شده اند زندگی برای ما جذاب تر و دلپسندتر باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از این زیبایی های بی نظیر را می توان در کوه های آلاداغ لار مشاهده کرد. زیبایی کوه های آلاداغ لار به گونه ای است که گویی رنگین کمانی از رنگ های مختلف بر روی این کوه ها پهن شده است. سفر به کوه های آلاداغ لار و بازدید از کوه های رنگین کمانی آن را می توان در شمال غرب کشور دید. در طی مسیرتان از جاده میانه به زنجان این پدیده جذاب و باور نکردنی را از نزدیک نظاره گر خواهید بود.
دلیل رنگی شدن کوه های آلاداغ لار چیست؟
مطمناً برای شما که اولین بار است سفر به کوه های آلاداغ لار را با این رنگ و لعاب تجربه می کنید سوال است که علت این ماجرا چیست؟ در پاسخ باید بگوییم که در زمان تشکیل کوه ها و به اصطلاح کوه زایی، حوضچه هایی که پر از رسوبات آهن بود و در نواحی مختلف این منطقه وجود داشت؛ دچار تغییر املاح شده و همین امر باعث شده است که ما شاهد زیبایی کوه های آلاداغ لار باشیم. در واقع اکسیدان و زنگ زدگی و ترکیب آن با اکسیژن باعث ایجاد رنگ های قرمز شده اند. برخی از رنگ ها هم نشان دهنده این است که این کوه ها سرشار از مواد معدنی هستند. مثلا وجود مس در این کوه ها به سادگی قابل اثبات است، چون رنگ های سبزی که می بینیم گواه روشنی بر این امر هستند. علت سبز رنگ بودن هم کربناته شدن مس است که سبب شده به رنگ سبز در آید.
بررسی زیبایی آلاداغ لار و کوه های رنگین کمانی آن از نگاه علمی
سازنده های قرمز بالای زمین لایه هایی از زمین هستند که بر اساس تقسیم بندی زمین شناسی که در روی توف های ائوشن (نوعی سنگ که از خاکستر آتش فشانی تشکیل شده است) واقع شده اند و در بیشتر نقاط مرکزی کشور یافت می شوند این کوه ها را شکل داده اند. این سازنده ها از ترکیب مشخصی برخوردار بوده و دارای ضخامت مشخص و معینی نیستند. لایه های بالایی و زیرین دارای یک حد فاصل مشخصی در این سازنده ها هستند. توف ها ذراتی با اندازه 2 میلی متر هستند که وقتی انفجار آتش فشانی صورت می گیرد به همراه دیگر ذرات از دل زمین به بیرون می ریزند. از آن جایی که این ذرات وزن اندکی دارند به راحتی می توانند همراه این فوران آتشفشانی به کیلومترها دورتر برده شوند. سنگ توف از به هم چسبیدن این ذرات داغ به یکدیگر به وجود می آید.
کارهای جذابی که در کوه های رنگین کمانی آلاداغ لار می توان انجام داد
کارهای زیادی را می توان در این کوه های رنگین کمانی انجام داد. اولین کاری که به نظر می رسد می تواند بسیار جذاب باشد عکاسی در این طبیعت بی نظیر رنگ ها است. انواع رنگ های متنوع و زیبایی که در این کوه ها وجود دارد و تپه های بزرگ و کوچک آن می تواند سوژه خوبی برای عکاسی حرفه ای و حتی عکاسی خانوادگی و دست جمعی باشد. کافی است که یک دوربین عکاسی به همراه داشته باشید یا نه حتی همین گوشی موبایل شما می تواند لحظات زیبا و تصاویر نابی را از این طبیعت خدا دادی ثبت نماید. از دیگر کارهای هیجان انگیزی که در این کوه ها می توان انجام داد، گشت و گذار در میان آن ها و کشف مناظر تازه و زیبا است. دیدن آب راهه هایی در میان این کوه ها که تصویری از کوه را در میان خود به نمایش می گذارد و آرام آرام از بلندی های کوه به سمت پایین دست حرکت می کند نیز بسیار جالب توجه و دیدنی خواهد بود.
بهترین فصل برای سفر کدام است؟
هر وقت از سال اگر به تماشای این کوه های رنگین کمانی و زیبا بروید جذبه خاص خودش را دارد. تابش آفتاب بر روی این کوه ها باعث می شود آن ها از رنگ خاصی برخوردار شوند. همچنین در فصل زمستان با باریدن برف و سفید شدن کوه ها نیز زیبایی این منطقه دو چندان می شود.
افسون طبیعت در کوه های رنگین کمانی آلاداغ لار
وقتی تقریباً به وسط های جاده میانه – زنجان می رسید غافلگیر خواهید شد. بهشتی از رنگ ها را خواهید دید. کوه هایی را می بینید که از رنگ های نارنجی، زرد، سفید، قرمز پوشیده شده اند. به این کوه ها کوه های رنگین کمانی آلاداغ لار می گویند. گفته می شود که عمر این کوه ها به 15 میلیون سال پیش بر می گردد. این شاهکار طبیعت از تبریز تا اَهر و از زنجان تا میانه را در بر می گیرد. وسعت این زیبایی چیزی در حدود 70 کیلومتر است. چشم ها با دیدن این همه زیبایی و موهبتی که خداوند بزرگ در عالم هستی قرار داده است کاری نمی تواند بکند جز این که شکر خدا را به جای آورد که می تواند آنها را ببیند و با نور دیدگان خود لمسش کند.
همگردی
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۶۴۰۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرسپولیس چه زیبا باخت/ برد آلومینیوم اراک در تاریخ فوتبال کمنظیر بود
عصر ایران؛ اهورا جهانیان - جام حذفی، زیباست چراکه قربانگاه بزرگان است! در فوتبال هر کشوری، تیمهای ضعیف، یا تیمهایی که جزو غولهای مدعی نیستند، در جام حذفی میتوانند طعم "قهرمانیِ کشوری" را بچشند.
در لیگ تیمی قهرمان میشود که عملکردش طی 30 یا 34 یا 38 هفته بهتر از سایر تیمها باشد. اما یک تیم نه چندان قدرتمند، برای قهرمانی در جام حذفی کار به مراتب آسانتری در پیش دارد.
اما جدا از شانس قهرمانی تیمهای کوچک، لذت و هیجان حذف تیمهای بزرگ نیز جزو افتخارات و خاطرات خوش تیمهای کوچک و تماشاگران این تیمهاست. شکست دیشب پرسپولیس در برابر آلومینیوم اراک، شبی فراموشنشدنی را در شهر اراک رقم زد.
دست کم فوتبالدوستان این شهر، تا مدتها دیشب را فراموش نخواهند کرد. همان طور که مردم اهواز هنوز هم خاطرۀ برد 3 بر 1 شاهین اهواز در برابر پرسپولیس را فراموش نکردهاند.
در آن بازی تاریخی، شاهین اهواز با درخشش مهاجم چپپای خودش: فرزاد آهکپور، در روز هفتم فروردین 1368، در مرحلۀ نیمهنهایی جام حذفی شکست داد. مقابل چشمان ناباور و شاد انبوه تماشاگران اهوازی.
جنگ تازه تمام شده بود و خوزستان ققنوسوار در حال برخاستن از خاکستر خودش بود. پیروزی شاهین اهواز مقابل پرسپولیس، چیزی بیش از یک "برد فوتبالی" بود. پرسپولیسِ علی پروین، در شهر اهواز ابتدا 1 بر صفر پیش افتاد. با گل مرتضی کرمانی مقام (یا مجتبی کرمانی مقدم!).
ولی تیم شاهین نگذاشت تماشاگرانش در شهر اهواز مغموم به خانه برگردند. سه گل زد و رفت فینال و قهرمان جام حذفی شد و از آنجا هم به جام در جام آسیا رفت. غرور فوتبالی خوزستان با گلهای فرزاد آهکپور و برد تاریخیِ شاهین اهواز مقابل پرسپولیس، احیا شد.
دیشب هم در اراک نفس پیروزی آلومینیوم اراک مقابل پرسپولیس مهم بود؛ ولی واقعۀ مهمتر نحوۀ پیروزی آلومینیوم بود. آلومینیوم اراک در دقایق 11 و 25 دو گل خورده بود. هر چه هم حمله میکرد، به در بسته میخورد تا اینکه بالاخره در دقیقۀ 84 به گل اول رسید. داور هفت دقیقه وقت تلفشده اعلام کرده بود و آلومینیوم در دقیقۀ 95 گل تساوی را زد.
چنین بازگشتی، روحیۀ بالایی میخواهد. اما قسمت مهمتر قصه در وقت اضافی رقم خورد. در وقت اضافی اول، پرسپولیس یک گل دیگر زد و بازی با نتیجۀ 3 بر 2 به سود پرسپولیس، به نیمۀ دوم وقت اضافی رفت.
سه دقیقه بعد از شروع نیمۀ دوم وقت اضافی، پرسپولیس یک گل دیگر زد. آلومینیوم اراک که یکبار دو گل عقب افتاده بود، دوباره دو گل عقب افتاد. اینکه بازیکنان آلومینیوم اراک دو بار موفق شدند ورق را برگردانند، فینفسه عجیب بود ولی بازی دیشب جزو بازیهای کمیاب در تاریخ فوتبال جهان بود؛ چراکه یک تیم دو بار توانست عقبافتادنِ دوگلهاش از تیم حریف را جبران کند. آن هم حریفی به مراتب قویتر از خودش.
واقعا تساویای از این دست، در فوتبال ایران و جهان نه که بینظیر، که کمنظیر بود. نگارنده شخصا چنین تساوی عجیبی را به یاد ندارد. بعید است که چنین موردی قبلا در تاریخ فوتبال رقم نخورده باشد؛ ولی قطعا مورد عجیب و کمشماری بوده.
شروین بزرگ در دقیقۀ 111 برای آلومینیوم گل زد و بازی 4 بر 3 شد و علیرضا نقیزاده هم در دقیقۀ 121 بازی را به تساویِ 4 بر 4 کشاند. دو گل تساوی، هر دو هم در وقتهای تلفشده. اولی در دقیقۀ 94، دومی در دقیقۀ 121. واقعا مسابقۀ عجایب بود!
فرض کنید در مسابقۀ تاریخی ایران و استرالیا، بازی رفت در ورزشگاه آزادی، به جای تساوی 1 بر 1، با تساوی 2 بر 2 به پایان رسیده بود. در بازی برگشت نیز همان سناریویی رقم میخورد که خورد. یعنی استرالیا 2 بر صفر از ما جلو میافتاد و ما هم دو گل میزدیم و بازی به تساوی کشیده میشد.
در این صورت بازی به وقت اضافی میرفت. اگر استرالیا در وقت اضافی اول یک گل میزد و در وقت اضافی دوم هم یک گل دیگر میزد، آیا ما ایرانیها کوچکترین امیدی داشتیم که دوباره دو گل دیگر بزنیم و بازی را به تساوی 4 بر 4 بکشانیم؟ و اگر این طور میشد و کار به ضربات پنالتی میکشید و در ضیافت پنالتیها جواز حضور به مرحلۀ بعد (یعنی جام جهانی) را بدست میآوردیم، آیا تا منتهیالیه هیجان و شادی پیش نرفته بودیم؟
واقعا تماشاگران آلومینیوم اراک، دیشب چطور چنین فرایندی را از سر گذراندند؟ اگر بازی دیشب با یک گل در دقیقۀ 12 به سود آلومینیوم تمام میشد، اراکیها قطعا راضی بودند ولی این کجا و آن که در عالم واقع رخ داد کجا؟!
غرض اینکه یک مسابقۀ فوتبال، اگر فراز و فرود چندانی نداشته باشد، شاید حتی برای تماشاگران حاضر در ورزشگاه نیز آن قدرها مهم از آب درنیاید؛ ولی وقتی تیمت تیم ضعیفتر میدان است و دو بار عقبافتادگی با دو گل را جبران میکند و نهایتا در ضربات پنالتی از پس قویترین تیم ایران در هفت هشت سال اخیر برمیآید، باید گفت: شبی خوش است، بدین قصهاش دراز کنید!
در فینال جام جهانی 1986 هم آرژانتین دو بر صفر از آلمان جلو بود. ژرمنها دو گل زدند و بازی برابر شد. اگر کار به وقت اضافی میکشید و آرژانتین دوباره دو گل دیگر میزد، سپس آلمان هم دوباره دو گل دیگر میزد، تازه قصه شبیه بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک شده بود!
یا در همین جام جهانی اخیر، آرژانتین دو بر صفر از فرانسه پیش بود. فرانسه بازی را 2 بر 2 کرد و کار به وقت اضافی کشیده شد. در وقت اضافی، آرژانتین یک گل دیگر زد و به نظر میرسید که این بار کار فرانسه تمام شده؛ ولی فرانسه مجددا توانست یک گل دیگر بزند و بازی دوباره مساوی شد.
فینال جام جهانی 2022 تا حدی شبیه بازی پرسپولیس و آلومینیوم اراک شد به جز اینکه، فرانسه وقتی عقبافتادگی 3 بر 2 را جبران کرد، کار شاقی نکرد و ضمنا در ضربات پنالتی باخت. کار شاق، جبران عقبافتادگی 4 بر 2 بود که اراکیها از پساش برآمدند. آن هم پس از اینکه یکبار عقبافتادگی 2 بر صفر را جبران کرده بودند. و البته پیروزی در ضربات پنالتی هم حسن ختامی بود بر درخشش تیم فراموشنشدنی آلومینیوم اراک.
آلومینیوم اراک با این پیروزی به مرحلۀ یکچهارم نهایی جام حذفی ایران رفت. بعید است این تیم در سه بازی بعدی هم پیروز از میدان بیرون آید و قهرمان جام حذفی شود؛ ولی چرا برای این تیم آرزوی قهرمانی نکنیم؛ تیمی که دیشب، شبی تاریخی را در فوتبال ایران و چه بسا در فوتبال جهان رقم زد.
وقتی که ایمون زاید تیم ده نفرۀ پرسپولیس را در دربی تهران، که با برتری 2 بر صفر استقلال در جریان بود، با برتری 3 بر 2 از زمین خارج کرد، رویدادی کمنظیر در تاریخ فوتبال ایران و جهان رقم خورد.
از بهمن ماه 1390 تا الان، هنوز چنان واقعهای در سطوح شناخته شدۀ فوتبال جهان (جام جهانی، جام ملتهای اروپا و آسیا، کوپا آمریکا، لیگ قهرمانان اروپا، لیگها و مسابقات جام حذفی در اروپا) رخ نداده است. قبل از آن هم، کمتر کسی به یاد دارد یک تیم ده نفره، بازی 2 بر صفر باخته را 3 بر 2 برده باشد. آن هم با هتتریک یک بازیکن.
دیشب هم رویدادی از این دست در اراک رقم خورد. یعنی کمنظیر در تاریخ فوتبال ایران و جهان. حالا شما دقت کنید ببینید از این به بعد، مثلا تا ده سال آینده، مسابقهای را در دنیای فوتبال پیدا میکنید که تیمی در یک مسابقه دو بار موفق شود عقبافتادنش با دو گل را جبران کند؟ اگر هم کسی چنین موردی را در دو سه دهۀ اخیر فوتبال جهان به یاد دارد، یا از چنین موردی در کل تاریخ فوتبال خبر دارد، لطفا نگارندۀ کماطلاع را نیز مطلع سازد.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تعویض هایی که بلای جان پرسپولیس شد؛ کپی برداری اوسمار از روی دست یحیی